Medya Etkileri Üzerine Deneysel Bir Çalışma: Suriyeli Sığınmacılar

2011’den bu yana 2 milyondan fazla Suriyeli sığınmacı Türkiye’ye gelmiş ve busığınmacıların önemli bir kesimi büyük şehirlerin kenar mahallelerine yerleşmiştir.Bu gelişmeyle sığınmacıların ulusal ve yerel medyada nasıl temsil edildiğinin, Türkvatandaşlarının yeni komşularına ilişkin algılarında belirleyici olduğu varsayımı ileTürkiye’de akademisyenler sığınmacıların ulusal ve yerel medyada nasıl temsil edildiklerineözel bir önem atfetmişlerdir. Sığınmacıların medyada temsilini konu alanve genellikle içerik ve söylem analizi yöntemleriyle gerçekleştirilen bu akademikçalışmalar ırkçı olmasa da, ayrımcı ve dışlayıcı tutumların çok yaygın olduğunu ortayakoymuştur. Ne var ki, bu medya içeriğinin Suriyeli sığınmacılara ilişkin kişiselalgılara nasıl yansıdığına ilişkin bir bulgu ortaya konmamıştır. Bütünleşik çerçeveanalizine dayanan bu çalışma Suriyeli sığınmacılar konusunu bir örnek vaka olarakkabul ederek medya mesajlarının değerleri, algıları, değerlendirmeleri ve tutumlarıbelirgin biçimde etkileyip etkilemeyeceğini sorgulanmaktadır. Bu amaçla Likert ölçeğiile yanıtlanması istenen anket formu deney ve kontrol gruplarındaki tutumlarınkarşılaştırılması için uygulanmıştır. Deney grubu, Save the Children UK için Don’tPanic London tarafından hazırlanan 90 saniyelik “Most Shocking A Day” videosunuizledikten sonra anket sorularını cevaplamıştır. Video üçüncü yıldönümünde Suriye içsavaşı hakkında farkındalık yaratmayı amaçlamaktadır. Sözcüklerden çok görüntülerüstüne kuruludur. Deney grubunda yer alan üniversite öğrencilerinin tutumlarınınkontrol grubundakilere göre çok daha hoşgörülü ve empatik olduğu tespit edilmiştir.Bu araştırma medya mesajlarının etkisini ortaya koyarak mevcut ayrımcı söylemizayıflatmak amacıyla sosyal reklama başvurulması gerekliliğine işaret etmektedir.

An Empiricla Research on Media Effects: SyrianRefugees

Since 2011, more then 2 million refugees took refuge in Turkey and most of themsettled in the suburbs of major metropolitan areas. Since then, Turkish academics havepaid significant attention to how the refugees are represented in the national and localmedia, assuming that the media representations will have a determining effect on the Turkish citizens’ reception of their new neighbours. These studies which were mainlycontent and discourse analysis, found out that the Turkish media permeates attitudesthat are discriminatory and excluding, if not racist. However, there was no evidencehow this media content is reflected in individual perceptions on Syrian refugees. Basedon integrated framework analysis, this study aims to find out if media messages canremarkably effect values, perceptions, evaluations and attitudes by taking the Syrianrefugee issue as an examplary case. We applied a Likert scale based questionnaire tocompare the attitudes of test and control group. Test group took the questionaire afterwatching a 90 seconds long “Most Shocking Second A Day” video created by Don’t PanicLondon for Save The Children UK. The video, which was based on images ratherthan words, aims to raise awareness on the effects of the Syrian civil war on its thirdanniversary. The attitudes of the university students who watched the video for thefirst time were significantly more tolerant and symphatetic towards the problems of refugeesthan those do did the questionnaire without watching it. Our research showedthat media messages can be demonstrated by empirical research more solidly. Ourresearch indicated the effects of the media messages and pointed to the need of moresocial advertising endeavours in order to fight the existing discourse of discrimination.

___

  • Akbaş Demirel, C. (2013). Türkiye’ye Göç Eden Suriyelilere İlişkin Haberler ve Kamuoyuna Olası Etkileri. II. Türkiye Lisansüstü Çalışmalar Kongresi Bildiriler Kitabı II. 6-8 Mayıs 2013. Bursa, 461-478.
  • Ataman, H. (2014). Yazılı Basında Ayrımcı Söylem: Yerel ve Ulusal Basında Suriyeli Mültecilere Yönelik Ayrımcı Söylem. Medyada Nefret Söylemi ve Ayrımcı Dil: Eylül-Aralık 2014 Raporu içinde. Hrant Dink Vakfı. 61- 105.
  • Bauman, Z. (2009). Sosyolojik Düşünmek. A. Yılmaz (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Bayram, Y. (2015). Gazetelerin Üçüncü Sayfa Haberlerinde Suriyeli Sığınmacıların ‘Öteki’ Temsili. Güvenlik Çalışmaları Dergisi, 17(3), 1-36.
  • Bayram, Y. (2016). Yerelde Öteki Olmak: Suriyeli Sığınmacıların Trabzon Yerel Gazetelerinde Söylemsel Temsili. The Journal of International Social Research, 9 (42), 1416-1430.
  • Billig, M. (2002). Banal Milliyetçilik. C. Şişkolar (Çev.). İstanbul: Gelenek Yayıncılık.
  • Bogardus, E. S. (1926). Social Distance in the City. Proceedings and Publications of the American Sociological Society, (20), 40-46.
  • Buehler, Arthur (2011). Islamophobia: A Projection of the West’s Dark Side. Islam and Civilisational Renewal, 2(4): 639-653.
  • Cappella, J. N. and Jamieson, K. H. (1997). Spiral of Cynicism. The Press and The Public Good,. New York: Oxford University Press.
  • Castles, S. and Miller, M. J. (1998). The Age of Migration: International Population Movements in the Modern World. London: MacMillan.
  • deVreese, C.H. (2005). News Framing: Theory and Typology. Information Design Journal, 13(1), 51-62.
  • Dirini, İ. (2010). Okur Yorumlarıyla Yeniden Yeniden Üretilen Nefret Söylemi. (Ed. Çomu T.) Yeni Medyada Nefret Söylemi içinde. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Efe, İ. (2015). Türk Basınında Suriyeli Sığınmacılar. İstanbul: SETA Yayınları.
  • Entman, R. M. (2004). Projections of Power. Framing News, Public Opinion, and U.S. Foreign Policy. Chicago: The University of Chicago Press.
  • Erdoğan, M. M. (2014). Türkiye’deki Suriyeliler: Toplumsal Kabul ve Uyum Araştırması. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Göç ve Siyaset Araştırmaları Merkezi.
  • Esses, V. M. Medianu, S. and Lawson A. S. (2013). Uncertainty, Threat and the Role of the Media in Promoting the Dehumanization of Immigrants and Refugees. Journal of Social Issues, 69 (3), 518-536.
  • Fairclough, N. (1993). Critical Discourse Analysis and Marketization of Public Discourse in Universities. Discourse and Society. Vol 4(2): 133-18.
  • Gamson, W. A. & Modigliani, A. (1989). Media Discourse and Public Opinion on Nuclear Power: A Constructionist Approach, American Journal of Sociology, 95(1), 1–37.
  • Gitlin, T. (1980). The Whole World is Watching. Berkeley: University of California Press.
  • Göker, G. ve Keskin, S. (2015). Haber Medyası ve Mülteciler: Suriyeli Mültecilerin Türk Yazılı Basınındaki Temsili. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 41 (Güz), 229-256.
  • Hall, S. (1980). The Work of Representation. (Ed. Hall S.), Representation: Cultural Representations and Signifying Practices içinde. (s. 13–64). London: Sage.
  • Hoşgörür, V. (1997). Bogardus, Guttman ve Likert Ölçekleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (10), 346 – 357.
  • Karakayalı, N.(2009). Social Distance and Affective Orientations. Sociological Forum 23 (3), 538–562.
  • McQuail, D. (1994) Mass Communication Theory: an Introduction. Sage: Thousand Oaks, CA.
  • Moses, R. (2010). Düşman Algısı: Psikolojik Bir Analiz. Tarih Okulu (VII): 99-108.
  • Pandır, M. Efe, İ. ve Paksoy, A. F. (2015). Türk Basınında Suriyeli Sığınmacı Temsili Üzerine Bir İçerik Analizi. Marmara İletişim Dergisi, (24), 1-26.
  • Scheufele, D. A. (1999). Framing as a Theory of Media Effects. Journal of Communication, 49(1), 103-122.
  • Stanley, S. (1977). Community Mental Health Services To Minority groups: Some Optimism, Some Pessimism. American Psychologist. 32 (8), 616-624.
  • Tuchman, G. (1978). Making News: A Study in the Construction of Reality. New York: The Free Press.
  • VanGorp, B. (2007). The Constructionist Approach to Framing: Bringing the Culture Back In. Journal of Communication (57), 60-78.
  • Van Dijk, T. (2015). Söylem ve İdeoloji: Çok Alanlı Bir Yaklaşım. (Ed. B. Çoban ve Z. Özarslan). Söylem ve İdeoloji içinde. (s. 15-97). İstanbul: Su Yayınevi.
  • Kamu Spotu: Most Shocking Second a Day - Save The Children (Save Syrias Children). https://www.youtube.com/watch?v=RBQ-IoHfimQ. Erişim Tarihi: 01.11.2016.