İNGİLİZ HUKUKUNA GÖRE BİR OBJEKTİF SORUMLULUK HALİ OLARAK HAYVAN BULUNDURANIN SORUMLULUĞU

İngiliz hukukuna göre hayvan bulunduranın sorumluluğu, yargı içtihatlarına dayalı olan ortak hukuka (Common Law) ve 1971 tarihli Hayvan Yasasına (Animals Act 1971) tabidir. Yazlı nitelikte olmayan ortak hukuka göre hayvan eylemlerinden dolayı hayvan bulunduranın sorumluluğu, kusura dayalıdır. Burada sorumluluk ihmal, rahatsızlık verme ve saldırı esasına dayalıdır. Aslında bahsedilen hallerde, zarar, doğrudan doğruya hayvanın içgüdüsel bir hareketinden dolayı değil, dışarıdan gelen daha doğrusu hayvan bulunduranın bir olumlu veya olumsuz fiili sonucu meydana gelmektedir. Yukarıda sözü edilen 1971 tarihli yasada ise, hayvan bulunduran için bir kusursuz sorumluluk hali öngörülmüştür. Söz konusu yasada tehlikeli hayvanlar ve tehlikeli olmayan hayvanlar ayrımı yapılmıştır. Gerek tehlikeli olan ve gerekse tehlikeli olmayan hayvanı bulunduran, zarar gören kişiye karşı kusursuz olarak sorumlu tutulmuştur. Ne var ki, tehlikeli olmayan hayvan bulunduranın kusursuz sorumluluğuna gidilmesi için, bazı şartların gerçekleşmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Kusursuz sorumluluk, tehlikeli hayvanlardan dolayı sorumluluk, tehlikeli olmayan hayvanlardan dolayı sorumluluk

THE RESPONSIBILITY OF ANIMAL OWNER AS A FORM OF STRICT LIABILITY IN ENGLISH LAW

PDF

___

Ali Y. S, el Veciz Fi Şerhi Kanun’el Ahtaa el Medeniye’l İngilizi, 1. Baskı (et-Taba’l Ula), Menşurat Zeyn’el Hukukiye, Beyrut/ Lübnan, 2018.
Antalya G, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 2. Baskı, C. II, Legal Yayıncılık, İstanbul, 2019.
Baker C. D, Tort (Concise college texts), Sweet and Maxwell, 1972.
Barnes D/ Best A, Basic Tort Law Case Status and Problems, Third Edition, Aspen Casebook Series, Walters Kluwer, 2010.
Bermingham V, Nutshells Tort, sixth Edition, Sweet and Maxwell, 2003.
Buckley W/ Okrent C, Torts & Personal İnjury Law, Third Edition, THOMSON, DELMAR LEARNING, 2003.
Caemmerer E (Çev. Tanilli S), “Cansız Şeylerin Verdiği Zararlardan Sorumluluk ve Atom Tehlikesi”, 1960, 27 (1-4) İstanbul Üniversitesi Mecmuası, S.457 – 470, ˂https://dergipark.org.tr/en/search?q=CAEMMERER%2C+Ernst§ion=articles˃ Erişim Tarihi 14. 06. 2020.
Chevalier-Watts J, “Civil liability for animals”, December 2007, 11 (1&2), Mountbatten Journal of Legal Studies, S. 56-101 ˂https://ssudl.solent.ac.uk/id/eprint/1314/˃ Erişim Tarihi 15. 06. 2020.
Cooke J, Law of Torts, Fourth Edition, Financial Times, Pitman Publishing 1999.
Deakin S/ Johnston A/ Markesinis B, Markesinis and Deakin’s Tort Law, Seventh Edition, Clarendon Press, Oxford, 2013.
Edwards L/ Edwards S/ Wells K. P, Tort Law, Fifth Edition, DELMAR, 2012.
Elliot C/ Quinn F, Tort Law, Eighth Edition, Longman, Pearson, 2011.
Eren F, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 24. Baskı, Yetkin Basımevi, Ankara, 2019.
Fleming J. G, An Introduction to the Law of Torts, Second Edition, Clarendon Law Serias, Clarendon Press, 1985.
Günerkök Ö/ Kayıhan Ş, Borçlar Hukuku Dersleri Genel Hükümler, 1. Baskı, Umuttepe, Kocaeli, 2020.
Jones M. A, Law of Torts, Financial Times, Pitman Publishing, 1999.
Kılıçoğlu A. M., Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 23. Bası, Turhan Kitabevi, Ankara 2019.
Kionka E. J, Torts in a Nutshell, Fifth Edition, West, Thomson Reuters Business, 2010.
Mulheron R, Principles of Tort Law, Cambridge University Press, September 2016.
North P. M, The Modern Law of Animals, Butterworths, London 1972.
Oğuzman M. K/ Seliçi Ö/ Oktay-Özdemir S, Eşya Hukuku, 17. Baskı, Filiz Kitapevi, İstanbul. 2014.
Oğuzman K/ ÖZ T, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 15. Bası, C. 2, Vedat Kitapçılık, İstanbul. 2020.
Okrent C, Torts and Personal İnjury Law, Fourth Edition, DELMAR, 2015.
Sirmen A. L, Eşya Hukuku, 7. Bası, Yetkin Basımevi, Ankara. 2019.