Mikro Öğretim Yönteminin Öğrencilerin Yaratıcı Yazarlık Becerilerine Etkisi

Bu çalışmada mikro öğretim yönteminin lise 9. Sınıf öğrencilerinin yaratıcı yazarlık becerilerine etkisi araştırılmıştır. Araştırmada deneysel desenlerden ön test-son test kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıştır. 2014-2015 öğretim yılında yapılan araştırmanın çalışma grubunu, Van il merkezinde eğitim-öğretim faaliyetini sürdüren MEB'e bağlı bir devlet okulunun 9. sınıfında öğrenim gören 30 öğrenci oluşturmaktadır. Ön test uygulamasından sonra 15 öğrenci deney grubunu 15 öğrenci de kontrol grubunu oluşturmuştur. Deney grubundaki uygulamalar mikro öğretim ilkeleri doğrultusunda gerçekleştirilirken, kontrol grubunda geleneksel öğretim yöntemi kullanılmıştır. Ön-son test uygulamalarında veri toplama araçlarıyla elde edilen verilerin analizinde İlişkili ve İlişkisiz Örneklemler t - testi istatistiği kullanılmıştır. Veri analizi sonucunda "Mikro Öğretim"in uygulandığı deney grubu lehine anlamlı sonuçlara ulaşılmıştır. Diğer bir deyişle Öğrencilerin yaratıcı yazarlık becerilerinin geliştirilmesinde mikro öğretim geleneksel öğretime kıyasla oldukça başarılı neticeler vermiştir.

Effect of Microinstruction Method on Creative Writing Skills of Students

Effect of microinstruction method on creative writing skills of ninth grade students is investigated in the present study. Pretest-posttest experimental design with control group was utilized in this study. The study group of the study conducted during 2014 - 2015 academic year included 30 9th grade students, who attended a public school in Van provincial center. Following the pretest application 15 students were included in the study group, while the remaining 15 were assigned to the control group. Applications were conducted with microinstruction principles in the study group, whereas conventional instruction method was used in the control group. Data collected via data collection tools in pretest-posttest applications were analyzed with related and unrelated samples t-test. As a result of the conducted analyses results it could be stated that the findings favored the study group where microinstruction method was implemented. In other words, microinstruction method yielded successful results in developing creative writing skills of the students when compared to conventional instruction.

PDF

___

Acar, İ. H., Karan, Ş. ve Yıldız, S. (2013, Haziran). Learner teachers: Professıonal development of elementary schoolteachers through peer collaboration. V. uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi'nde sunulmuş bildiri, Çanakkale 18 Mart Üniversitesi, Çanakkale.
Ak, E. (2011), Yaratıcı Yazma Tekniklerinin İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Dersindeki Yazılı anlatım Becerileri Üzerindeki Etkisi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı,
Sınıf Öğretmenliği Programı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
Akalın, S. (2005). Comparison between traditional teaching and microteaching during school experience of student--teachers. Eurasian Journal of Educational Research, 20, 1--13.
Atav, E., Kunduz, N. ve Seçken, N. (2014). Biyoloji eğitiminde mikro öğretim uygulamalarına dair öğretmen adaylarının görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(4), 1-15.
Aydede, M.N. ve Kesercioğlu, T. (2012), Aktif öğrenme uygulamalarının öğrencilerin kendi kendilerine öğrenme becerilerine etkisi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5.43, 5. 37--49.
Aydın, İ. S. (2013). The effect of micro--teachıng technique on Turkish teacher candidates' perceptions of efficacy in lesson planning, implementation, and evaluation. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(43), 67-81.
Aytan, T. (2011), Aktif öğrenme tekniklerinin dinleme becerisi üzerindeki etkileri, Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Konya.
Bağcı, H. (2007). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatım ve yazılı anlatım derslerine yönelik tutumlarının değerlendirilmesi, TÜBAR-- xxı
Bağcı, H. (2007) Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatım derslerine yönelik tutumları ile yazma becerileri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara
Bulut, K. (2015). Mikro öğretim tekniğinin Türkçe öğretmen adaylarının konuşma beceri ve kaygılarına etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Büyüköztürk, Ş. (2001).Deneyse| desenler, öntest--sontest, kontrol grubu, desen ve veri analizi, Ankara: Pegem Yayıncılık
Creswell, J.W. (2003). Research design. Second edition. London: Sage Publications. Çakır, Ö. (2010). Materyal geliştirmede mikro-öğretim: öğretmen adaylarının yöntem ve geribildirimler üzerine görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5, 55--73.
Demirel, Ö. (2009). Öğretme sanatı (14. Baskı). Ankara: PegemA Yayınları,
Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
Erdem, E., Erdoğan, Ü. |., Özyalçın Oskay, Ö. Yılmaz, A. (2012, Haziran). Kimya eğitiminde mikro öğretim yönteminin etkililiği ve öğrenci görüşleri. X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi'nde sunulmuş bildiri. Orta Doğu Teknik Üniversitesi (ODTÜ), Ankara.
Erökten, S. ve Durkan, N. (2009, Mayıs). Öze/öğretim yöntemleri II dersinde mikro öğretim uygulamaları. I.
Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi'nde sunulmuş bildiri, Çanakkale 18 Mart Üniversitesi, Çanakkale.
Güleryüz, H. (2006), Yaratıcı Çocuk Edebiyatı. Ankara: Pegema Yayıncılık.
Güney, N. (2011), İlköğretim ||. Kademede Fiilimsilerin Öğretiminde Aktif Öğrenmenin Tutum, Başarı ve Kalıcılığa Etkisi, Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Konya.
Görgen, İ. (2003). Mikro öğretim uygulamasının öğretmen adaylarının sınıfta ders anlatımına ilişkin görüşleri üzerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 56--63.
Karadağ, R. ve Akkaya, A. (2013). İlk okuma yazma öğretimi dersinde mikro öğretim uygulamalarına ilişkin öğretmen adaylarının görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 14(2), 39-59.
Karaman, P. (2014). Öğretmen adaylarının ölçme-değerlendirme okuryazarlık/arının belirlenmesi ve mikroöğretim yoluyla geliştirilmesi. Doktora Tezi, Çanakkale On sekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
Karasar, N. (2011). BilimseIAraştırma Yöntemi(22. Basım) Ankara: Nobel
Karasar, N. (2014). BilimseIAraştırma Yöntemi Kavramlari/keler Teknikler. Ankara: Nobel.
Kazu, H. (1996). Öğretmen yetiştirmede mikro öğretim yönetimini etkililiği (F.Ü.Teknik Eğitim Fakültesi örneği).
Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Kavas, G. (2009). Video destekli web tabanlı akran değerlendirme sisteminin mikroöğretim uygulamaları üzerine etkileri: bilgisayar öğretmenliği adayları örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Ana Bilim Dalı.
Kaya, B. (2013), Yaratıcı Yazma Becerisinin Geliştirilmesine Yönelik Yapılan Çalışmalardan Bir Derleme, Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, S.1(2), s. 89--101.
Küçükoğlu, A., Köse, E., Taşgın, A., Yılmaz, B. Y. Ve Karademir, Ş. (2012), Mikro Öğretim Uygulamasının Öğretim Becerilerine Etkisine İlişkin Öğretmen Adayı Görüşleri, Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, C.2, S. 2, s. 19-32.
Maden, S. ve Durukan E. (2010), İstasyon Tekniğinin Yaratıcı Yazma becerisi Kazandırmaya ve Derse Karşı Tutuma Etkisi, TUBAR, XXVI/I
Maden, S. (2013). Temel Dil Becerileri Eğitiminde Kullanılabilecek Aktif Öğrenme Öğretimsel İş/Taktikleri, Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(2), 20--35.
Maden, S. (2014). Türkçe Öğretimi ve Aktif Öğrenme, Giresun: Kirazofis Kitapevi
Marulcu, İ. ve Dedetürk, A. (2014). Fen Bilgisi öğretmen adaylarının mikro--öğretim yöntemini uygulamaları: bir eylem araştırması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 353--372.
Saban, A. ve Çoklar, A. N. (2013). Pre--service teachers' opinions about the micro-teaching method in teachingpractise classes. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 12(2), 234-240.
Sarı, Y., Sakal, M. ve Deniz, S. (2005, Şubat). Okul öncesi öğretmen yetiştirmede mikro öğretim yönteminin etkililiği, Akademik Bilişim Konferansı'nda sunulmuş bildiri, Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep.
Secondary Level English Language Arts Curriculum Reference Committee. (1998). Creative writing 20. curriculum guide for the secondary level. http://www.sasked.gov.sk.ca/"ischool/CrWriting20/modu|e1/ intro.htm|. (Er. Tar. 11.10.2015)
Sever, S. (1993). Türkçe öğretiminde uygulanan tam öğrenme kuramı ilkelerinin, öğrencilerin okuduğunu anlama ve yazılı anlatım becerilerindeki erişiye etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
Sever, S. (1993). Türkçe öğretiminde uygulanan tam öğrenme kuramı ilkelerinin, öğrencilerin okuduğunu anlama ve yazılı anlatım becerilerindeki erişiye etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
Sevim, S. (2013). Mikro öğretim uygulamasının öğretmen adayları gözüyle değerlendirilmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 303-313.
Temizkan, M. (2010). Türkçe Öğretiminde Yaratıcı Yazma Becerilerinin Geliştirilmesi, TUBAR, XXVII
Topçuoğlu Ü., F. ve Sever, A. (2012), Yaratıcı Yazmada Müziğin Etkisi, Turkish Studies, S. 7/4, 5. 2907--2918.
Türkben, T. (2015), Aktif Öğrenme Yöntemiyle Oluşturulmuş Sınıf Ortamının Öğrenciler Üzerindeki Etkisi, Turkish Studies, 5.10/7, S. 899-916.
Ün Açıkgöz, K. (2004), Aktif Öğrenme, İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
Ün Açıkgöz, (2011), AktifÖğrenme, İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
Yoğurtçu, K. (2009). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde "mikro öğretim tekniği": Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi hazırlık sınıflarında karşılaştırmalı bir çalışma. Dil Dergisi, 146, 49-70.