Sırt Çantalı Gezginlerin Demografik Özellikleri ile Kişisel Gelişimleri Arasındaki Farklılığın İncelenmesi

Turizm tüketimi, özünde kendilik hissini keşfetmeye çalışan bireyle ilgilidir. Bu keşif ise çoğu zaman olumlu bir değişim yani kişisel gelişim ile sonuçlanmaktadır. Sırt çantalı gezginlerin de seyahat şekli ve süresi göz önüne alındığında, diğer turist tiplerine nazaran seyahatleri sonrasında kendilerinde algıladıkları ya da hissettikleri değişikliklerin daha fazla olduğu söylenebilir. Bu araştırmada Türk sırt çantalı gezginlerin seyahatleri sonrasında hissettikleri kişisel gelişimi tespit edebilmek ve gezginlerin demografik özelliklerine göre kişisel gelişimlerinin farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek amaçlanmıştır. Evrenin belirsizliği sebebiyle kartopu örneklemesine başvurulmuştur. Veri toplama aracı olarak anket tekniği kullanılmıştır. Sırt çantalı gezginlerin kişisel gelişimlerini ölçebilmek amacıyla Chen, Bao ve Huang (2014) tarafından tasarlanan “sırt çantalı gezgin kişisel gelişim ölçeği”nden faydalanılmıştır. Veriler 2018 yılı Eylül-Ekim aylarında yüz yüze ve çevrimiçi olarak toplanmıştır. Elde edilen verilere farklılık analizleri uygulanmıştır. Araştırma sonucunda gezginlerin cinsiyet dışında diğer tüm değişkenler açısından kişisel gelişimlerinin anlamlı farklılıklar gösterdiği tespit edilmiştir. Ayrıca yurt dışına seyahat etmiş olan sırt çantalı gezginlerin farkındalık düzeylerinin daha yüksek olduğu tespit edilmiştir.

Investigation of Difference between Demographic Characteristics and Personal Developments of Backpackers

Tourism consumption, in essence, is about the individual who is trying to discover the sense of self. This discovery often results in a positive change, ie personal development. Considering the type and duration of travel of the backpackers, it can be said that the changes they perceive or feel after their travels more than the other types of tourists. In this study, it is aimed to determine the personal development of the Turkish backpackers after their travels and to determine whether their personal development differs according to the demographic characteristics of the travelers. Snowball sampling was applied due to the uncertainty of the universe. Survey technique was used as data collection tool. In order to measure the personal development of backpackers, “backpacker personal development scale” designed by Chen, Bao and Huang (2014) was utilized. Data were collected face to face and online in September-October 2018. Difference analysis were applied to the data. As a result of the study, it was determined that the personal development of the travelers in terms of all variables other than gender showed significant differences. It was also found that the awareness level of backpackers who traveled abroad was higher.

PDF

___

Akkuş, G. (2019). Türk sırt çantalı gezginlerin kişisel gelişimleri ile sürdürülebilirlik algıları arasındaki ilişki, MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(2), 2125-2144.
Akkuş, G. ve Akkuş, Ç. (2019). Türk sırt çantalı gezginlerin seyahat tarzlarına göre günlük sürdürülebilir uygulamalarının karşılaştırılması, Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 3(3), 306-321.
Avcıoğlu, G. Ş. (2014). Sosyal bilimlerde internet anketi uygulamaları: Cevaplama oranı, veri kalitesi, örneklem sorunları ve çözümleri, International Journal of Human Sciences, 11(2), 89-113.
Chen, G., Bao, J. and Huang S. S. (2014). Developing a scale to measure backpackers’ personal development, Journal of Travel Research, 53(4), 522–536.
Chen, G. and Huang, S. S. (2017). Toward a theory of backpacker personal development: cross-cultural validation of the bpd scale, Tourism Management, 59, 630-639.
Chen, G., Huang, S. S. and Hu, X. (2018). Backpacker personal development, generalized self-efficacy, and self-esteem: testing a structural model, Journal of Travel Research, 1–15.
Cohen, E. (1973). Nomads from affluence: notes on the phenomenon of drifter-tourism, International Journal of Comparative Sociology, 14(1), 89–103.
Desforges, L. (2000). Traveling the world: ıdentity and travel biography, Annals of Tourism Research, 27(4), 926-945.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J. and Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis, 7. Baskı, Prentice Hall, New Jersey.
Hançer, M. (2003). Ölçeklerin yazım dilinden başka bir dile çevirileri ve kullanılan değişik yaklaşımlar, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(10), 47-59.
Harman, S. (2012). Sırtçantalı turistlerin seyahat motivasyonları ve ilgilenimleri: İstanbul’a gelen sırtçantalı turistler üzerinde bir araştırma. Doktora Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
Harman, S., Çakıcı, A. C. ve Akatay, A. (2013). İstanbul’a gelen sırtçantalı turistlerin seyahat motivasyonları üzerine bir araştırma, Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13(25), 267-300.
Harman, S. (2014). Bağımsız seyahat eden yerli gezginlerin seyahat motivasyonları üzerine bir araştırma, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10(21), 107-128.
Hsu, C.-Y., Lee, W.-H. and Chen, W.-Y. (2017). How to catch their attention? taiwanese flashpackers ınferring their travel motivation from personal development and travel experience, Asia Pacific Journal of Tourism Research, 22(2), 117-130.
Loker-Murphy, L. ve Pearce, P. (1995). Young budget travelers: backpackers in Australia, Annals of Tourism Research, 22(4), 819-843.
MaccannelL, D. (1989). The tourist: a new theory of the leisure class, Schocken, New York.
Miao, X. (2016). The role of self-reflection in backpackers’ personal development: an autoethnographic perspective, Tourism Tribune, 31(11), 22-31.
Noy, C. (2004). This trip really changed me: backpackers’ narratives of self-change, Annals of Tourism Research, 31(1), 78–102.
Oliveira-Brochado, A. and Gameiro, C. (2013). Toward a better understanding of backpackers’ motivations, TÉKHNE - Review of Applied Management Studies, 11, 92-99.
O’Reilly, C. C. (2006). From drifter to gap year tourist, mainstreaming backpacker travel, Annals of Tourism Research, 33(4), 998–1017.
Paris, C. M. (2010). Backpacker activities and personal values: an SEM approach, Annals of Leisure Research, 13(1-2), 239-258.
Paris, C. M. (2012). Flashpackers: An emerging sub-culture?, Annals of Tourism Research, 39(2), 1094–1115.
Paris, C. ve Teye, V. (2010). Understanding backpacker motivations: a travel career approach, Journal of Hospitality Marketing & Management, 19(3), 244-259.
Pearce, P. L. & Foster, F. A. (2007). ‘University of travel’: backpacker learning, Tourism Management, 28(5), 1285-1298.
Riley, P. J. (1988). Road culture of international long-term budget travelers, Annals of Tourism Research, 15, 313-328.
Scarinci, J., and Pearce, P. (2012). The perceived ınfluence of travel experiences on learning generic skills, Tourism Management, 33(2), 380-386.
Thatcher, C. A. (2010). International Learning Adventures: A Phenomenological Exploration of International Backpacker-Style Study Abroad. Prescott College (Published Doctoral Dissertation), USA.
Uriely, N., Yonay, Y. and Simchai, D. (2002). Backpacking experiences: a type and form analysis, Annals of Tourism Research, 29(2), 520–538.
Wilson, D. (1997). Paradoxes of tourism in Goa, Annals of Tourism Research, 24(1), 52-75.
Yılmaz, G. (2018). Üniversite gençliğinin turizme bakış açısı: İstanbul Arel Üniversitesi örneği. OPUS –Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(15), 1516-1538.