KARAVELYAN EXCAVATIONS WITHIN THE ILISU PROJECT

Karavelyan is located in the Upper Tigris valley. The site is ca. 150 km to the north of the modern Turkish-Syrian border and on the right bank of the Tigris River. The site is within the flooding zone of the Ilısu Dam to be constructed on the Tigris River. The excavations started in 2009 and were completed in 2012. The site consists of two individual settlements situated 200 m apart. The eastern one, known as Hınçıka, was an Assyrian settlement. Karavelyan, to the west, is a mono-period site only inhabited during the Early Halafian. The archaeological deposit at Karavelyan are approximately one metre deep and contain two building levels. The architecture is very poorly preserved. The top-most level 1 yielded rectangular buildings of pisé walls without foundation while the second layer contained rectangular architecture with the second foundations. In this article, for the first time, Karavelyan is extensively introduced into the world of science.

ILISU POJESİ KARAVELYAN KAZILARI

Karavelyan Yukarı Dicle Vadisi’nde yer almaktadır. Yerleşim Dicle’nin sağ kıyısında ve modern Türkiye-Suriye sınırından yaklaşık 150 km kuzeyindedir. Yerleşim Dicle nehri üzerine inşa edilen Ilısu Barajı dolum alanı içinde kalmaktadır. Kazılar 2009 yılında başlamış ve 2012 yılında tamamlanmıştır. Yerleşim 200 m uzaklıkta iki höyükten oluşmaktadır. Bunlardan doğudaki Hınçıka bir Assur yerleşimidir. Batıdaki Karavelyan ise sadece Erken Halaf süresince iskan edilmiştir. Karavelyan’daki arkeolojik dolgu yaklaşık bir metre derinlikte ve iki yapı katından oluşmaktadır. Mimari oldukça kötü korunmuştur. Üstteki 1. Yapı Katı temelsiz pisé duvarları olan dörtgen binalardan oluşurken 2. Yapı Katı dörtgen planlı mimarisi ikinci bir temele sahiptir. Bu makalede Karavelyan ilk kez kapsamlı olarak bilim dünyasına ana hatlarıyla tanıtılmaktadır.

PDF

___

Algaze – Rosenberg 1991 G. Algaze – M. Rosenberg “The Tigris-Euphrates Archaeological Reconnaissance Project, 1989”, AST 8, 1991, 137-161.

Kansa et al. 2009 S. W. Kansa – A. Kennedy – S. Campbell – E. Carter “Resource exploitation at Late Neolithic Domuztepe, faunal and botanical evidence”, Current Anthropology 50.6, 2009, 897-914.

Mallowan – CruikshankRose 1935 M. E. L. Mallowan – J. Cruikshank-Rose “Excavations at Tall Arpachiyah, 1933”, Iraq II, 1935, 1-178.

Nieuwenhuyse 2008 O. P. Nieuwenhuyse Plain and Painted Pottery, the Rise of Late Neolithic Ceramic Styles on the Syrian and Northern Mesopotamian Plains, Brepols, (Turnhout 2008).

Pollock et al. 1999 S. Pollock – R. Bernbeck – S. Allen – A. G. C. Gresner – R. Costello – S. K. Costello – M. Foree – S. Lepinski – S. Niebuhr “Excavations at Fıstıklı Höyük, 1999, in: N. Tuna – J. Öztürk – J. Velibeyoğlu (eds.) Salvage Project of the Archaeological Heritage of the Ilısu and Carchemish Dam Reservoirs Activities in 1999, METUTAÇDAM (Ankara 1999) 39-63.

Schmidt 1943 H. Schmidt Tell Halaf, Die Prähistorischen Funde, Walter de Gruyter & Co. (Berlin 1943).

Tekin 2009 H. Tekin “Ilısu Projesi Seramikli Neolitik Yüzey Araştırması, 2007”, AST 26.1, 2009, 279-288.

Tekin 2011a H. Tekin “Diyarbakır'da Bir Halaf Yerleşimi: Karavelyan (Hınçıka) 2009 Yılı Kazıları”, KST 32.2., 2011, 350-363.

Tekin 2011b H. Tekin “Karavelyan Kazılarından İnsan ve Yapı Betimli Bir Halaf Kabının Tanıtımı”, TÜBA-AR 14, 2011, 310-312.

Tekin 2014 H. Tekin “Karavelyan’dan Bir Halaf Mezarı”, in: A. Engin – B. Helwing – B. Uysal (eds.) Armizzi, Engin Özgen’e Armağan, Asitan Kitap (Ankara 2014) 247-252.

Tekin 2017 H. Tekin “Late Neolithic pottery traditions on the Upper Tigris valley”, in: W. Cruells – I. Mateiciucová – O. P. Nieuwenhuyse (eds.) Painting Pots-Painting People: Oxbow books (Oxford 2017) 107-114.