Bu metin, Emmanuel Levinas felsefesinin Aynının Başkaya çevrilişi olarak tarif ettiği zamananlayışının, zaman kavramını düşünme yollarımıza getirdiği yeniliklere odaklanıyor. Levinasın çizgiselzaman anlayışlarına getirdiği eleştiriler, çizdiği olumlayıcı hatta öngörülemeyen, ölçülemeyen bir deneyim yoğunluğuyla birleşir. Heideggerle girdiği ölüme-doğru-varlık tartışması bireyleşmenin kaynağısorununu yeniden formüle etmek açısından önemli bir ipucu sunar. Fenomenolojiye yönelik eleştiri, ilkfelsefe olarak ontoloji eleştirisiyle doğrudan bağlantılıdır ve bu bakımdan klasik deneyim kavramınıaşındırmaya çalışır. Levinasın stratejisi tek bir hakikat üzerine kurulu metafizikleri meşrulaştıran varlıkfelsefelerinin ötesine geçerek, zamanı sonsuza açan bir düşünüşteki anlam alanlarına yoğunlaşır. Ölüm vezaman arasında kurulan denklemi tersine çevirme girişimi, Levinas felsefesinin sürekli gündemde tutmakistediği sonsuzluk temasının gelişimini sağlar. Derridanın, Levinasın mezarı başında başka türlü işitmeyi denediği Adieu ifadesi ise ana akım felsefede dışarı kovulan sonsuzluğun Levinas felsefesininçizgisel ve döngüsel olmayan zaman anlayışında keşfedilmesini olanaklı kılar. Bu eksenlerdeki tartışmayıbiri ontolojinin mümkünlüğüyle diğeri de etiğin sınırlarıyla ilgili iki soruyla karşılamak, Levinasın Ölümve Zamanadlı eserine yakın okuma yapmayı deneyen bu metnin gündemindedir.

This text focuses on the novelties in our thinking concerning the concept of time brought aboutby Emmanuel Levinas philosophy in which time is defined as the transformation of Same to Other.Levinas criticisms of the linear understanding of time merges with unpredictable and non-measurableintensity of experience in his affrmative line of thought. Levinas discussion on being-towards-death withHeidegger presents a clue to reformulate the problem of the source of individuation. The criticism ofphenomenology is directly related to the criticism of ontology as a first philosophy and, in this respect, ittries to weaken the classical concept of experience. Levinas strategy concentrates upon the semanticfields in which time is thrown open to infinity by transcending the ontologies which legitimates meta- physics based on solitary truth. That attempt, trying to reverse the equation between death and time,contributes to the development of, theme of infinity that Levinas philosophy wants to keep on hisagenda. Derrida s expression of Adieu which he tried to understand differently in Levinas funeral makesit possible to discover the infinity in the understanding of time in Levinas philosophy which is neitherlinear nor cyclical. Two questions are, one is related to possiblity of ontology and the other, the limits ofethics, for these discussions are on the agenda of this text which tries to make a close reading of Levinaswork titled Death and Time.