Ana Dili Eğitiminde Popüler Kültür Metinlerinin Kullanımına Yönelik Türkçe Öğretmenlerinin ve Velilerin Görüşleri

Bu çalışmanın amacı, ortaokul öğrencilerinin Türkçe dersiyle popüler kültür metinlerinin ilişkilendirilmesine yönelik öğretmen ve veli görüşlerinin belirlenmesidir. Bu yüzden durum çalışmasıyla desenlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubu; 4 Türkçe öğretmeni, 48 veliden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu, ses kaydı kullanılmıştır. Öğretmen, veli görüşleri içerik analizi tekniği ile çözümlenmiştir. Araştırma verilerine göre Türkçe öğretmenleri ve velilerin çoğu, popüler kültür metinlerinin Türkçe dersiyle ilişkilendirilmesinin gerekli olduğunu belirtmiştir. Gerekçe olarak ise popüler kültür metinlerinin, öğrenme-öğretme sürecini olumlu yönde etkileyeceğini ve öğrencilerin kendilerini okula daha ait hissedeceğini göstermişlerdir. Araştırmanın sonucunda dikkat çeken bir diğer ortak nokta ise popüler kültür metinlerine yönelik velilerin ve öğretmenlerin çoğu, olumsuz bir algıya sahip olmalarıdır. Bu olumsuz algıya rağmen popüler kültür metinlerinin öğrencilerin günlük yaşamında vazgeçilmez olduğunu düşündükleri için Türkçe dersinde kullanılmasının gerekliliğini savundukları sonucuna ulaşılmıştır.

Turkish Language Arts Teachers’ and Parents’ Views on the Use of Popular Culture Texts in Native Language Education

The aim of this study was to determine the teachers’ and parents’ views on the relationship between Turkish language arts course and popular culture texts of middle school students. Therefore, the study was designed as a case study. The study group consisted of 4 Turkish language arts teachers, 48 parents of the students. Semi-structured interview forms and voice recordings was used to collect data. Teachers' and parents' opinions were analyzed by content analysis technique. According the findings of the study, the majority of Turkish language arts teachers and parents of students stated that it is necessary to integrate popular culture texts into Turkish language arts courses. The reason for these ideas was that popular cultural texts will affect the learning-teaching process positively and students will feel more belonging to their school. The other finding of the study was that most of the parents and teachers had a negative perception about popular cultural texts. Although they had the negative perception, it is concluded that popular culture texts should be used in Turkish language arts course because they think that they are indispensable in students' daily life.

PDF

___

Alpay, N. (2004). Popüler kültür ve dil soruşturması. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 5 (57).
Alvermann, D. E. (2012). Is there a place for popular culture in curriculum and classroom ınstruction? In A. J. Eakle (Ed.). Curriculum and ınstruction (ss. 221-228). Thousand Oaks, CA: Sage.
Alvermann, D. E., & Xu, S. H. (2003). Children’s everyday literacies: Intersections of popular culture and language arts ınstruction. Language Arts, 81(2), 145-155.
Aydoğmuş, H. (2006). Popüler kültürün lise gençlerine etkisi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Belet Boyacı, Ş. D. ve Güner, M. (2017). Türkçe dersinde teknolojik otantik ortamın kullanılmasına dair öğrenci ve öğretmen görüşleri. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 7(1), 35-71.
Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry & research design: Choosing among five approaches (2nd. Ed.). USA: SAGE Publications.
Creswell, J. W. (2013). Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları, araştırma deseni (Çev. Ed. S. Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
Çiftçi, E. (2010). Popüler kültür, popüler müzik ve müzik eğitimi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 149-161
Erken, M. (2007). The teaching for the use of popular culture in teaching English at primary schools. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
Glesne, C. (2013). Nitel araştırmaya giriş (Çev. A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu). Ankara: Anı Yayıncılık.
Gömleksiz, M. T., ve Bulut, İ. T. (2007). Yeni ilköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi. Milli Eğitim, (175), 161-184.
Gün, M. (2012). İlköğretim ikinci kademe Türkçe dersi okuma metinlerinde karşılaşılan sorunlar. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 1(4), 1-21.
Günbayı, İ. T., ve Işık, Ö. (2013). Kitle iletişim araçlarının eğitime etkilerine ilişkin yönetici, öğretmen, öğrenci ve veli görüşleri: Bir durum çalışması. Akdeniz İletişim, (20), 129-163.
Hırca, F. F. (2008). 9-11 yaş grubunda resimsel gelişim ve popüler kültür etkileşimlerinin ölçeklendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Işık, R. & Erdem, İ. (2016). Türkçe öğretiminde karşılaşılan sorunların öğretmen görüşlerine göre belirlenmesi (Muş İli örneği). Turkish Studies, 11 (3), 1309-1332.
İşeri, K. T. (2007). Altıncı sınıf Türkçe ders kitabının ilköğretim Türkçe programının amaçlarına uygunluğunun değerlendirilmesi. Dil Dergisi, (136), 58-74.
Johnson, A. P. (2014). Eylem araştırması el kitabı (Çev. Ed. Y. Uzuner ve M. Ö. Anay). Ankara: Anı Yayıncılık.
Johnson, B. ve Christensen, L. (2014). Eğitim araştırmaları: nitel, nicel ve karma yaklaşımlar (Çev. Ed. S. B. Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
Kan, A. Ü. (2006). Yeni ilköğretim programında öngörülen temel becerileri kazanmada 5. sınıf sosyal bilgiler ve Türkçe dersinin etkilerine ilişkin öğrenci görüşlerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Karadağ, R., Kolaç, E., ve Ulaş, A. H. (2012). Meanings ascribed to the concept of "culture" by prospective Turkishlanguage teachers and their attitude towards popular culture. İlkogretim Online, 11(2), 381-394.
Karadağ, Ö. (2012). Anlama becerileri açısından Türkçe Dersi Öğretim Programı (6, 7, 8. Sınıflar)’na eleştirel bir bakış. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 36 (1), 97-110.
Kılıç, D. (2009). Yenilenen ilköğretim programlarında ailenin eğitim fonksiyonunun öğretmen ve veli görüşlerine göre incelenmesi. Journal of Graduate School of Social Sciences, 13(1), 177-190.
Maden, S., Durukan, E. ve Akbaş, E. (2011). İlköğretim öğretmenlerinin öğrenci merkezli öğretime yönelik algıları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 255-269.
MEB (2009). İlköğretim Türkçe Dersi (1-5. Sınıflar) Öğretim Programı ve Kılavuzu. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
MEB. (2006). İlköğretim 6-8. Sınıf Türkçe Öğretim Programı. Talim Terbiye Kurulu: Ankara.
MEB. (2018). Türkçe Dersi Öğretim Programı (1-8. Sınıflar). Talim Terbiye Kurulu: Ankara.
Menteşe, H. (2013). Türkçe dersi öğretim programının öğretmen görüşlerine göre incelenmesi (Aydın İli Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber (Çev. S. Turan). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Miles M., & Huberman, M. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis (2nd. Ed.). CA: Sage Publications.
Morrell, E. (2002). Toward a critical pedagogy of popular culture: Literacy development among urban youth. Journal of Adolescent & Adult Literacy, 46(1), 72-77.
Neydim, N. (2004). Popüler çocuk kitapları ve medyasının çocuk kültürüne etkilerine sosyolojik gerçeklikler açısından bakış. Popüler Kültür ve Gençlik-Özel Sayı- Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 57, 76-80.
Otmazgin, N., & Project, M. (2014). Regionalizing culture: The political economy of Japanese popular culture in Asia. Honolulu: University of Hawaii Press.
Öztürk, B. K. (2008). İlköğretim 8. sınıf Türkçe dersi öğretim programının okuma alanının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Patrick, R. (2003). Where are beginning teachers’ stories about learning to teach in culturally and socially diverse secondary school classrooms? Paper presented at the Annual Conference of NZARE/AARE Auckland, 30 November – 3 December 2003.
Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (çev. M. Bütün ve S. B. Demir). Ankara: Pegem Akademi.
Sakar, M. H. (2009). Popüler müzik ve müzik eğitimi. Journal of International Social Research, 2(8), 385-393.
Sarıbaş, S. ve Babadağ, G. (2015). Temel eğitimin temel sorunları. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 3(1), 18-34.
Sarıkaya, B. (2019). Kırsal kesimde görev yapan Türkçe öğretmenlerinin Türkçe öğretiminde karşılaştıkları sorunlar ve çözüm önerileri (Muş ili örneği). Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 43, 151-171.
Sever, S. (2006). Türkçe öğretiminin çözülemeyen sorunları. Varlık Dergisi, (1189), 8-16.
Sevimli, D. (2009). Popüler kültür gerçeğindeki rock müzik topluluklarının Ankara Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi 9. 10. sınıf öğrencilerinin resimlerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Sözen, O. B. (2007). Signifance of popular culture in English language teaching coursebooks. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Susar, F. K. ve Akkaya, N. (2009). Türkçe öğretimi programında yaşanan sorunlara ilişkin öğretmen görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(1), 42-54.
Şen, E. ve Turhan, H. (2013). Ortaokul Türkçe dersi öğrenci çalışma kitaplarında yer alan günlük yaşama ilişkin etkinlikler üzerine bir inceleme. International Journal of Language Academy,1 (1), 55-70.
Uçgun, D. (2014). Tarihi süreç içerisinde Türkçe Öğretim Programları ve Türkçe öğretmenlerinin yetiştirilmesi (2. Bsk.). Abdurrahman Güzel ve Halit Karatay (Ed.). Türkçe öğretimi el kitabı içinde (ss. 89-107). Ankara: Pegem Akademi.
Uygun, M. ve Katrancı, M. (2012). Sınıf öğretmenlerinin Türkçe derslerinde karşılaştıkları sorunlara ilişkin görüşleri. Çankırı Karatekin Üniversitesi SBE Dergisi,4(1), 255‐270
Yamaç, M. (2013). Popüler kültürün ilköğretim 8. sınıf öğrencileri üzerindeki etkilerinin öğretmen ve veli görüşleri çerçevesinde değerlendirilmesi (Samsun İli Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9.bsk.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, F. ve Er, O. (2013). Türkçe Dersi Öğretim Programı dinleme / izleme alanı amaç ve kazanımlar boyutunun öğretmen görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. TEKE (Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitimi) Dergisi, 2(2), 231-250.
Yin, R. (1984). Case study research: design and methods. (3rd. Ed.). California: Sage Publications.