SİBEL ÖRSEL, Hasan KARADAĞ, Karaoğlan Akfer KAHİLOĞULLARI, Akgün Emel AKTAŞ

Psikiyatri hastalarında çocukluk çağı travmalarının sıklığı ve psikopatoloji ile ilişkisi

Amaç: İstismar, günümüzde psikiyatrik bozukluklar için bir risk etkeni olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmada, psikiyatri örnekleminde hastaların çocukluk çağında duygusal, fiziksel, cinsel istismara uğramış olma sıklıkları ve risk etkenlerinin araştırılarak tanı gruplarına göre karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı tipte epide-miyolojik bir araştırma olan bu çalışmaya, 15-67 yaşları arasında, DSM-IV tanı ölçütlerine (SCID) göre zeka gerili-ği ve genel tıbbi duruma bağlı psikiyatrik bozukluk tanısı dışında bir psikiyatrik bozukluk tanısı konan, katılmayı kabul eden 183 hasta alınmıştır. Hastalara Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği uygulanmış, sosyodemografik bilgiler ile istismara ilişkin özelliklerin yer aldığı anket aracılığıyla görüşme yapılmıştır. Sonuçlar: Katılımcıların %65.7’si (s=117) çocukluk çağında duygusal, fiziksel ve cinsel bir istismar yaşantılarından en az birine; %6.1’i (s=11) üç tür istismara da maruz kaldığını bildirmiştir. Duygusal ihmal %81.6 (s=146), fiziksel ihmal ise %72.1(s=129) sıklığında saptandı. Tanı dağılımı açısından duygusal istismar bildiren grupta duygudurum ve anksiyete bozuklukları sık saptanırken, diğer istismar türleri ve tanı grupları arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Cinsel istismar oldu-ğunu belirten grupta alkol-madde kullanımı/bağımlılığı, intihar girişim oranları istatistiksel olarak yüksektir. Ailesel risk etkenleri olarak, düşük anne-baba eğitimi, anne-baba arasında şiddetin olduğu ailelerde ve çocukluk döne-minde anne-babalardan göç, boşanma, eğitim gibi nedenlerle uzun süre ayrı kaldığını bildiren grupta istismar oranları istatistiksel olarak yüksek saptanmıştır. Tartışma: Psikiyatri örnekleminde, özellikle duygudurum ve anksi-yete bozukluklarında bildirilen yüksek istismar oranları önleyici girişimlerin geliştirilmesine dikkati çekmektedir. Çocukların anne-babadan uzun süre ayrı kaldığı durumlarda ve anne-babaların birbirine şiddet uyguladığı ortam-larda istismara maruz kalma oranı yüksektir, bu nedenle çocukları korumaya dönük önlemler arasında aile bütün-lüğünün korunmasının sağlanması ve aile içi şiddetin engellenmesi yönünde girişimlerin artırılması gereklidir.

The frequency of childhood trauma and relationship with psychopathology in psychiatric patients

Anadolu Psikiyatri Dergisi 2011;12(2):130-136[Tam metin] Psikiyatri hastalarında çocukluk çağı travmalarının sıklığı ve psikopatoloji ile ilişkisi S Örsel, H Karadağ, AK Kahiloğulları, EA Aktaş Ankara Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara Amaç: İstismar, günümüzde psikiyatrik bozukluklar için bir risk etkeni olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmada, psikiyatri örnekleminde hastaların çocukluk çağında duygusal, fiziksel, cinsel istismara uğramış olma sıklıkları ve risk etkenlerinin araştırılarak tanı gruplarına göre karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı tipte epide-miyolojik bir araştırma olan bu çalışmaya, 15-67 yaşları arasında, DSM-IV tanı ölçütlerine (SCID) göre zeka gerili-ği ve genel tıbbi duruma bağlı psikiyatrik bozukluk tanısı dışında bir psikiyatrik bozukluk tanısı konan, katılmayı kabul eden 183 hasta alınmıştır. Hastalara Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği uygulanmış, sosyodemografik bilgiler ile istismara ilişkin özelliklerin yer aldığı anket aracılığıyla görüşme yapılmıştır. Sonuçlar: Katılımcıların %65.7’si (s=117) çocukluk çağında duygusal, fiziksel ve cinsel bir istismar yaşantılarından en az birine; %6.1’i (s=11) üç tür istismara da maruz kaldığını bildirmiştir. Duygusal ihmal %81.6 (s=146), fiziksel ihmal ise %72.1(s=129) sıklığında saptandı. Tanı dağılımı açısından duygusal istismar bildiren grupta duygudurum ve anksiyete bozuklukları sık saptanırken, diğer istismar türleri ve tanı grupları arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Cinsel istismar oldu-ğunu belirten grupta alkol-madde kullanımı/bağımlılığı, intihar girişim oranları istatistiksel olarak yüksektir. Ailesel risk etkenleri olarak, düşük anne-baba eğitimi, anne-baba arasında şiddetin olduğu ailelerde ve çocukluk döne-minde anne-babalardan göç, boşanma, eğitim gibi nedenlerle uzun süre ayrı kaldığını bildiren grupta istismar oranları istatistiksel olarak yüksek saptanmıştır. Tartışma: Psikiyatri örnekleminde, özellikle duygudurum ve anksi-yete bozukluklarında bildirilen yüksek istismar oranları önleyici girişimlerin geliştirilmesine dikkati çekmektedir. Çocukların anne-babadan uzun süre ayrı kaldığı durumlarda ve anne-babaların birbirine şiddet uyguladığı ortam-larda istismara maruz kalma oranı yüksektir, bu nedenle çocukları korumaya dönük önlemler arasında aile bütün-lüğünün korunmasının sağlanması ve aile içi şiddetin engellenmesi yönünde girişimlerin artırılması gereklidir. The frequency of childhood trauma and relationship with psychopathology in psychiatric patients Objective: Abuse is considered as a risk factor for psychiatric disorders. In this study, we aimed to determine the frequency and risk factors of childhood emotional, physical, and sexual in psychiatric outpatient population and compare the diagnostic groups in terms of these factors. Methods: In this cross-sectional, and descriptive epidemiologic study 183 patients whom accept to participate was enrolled in the study. Inclusion criteria is being aged between 15 and 67, diagnosed by DSM-IV (SCID) psychiatric disorder other than mental retardation and psychiatric disorder due to general medical condition. Childhood Trauma Questionnaire and a survey including sociodemografic characteristics and features of abuse were applied by an interview. Results: Of the sample 65.7% (n=117) reported at least one and 6.1% (n=11) reported all three childhood emotional, physical and sexual abuse. The frequency of emotional and physical neglect was %81.6 (n=146) and %72.1(n=129). Whilst the reported emotional abuse was significantly more prevalent only in anxiety disorders, the distribution of other abuse types were similar in diagnostic groups. The group reported sexual abuse had statistically significant higher alcohol-substance abuse/dependence and suicide rates. When we examine family risk factors, low parent education, in families that has interparental violence and in the group which reported being separated from parents because of migration, education and divorce, had significant higher rates of abuse. Discussion: The high prevalence of abuse in psychiatric patients, especially in mood and anxiety disorders is pointing at the need for development of preventative approaches. The rate of abuse is higher if there is violation between parents and/or the child is separated from parents for a long time. Because of this precausatory measures, togetherness of parent-child and decreasing family violence have to be obtained for protecting children.

PDF

___

1. WHO. Preventing Child Maltreatment: a Guide to Taking Action and Generating Evidence. France, World Health Organization, 2006.
2. Krug EG, Dahlberg LL, Mercy JA, Zwi AB, Lozana R (Eds.). World Report on Violence and Health. Geneva, World Health Organization, 2003.
3. Pinheiro PS. Violence Against Children in the Community. Geneva, United Nations, 2006.
4. Aktepe E. Çocukluk çağı cinsel istismarı. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 2009; 1:95-119.
5. Özcebe H. Halk sağlığı bakış açısıyla istismar bildirimi ve karşılaşılan güçlükler. http://cbgd.org/kongre2009
6. Teichner MH, Samson AJ, Polcari A, McGreenery CE. Sticks, Stones and Hurtful Words: Relative effects of various forms of childhood maltreatment. Am J Psychiatry 2006; 163:993-1000.
7. Aile Araştırma Kurumu. Aile İçi Şiddetin Sebep ve Sonuç-ları. Ankara, 1995.
8. Traş Ü, Dilli D, Dallar Y, Oral R. Evaluation and followup of cases diagnosed as child abuse and neglect at a tertiary hospital in Turkey. Turk J Med Sci 2009; 39:969- 977.
9. Bahar G, Savaş HA, Bahar A. Çocuk istismarı ve ihmali: Bir gözden geçirme. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2009; 4:51-65.
10. Taner Y, Gökler B. Çocuk istismarı ve ihmali: Psikiyatrik yönleri. Hacettepe Tıp Dergisi 2004; 35:82-86.
11. Eskin M, Kaynak Demir H, Demir S. Same-sex sexual orientation, childhood sexual abuse, and suicidal behavior in university students in Turkey. Arch Sex Behav 2005; 34:185-195.
12. Alikaşifoğlu M, Erginöz E, Ercan O, Albayrak-Kaymak D, Uysal Ö, İlter Ö. Sexual abuse among female high school students in Istanbul, Turkey. Child Abuse Negl 2006; 30:247-255.
13. Zoroğlu S, Tüzün Ü, Şar V, Öztürk M, Kara ME, Alyanak B. Çocukluk döneminde ihmal ve istismarın olası sonuçlarının incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Derg 2001; 2:69- 78.
14. Baral I, Üçok A, Gök Ş, Yüksel Ş. Bedensel yakınmalarla başvuran hastalarda çocukluk çağı cinsel istismarı. İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Mecmuası 1996; 59:101-103.
15. Saunders BE, Villeponteaux LA, Lipovsky JA, Kilpatrick DG, Veronen LJ. Child sexual assault as a risk factor for mental disorders among women: A community survey. J Interpers Violence 1992; 7:189-204.
16. Jacopson A, Richardson B. Assault experiences of 100 psychiatric impatients: Evidence of the need for routine inquiry. Am J Psychiatry 1987; 144:908-913.
17. Kaplan SJ. Child and adolescent abuse. M Lewis (Ed.), Child and Adolescent Psychiatry a Comprehensive Textbook, Philadelphia, Lippincott Williams and Wilkins, 2002, p.1217-1222.
18. Bierer LM, Yehuda R, Schmeidler J, Mitropoulou V, New AS, Silverman JM, et al. Abuse and neglect in childhood: relationship to personality disorder diagnoses. CNS Spectr 2003; 8:737-754.
19. Sar V, Akyuz G, Kugu N, Ozturk E, Ertem-Vehid H. Axis I dissociative disorder comorbidity in borderline personality disorder and reports of chilhood trauma. J Clin Psychiatry 2006; 67:1583-1590.
20. Brown GR, Anderson B. Psychiatric morbidity in adult inpatients with childhood histories of sexual and physical abuse. Am J Psychiatry 1999; 48:55-61.
21. Dohrenwend BS, Dohrenwend BP, Krasnoff L, Askenasy AR. Exemplification of a method for scaling life events: the Peri Life Events Scale. J Health Soc Behav 1978; 19:205-209.
22. Bernstein DP, Fink L, Handelsman L, Foote J, Lovejoy M, Wenzel K, et al. Initial reliability and validity of a new retrospective measure of child abuse and neglect. Am J Psychiatry 1994, 151:1132-1136.
23. Bernstein DP, Stein JA, Newcomb MD, Walker E, Pogge D, Ahluvalia T, et al. Development and validation of a brief screening version of the Childhood Trauma Questionnaire. Child Abuse Negl 2003; 27:169-190.
24. Walker EA, Unutzer J, Rutter C, Gelfand A, Saunders K, Vonkorff M, et al. Costs of health care by woman HMO members with a history of childhood abuse and neglect. Arch Gen Psychiatry 1999, 56:609-613.
25. Tyrka RT, Wyche MC, Kelly MM, Price LH, Carpenter LL. Childhood maltreatment and adult personality disorder symptoms: influence of maltreatment type. Psychiatry Res 2009; 165:281-287.
26. Aral N, Gürsoy F. Çocuk hakları çerçevesinde çocuk ihmal ve istismarı. Milli Eğitim Dergisi 2001; Sayı 151. http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/151/aral_gursoy.htm
27. Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Araştırması, Ana Rapor. http://www.ksgm.gov.tr/tdvaw/doc/Ana_Rapor_Mizan_1. pdf.
28. Glaser D, Rutter M, Taylor E. Child sexual abuse. Child and Adolescent Psychiatry. Massachusetts, Blackwell Science, 2002, p.340-358.
29. Clemmons JC, Walsh K, Dilillo D. Unique and combined contributions of multiple child abuse types and abuse severty to adult trauma symptomatology. Child Maltreatment 2007; 12:172-181.
30. Noll JG. Sexual abuse of children; unique in its effects on development? Child Abuse Negl 2008; 32:603-605.
31. Nelson EC, Heath AC, Madden PA, Cooper ML, Dinwiddie SH, Bucholz KK, et al. Assosiation between selfreported childhood sexual abuse and adverse psychosocial outcomes: results from a twin study. Arch Gen Psychiatry 2002; 59:139-145.
32. Fergusson DM, Horwood LJ, Lynskey MT. Childhood sexual abuse and psychiatric disorder in young adulthood: psychiatric outcomes of childhood with sexual abuse. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1996; 34:1365-1374.