Özlem Doğan Temur, Handan Kılıç Şahin, Kemal Özdemir

İlkokul 4. Sınıf Öğrencilerinin Matematik Öğrenmede Sıkıntı Yaşama Düzeyleri ile Yazma Kalitesi Düzeylerinin İncelenmesi

Bu çalışmanın amacı, matematik öğrenmede sıkıntı yaşadığı düşünülen öğrencilerin matematik öğrenmede sıkıntı yaşama düzeyleri ile yazma kalitesi düzeyleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Araştırma genel tarama modellerinden ilişkisel tarama modelindedir. Araştırmanın çalışma grubu, amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örneklemeye göre belirlenmiş, Kütahya Merkez ile bir ilçesinde bulunan 5 ilkokuldan seçilmiş 4. Sınıf düzeyinde matematik öğrenme sürecinde sıkıntı yaşayan 49 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmanın çalışma grubunu oluşturan öğrenciler belirlenirken öncelikle sınıf öğretmenlerinden matematik dersinde sıkıntı yaşayan öğrencileri belirlemeleri istenmiş, ardından sıkıntı yaşayan öğrencilerin sahip olması gereken özelikler konusunda bilgilendirme yapılmıştır. Bu anlamda çalışma grubunu oluşturan öğrencilerin sahip olması gereken özellikler; öğrenciye herhangi bir öğrenme güçlüğü tanısı konulmaması, öğrencinin öğrenmesi yönünde herhangi belirli bir engelin olmaması, öğrencinin sınıftaki dersleri öğrenme konusunda gerekli çabayı göstermesi olarak belirlenmiştir. . Araştırmanın verileri Matematik Öğrenme Güçlüğü Kontrol Listesi ve Yazma Kalitesi Dereceli Puanlama Anahtarı aracılığıyla toplanmıştır. Her iki araçtan elde edilen puanlar düşük, orta ve yüksek olmak üzere üç kategori altında toplanmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkilerin incelenmesinde ki-kare testi kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre matematik öğrenmede yaşanan sıkıntı düzeyi ile yazma kalitesi düzeyleri arasında bir ilişkinin var olduğu ve bu ilişkinin doğrusal yönde pozitif olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Matematik öğrenmede sıkıntı yaşama düzeyi arttıkça yazma kalitesi düzeyi de düşmektedir.

Investigation of 4th Grade Elementary Students’ Levels of Experiencing Difficulty In Mathematics Learning And Their Writing Quality Levels

The aim of this study is to reveal the relationship between the level of experiencing difficulty in mathematics learning and writing quality levels of the students who are considered to have difficulty in learning mathematics. The research is in correlational survey model from general survey models. The study group of the research was determined by criterion sampling from purposeful sampling methods, was selected from 5 elementary schools located in Kutahya city center and a district, and it included 49 4th grade students who had difficulty in learning mathematics. In determining the students who formed the study group, firstly, primary school teachers were asked to determine the students who had difficulty in the mathematics lesson and then the teachers informed about the characteristics of the students who had difficulties . In this sense, the characteristics that the students of the study group should have; the fact that the student was not diagnosed with any learning disability, and that there was no specific obstacle to the learning of the student was determined as the student making the necessary effort to learn the lessons in the classroom.The research data were collected via Mathematics Learning Difficulty Behavior Checklist and Writing Quality Scoring Rubric. The scores obtained from both tools were categorized in three as low, medium and high. Chi-square test was used to investigate the relationships between variables. According to the findings, it has been reached that there is a relationship between the levels of experiencing difficulty in mathematics learning and writing quality levels and this relationship is positive in linear direction. As the level of experiencing difficulty in mathematics learning increases, the writing quality decreases.

PDF

___

Altay, M. A. ve Görker, I. (2016). DSM- 5 kriterlerine göre özgül öğrenme bozukluğu tanısı alan olguların psikiyatrik eştanı ve wısc-r profllerinin değerlendirilmesi. Ulusal Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Kongresi’nde sunulmuştur. İzmir: Türk Nöropsikiyatri Derneği. www.noropskiyatriarsivi.com adresinden erişilmiştir.
Arıkan, E. E. ve Ünal, H. (2013). İlköğretim 2. snıf öğrencilerinin matematiksel problem kurma becerilerinin incelenmesi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 305- 325.
Arslan, B. ve Babadoğan, C. (2005). İlköğretim 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin öğrenme stillerinin akademik başarı düzeyi, cinsiyet ve yaş ile ilişkisi . Eurasian Journal of Educational Research, 21, 35-48.
Baroody, J. ve Kaufman, L. (1993). The case of lee: Assessing and remedying a numeral- writing difficulty. doi:https://doi.org/10.1177/004005999302500304
Bender, W. N. (2016). Learning Disabilities. (H. Sarı, Çev.) Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şti.
Borasi, R. ve Rose, B. J. (1989). Journal writing and mathematics instruction. Educational Studies in Mathematics, 20(4), 347-365.
Burns, M. (2005). Building a teaching bridge from reading to math. Leadership Compass, 3(2), 1-2. Büyüköztürk, Ş., Çokluk, Ö. ve Köklü, N. (2016). Sosyal bilimler için istatistik. Ankara: Pegem Akademi.
Çepni, S. (2012). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. Trabzon: Celepler Matbaa.
Crossley, S. ve McNamara, D. (2016). Say more and be more coherent: How text eleboration and cohesion can increase writing quality. Journal of Writing Research, 7(3), 351- 370.
Emerson, J. ve Babtie, P. (2010). The dyscalculia assessment. London: Continuum International Publishing Group.
Garnett, K. (1992). Developing Fluency with Basic Number Facts: Intervention for Students with Learning Disabilities. Learning Disabilities Research ve Practice. 24.11.2017 tarihinde http://www.cusdmathcoach.com/developing_fluency_with_basic_number_facts.pdf adresinden erişilmiştir.
Geary, D. C., Hoard, M. K., Byrd-Craven, J. ve Desoto, M. C. (2004). Strategy choices in simple and complex addition: Contributions of working memory and counting knowledge for children with mathematical disability. Journal of Experimental Child Psychology, 88(2), 121-151.
Görker, I., Bozatlı, L., Korkmazlar, Ü., Karadağ, M. Y., Ceylan, C., Söğüt, C., . . . Turan, N. (2017). The probable prevalence and sociodemographic characteristics of specifc learning disorder in primary school children in Edirne. Arch Neuropsychiatr. 11. 20. 2017 tarihinde www.noropskiyatriarsivi.com adresinden erişilmiştir.
Gross-Tsur, V., Manor, O. ve Shalev, R. S. (1996). Developmental dyscalculia prevalence and demographic features. Developmental Medicine ve Child Neurology, 25-33.
Jasper, I., Gordijn, M., Häußler, A. ve Hermsdörfer, J. (2011). Circadian rhythms in handwriting kinematics and legibility. Human Movement Science (30), 818-829.
Johnson, M. L. (1983) "Writing in mathematics classes: A valuable tool for learning." The Mathematics Teacher 76(2), 117-119.
Jordan, N. C., ve Hanich, L. B. (2015). Mathematical thinking in second grade children with different forms of LD. Journal Of Learning Disabilities, 567- 578.
Kalaç, E. T. (2017). Öğrenme güçlüğü ve matematik. İçinde Melekoğlu, M. A. ve Çankıroğlu, O. (Ed.), Özel Öğrenme Güçlüğü Olan Çocuklar (245-276). Ankara: Vize Yayıncılık.
Karagiannakis, G. N. ve Baccaglini-Frank, A. E. (2014). The Dedima battery: A tool for identifying students' mathematical learning profiles. Health Psychology Report Volume 2(4). doi:10.5114/hpr.2014.46329.
Karasar, N. (2006). Bilimsel arastırma yöntemi. 16. Baskı Ankara: Nobel Yayıncılık
Kılıç, S. (2012). Bağıntı analizi sonuçlarının yorumlanması. Journal of Mood Disorders, 2(4), 191-3.
Layes, S., Lalonde, R., Bouakkaz, Y. ve Rebai, M. (2017). Marta Olivetti Belardinelli and Springer-Verlag GmbH Germany, part of Springer Nature. doi:https://doi.org/10.1007/s10339-017-0853-2.
Lindgren, E. (2005). Writing and revision. Didactic and methodological implications of keystroke logging. Institutionen för Moderna Språk. Umea Universitet.
MEB-TTKB (2018). Matematik dersi öğretim programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: MEB Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
Miller, L. D. (1991). Writing to learn mathematics. The mathematics teacher, 84(7), 516-521.
Moyer, Patricia S. (2000). Communicating mathematically: Children's literature as a natural connection." The Reading Teacher. 54(3), 246-255.
Mutlu, Y. (2016). Matematik öğrenme güçlüğü (gelişimsel diskalkuli). Matematik eğitiminde teoriler. Pegem Akademi. 26.11.2017 tarihinde https://www.researchgate.net/profile/Yilmaz_Mutlu/publication/318130080_Matema tik_Ogrenme_Guclugu_Gelisimsel_Diskalkuli/links/595b7898a6fdcc36b4dc27c8/M atematik-Oegrenme-Guecluegue-Gelisimsel-Diskalkuli.pdf adresinden erişilmiştir.
Mutlu, Y. ve Akgün, L. (2017). Matematik öğrenme güçlüğünü tanılamada yeni bir model önerisi: Çoklu süzgeç modeli. Elementary Education Online, 1153-1173. doi: http://ilkogretim-online.org.tr.
Napoli, A. R. ve Purpura, D. J. (2017). The home literacy and numeracy environment in preschool: Cross-domain relations of parent–child practices and child outcomes. Journal of Experimental Child Psychology 166(2018), 581–603. doi:https://doi.org/10.1016/j.jecp.2017.10.002.
Olinghouse, N. G. ve Wilson, J. (2013). The relationship between vocabulary and writing quality in three genres. Read Write (26), 45-65.
Olive, T. (2003, December). Working memory in writing: emprical evidence form the dual- task technique. European Psychologist, 1-10.
Özmen, R. G. (2017). Öğrenme güçlüğü olan öğrenciler. Diken, İ. H. İçinde (Ed), Özel Eğitim (369-401). Ankara: Pegem Akademi.
Petra Scherer, K. B. (2017). Assistance of students with mathematical learning difficulties— How can research support practice?—A Summary. Proceedings of the 13th International Congress on Mathematical Education, ICME-13 Monographs DOI 10.1007/978-3-319-62597-3_16, 249-259.
Ramaa, S. ve Gowramma, I. P. (2002). A systematic procedure for identifying and classifying children with dyscalculia among primary school children in India. Dyslexia, 8(2), 67-85.
Riccomini, P. J. (2005). Identification and remediation of systematic error patterns in subtraction. 233-242. doi:https://doi.org/10.2307/1593661
Robinson, C. S., Menchetti, B. M. ve Torgesen, J. K. (2002). Toward a two-factor theory of one type of mathematics disabilities. Learning Disabilities Research ve Practice, 81- 89.
Shalev, R. ve Gross-Tsur, V. (2001). Developmental dyscalculia. Pediatr Neurol, May; 24(5):337-42. Review. PubMed PMID: 11516606.
Sousa, D. A. (2014). How the brain learns mathematics. Corwin Press.
Sullivan, M. M. (2005). Teaching mathematics to college students with mathematics-related learning disabilities: Report from the classroom. Learning Disability Quarterly. 26.11.2017 tarihinde https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ725673.pdf adresinden erişilmiştir.
Terry, W. S. (2013). Öğrenme ve bellek, temel ilkeler, süreçler ve işlemler. (B. Cangöz, Çev.) Ankara: Anı Yayıncılık.
Toptaş, V. ve Gözel, E. (2018). Türkiye’de matematik kaygısı ile ilgili yapılan lisansüstü tezlerin içerik analizi. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi. 4(3).136- 146.
Ülper, H. (2008). Bilişsel süreç modeline göre hazırlanan yazma öğretim programının öğrenci başarısına etkisi. Doktora tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dilbilim (Türkçenin Eğitimi ve Öğretimi) Anabilim Dalı, Ankara.
Vanderburg, R. (2005). Working memory contributions to analytical and creative writing samples in high school students. (UMI Number3179407). University of California Riverside.
Vukovich, D. (1985). Ideas in practice: Integrating math and writing through the math Journal. Journal of Developmental Education, 9(1), 19-20.
Watson, S. ve Gable, R. (2012). Unraveling the complex nature of mathematics learning disability: Implications for research and practice. Learning Disability Quarterly, 36(3), 178-187.
White, M. J. ve Bruning, R. (2005). Implicit writing beliefs and their relation to writing quality. Contemporary Educational Psychology, 30, 166-189.
Williamson, M. M. ve Mcandrew, D. A. (1987, January). Writing in college developmental mathematics. Research and Teaching in Developmental Education, 3(1), 14-21.
Wilmshurt, L. ve Brue, A. W. (2010). The Complete Guide to Special Education. 989 Market Street, San Francisco.