HEGEMONIK UNSURLARIN TEKNOLOJIK BAĞIMLILIK MOTIVASYONLARI ILIŞKISINDE TEKNO-KONFORMIZM

İnsan, kendine sunulan yaratılışına özgü donanımlardaki eksikliği aklı sayesindegidermekten ve performans limitlerini aşmaya dayalı doğa ile uyumlu üretme çabasındanuzaklaşarak, doğaya ve insanlara hükmetme yarışına girmiştir. Çıkarların maskelendiğipara odaklı bu yarışta, hegemonik güçler ile kitleler arasındaki denge parametrelerindeteknolojinin belirleyiciliği rahatlıkla hissedilmektedir. Teknoloji, geçmişten günümüze“gelişiminin tetikleyiciliğinden” “dönüşümün belirleyiciliğine” doğru bir grafik sergilemektedir.Bu çalışmada, teknolojiyi üretip kullanım stratejisi olan ve zihniyet tasarlayan güçodakları ile zihniyet tasarımları neticesinde zihinsel yetilerini kullanma işlerliğinikaybeden tüketicilerin (içgüdüsel hareket edenlerin) uyum sağlama çabası arasındakiilişki belirgin örneklerle vurgulanacaktır. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığıçalışmada, dijital kuşağın tekno-konformist davranışlarının nedenleri sorgulanacak,güç odaklarının çevrelerinde olup bitenleri nasıl yönlendirdiği, dijital kültürün nasılgeliştiği soruları, teknoloji bağımlılığının gözlemlendiği örnek olaylar yorumlanarakcevaplandırılacaktır. Çalışmanın eksenini yeni medya teknolojileri ve bu teknolojilereuyum süreci ile teşekkül eden dijital kültür oluşturmaktadır.Yeni kültürel oluşumlarda baş aktör olan güçler, teknolojiyi araç olarak kullanmakta vekendini gizleyerek onu dönüşümün belirleyicisi konumuna getirmektedir. Teknolojinin,insanın uyum sağlamasını gerekli kılan işlevi tekno-konformizm kavramıyla açıklanıpyeni oluşum dijital kültür çerçevesinde ele alınacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Teknoloji, Yeni medya, Konformizm, Dijital kültür, Hegemonya

TECHNO-CONFORMISM IN RELATION TO MOTIVATIONS FOR TECHNOLOGICAL DEPENDENCE OF HEGEMONIC CONSTITUENTS

Man has entered the race to dominate nature and people, moving away from thestruggle of producing in harmony with nature, which is based on remedying hiscongenital deficiencies and exceeding his performance limits thanks to reason. In thismoney-focused race, where interests are masked, decisiveness of technology is veryclear in the balance parameters between hegemonic forces and masses. From past to present, technology underwent a change from being the “trigger of development” into “determinism of transformation”.In this study, the relationship between the power foci that produce technology anddesign the mindset, and adaptation efforts of consumers (who go with their instincts)who have lost their ability to use mental skills because of their designed mentalitywill be emphasized with clear examples. Employing qualitative research methods, thisstudy examines techno-conformist behaviours of digital generation and tries to provideanswers to questions how power foci direct what is going around, how digital cultureis developed by commenting on case studies in which technological dependence isobserved. The axis of the study follows new media technologies and digital culturewhich is consisted of the process of adaptation to these technologies.Powers, which are the chief actors in the new cultural formation, use technology asan instrument and place it to the major determinant of transformation by concealingthemselves. The decisive function of technology which necessitate human adaptationwill be explained around the concept of techno-conformism and the new formationwill be dealt within the context of digital culture.

Keywords:

Technology, New media, Conformism, Digital culture, Hegemony,

PDF

___

Akman, T. (1998). 2000 Yılına Doğru Sibernetik. Ankara: Türkiye İş.
Aytaç, Ö. (2004). Kapitalizm ve Hegemonya İlişkileri Bağlamında Boş Zaman. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi 28 (2), 115-138. URL:http://dergipark.gov.tr/erusosbilder/issue/31346/343292
Barrett, M.(1996). Marx’tan Foucault’ya İdeoloji. İstanbul: Sarmal Yayınevi.
Bard, A. ve Söderqvist, J. (2015), Netokratlar: Fütürika Üçlemesi 1. (Çev. Yılmaz, G. E.) İzmir: Lamineks Matbaacılık Ltd. Sti.
Başlar, G. Yeni Medyanın Gelişimi ve Dijitalleşen Kapitalizm. (Erişim tarihi: 26.08.2018) URL:ab.org.tr/ab13/bildiri/247.pdf
Budak, S. (2005). Psikoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Castel, M. (2009). The İnformation Age: Economy, Society, and Culture. The Rise of the Network Society: Volume I: London: Blackwell Publishing.
Chatfield, T. (2013). Dijital Çağa Nasıl Uyum Sağlarız? (Çev. Konca, L.) İstanbul: Sel Yayıncılık.
Crane, D. (1992). The Production of Culture. California: Sage Publications.
Çakır, M. (2014). Görsel Kültür ve Küresel Kitle Kültürü. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Çoban, S. (2011). Hegemonya Aracı ve İdeolojik Aygıt Olarak Medya. Doktora Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Emiroğlu, K. ve Aydın, S. (2003). Antropoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Akdağ, N. Ve Erdem, T. (2009). Dünyayı Değiştiren Buluşlar, İstanbu: Yeşil Elma Yayıncılık.
Fiske, J. (2003). İletişim Çalışmalarına Giriş, Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Fuchs, C. (2008). Internet and Society. Social Theory in the Information Age. New York: Routledge.
Gitlin, T. (l980). The Whole World is Watching, Berkeley. University of California Press.
Güçlü, A. ve Uzun, E. (2003). Felsefe Sözlüğü., Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Gülnar, B., Balcı, Ş. (2011). Yeni Medya ve Kültürleşen Toplum. İstanbul: Literatürk Yayıncılık.
Güney, E. (2014). Dijital Görsel Kültür ve Yeni Medya Ekseninde Sanatın Değişen Rolü Doktora Tezi, Samsun: OMÜ Eğitim Bilimleri Enstitüsü
Güney, B. (2017). Dijital Bağımlılığın Dijital Kültüre Dönüşmesi: Netlessfobi, e-Journal of New Media, 2 (1), 207-213. DOİ: 10.17932/IAU.EJNM.25480200.2017.1/2
Hopkins, D. (2000). After Modern Art 1945-2000, New York: Oxford University Press. Koçak, O. (2011). Bilgi Toplumu Sürecinde Çalışma Yaşamı, Dijital Teknolojiler Boyutuyla, Bursa: Ekin Yayınevi.
Lull, J. (2001). Medya, İletişim, Kültür, (Çev. Güngör, N. ) Ankara: Vadi Yayınları.
Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü, (Çev. Akınbağ, O. Kömürcü, D.) Ankara: Ayraç Yayınları
Morgan C. T. (1988). Psikolojiye Giriş, (H. Arıcı ve diğerleri Çev) Ankara, H.Ü. Psikoloji Bölümü Yayınları.
Mundi, A. (2013), İnsan Neden Sanat Yapar?. (Çev Atasoy H. T.) İstanbul: 7 Renk Basım Yayım ve Filmcilik.
Öztürk U.C. (2015). Bağlantıda Kalmak yada Kalmamak İşte Tüm Korku Bu, İnternetsiz Kalma Korkusu ve Örgütsel Yansımalar. (Ed. Muhammet, K.) Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 37 (8), 629-638 DOİ:http://dx.doi.org/10.17719/jisr.20153710629
Rojek, C. ( l995). Decendirik Leisure: Rethinking Leisure Theory, London: Sage
Ronchi. A. M. (2009). e-culture: Cultural Content in the Digital Age, London: Springer.
Storey, J. (2009). Cultural Theory and Popular Culture, London: Pearson Longman. Türkoğlu, T. (2010), Dijital Kültür, İstanbul: Beyaz Yayınları
Wehmeier,, S. (1994). Oxford Wordpower Dictionary New York: Oxford University Press
Yaykın, M. (2010). Sanat, Teknoloji, Bilim ve Fotoğraf, İstanbul: Kalkedon Yayınları.
Yazıcı, T. (2007). Teknolojik Gelişmeler ve Maliyet Sistemleri (Yaklaşımları), İlişkileri, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Yeniçeri, Ö. (2011). Konformizm, Yozlaşma ve İtaatsizlik, Sosyoloji Konferansları, İstanbul Üniversitesi Yayınları, 44, 69-90,
URL:http://dergipark.gov.tr/iusoskon/issue/9548/119253Zorlu, A. (2006), Tüketim Sosyolojisi, Ankara: Glocal Yayınları