Ortaokul Türkçe Öğretmenlerinin Son 10 Yılda (2004-2014) Eğitim ve Dil Politikalarında Yaşanan Değişimlerin Türkçe Eğitimine Yansıması Hakkındaki Görüşleri

Bu araştırmanın amacı Türkiye’de son 10 yılda (2004-2014) eğitim ve dil politikalarında yaşanandeğişimlerin Türkçe eğitimine ne derecede yansıdığı konusunda Türkçe öğretmenlerinin görüşlerindenfaydalanmaktır. Bu amaçla Giresun il merkezinde en az 10 yıllık kıdeme sahip 15 ortaokul Türkçeöğretmeniyle görüşme yapılmıştır. Araştırmanın verileri yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılaraktoplanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler betimsel analiz tekniği kullanılarak çözümlenmiştir. ÖğretmenlerTürkiye’de eğitim ve dil politikalarının belirlenmesinde daha çok çağdaş yaklaşımların elealındığını, eğitim ve dil politikalarını en çok siyasi değişimlerin etkilediğini, son 10 yılda eğitim ve dilpolitikalarında ciddi değişimlerin yaşandığını, okutmak istedikleri kitabı kendilerinin seçmesi gerektiğini,özel yayınevlerinin kitaplarından çok MEB’in kitaplarını tercih ettiklerini, Türkçenin doğru kullanılmadığıve dilin yozlaştırıldığı görüşünü belirtmişlerdir. Dille ilgili yaşanan sorunların çözüme kavuşturulmasındaen önemli görevin ebeveynler ve öğretmenlere düştüğünü ifade etmişlerdir.

The Opinions of Upper-Primary School Turkish Language Teachers about the Effects of Changes in Education and Language Policies in the Last Ten Years (2004-2014) on Turkish Education

The aim of this study is to reflect the opinions of Turkish language teachers about the impacts of changes in education and language policies in the last decade (2004-2014) on Turkish education. In order to do that, 15 Turkish language teachers who worked in Giresun city center and had at least 10 years teaching experience were interviewed. Semi-structured interview technique was used to gather the data. The data then was analysed by using descriptive analysis technique. The teachers thought that modern approaches had a big impact on determining education and language policies, political changes had determining role on education and language policies, significant changes on education and language policies had occured in the last decade, Turkish was not used properly and abused, teachers should choose the books which they wanted to use in their classes and they preferred the books published by MEB to the books published by private publishing houses, The teachers also stated that parents and teachers were the two most important stakeholders in order to find solutions to problems regarding Turkish languge.

PDF

___

Açık F. (2013). “Türkçe Bağlamında Osmanlı İmparatorluğu Döneminden Günümüze Dil Politikaları”. Yeni Türkiye Türkçe Özel Sayısı 55 (2013) 819-828.
Adem M. (1997). “Ulusal Eğitim Politikamız Nasıl Olmalıdır?”. Ankara Üniversitesi Sbf Dergisi 52/1 (1997) 51-65.
Alkan C. (1977). “Eğitim Teknolojisi Açısından Türk Eğitim Politikası”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi 10/1 (1977) 31-47.
Azar A. (2011). “Türkiye’deki Öğretmen Eğitimi Üzerine Bir Söylem: Nitelik Mi, Nicelik Mi?”. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi 1/1 (2011) 36-38.
Başaran İ. E. (1999). Eğitime Giriş. Ankara 1999.
Boran A. (2000). “Cumhuriyet Döneminde Eğitimde Meydana Gelen Değişmeler”. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 9 (2000) 303-312.
Dargut T. & Çelik G. (2014). “Türkçe Öğretmeni Adaylarının Eğitimde Teknoloji Kullanımına İlişkin Tutum ve Düşünceleri”. Ana Dili Eğitimi Dergisi 2/2 (2014) 28-41.
Deringöl Y. (2007). “Türkiye’de Cumhuriyet Döneminden Günümüze İlköğretim Öğretmenleri Yetiştirilmesinin Tarihsel Boyutu ve Eğitimcilerin Görüşlerinin Değerlendirilmesi Üzerine Bir Araştırma”. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi 2 (2007) 17-27.
Duman G., Baykan A. K., Köroğlu G. N., Yılmaz S & Erdoğan M. (2014). “Öğretmen Adaylarının Türkiye’deki Eğitim Reformlarını Takip Etme Durumlarının İncelenmesi”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri 14/2 (2014) 609-628.
Durukan E. (2013). “Dil Politikaları Bağlamında Ab ve Türkiye’de Türkçenin Sorunları”. Yeni Türkiye Türkçe Özel Sayısı 55 (2013) 1221-1228.
Ekiz D. (2003). Eğitimde Araştırma Yöntem ve Metotlarına Giriş: Nitel, Nicel ve Eleştirel Kuram Metodolojileri. Ankara 2003.
Fidan N. & Erden, M. (19872). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara 1987.
Fidan N. K. (2008). “İlköğretimde Araç Gereç Kullanımına İlişkin Öğretmen Görüşleri”. Kuramsal Eğitimbilim 1/1 (2008) 48-61.
Göçer A. (2014). “Öğretmen Adaylarının Türkçenin Kullanımına İlişkin Görüşleri: Fenomenolojik Bir Analiz”. Millî Eğitim 43/203 (2014) 23-36.
Gülbahar G. (2006). Cumhuriyet Dönemi (1920-1950) Türk Eğitim Sisteminin Felsefi Temelleri. Yüksek Lisans Tezi. Kırıkkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırıkkale 2006.
Gülcü A., Solak M., Aydın S. & Koçak Ö. (2013). “İlköğretimde Görev Yapan Branş Öğretmenlerinin Eğitimde Teknoloji Kullanımına İlişkin Görüşleri”. Turkish Studies 8/6 (2013) 195-213.
Güven A. Z. (2011). “İlköğretim II. Kademe Türkçe Dersi Öğretim Programına İlişkin Öğretmen Görüşleri”. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi 29 (2011) 121-133.
İmer K. (2001). Türkiye’de Dil Planlaması: Türk Dil Devrimi. Ankara 2001.
Karacaoğlu Ö. C. & Acar E. (2010). “Yenilenen Programların Uygulanmasında Öğretmenlerin Karşılaştığı Sorunlar”. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi VII/1 (2010) 45-58.
Kartal S. (2013). “Öğretmen Adaylarının Görüşlerine Göre Eğitim Sistemimizde Değiştirilmesi Gereken Noktalar”. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Özel Sayı (2013) 248-262.
Katrancı, M. & Uygun, M. (2013). “Sınıf Öğretmenlerinin Türkçe Derslerinde Teknoloji Kullanımına Yönelik Görüşleri”. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı, 6(11), 773-797.
Kaygısız İ. (1997). “Eğitim Felsefesi ve Türk Eğitim Sisteminin Felsefi Temelleri”. Eğitim ve Yaşam (1997) 5-15.
Kılıçoğlu M. (2009). 2005 Türkçe Ders Programının Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi: Trabzon İli Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon 2009.
Kırmızı F. S. & Akkaya N. (2009). “Türkçe Öğretimi Programında Yaşanan Sorunlara İlişkin Öğretmen Görüşleri”. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 1/25 (2009) 42-54.
Kösterelioğlu İ. & Bayar A. (2014). “Türk Eğitim Sisteminin Sorunlarına İlişkin Güncel Bir Değerlendirme”. The Journal of Academic Social Science Studies 25/I (2014) 177-187.
MEB (1998). Millî Eğitim Şûraları (1939-1996). Ankara 1998.
Memduhoğlu H. B. (2008). “Türk Eğitim Sisteminin Genel Yapısı”. Eds. H. B. Memduhoğlu & K. Yılmaz, Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi (2008). Ankara.
Özdem G. (2007). Türkiye’de 1980 Sonrası Uygulanan Eğitim Politikalarının İlköğretim Okullarında Yarattığı Dönüşümün Değerlendirilmesi (Ankara İli Örneği). Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara 2007.
Özpolat A. (2005). “Öğretmenlik Mesleğindeki Değişmelerin Tarihsel-Toplumsal Bağlamı”. Millî Eğitim Dergisi (2005) 166.
Sarı Ö. & Önkal G. (2007). “Eleştirel Düşüncede Entegrasyon Süreci Olarak Eğitim”. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 6/1 (2007) 45-52.
Şişman M. (2012). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara 2012.
Üstüner M. (2004). “Geçmişten Günümüze Türk Eğitim Sisteminde Öğretmen Yetiştirme ve Günümüz Sorunları”. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 5/7 (2004).
Varış F. (Ed.) (1994). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara 1994.
Virtanen Ö. E. (2003). “Dil Politikalarının Milliyetçilik Hareketlerindeki Tarihsel Kökenleri”. Haz. E. Uzpeder, Avrupa Birliği Sürecinde Dil Hakları (2003). İstanbul.
Virtanen Ö. E. (2006). “AB İle İlişkiler Çerçevesinde Türkiye’de Dil Politikaları. Der. A. Menz & C. Schroeder”. Türkiye’de Dil Tartışmaları (2006). İstanbul.
Yapıcı M. (2006). “Eğitim Politikaları ve Etkileri”. Üniversite ve Toplum Dergisi 6/2 (2006).
Yıldırım A. & Şimşek H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara 2006.
Yılmaz K. & Altınkurt Y. (2011). “Öğretmen Adaylarının Türk Eğitim Sisteminin Sorunlarına İlişkin Görüşleri”. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi 8/1 (2011) 942-973.