Dil Öğretiminde Sözcüksel Yaklaşım ve Türkçede Eşdizimli Sözcüklere Altulamsal Bir Bakış

Son yıllarda yabancı dil öğretimine olan yaklaşımlar gelişme göstermektedir ve dil öğrenenlerin dilbilimsel edinçlerini arttırmak açısından Sözcüksel Yaklaşım büyük bir ilgi görmektedir (Schmitt, 2004 ve Granger, 1998). Bu çalışmanın amacı, Türk Dil Kurumunun resmî internet sitesinde yer alan Güncel Türkçe Sözlük’teki iki ve daha fazla sözcükten oluşan eşdizimli eylemlerin altulam özelliklerini belirlemek ve bu özelliklerin Türkçe sözlüklerde yer almasına yönelik bir öneri sunmaktır. Çalışmanın araştırma planı Chomsky’nin (1981) önerdiği Rol Kuramı’na (Theta Theory) dayanmaktadır. Eşdizimli eylemler, Türkçedeki toplam eylemlerin azımsanmayacak kadar büyük bir bölümünü (%36) kapsamaktadır. Bu eylemleri öğrenen bir kişinin Türkçeyi öğrenmesinin daha kolay ve hızlı olabileceği ön görülmektedir.

Subcategorizational Insight into Collocational Verbs in Turkish

There has been an increase in language teaching methods as of late and the Lexical Approach has gained an importance for linguistic competence (Schmitt, 2004; Granger, 1998). The purpose of this study is to investigate the subcategorizational characteristics of the verbs of two and more items listed on the website of the Turkish Language Association. The research is designed as the Theta theory of Chomsky. Findings show that collocational verbs include 36% of the total verb list. Those verbs accelerate and facilitate learning Turkish.

PDF

___

Attar, E. M., Allami, H. (2013). The Effects of teaching lexical collocations on speaking ability of Iranian EFL learners. Theory and Practice in Language Studies. 3,6, 1070-1079.
Bahardoust, M., Moeini M. R. (2012). Lexical and grammatical collocations in writing production of EFL learners. The Journal of Applied Linguistics. 5,1, 61-86.
Bingöl, Z. (2006). Sözlük ve sözlükçülük üzerine bir araştırma. Akademik Bakış. 9,1-9.
Boers, F., Eyckmans, J., Stengers, H. (2006). Motivating multiword units: Rationale, mnemonic benefits, and cognitive style variables. EUROSLA Yearbook. 6,169-190.
Chandra, P. (2014). Teaching collocation using lexical approach as used in made Frida Yulia’s vocabulary: lexically-based second thousands words of general service list book. Journal Social Humaniora. 7,2,150-172.
Chomsky, N. (1968). Language and mind. New York: Brace and World.
Chomsky, N. (1981). Lectures on government and binding. Paris: Dordrecht
Çetinkaya, B. (2009). Eşdizimli sözlükler. Turkish Studies. 4, 4, 196-206.
Deuter, M. vd. (ed.) (2002). Oxford collocations dictionary for students of english. Oxford: OUP.
Drosdowski, G. vd. (1988). Duden - das stilwörterbuch. Mannheim: Dudenverlag
Ellis, N. (1996). Sequencing in SLA: Phonological memory, chunking, and points of order. Studies in Second Language Acquisition. 18, 91-126.
Ellis, R. (2005). Principles of instructed language learning. Studies in Second Language Acquisition. 27, 141-172.
Feldman, R. S. (1997). Essentials of understanding psychology. New York: McGraw- Hill
Göçer, A. (2001). Türk Dili ile ilgili sözlüklere genel bir bakış ve günümüz ilköğretim sözlükleri. Türk Dili. 598, 388-403.
Göksel, A. ve Kerslake, C. (2005). Turkish: a comprehensive grammar. London: Routledge.
Granger, S. (1998). Prefabricated patterns in advanced EFL writing: Collocations and formulae. Oxford: OUP.
Halliday, M. A. K. (1966). Lexis as a linguistic level. In C.E. Bazell, C. Catford, M. A. K. Halliday ve R.H. Robins (Eds.). Memory of J.R. Firth. 148-162. London:Longman
Harwood, N. (2002). Taking a lexical approach to teaching: principles and problems. International Journal of Applied Linguistics. 12,2, 139-155.
Hill, J. ve Lewis, M. (Ed.). (2000). Teaching collocation further development to lexical approach. London: Language Teaching Publications.
Hoey, M. (1991). Patterns of lexis in text. Oxford: Oxford University
İmer, K., Kocaman, A., Özsoy, A. S. (2011). Dilbilim Sözlüğü. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
Kıran, A., Korkut E. ve Ayırır İ. O. (Ed.) (2015). Anlambilim ve dil öğretimi, dil bilimleri ve dil öğretimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Kim, S. (2017). "Minimum input, maximum output, indeed!" teaching collocations through collocation dictionary skills development. Lexikos. 27, 265-286.
Kornfilt, J. (1997). Turkish. Blackwell: Routledge.
Krashen, S. D., ve T. D. Terrell. (1983). The Natural approach: language acquisition in the classroom. Oxford: Pergamon
Lewis, M. (1993, 2002). The Lexical approach: The state of elt and a way forward. Hove: Language Teaching Publications.
Lewis, M. (1997). Implementing the lexical approach: putting theory into practice. Hove: Language Teaching Publications.
Lewis, M. (2000). Teaching collocation further development to lexical approach. London: Language Teaching Publications.
McCarthy, M. (1991). Vocabulary. Oxford: Oxford University Press.
McCarthy ve O’Dell (2005) English Collocation in Use. Cambridge. Cambridge University Press.
Nattinger, J., ve DeCarrico, J. (1992). Lexical phrases and language teaching. Oxford: OUP.
Nesselhauf, N. (2005). Collocations in a learner corpus: studies in corpus linguistics. Amsterdam: John Benjamins.
Ördem, E. (2013). Yabancılara Türkçe öğretiminde leksikal yaklaşım: bir eşdizimlilik çalışması modeli. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı. 11, 905 – 931.
Ördem, E., Paker, T. (2016). Retention And use of lexical collocations (verb + noun and adjective + noun) by applying lexical approach ın a reading course. European Journal of Foreign Language Teaching. 1,1, 144-160.
Palmer, H. (1931). First interim report on vocabulary selection. Tokyo: Kaitakusha
Rahimi, M., ve Momeni, G. (2012). The Effect of teaching collocations on English language proficiency. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 31, 37-42.
Schmitt, N. (2004). Formulaic sequences: acquisition, processing and use. Amsterdam: John Benjamins.
Sinclair, J. (1997). Corpus, Concordance, Collocation. Oxford: OUP.
Skehan, P. (1996). Second language acquisition research and task-based instruction. challenge and change in language teaching. Oxford: Heinemann.
Skehan, P. (1998). A Cognitive approach to language learning. Oxford: Oxford University Press.
Şen, E. ve Turan, S. (2012). Türkçede eylemlerin altulam özellikleri ve bu özelliklerin Türkçe eğitim-öğretim ortamlarına aktarılması. Dil Dergisi. 158, 7-36.
Uzun, N. E. (2000). Anaçizgileriyle Evrensel Dilbilgisi ve Türkçe. İstanbul: Multilingual Yayıncılık.
Vardar, B. (1998). Açıklamalı dilbilim terimleri sözlüğü. İstanbul: Multilingual.
Vardar, B. (2002). Açıklamalı dilbilim terimleri sözlüğü. İstanbul: Multilingual.
Vasiljevic, Z. (2008). Teaching vocabulary to advanced Japanese students: A word association approach. The East Asian Learner. 4,1, 1-19.
Wilkins, D. A. (1972). Linguistics in Language teaching. Londra: Billing and Sons.
Wilkins, D. A. (1976). Notional syllabuses. Oxford: OUP.
https://dictionary.cambridge.org/tr/s%C3%B6zl%C3%BCk/ingilizce/call (son erişim: 4.03.2018)
http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5a9b17646e5351.49693868 (son erişim: 4.03.2018)
http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5afd239ce5c067.23040686 (son erişim: 02.05. 2018)