Bir bireyin geçmişinde yaşamış olduğu travmaların gelecekteki yaşamını etkilemesi kaçınılmazdır. Bu anların etkisinden kurtulmanın en etkili yolu belki de onu bellekte derinlerde bir yerlere itmektir. Travma anlarında unutmaya çalışmak, kişinin kendini koruma altına alması açısından çok normal sayılabilir. Başta öyle görünmese de, bazen bu kabulleniş ve kaçış en iyi yol da olabilir. Tıpkı, Toni Morrison’un Beloved adlı romanındaki karakterlerden Sethe ve Paul D’nin yaptığı gibi. Geçmişlerinden kaçmak ve onunla ilgili olaylardan uzaklaşmak için daha önce yaşamış oldukları korkunç olaylardan kaçmaya çalışırlar. Fakat öte yandan, unutmak geçici bir yöntemdir ve daha önce yaşanmış olan kötü deneyimle ilgili herhangi küçük bir anı, onu tekrardan daha etkili ve acı bir biçimde kişinin bilinç düzeyine taşır. Toni Morrison romanında Sethe karakterinin annelikten bir birey olmaya giden yolculuğunu işler. Morrison bu kurguyu Sethe’yi geçmişiyle yüzleştirerek ve bellek düzlemindeki olayları bastırma süreciyle karşımıza çıkartır. Öte yandan Sethe için geçmişini unutmak imkânsız gibidir. Bu çalışmada, Beloved romanındaki ana karakterlerin (özellikle Sethe ve Paul D) geçmiş deneyimlerle ilintili yeni deneyimlerinin, zamansal ve mekânsal düzlemle eş zamanlı değiştiği öne sürülmekte ve geçmiş deneyimlerinin romanın anlatı zamanındaki olayları nasıl etkilediği irdelenmektedir. Bu bağlamda, Paul Ricoeur’un insan belleğinin işleyişiyle ilgili kuramlarının yanı sıra, Daniel L. Schacter’in The Seven Sins of Memory (Belleğin Yedi Günahı) çalışmaları konumuzun kuramsal arka planını oluşturacaktır.

In one’s life there has always been a moment or an event that is so shocking and horrific that itis best to try to push it further and further back into your mind. When traumatized, it is very normal toclose the memory and for self-defence to suppress the terrible emotional experience. Sometimes thisneglecting and abandoning might be the best way to forget, and so do the characters Sethe and Paul D inToni Morrison’s Beloved. Trying to ignore their past and to avoid any related confrontations, they try toforget their terrible memories in Beloved. But, I think this forgetting is very temporary and it lasts onlyuntil the smallest event prompts the memory and then the formidable past is experienced once again aspainful as it once was. Toni Morrison carries Sethe on a kind of journey from being a woman whoidentifies herself with motherhood, to a woman who begins to identify herself as being a human being.Morrison brings this picture to life by letting Sethe face her past and bring to mind the events that sheworked extremely hard to suppress and to forget. It seems impossible for her to remain in denial of thepast. In this paper, I argue that the function of memory concerning the past experiences of the maincharacters in Beloved (especially Sethe and Paul D) depends upon their spatial and temporal relationships.To support my argument, Paul Ricoeur’s theoretical assumptions concerning human memory, togetherwith Daniel L. Schacter’s The Seven Sins of Memory, provide the theoretical background for this analysis.