Kentli Bireylerin Kırsal Mekân Algısı ve Kırsal Mekân Tüketimi: Antalya-Çakırlar Örneği

Alan yazınında kentli bireylerin kırsal mekân tüketimine yönelik araştırmaların sayı bakımından azolduğu dikkat çekmektedir. Günümüzde kentli bireylerin kentlerdeki yapay mekânlar dışında kırsal me- kânları tüketme eğilimi göstermesi konuyu araştırmaya değer bir duruma getirmektedir. Bu bağlamdaaraştırmanın amacı kentli bireylerin kırsal mekân ve kırsal mekân tüketimiyle ilgili algılamalarını anla- mak ve açıklamaktır. Bunun için kentli bireylerin kırsal mekân tüketimine yönelik algılarını anlamayayönelik nitel bir araştırma tasarlanmıştır. Bir metropol olan Antalya kentine yakın mesafede bulunanÇakırlar kırsal bölgesi araştırma için seçilmiştir. Bu kırsal mekânı tüketen bireyler ve mekân sahipleri ilegörüşmeler yapılmıştır. Yapılan görüşmeler sonucunda kırsal mekânı tüketen kentli bireylerin kırsalmekânı ve kırsal mekân tüketimini nasıl algıladıklarına yönelik temalar belirlenmiştir. Araştırma sonucunda doğallık ve sağlık, samimiyet, nostalji ve otantiklik, kentten uzaklaşma ve sosyal ortama katılımolarak 5 ana tema ortaya çıkmıştır.

Rural Space Perception & Rural Space Consumption of Urban Individuals: Antalya-Çakırlar Case

That there have been only a few studies that have exclusively examined the rural spaceconsumption of urban individuals is remarkable. Nowadays urban individuals tendency of consumingrural spaces which are outside artificial urban spaces makes this topic worth examining. In this context,the purpose of this study is to explain and understand the perceptions of urban individuals regarding ruralspace and rural space consumption. A qualitative study is designed in order to understand the urbanindividuals perceptions of rural space consumption. In line with the purpose of the study the Çakırlarrural area, in close proximity to Antalya metropolitan city was selected. Interviews were conducted withthe consumers and the owners of this rural space. As a result of the interviews specific themes have beenidentified regarding how urban individuals perceive the rural space and rural space consumption. As aresult of the study five main themes have emerged which have been termed: naturalness and health,intimacy, nostalgia and authenticity, getting away from the city and participation in social ambiance.

PDF

___

Altan, H. Z. (2008). Bir Sürgünlük Biçimi: Metropol Yaşamı. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 34, 1-21.
Arahi, Y. (1994). On the Farm Inns for Japanese Green Tourism. Journal of Rural Lif e Studies, 38/3, 3-8.
Arı, Y. (2009). Eko Turizm mi Ego Turizm mi? Kazdağı (Balıkesir) Örneği. V. Ulusal Coğrafya Sempozyumu. Ankara Üniversitesi DTCF Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi, 16- 17 Ekim, Ankara.
Aydın, O. (2012). ABde Kırsal Turizmde İlk 5 Ülke ve Türkiyede Kırsal Turizm. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14/23, 39-46.
Aydoğan, F. (2009). Tüketim Kültürünün Gölgesinde Kentler. Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, 27/2, 203-215.
Aytaç, Ö. (2006). Tüketimcilik ve Metalaşma Kıskacında Boş Zaman. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11, 27-53.
Aytaç, Ö. (2007). Kent Mekânlarının Sosyo-Kültürel Coğrafyası. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17/2, 199-226.
Baudrillard, J. (2008). Tüketim Toplumu-Söylenceleri ve Yapıları. Çev.: H., Deliceçaylı, & F., Keskin. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Bessiere, J. (1998). Local Development and Heritage: Traditional Food and Cuisine as Tourist Attractions in Rural Areas. Sociologia Ruralis, 38/1, 21-34.
Creswell, J. W. (2007). Qualitative Inquiry & Research Design: Choosing Among Five Approaches. Sage: California.
Çolak, O. (2009). Turistik Ürün Çeşitlendirme Kapsamında Kırsal Turizm ve Kırsal Turizm İşletmeciliği: Şirince Örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi SBE Turizm ABD.
Ergur, Ali. (2012). Hermetik Yaşam Döngüsünün Kuruluşu: Sanayi-Sonrası Yaşam Biçimleri, Tüketim Örüntüleri ve Kentle Steril Temas Yordamları. Galatarasay Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayını, Özel Sayı, 2, 11-67.
Fennell, D. (2007). Ecotourism. New York: Routledge.
Fiske, J. (2012). Popüler Kültürü Anlamak. Çev.: Süleyman Irvan. İstanbul: Parşömen Yayınları.
Garipağaoğlu, N. (2010). Türkiyede Kentleşmenin, Kent Sayısı, Kentli Nüfus Kriterlerine Göre İncelenmesi ve Coğrafi Dağılışı. Marmara Coğrafya Dergisi, Temmuz, 22, 1-42.
George, E. W., Mailr, H., & Reid, D. G. (2009). Rural Tourism Development: Localism and Cultural Change. UK: Channel View Publication.
Giddens, A. (2000). Sosyoloj i. Ankara: Ayraç Yayınevi.
Greffe, X. (1994). Is Rural Tourism a Lever for Economic and Social Development?. Journal of Sustainable Tourism, 2, 23-40.
Hall, C. M. (2008). Sustainable Rural Area Tourism: Development and Issues. EDS National Conf erence, June 11-12, Auckland.
Hatipoğlu, A. etc. (2013). Yöresel Yemeklerin, Kırsal Turizm İşletmeleri Mönülerinde Kullanım Düzeyleri: Gelveri Örneği. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 3/1, 6-11.
Işık, İ. E. (2009). Mekân ve Toplum. Eds. Işık, İ., E., & Şentürk, Y. Özneler, Durumlar ve Mekânlar. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
Karaküçük, S., & Gürbüz, B. (2007). Kent(li)leşme. Ankara: Baran Ofset.
Kıray, M. B. (2005). Tüketim Normları Üzerine Karşılaştırmalı Bir Araştırma. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
Maccannell, D., (2002). The Ego Factor in Tourism. Journal of Consumer Research, 29/1, 146-151.
Munt, I., (1994). Eco-tourism or ego-tourism?. Race & Class, Vol: 36, No:1, 49-60.
Özünel, E. Ö. (2011). Kültür Turizminde Yöresel ve Otantik Olanı Sorgulamak ve Tüketilmiş Mekânları Yeniden Üretmek Üzerine. Turkish Studies, 6/4, 255-262.
Silverman, D. (2005). Qualitative research. Ed. Sage: London.
Slattery, M. (2010). Sosyoloj ide Temel Fikirler. Bursa: Sentez Yayıncılık.
Storey, D. (2006). Images of Rurality: Commodification and Place Promotion. The Rural Citizen: Governance, Culture and Wellbeing in the 21st Century Comp ilation. UK: University of Plymouth.
Tashakkori, A., & Teddlie, C. (2003). Handbook of Mixed Methods in Social & Behavioral Research. Sage: CA.
Turkan, I. (2012). Alışveriş Tüketim Mabetleri: Sosyoekonomik Açıdan Mekân Tüketiminde Türkiye Örneği. Galatarasay Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayını, Özel Sayı 2, 85-104.
Urry, J. (1995). Consuming Places. London: Routledge.
Urry, J. (1999). Mekânları Tüketmek. Çev.: R. G. Öğdül. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Weaver, D. B. (2002). The Evolving Concept of Ecotourism and Its Potential Impacts. International Journal of Sustainable Development, 5/3, 251-264.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, G. Ö., Gürol, N. K. (2012). Balıkesir İlinin Kırsal Turizm Potansiyelinin Değerlendirilmesi. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14/23, 23-32.
İnternet Kaynakları
Antalya İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü (2012), Dünden Bugüne Antalya Cilt:1, Antalya Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Yayınları, 2. Baskı, Mayıs 2012, Kaynak: http://www.antalyakulturturizm. gov.tr/Eklenti/8861,dundenbuguneantalyaciltipdf.pdf?0 (Erişim Tarihi: 06.03.2014).
Uğurlu, Ö., & Tire, E. (2011). Postmodern Yaşamda İnsan- Doğa İlişkisi: Sanal Çiftlik Farmville Örneği. 13. International Culturel Studies Symposium Change and Challenge, Ege Üniversitesi, İzmir, 4-6 Mayıs 2011, Kaynak: http://ozgeugurlu.com/wp-content/uploads/2012/05/FV-son.doc (Erişim Tarihi: 21.02.2014).
www.fullantalya.com/gozleme-ve-nar-suyu-cumhuriyeti-cakirlar/ (Erişim Tarihi: 10.03.2014)
www.ktbyatirimisletmeler.gov.tr/TR,9854/sinir-giris-cikis-istatistikleri.html (Erişim Tarihi: 18.05.2014)
www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1059 (Erişim Tarihi: 18.05.2014)