Ortaokul Öğrencilerinin Dil Eğitim-Öğretim Sürecine İştirak Düzeyleri: Muş-Merkez Modeli

Ölçünlüdilin öğretimiyle ilgili karşılaşılan problemlerin, öğretmen görüşleriyleverildiği bu yazıda, dil kazanımları ortaokul düzeyinde incelenmiş; okuma-yazmave sözlü iletişim becerilerinin edinilmesinde bu okullardaki Türkçe dersleri,tematik olarak sorgulanmış ve bu temaların rolü, sahanın aktif elemanlarıaracılığıyla yansıtılmak istenilmiştir. Dinleme/izleme, konuşma, okuma ve yazmaalanlarına yönelik becerilerin edinilmesi süreçlerinde karşılaşılan problemlerinedenleriyle birlikte irdeleme amacıyla, araştırma evreni olan Muş ili Merkezilçesindeki otuz ortaokul arasından, üç ortaokulda görevli Türkçe öğretmenlerirastgele yöntemle seçilerek bir örneklem grubu oluşturulmuştur. Bulgulardaortaya çıkan ana dili farklılığı olgusu, öğretim sürecine etkisi dikkatealınarak belli tema ve bunlarla ilişkili olarak biçimlenmiş anketlerinsıklık/frekans (katılımcı sayısı) ve yüzde analizlerinden kurulu verilersınıflandırılarak değerlendirilmiş; bu şekilde dil becerileriningeliştirilmesinde hedeflenen kazanımlara dönük güncel bir katkı sağlanmakistenmiştir.

Language Teaching Process and the Level of Participation to the Process by Middle School Students: Muş-Merkez Model

In this text it has been tried to explain the struggles experienced during the teaching of standardized language from the teachers’ perspectives. Turkish language classes in secondary schools are examined thematically on their competence in assessing the reading-writing and verbal communication skills and the effects of them on the educational areas are tried to be made clear. In order to determine the deficiencies caused in the language learning process while acquiring the listening/watching, speaking, reading and writing skills a target group is chosen within thirty middle schools in Muş province Merkez region. Turkish teachers from three middle schools are chosen randomly. The fact that some of the students have a different mother language than the taught curriculum is not neglected, but pointed out. Themes are determined with the classification of the coded data that are collected from the frequency (participant number) and percentage analysis of the surveys. By this means, a contemporary contribution to the development of language skill assessment has been aimed.

PDF

___

AÇEV (2006). Türkiye’de ilköğretim okullarında okulu terk ve izlenmesi ile önlenmesine yönelik politikalar. Haz. F. Gökşen, Z. Cemalcılar ve C.F. Gürlesel. İstanbul: Anne Çocuk Eğitim Vakfı. (Erişim: 04.03.2018), https://acev.org/wp-content/uploads/2017/11/turkiyede_ ilkogretim_okullarinda__okulu_terk_ve_izlenmesi_ile_ onlenmesine_yonelik_politikalar.pdf
ADNKS (2009). İstatistik göstergeler (1923-2009). Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu.
Aksan, D. (1982). Her yönüyle dil, ana çizgileriyle dil bilim. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Avrupa Komisyonu (2015). Komisyon tarafından Avrupa parlamentosuna, konseye, ekonomik ve sosyal komiteye ve bölgeler komitesine sunulan bildirim; AB genişleme stratejisi, Komisyon çalışma dokümanı 2015 yılı Türkiye raporu. (Erişim: 02.12.2017), https://www.ab.gov.tr /files/000files/2015/11/2015_turkiye_raporu.pdf
Aytan, T., & Güney, N. (2012). Türkçe öğretiminde aktif öğrenme uygulamaları dinleme becerisi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Baker, C. (2002). Second language acquisition and learning. foundations of bilingual education and bilingualism. Clevedon (p.109-134). GBR: Multilingual Matters Ltd.
Başıbüyük, A. (2005). Doğu Anadolu bölgesinde ortalama hanehalkı büyüklüklerinin dağılışı. Doğu Coğrafya Dergisi, 13, 273-289.
Bayburtlu, Y. S. (2015). Türkçe dersi öğretim programı ve 2006 Türkçe dersi öğretim programının değerlendirilmesi. Turkish Studies International Periodical for te Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 10/15, 1-18.
Baytekin, Ç. (1992). Yurt dışında öğrenim gören öğrencilere uygulanan Türk dili öğretimi. Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi.
Buran A., Şengül M., & Tanyeri Y. (2011). Türkçenin eğitimi ve öğretimine yönelik bilgi kaynaklarına erişim sorunu ve elektronik ortamda bilgi paylaşımı. Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic,6(4), 467- 474.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, B., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. İ. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Cummins, J. (1979). Linguistic ınterdependence and the educational development of bilingual children. Review of Educational Research, (49), 22-51.
Cummins, J. (1982). Die Schwellenniveau- und die Interdependenzhypothese: Erklärungen zum Erfolgzweisprachiger Erziehung. In: J. Swift (Hrsg.), Bilinguale und multikulturelle Erziehung, (s. 34–43), Würzburg: Könighausen und Neuman.
Cummins, J. (1984). Zweisprachigkeit und Schulerfolg. Zum Zusammenwirken von linguistischen, soziokulturellen und schulischen Faktoren auf das zweisprachige Kind. In: Die Deutsche Schule, 76, (s. 187-1989), Zeitschrift für Erziehungswissenschaft und Gestaltung Der Schulwirklichkeit.
Er, O. (2011). İlköğretim sekizinci sınıf Türkçe dersi öğretim programı dinleme/izleme alanının öğretmen görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. Yüksek Lisan Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi.
Ercilasun, B. (1983). Kars ili ağızları-ses bilgisi. Ankara: Gazi Üniversitesi Yayınları.
Erden, M. (1993). Eğitimde program değerlendirme. Ankara: PEGEM Yayınları.
Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.
Güleç, İ. Çelik, S., & Demirhan, B. (2012). Yaşam boyu öğrenme nedir? kavram ve kapsamı üzerine bir değerlendirme. Sakarya University Journal of Education, 2(3), 34-48.
Güleç, Ş., & Yaman, H. (2014). İki dillilere Türkçe dil bilgisi öğretiminin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi: İngiltere Örneği. III. Sakarya Eğitim Araştırmaları Kongresi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Yayınları No.108.
Günden, S. (1977). Genel Öğretim Bilgisi. Ankara: Hacettepe Vakıfları Teksis. Gündoğan, A. O. (2002). Dil, düşünce ve varlık ilişkisi. Türk Yurdu, 178, 18-22.
Güner, H. (2011). İlköğretimde görev yapan öğretmenlerin öğretim sürecinde inisiyatif kullanma düzeylerinin belirlenmesi (Elazığ-Muş-Şırnak). Yüksek Lisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi.
Karakuş, E., & Taş, H. (2007). Türkçe öğretimi etkinlikleri. Ankara: Nobel Yayınları.
Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
Macrory, G. (2006). Bilingual language development: what do early years practitioners need to know?. Early Years, 26(2), 159-169..
MEB (2004). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
MEB (2010).Hoş geldin öğretmenim. Ankara: MEB Yayınları.
MEB (2017a). Türkçe dersi öğretim programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4,5, 6, 7, ve 8. Sınıflar). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı. (Erişim: 04.02.2018), http://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=33 2
MEB (2017b). Akademik becerilerin izlenmesi ve değerlendirilmesi. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı. (Erişim: 04.02.2018), https://odsgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_11/30 114819_iY-web-v6.pdf
Meisel, J. M. (2007). The weaker language in early child bilingualism: Acquiring a first language as a second language?. Applied Psycholinguistics, 28(3), 495-514.
Örnek, M. O. (2011). Muş-Bulanık çevresi Karapapak Yüksek Lisans Tezi. Van: Yüzüncü Yıl Üniversitesi.
Özbay, M. (2002). Kültür aktarımı açısından Türkçe öğretimi. Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, 602, 112-120.
Öztürk, N. (2002). Ahilik Teşkilatı ve Günümüz Ekonomisi, Çalışma Hayatı ve İş Ahlakı Açısından Değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7, 43-56.
Reid, H. (2001). Language, power and pedagogy: bilingual children in the Crosfire, Jim Cummins, Clevedon, England: Multilingual Matters, 2000”, The CATESOL Journal 13.1; Los Angeles. University of California.
Sever, S. (2011). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık. Temizyürek F., Erdem, İ., & Temizkan, M. (2014). Konuşma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
TÜİK (2017). Bölgesel İstatistikler. (Erişim: 27.12.2017) https://biruni.tuik.gov.tr/bolgeselistatistik/sorguSayfa.do ?target=tablo
Yağmur, K. (2007). ikidilli çocukların dil becerilerinin ölçümü ve eşik kuramı. Dil Dergisi, 135, 60-76.
Yıldırım, R. (2013). Okul yöneticilerinin mentorluk rollerinin okulun akademik başarısı ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisan Tezi. Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi.
Yuca, S. (2011). Cumhuriyet döneminin ilk nüfus sayımına (1927) göre Muş ilinin nüfus özellikleri, Akademik Bakış Dergisi, 24, 1-31.