Sürücü Eğitiminde İnformal Öğrenmenin Rolü: Türkiye Örneği

Türkiyede sürücü eğitimini yetişkin eğitimi bağlamında ele alan ve informal öğrenmenin sürücülükeğitimindeki önemini ortaya koymayı amaçlayan bu çalışma, nitel bir araştırmadır. Türkiyedeki sürücükurslarında gerçekleşen eğitim ve sürücülüğü öğrenme kısımlarıyla ilgili veriler görüşme yoluyla toplanmıştır. Görüşmeler; yapılan sınavlar sonucunda sürücü belgesi almaya hak kazanmış durumda olan sürücüadaylarıyla 2010 yılında Ankara İlinde gerçekleştirilmiştir. Elde edilen verilerin analizinde betimselanaliz tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular, Türkiyede özel MTSKda sürücüeğitimi alan adayların çoğunluğunun sürücülüğü kurs dışında öğrendiklerini ortaya koymaktadır. Bulgulardan sürücü adaylarının büyük çoğunluğunun, kursa başlamadan önce veya kursla eşzamanlı olarak,sürücülüğü öğrenmek için kurs dışında informal öğrenme çalışmaları yaptıkları anlaşılmaktadır. Görüşmeyapılan sürücü adayları öz-yönelimli birer öğrenen olarak sorumluluk alıp sürücülüğü öğrenme konusunda yürüttükleri çalışmalar sonucu gerçekleşen öğrenmeleri kurstaki çalışmalarına eklemlemişlerdir.Bu araştırma yetişkin birer öğrenen olan sürücü adaylarının hazır bulunuşlukları ve toplumsal rolleriçerçevesinde kendi öğrenme ihtiyaçları konusunda karar verme noktasında sorumluluk alarak hareketettiklerini ortaya koymaktadır.

Role of Inf ormal Learning in Driving Education: Turkey Case

This work, handling driving education in Turkey in terms of adult education and aimed to exposethe importance of informal learning in driving education, is a qualitative research. Data on education indriving courses in Turkey and related to learning driving was collected through interviews. Theseinterviews were conducted in 2010 in Ankara with student drivers who have the right to obtain theirdriving licenses after taking the tests. Descriptive analysis was applied to analyze the data obtained. Thefindings indicate that most of the student drivers, attending motor vehicle driving courses in Turkey, arelearning driving outside of the courses. It was understood the most of the students in some way practiceinformal learning activities to learn driving before or during the course. As self-directing learners, theinterviewees added what they learned during their practice to the studies they made during the course.This work reveals that student drivers, as adult learners, can act by taking responsibility for their owndecisions about their learning needs, in terms of both their readiness and social roles.

PDF

___

Aziz, A. (1990). Araştırma Yöntemleri-Teknikleri ve İletişim. Ankara: A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi ve Basın-Yayın Yüksekokulu Basımevi.
Balcı, A. (2006). Sosyal Bilimlerde Araştırma. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Blacker, H. (2005). Learning From Experience. Eds. Richardson, L., D., & Wolfe, M. Principles and Practice of Inf ormal Education, 85-91. London-New York: Routledge Falmer.
Böke, K. (Edt.). Özdoğan, A., Sevinç, B., Gürer, C., Büker, H., Demir, H. (2009). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (1. Basım). Ankara: Alfa Yayınları.
Cross, J. (2007). Inf ormal Learning (Rediscovering The Natural Pathways that Insprire Innovation and Performance). San Francisco: Wiley Imprint.
Davis, A., & Quimby, A. (2003). DFID - Promoting Road Saf ety in Develop ing Countries Through Community Education Programme. Unpublished Project Report. Transport Research Laboratory January2003-http://www.transportlinks.org/transport_links/filearea/documentstore/302_Literature %20Review%20-%20Draft.pdf-adresinden 17.12.2010da alınmıştır.
Drago-Severson, E. (2004). Becoming Adult Learners. New York & London: Teachers College.
DTMR. (2013). http://www.tmr.qld.gov.au/Safety/Driver-guide/Driver-education.asp-adresinden 10 Aralık 2013de alınmıştır. Erdoğan, İ. (2003). Pozitivist Metodoloj i. Ankara: ERK.
Hillier, Y. (2005). Ref lective Teaching in Further and Adult Education. Continuum, London.
Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Knowles, M. S. (1996). Yetişkin Öğrenenler. Çev.: Serap Ayhan. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Knowles, M., S., Holton, E., F., & Swanson, R., A. (2011). The Adult Learner. Burlington: Elsevier.
Merriam, S., B., & Kim, Y., S. (2008). Non-Western Perspectives on Learning and Knowing. Fenwick, Tara. (2008). Workplace Learning: Emerging Trends and New Perspectives. Ed. Merriam, S.. B. Third Update on Adult Learning Theory. San Francisco: Jossey-Bass.
Merriam, S. B. (2011). Adult Learning. Ed. Rubenson, Kjell. Adult Learning and Education. Kidlington: Elsevier.
Miser, R. (1999). Halk Eğitimi ve Toplum Kalkınması. Ankara: MEB-Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Miser, R. (2013). Yaşamboyu Öğrenme Kavram ve Bağlam. Ankara: EBF-MD Yayını.
Rogers, J. (2007). Adult Learning, Fif th Edition. Berkshire:. McGraw-Hill.
Tusting, K., & Barton, D. (2011). Öğrenme Kuramları ve Yetişkin Öğrenme Modelleri. Çev.: Ahmet, Yıldız, & Aylin, Demirli. Ankara, Dipnot Yayınları.
Varış, F. (Edt.), Gürkan, T., Gözütok, D., Bektaş, S., Babadoğan, C., & Gürbüztürk, O. (1998). Eğitim Bilimine Giriş. İstanbul: Alkım Yayınları.
Venter. (2010). Traffic Safety Education and Campaigns. South African Transport Conference Organised by: Conference Planners Action in Transport f or the New Millennium South Africa, (17- 20 July 2000) http://repository.up.ac.za/bitstream/handle/2263/8333/48%20Venter.pdf?sequence=1 adresinden 13.12.2010da alınmıştır.
Werquin, P. (2010). Recognising Non-Formal and Inf ormal Learning (Outcomes, Policies and Practices). OECD.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2003). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
Young, K., & Regan, M. (2007). Driver distraction: A Review of the Literatüre. Eds. Faulks, I., J., Regan, M., Stevenson, M., Brown, J., Porter, A., & Irwin, J., D. Distracted Driving, 379-405. Sydney: Australasian College of Road Safety. http://www.erskinemcmahon.com/files/cell.phone.driving. distraction.article.10.pdf-adresinden 12 Aralık 2013de alınmıştır. 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu. 18.10.1983 - 18195 sayılı R.G.