Okul Yöneticilerinin Alo 147 Hakkındaki Görüşlerinin Bilgi Uçurma Açısından Değerlendirilmesi

Buçalışmanın amacı okul yöneticilerinin ALO 147’ye yönelik görüşleri ve ALO147’nin etkili kullanımına ilişkin önerilerini ortaya koymaktır. Nitelaraştırma yöntemlerinden durum çalışması deseniyle yürütülen araştırmanınçalışma grubu, kota örnekleme yöntemiyle seçilmiş ve ALO 147 başvurularınıcevaplamış 10 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Araştırma verileri yarıyapılandırılmış görüşme yoluyla elde edilmiş olup, toplanan veriler içerikanalizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Analiz sonunda bulgular sekiz temaaltında toplanmıştır. Bu bağlamda okul yöneticilerinin görüşlerine göre ALO147’nin bilgi uçurma amacıyla kullanılmasının yanında kişisel husumet, politikoyunlar gibi farklı amaçlarla da kullanıldığı tespit edilmiştir. Okul yöneticilerineotokontrol sağlama gibi olumlu etkilerinin yanında baskı oluşturma, düşükmotivasyon, duyarsızlık, fazla iş yükü, tükenmişlik ve itibar kaybı gibiolumsuz etkileri olduğu belirlenmiştir. Örgüte yönelik ise hesap verebilirlikve şeffaflık sağlama, sorunlara karşı farkındalık oluşturma, sorunların erkençözümüne imkân tanıma gibi olumlu etkileri olduğu belirlenmiştir.

The Evaluation of Views of School Administrators About Alo147 in Terms of the Whistleblowing

The aim of this research is to put forward the views of the school principals related to ALO 147 which is a way of whistleblowing. In this research, case study design which is one of the qualitative research methods was used. 10 school principals who answered ALO 147 applications, participated in this research. These participants were selected by quata sampling method. At the end of the analysis, the findings were collected under eight themes. In this context, according to the opinions of the school principals ALO 147 is used for informational purposes as well as for other purposes such as personal animosity and political games. Besides its positive effects such as providing autocontrol to school administrators, it is determined that they have also negative effects such as pressure formation, low motivation, insensitivity, excessive workload, burnout and loss of motivation. Consequently, it is determined that it has positive effects such as providing accountability and transparency, creating awareness against problems, and enabling early resolution of problems.

PDF

___

Adatavır (2017). Kocaali'de okul müdürü darp edildi. (Erişim: 16.11.2017), http://www.adatavir.com/kocaali- okul-muduru-darp-edildi.html
Aktan, C.C. (2006). Organizasyonlarda Yanlış Uygulamalara Karşı Bir Sivil Erdem, Ahlaki Tepki Ve Vicdani Red Davranışı: Whistleblowing. Mercek Dergisi,2006(1)
Aydın, U. (2003). İş Hukuku Açısından İşçinin Bilgi Uçurması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2),79-100.
Baltacı, A. (2017a). Eğitim Örgütlerinde Bilgi Uçurma: Eğitim Çalışanlarının Bilgi Uçurdukları Kişi Ve Makamlar. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(23), 57- 85.
Baltacı, A. (2017b). Bilgi Uçurma: Kavram ve Kuramsal Temeller. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(5), 397-424.
Baltacı, A., & Balcı, A. (2017). Reasons For Whistleblowing: A Qualitative Study. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(1), 37-51.
Barnett, T., Cochran, D. S., & Taylor, G. S. (1993). The Internal Disclosure Policies of Private-Sector Employers: an Initial Look at Their Relationship to Employee Whistleblowing. Journal of Business Ethics, 12(2), 127- 136.
Baxter, P., & Jack, S. (2008). Qualitative case study methodology: Study design and implementation for novice researchers. The Qualitative Report, 13(4), 544- 559.
Brown, A.J. (2008). Whistleblowing in the Australian public sector: Enhancing the theory and practice of internal witness management in public sector organisations. Anu E Press: Australia.
Chiu, R. K. (2003). Ethical judgment and whistleblowing intention: Examining the moderating role of locus of control. Journal of Business Ethics, 43(1-2), 65-74.
Gall, M. D., Borg, W. R., & Gall, J. P. (1996). Educational research an introduction.USA: Longman
Gerçek, H. (2005). Mühendisilikte Etik Sorunların Ele Verilmesi. Madencilik Dergisi, 44(4), 29-38.
KAYSİS (2017). Milli Eğitim Bakanlığı İletişim Merkezi (MEBİM) Genel Hizmet Bilgileri. (Erişim: 01.12.2017), http://www.envanter.kaysis.gov.tr
MEB (2012). Millî Eğitim Bakanlığı İletişim Merkezi Genelge No:2012/02. (Erişim: 02.12.2016), http://www.mevzuat.gov.tr.
Miceli, M. P., & Near, J. P. (1984). The Relationships among Beliefs, Organizational Position, and Whistle Blowing Status: A Discriminant Analysis. Academy of Management Journal, 27(4), 687-705.
Miceli, M. P., & Near, J. P. (1985). Characteristics of Organizational Climate and Perceived Wrongdoing Associated with Whistleblowing Decisions. Personnel Psychology, 38(3), 525-544.
Miceli, M. P., & Near, J. P., & Dworkin, T. M. (2009). A Word to the Wise: How Managers and Policy-Makers can Encourage Employees to Report Wrongdoing. Journal of Business Ethics 86 (3), 379–396.
Miceli, M. P., Near, J. P., & Schwenk, C. R. (1991). Who Blows the Whistle and Why? Industrial and Labor Relations Review, 45(1), 113-130.
Miceli, M., & Near, J. P. (1992). Blowing the whistle: The organizational and legal implications for companies and employees. New York: Lexington
Özaslan G., & Ünal A., (2016). Öğretmenlerde Açığa Çıkarma Davranışı: Mevcut Durum ve Öneriler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 22(3), 321-350.
Resmi Gazete (1961). Sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu. (Erişim: 02.12.2017), http://www.mevzuat.gov.tr.
Resmi Gazete (1965). 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu. (Erişim: 02.12.2017), http://www.mevzuat.gov.tr.
Resmi Gazete (2014). Okul Öncesi Eğitim ve İlköğretim Kurumları Yönetmeliği. (Erişim: 02.12.2017), http://www.mevzuat.gov.tr.
Resmi Gazete (2016). Kişisel Verilerin Korunması Kanunu. (Erişim: 02.12.2017), http://www.mevzuat.gov.tr.
Rothschild, J., & Miethe, T. D. (1999). Whistle-blower Disclosures and Management Retaliation the Battle to Control Information about Organization Corruption. Work and Occupations, 26(1), 107-128.
Sağyan, S., & Bedük, A. (2011). Örgüt Psikolojisi Yeni yaklaşımlar güncel konular. Konya: Atlas.
Toker-Gökçe, A. (2013). Teachers’ Value Orientations as Determinants of Preference for External and Anonymous Whistleblowing. International Journal of Humanities and Social Science, 3(4), 163-173. T oker-Gökçe, A. (2014a). Öğretmenlerin Farklı Bilgi Uçurma Tercihlerinde Belirleyici Olan Değer Yönelimleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 1-11.
Toker-Gökçe, A. (2014b). Okul yönetiminde bilgi uçurma (whistle-blowing). İçinde: İ. Aydın & K. Yılmaz (Ed.), Prof. Dr. Haydar Taymaz Armağan Kitabı: Eğitim Yönetimi Denetimi ve Politikaları Yazıları (ss. 492-503). Ankara: Pegem Akademi.
Toker-Gökçe, A. (2015). Örgütlerde istenmeyen davranışlar: yıldırma (mobbing) ve bu tür davranışları önlemede yardımcı bilgi uçurma (whistle-blowing). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını. Ankara: Ankara Üniversitesi.
Tsahuridu, E. (2011). Whistleblowing management is risk management. İçinde: Lewis, D. & Vandekerckhove, W. (Ed.), Whistleblowing and Democratic Values (ss. 56- 69). London: International Whistleblowing Research Network.
Vandekerckhove, W., Brown, A. J., & Tsahuridu, E. (2014). Managerial responsiveness to whistleblowing: Expanding the research horizon. İçinde: Brown, AJ, Lewis, D., Moberly, R. & Vandekerckhove, W. (Ed.), International Handbook on Whistleblowing Research (ss. 298-327). Londra: Edward Elgar.
Yeoh, P. (2014). Whistleblowing: motivations, corporate self-regulation, and the law. International Journal of Law and Management, 56(6), 459-474.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
Vandekerckhove, W. (2015). Does following a whistleblowing procedure make a difference? The evidence from the research conducted for the Francis Inquiry. İçinde: Lewis, D. & Vandekerckhove, W. (Ed.) Developments in whistleblowing research (ss. 85-105). London: International Whistleblowing Research Network.
Yüksel, A., Mil, B., & Bilim, Y. (2007). Nitel araştırma: Neden, nasıl, niçin? Ankara: Detay.