Okulların Sosyal Sermayesi ile Öğretmenlerin Akademik İyimserlik Düzeyleri Arasındaki İlişki

Okulların sosyal sermayesi ile öğretmenlerin akademik iyimserlikleri arasındaki ilişkiyi inceleyen buaraştırma ilişkisel tarama modelinde betimsel bir çalışmadır. Hatay il merkezinde yürütülen araştırmaya 175 sınıföğretmeni katılmıştır. Araştırma verileri Sosyal Sermaye (SSÖ) ve Akademik İyimserlik (AİÖ) ölçekleri iletoplanmış, Mann Whitney- U, Kruskal Wallis H, Spearman Korelasyon Katsayısı ile analiz edilmiştir. Araştırmasonuçlarına göre öğretmenler görev yaptıkları okulların sosyal sermayesini ve kendi akademik iyimserliklerinigenel olarak “yüksek” düzeyde algılamaktadır. Alt sosyo-ekonomik düzeydeki çevrelerde görev yapanöğretmenler okullarının sosyal sermayesini daha düşük algılamış, hizmet süresi artıkça öğretmenlerin örgütselbağlılık düzeyinin arttığı saptanmıştır. Yaşa göre 40 yaşın üstünde, hizmet süresine göre ise 11 yıldan uzunsüredir görev yapan öğretmenler akademik iyimserliklerini daha yüksek algılamışlardır. Elde edilen sonuçlaragöre okulların sosyal sermayesi ile öğretmenlerin akademik iyimserlik düzeyleri arasında pozitif yönde ve “orta”düzeyde bir ilişki bulunmaktadır.

THE RELATIONSHIP BETWEEN THE SCHOOLS’ SOCIAL CAPITAL AND TEACHERS’ ACADEMIC OPTIMISM LEVEL

This research is a descriptive study in correlational survey model that examines the relationship between teachers' perceptions of social capital of their school and their levels of academic optimism. 175 classroom teachers participated in the research conducted in Hatay city center. The research data were collected by Social Capital (SCS) and Academic Optimism (AOS) scales and were analyzed by Mann Whitney-U, Kruskal Wallis H, Spearman's Rank Correlation Coefficient. According to the results of the research, teachers perceive the social capital of their schools and their own levels of academic optimism at a high level. Teachers who are working at a low socio-economic level perceive social capital of their schools at a lower level, and it has been determined that as time in service increases, organizational commitment level of teachers increases. Academic optimism levels of teachers who have children, who work in medium socio-economic environments, who are over 40 years old and have more than 11 years of service have been found to be higher. According to the results, there is a medium positive relationship between the academic optimism levels of the teachers and the social capital of the school.

PDF

___

Akbaba, A., & Erdoğan, H. (2014). Okul yöneticileri ve öğretmen görüşlerine göre okul ikliminin oluşturulması. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(5), 211-217.
Anderson, J. B. (2007). Social capital and student learning: empirical results from Latin American primary schools. Economics of Education Review, 27, 439-449. doi:10.1016/j.econedurev.2007.05.002
Ashraf, H., & Abtahi, T. (2014). On the relation of locus of control, social and cultural capital and oral proficiency achievement of EFL students: A case of Iranians in Mashad. International Journal of Applied Linguistics & English Literature, 3(2), 242-247. doi:10.7575/aiac.ijalel.v.3n.2p.242
Aydemir, M. A. (2011). Toplumsal ilişkilerin sosyal sermaye değeri (topluluk duygusu ve sosyal sermaye üzerine bir araştırma).Doktora tezi. Selçuk Üniversitesi, Konya.
Aydoğan, İ. (2006). İlköğretim okullarında okul-çevre ilişkilerinin düzeyi. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2, 121-136.
Ayral, M., Bozkurt, E., Özdemir, N., Sadıç, Ş., Özarslan, H., Türedi, A., & Ünlü, A. (2012). Veli katılımının öğrencilerin matematik başarısına etkisi. IV. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi, 4-7 Mayıs İstanbul/Türkiye
Bandura, A. (1977). Self-efficacy: toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84(2), 191-215.
Barlı, Ö., Bilgili, B., Çelik, S., & Bayrakçeken, S. (2005). İlköğretim okul öğretmenlerinin motivasyonları: farklılıkların ve sorunların araştırılması. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(1), 391-417.
Baş, G. (2010). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel adalet ve örgütsel güven düzeyleri arasındaki ilişki. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi:Teori ve Uygulama, 1(2), s. 17-36.
Baştürk, Ş. (2011). Türk toplumunda sosyal sermaye, toplumsal ağlar ve sosyal hareketlilik.Doktora tezi. Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Beard, K. L. (2008). An exploratory study of academic optimism and flow of elementary school teachers.Doctorate dissertation, Ohio State University, Athens.
Berg, D. A., & Smith, L. F. (2014). Pre-service teachers’ efficacy beliefs and concerns in Malaysia, England and New Zealand. Issues in Educational Research, 24(1), 21-40.
Biber, K. (2003). İlköğretim birinci sınıf öğrencilerinin, ailelerinin sosyo-ekonomik düzeylerine göre öğretmen-aile iletişimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi(35), 360-373.
Bonizzoni, P., Romito , M., & Cavallo, C. (2016). Teachers’ guidance, family participation and track choice: the educational disadvantage of immigrant students in Italy. British Journal of Sociology of Education, 37(5), 702-720.
Bourdieu, P. (1986). Sermaye biçimleri.(Şahin, M. M.& Ünal, A. Z., Çev.). Sosyal sermaye kuram uygulama eleştiri (s. 45-75 içinde).İstanbul: Değişim Yayınları.
Bourdieu, P. (2015). Pratik nedenler(2. Baskı).İstanbul:Hil Yayın.
Bozkurt, Ö., & Ercan, A. (2017). Akademik iyimserlik ile performans arasındaki ilişkinin akademisyenler açısından değerlendirilmesi(Özel sayı). Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 241-250.
Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı(11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Caldas, S. J., & Bankstone, C. (1997). Effect of school population socioeconomic status on individual academic achievement. The Journal of Educational Research, 90(5), 269-277.
Cemaloğlu, N., & Erdemoğlu Şahin, D. (2007). Öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeylerinin farklı değişkenlere göre incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(2), 465-484.
Chen, X., Stanton, B., Gong, J., Fang, X., & Li, X. (2009). Personal Social Capital Scale: An instrument for health and behavioral research. Healt Education Research, 24(2), 306-317. doi:10.1093/her/cyn020
Coleman, J. S. (1988). Beşeri sermaye yaratımında sosyal sermaye.(Şahin, M.M. & A.Z. Ünal, Çev.). Sosyal sermaye kuram uygulama eleştiri (s. 75-119 içinde).İstanbul: Değişim Yayınları.
Çağlar, Ç. (2013). Okulların akademik iyimserlik düzeyinin öğretmenlerin örgütsel bağlılığı üzerindeki etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 260-273.
Çağlar, Ç. (2014). Okulların akademik iyimserlik düzeyleri ile değişime açıklık düzeyleri arasındaki ilişki. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 7(1), 94-113.
Çoban, D. (2010). Okulların akademik iyimserlik düzeyleri ile öğretmenlerin örgütsel bağlılığı arasındaki ilişki.Bilim uzmanlığı tezi. İnönü Üniversitesi, Malatya.
Çoban, D. & Demirtaş, H. (2011). Okulların akademik iyimserlik düzeyi ile öğretmenlerin örgütsel bağlılığı arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(3), 317-348.
Durkan Şimşek, R. (2013). İlkokul ve ortaokullardaki sosyal sermaye düzeyi ile öğretmenlerin iş doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi.Yüksek lisans tezi. Okan Üniversitesi, İzmir.
Dussault, M. (2006). Teachers' self-efficacy and organizational citizenship behaviours. Psychological Reports, 98, 427-432.doi:10.2466/PR0.98.2.427-432
Eagle, E. (1989). Socioeconomic status, family structure, and parental involvement: The correlates of achievement. American Education Research Association, 2-16.
Ekinci, A. (2008). Genel liselerdeki sosyal sermaye düzeyinin ÖSS başarısına etkisi.Doktora tezi. Fırat Üniversitesi, Elazığ.
Erbil, C., & Öğüt, A. (2016). Örgütsel sosyal sermayenin inşasında çalışanların değişen rolü: Richard Sennett’in perspektifinden yeni kapitalizm örgütlerine bakış. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(1), 192-216.
Erdem, M. (2010). Öğretmen algılarına göre liselerde iş yaşam kalitesi ve örgütsel bağlılıkla ilişkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(4), 511-536.
Ergen, Y., & Elma, C. (2018). Öğretmenlerin akademik iyimserlik ölçeğinin geliştirilmesi:geçerlik ve güvenirlik çalışması. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 8(1), 69-90.doi:10.14527/pegegog.2018.004.
Ergen, H., & İnce, Ş. (2017). İlköğretim kurumlarında çalışan öğretmenlerin örgütsel sinizme ilişkin görüşleri: Mersin örneği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 37-57.
Eşki, H. (2009). Sosyal sermaye -önemi, üretimi ve ölçümü- üzerine bir alan araştırması.Doktora tezi. Selçuk Üniversitesi, Konya.
Field, J. (2008). Sosyal sermaye.(2. Baskı). (B. Bilgen, & B. Şen, Çev.) İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Fine, B. (2008). Sosyal sermaye sosyal bilime karşı bin yılın eşiğinde ekonomi politik ve sosyal bilimler. (A. Kars, Çev.) İstanbul: Yordam Kitap.
Fukuyama, F. (1999). Sosyal sermaye ve sivil toplum.(Şahin, M. M. & Ünal, A. Z., Çev.). Sosyal sermaye kuram uygulama eleştiri (s. 143-170 içinde). İstanbul: Değişim Yayınları.
Fukuyama, F. (2001). Social capital, civil society and development. Third World Quarterly, 22(1), 7-20.
Fukuyama, F. (2014). States and democracy. Democratization, 21(7), 1326–1340.
Galstyan, M., & Movsisyan, V. (2013). The relationship between years of education and social capital in Armenia. [Çevrim-içi: https://www.academia.edu/5900840/Education_and_social_capital_in_Armenia], Erişim tarihi: 30 Temmuz, 2019
Garcia, D. C. (2004). Exploring connections between the construct of teacher efficacy and family involvement practices implications for urban teacher preparation. Urban Education, 39(3), 290-315.
Gelbal, S. (2008). Sekizinci sınıf öğrencilerinin sosyoekonomik özelliklerinin Türkçe başarısı üzerinde etkisi. Eğitim ve Bilim, 33(150), 2-13.
Goldenberg, B. M. (2014). White teachers in urban classrooms:embracing non-white students' cultural capital for better teaching and learning. Urban Education, 49(1), 111-144. doi: 10.1177/0042085912472510
Gök, M. (2014). Toplumsal kalkınmanın ve sosyal sermayenin bilinmeyen aktörleri:kadın odaklı sivil toplum kuruluşları.Doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Gören, T., & Yengin Sarpkaya, P. (2014). İlköğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri (Aydın ili örneği). Eğitim Bilimleri Dergisi, 40, 69-87.
Gül, H. (2002). Örgütsel bağlılık yaklaşımlarının mukayesesi ve değerlendirilmesi. Ege Akademik Bakış Dergisi, 2(1), 37-56.
Gül, İ., & Aslan, D. (2016). Okul, aile ve toplum ilişkilerinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3), 203-218.
Güllüpınar, F., & İnce, C. (2014). Şanlıurfa'da eğitimsel eşitsizliklerin yeniden üretimi:kültürel yapı, sosyal sermaye ve yapısal faktörlerin sosyolojik analizi. Eğitim Bilim Toplum, 12(46), 84-121.
Gültepeaç Ayalp, B. (2010). Sosyal sermaye ve değer ilişkisi:özel bir lise örneği.Doktora tezi. Ankara Üniversitesi, Ankara.
Güngör, G. (2011). İlköğretim okullarının öğretmen görüşlerine göre sosyal sermaye düzeyleri ve dezavantajlılıkları ile ilgili değişkenler arasındaki ilişki(Mersin ili Mezitli ilçesi örneği).Yüksek lisans tezi. Mersin Üniversitesi, Mersin.
Günkör, C. (2016). Öğretim elemanlarının sosyal sermaye ve eğitim ortamına ilişkin algıları:Gazi Eğitim Fakültesi örneği.Doktora tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
Halawah, I. (2005). The relationship between efective communication of high school principal and school climate. Education, 126(2), 334-345.
Hill, H. C., & Chin, M. (2018). Connections between teachers' knowledge of students, instruction, and achievement outcomes. American Educational Research Journal, 55(5), 1076-1112.
Hopson, L. M., Schiller, K. S., & Lawson, H. A. (2014). Exploring linkages between school climate, behavioral norms, social supports, and academic success. Social Work Research, 38(4), 197-209. doi: 10.1093/swr/svu017
Hoy, W. K., & Tarter, C. J. (2004). Organizational justice in schools: no justice without trust. International Journal of Educational Management,18(4), 250-259.
Hoy, W. K., Tarter, C. J., & Woolfolk Hoy, A. (2006). Academic optimism of schools: a force for stuendet achievement. American Educational Research Journal, 43(3), 425-446.
Huang, L. (2009). Social capital and student achievement in Norwegian secondary schools. Learning and Individual Differences, 19, 320-325. doi:10.1016/j.lindif.2008.11.004
Ilgaz, G., Bülbül, T., & Çuhadar, C. (2013). Öğretmen adaylarının eğitim inançları ile öz-yeterlik algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1).
Iliman Püsküllüoğlu, E. (2015). Öğretmen görüşlerine göre lise müdürlerinin sosyal sermaye düzeyleri ile öğretmenlerin tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişki(Muğla ili örneği).Yüksek lisans tezi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Muğla.
Joseph, E.E., & Winston, B.E. (2005). A correlation of servant leadership, leader trust, and organizational trust. Leadership & Organization Development Journal, 26(1), 6-22.
Kahraman, İ., & Summak, S. (2016). Okullarda sosyal sermayenin geliştirilmesine yönelik bir karma yöntem çalışması. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(26), 482-504.
Kangal, N. (2013). Sosyal sermaye teorileri ve sosyal sermaye kalkınma ilişkisi:Türkiye örneği.Yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi, Konya.
Karaçam, A., & Pulur, A. (2016). Beden eğitimi öğretmenlerinin başarı algısı, akademik iyimserlik, psikolojik iyi oluş ve fiziksel saygı düzeylerinin incelenmesi. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(1), s. 1-23.
Karahan, Ş., & Uyanık Balat, G. (2011). Özel eğitim okullarında çalışan eğitimcilerin öz-yeterlik algılarının ve tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(1), 1-14.
Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi.(18. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Karip, E., & Köksal, K. (1996). Etkili eğitim sistemlerinin geliştirilmesi. Eğitim Yönetimi, 2(2), 245-257.
Katanalp Biroğul, H., & Deniz, M. E. (2017). Farklı branş öğretmenlerinin akademik iyimserlikleri ile mesleki benlik saygılarının incelenmesi. İlköğretim Online, 16(2), s. 814-825.doi:10.17051/ilkonline.2017.304737.
Kerimgil Çelik, S., & Gürol, M. (2015). Sınıf öğretmenlerininakademik iyimserlikleri ile yapılandırmacı öğrenme-öğretme etkinliklerini uygulama düzeyleri arasındaki ilişki. Turkish Journal of Educational Studies, 2(2), s. 1-39.
Köşker, Y. (2013). Köyde ve kentte yaşayan 6 yaş çocukların okul olgunluklarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi.Yüksek lisans tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
Krasny, M. E., Kalbacker, L., Stedman, R. C., & Russ, A. (2015). Measuring social capital among youth:applications in environmental education. Environmental, 21(1), 1-23. doi: 10.1080/13504622.2013.843647
Kurz, N. M. (2006). The relationship between teachers' sense of academic optimism and commitment to the profession.Doctorate dissertation, Ohio State University, Athens.
Lin, N. (1999). Building a network theory of social capital. Connections, 22(1), 28-51.
Meier, A. (1999). Social Capital and School Achievement Among Adolescents. Center for Demography and Ecology, 99(18), 1-38.
Menon, M. E., & Anthanasoula-Reppa, A. (2011). Job satisfaction among secondary school teachers:the role of gender and experience. School Leadership & Management, 31(5), 435-450. doi: 10.1080/13632434.2011.614942
Namalır, M. M. (2015). Okul yöneticileri ve öğretmenlere göre sosyal sermayenin okullarda kullanılma düzeyi.Yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
Nartgün, Ş. S., & Menep, İ. (2010). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin örgütsel bağlılığa ilişkin algı düzeylerinin incelenmesi:Şırnak/İdil örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 289-316.
Oshagbemi, T. (2000). Is lenght of service related to the level of job satisfaction? International Journal of Social Economics, 27(3), 213-226.
Özabacı, N., & Acat, M. B. (2005). Sosyo Ekonomik Çevreye Göre İlköğretim Öğrencilerinin Başarsızlık Nedenleri. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), 145-170.
Özbay, B. (2006). Sosyal sermaye açısından ortaöğretimde ders geçme ve kredi geçmenin analizi.Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Özdemir, M., & Pektaş, V. (2017). Sosyal adalet liderliği ve okul akademik iyimserliği ilişkisinin öğretmen görüşlerine göre incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, 18(2), 576-601.
Özdemir, S., & Kılınç, A. Ç. (2014). Bürokratik okul yapısı ile öğretmenlerin akademik iyimserlik düzeyleri arasındaki ilişki. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 10(1), s. 1-23.
Özgan, H., & Yılmaz, S. (2009). Müfettişlerin, öğretmenlerin sınıf yönetimindeki eksiklikleri hakkındaki görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 57-65.
Pishghadam, R., Noghani, M., & Zabihi, R. (2011). An application of a questionnaire of social and cultural capital to English language learning. English Language Teaching, 4(3), 151-157. doi:10.5539/elt.v4n3p151
Putnam, R. (1995). Tek başına bowling:Amerika'nın azalan sosyal sermayesi.(Şahin, M. M. & Ünal, A. Z.,Çev.). Sosyal sermaye kuram uygulama eleştiri (s. 121-142 içinde).İstanbul: Değişim Yayınları.
Salıcı Ahioğlu, Ş. (2006). Öğretmen ve veli görüşlerine göre farklı sosyoekonomik düzeydeki ailelerin ilköğretim birinci sınıf öğrencilerinin okuma yazma sürecini etkileme biçiminin değerlendirilmesi.Yüksek lisans tezi.Çukurova Üniversitesi, Adana.
Seven, S. (2007). Ailesel faktörlerin altı yaş çocuklarının sosyal davrnış problemlerine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi(51), 477-499.
Sezgin, F. (2009). Relationships between teacher organizational commitment, psychological hardiness and some demographic variables in Turkish primary school. Journal of Educational Administration, 47(5), 630-651.
Sezgin, F. (2010). Öğretmenlerin örgütsel bağlılığının bir yordayıcısı olarak okul kültürü. Eğitim ve Bilim, 35(156), 143-159.
Shiri, N., & Naderi, N. (2015). The significance of social capital in the higher agricultural education system. International Journal of Agricultural Management and Development, 5(1), 41-49.
Smyth, J. (2004). Social capital and the ‘socially just school’. British Journal of Sociology of Education, 25(1), 19-33. doi: 10.1080/0142569032000155917
Stone, W., & Hughes, J. (2002). Measuring Social Capital: towards a standardised approach. [Çevrimiçi:https://www.aes.asn.au/images/stories/files/conferences/2002/papers/Hughes.pdf], Erişim tarihi 30 Temmuz, 2019
Şan, M. K., & Akyiğit, H. (2015). Sosyal sermaye tartışmaları ve Türkiye'de sosyal sermayenin ölçülmesi sorunu. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 34, s. 123-134.
Taner, M., & Başal, H. A. (2005). Farklı sosyo-ekonomik düzeylerde okulöncesi eğitimi alan ve almayan ilköğretim birinci sınıf öğrencilerinin dil gelişimlerinin cinsiyete göre karşılaştırılması. Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 395-420.
Tanrıöğen, A. (1995). Öğretmen moraline ilişkin yapılan araştırmalar. Eğitim Yönetimi, 1(1).
Toprak, E. (2011). Öğretmen adaylarının sosyal sermaye düzeylerinin karşılaştırmalı incelenmesi(Erciyes Üniversitesi örneği).Yüksek lisans tezi. Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
Tschannen-Moran, M., & Hoy, W. K. (1998). Trust in schools: A conceptual and empirical analysis. Journal of Educational Administration, 36, 334-352.
Tschannen-Moran, M., & Woolfolk Hoy, A. (2001). Teacher efficacy: Capturing an elusive construct. Teaching and Teacher Education, 17, 783-805.
Turgut, E., & Beğenirbaş, M. (2014). İlişkisel sosyal sermayenin yenilikçi davranışa etkisinde örtülü bilgi paylaşımı davranışının aracılık rolü. Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, 7(1), 146-160.
Tzanakis, M. (2013). Social capital in Bourdieu's, Coleman's and Putnam's theory:emprical evidence and emergent measurement issues. Educate The Journal of Doctoral Research in Education, 13(2), s. 2- 23.
Uçar, M. E. (2010). Üniversite öğrencileri ve ünivesiteden mezun olan bireylerin sosyal sermaye düzeylerinin benlik biçimleri ve çeşitli dğeişkenler açısından incelenmesi.Doktora tezi.Ankara Üniversitesi, Ankara.
Uğurlu, C. T. (2009). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel bağlılık düzeylerine yöneticilerinin etik liderlik ve örgütsel adalet davranışlarının etkisi (Hatay ili örneği).Doktora tezi. İnönü Üniversitesi, Malatya.
Uysal Arpaguş, A. (2011). Okul kültürünün öğretmen davranışlarına etkisi.Yüksek lisans tezi. Trakya Üniversitesi, Edirne.
Uzun, G., & Çokluk Bökeoğlu, Ö. (2019). Akademik başarının okul, aile ve öğrenci özellikleri ile ilişkisinin çok düzeyli yapısal eşitlik modellemesi ile incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1-31.
Uzun, N., & Sağlam, N. (2005). Sosyo-ekonomik durumun çevre bilinci ve çevre akademik başarısı üzerindeki etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 194-202.
Van Maele, D., & Van Houtte, M. (2009). Faculty trust and organizational school characteristics an exploration across secondary schools in Flanders. Educational Administration Quarterly, 45(4), 556- 589.
Wang, M. C., & Haertel, G. D. (2001). Teacher relationships.A digest of research from the Laboratory for Student Success. [Çevrimiçi:https://www.state.nj.us/education/title1/tech/module4/relationships.pdf], Erişim tarihi 30 Temmuz, 2019
Yenice, N. (2012). Öğretmen adaylarının öyeterlik düzeyleri ileproblem çözme becerilerinin incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 36-58.
Yeşilyurt, S., & Gül, Ş. (2008). Ortaöğretimde daha etkili bir biyoloji öğretimi için öğretmen ve öğrenci beklentileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(1), 145-162.
Yılmaz, E., & Kurşun, A. T. (2015). Okul kültürü ile akademik iyimserlik arasındaki ilişki. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi(35), 46-69.
Yılmaz, E., Çaycı, N. B., & Gümüş, S. (2016). Akademik iyimserliğin bazı değişkenler çaısından incelenmesi. International Academic Research Congress. [Çevrim-içi: https://www.researchgate.net/publication/316108798_Akademik_iyimserligin_bazi_degiskenler_aci sindan_incelenmesi], Erişim tarihi: 21 Ocak, 2018
Yılmaz, E., & Yıldırım, A. (2017). Öğretmenlerin akademik iyimserlik düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Journal of Human Sciences, 14(2), 1215-1224. doi:10.14687/jhs.v14i2.4126
Yüceler, A. (2009). Örgütsel bağlılık ve örgüt iklimi ilişkisi: teorik ve uygulamalı bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22, 446-458.