Destinasyon Kişiliği Boyutlarını Belirlemeye Yönelik Ampirik Bir Araştırma: Kaş Örneği

Ulaşım, konaklama, rezervasyon, bilgi araçları ve diğer destinasyon bileşenlerinde meydana gelen gelişmeler destinasyonlar arasında rekabetin ve farklılaşma çabalarının artmasına neden olmaktadır. Bu çabaların içerisinde marka kişiliği çalışmaları önemli bir yere sahiptir. Bu çalışmada da Kaş destinasyonunda yerli turistlerin algıladıkları destinasyon kişiliği boyutlarının, genel memnuniyet düzeylerinin ve tekrar ziyaret niyetlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu noktadan hareketle Kaş destinasyonunda tatillerini geçirmekte olan yerli turistlere toplam 220 anket formu ulaştırılmıştır. Elde edilen anket formlarından 22 tanesi anket formlarındaki cevap seçeneklerinin %50’sinden fazlasının doldurulmamasından dolayı değerlendirme dışında bırakılmıştır. Değerlendirmeye alınan 198 anket formundan elde edilen veriler SPSS istatistiki veri analiz programı ile değerlendirilmişlerdir. Yapılan analizler neticesinde; katılımcıların çoğunluğu destinasyondan genel olarak memnun kaldıklarını (%56) ve destinasyonu tekrar ziyaret etme niyetinde olduklarını (%61) ifade ederken katılımcıların az bir kısmı destinasyondan genel olarak memnun kalmadıklarını (%44) ve destinasyonu tekrar ziyaret niyetinde olmadıklarını (%39) değerlendirilmiştir. Katılımcıların bir “insan” olarak değerlendirdiklerinde Kaş’ı “pratik, soğukkanlı, üst sınıf, modern, heyecan verici, canlı, çalışkan, neşeli, başarılı, düzgün, güçlü, mütevazi, güvenilir, kendine güvenen, dürüst, samimi, kurumsal, sert ve dışsal” olarak algıladıkları belirlenmiştir. Ayrıca yapılan açıklayıcı (keşfedici) faktör analizi sonucunda destinasyon marka kişiliği boyutları olarak samimiyet, heyecan, yetkinlik ve seçkinlik belirlenmiştir.

An Empirical Research on Determining Destination Personality Dimensions: The Case of Kaş

Advances in transportation, accommodation, booking, information tools and other destination components increase competition and differentiation efforts among destinations. Brand personality studies play an important role within these efforts. In this study, it is aimed to determine the of revisit intention and satisfaction level, destination personality dimensions perceived by domestic tourists in Kaş destination. For this purpose, a total of 220 questionnaires were delivered to the domestic tourists who were spending their holidays in Kaş. 22 of the questionnaire forms that returned were excluded from the evaluation due to the fact that more than 50% of the answer options were not completed. The data obtained from 198 questionnaire forms were evaluated by use of SPSS statistical data analysis program. As a result of the analyses; the majority of domestic tourists stated that they were generally satisfied with the destination (56%) and that they intended to revisit the destination (61%), while a small number of domestic tourists stated that they were not generally satisfied with the destination (44%) and did not intend to revisit the destination (39%). It was determined that the domestic tourists perceived Kaş as practical, cool, top class, modern, exciting, lively, hardworking, cheerful, successful, smooth, strong, humble, reliable, confident, honest, sincere, corporate, hard and external when they considered Kaş as a “person”. In addition, as a result of exploratory factor analysis; sincerity, excitement, competence and excellence were determined as destination brand personality dimensions.

PDF

___

Aaker, J. L. (1997). Dimensions of brand personality. Journal of Marketing Research, 34(3), 347-356.
Apostopolopoulou, A. ve Papadimitriou, D. (2015). The role of destination personality in predicting tourist behavior, Implication for branding mid-sized urban destinations. Current Issues in Tourism, 18(12), 1132-1151.
Artuğer, S. ve Çetinsöz, C. B. (2014). Destinasyon imajı ile destinasyon kişiliği arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik bir araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 6(1), 366-384.
Atay, L. (2003). Turistik destinasyon pazarlaması ve bir alan uygulaması. Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Blain, C., Levy, S. E. ve Ritchie, B. (2005). Destination branding, insight and practices from destination management organizations. Journal of Travel Research, 43(4), 328-338.
Buhalis, D. (2000). Marketing the competitive destination of the future. Tourism Management, 21, 97-116.
Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi, temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, 470-483.
Coltman. M. M. (1989). Tourism marketing. New York: Van Nostrand Reinhold.
Çelik, S., Öztürk, E. ve Çoşkun, E. (2019). Turistlerin destinasyon kişiliği ve kalite algılarının tekrar gelme eğilimleri üzerindeki etkileri: İspanya/Endülüs bölgesinde bir araştırma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 7(1), 340-357.
Chen, C. F. ve Phou, S. (2013). A closer look at destination, image, personality, relationship and loyalty. Tourism Management, 36, 269-278.
Durmuş, B., Yurtkoru, S. E. ve Çinko, M. (2010). Sosyal bilimlerde SPSS’le veri analizi. Ankara: Beta Yayıncılık.
Ekinci, Y. ve Hosany, S. (2006). Destination personality, an application of brand personality to tourism destinations. Journal of Travel Research, 45, 127-139.
Ekinci, Y., Sirakaya Türk, E. ve Baloglu, S. (2007). Host image and destination personality. Tourism Analysis, 12, 433-446.
Erkuş, A. (2011). Davranış bilimleri için bilimsel araştırma süreci (güncellenmiş üçüncü baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Frisk, L. (1999). Seperate worlds-attitudes and value towards tourism develapment and co-operation among public organizations and private enterprises in Nothern Sweden. Conferance Proceedings of Forksarforum, 16-17 November 1999, Östersund.
Gomez Aguilar, A., Yagüe, M. J., ve Villasenor N. (2014). Destination brand personality, an application to Spanish tourism. International Journal of Tourism Research, 18(3), 210-219.
Hall, C. M. (2000). Tourism planning, policies, processes, relationships. United Kingdom: Prentice Hall.
İlban, O. M. (2008). Seyahat acenta yöneticilerinin destinasyon marka imajı algıları üzerine bir araştırma. Ege Akademik Bakış, 8(1), 121-152.
Kaş Kaymakamlığı. (2019). İlçemiz. http,//www.kas.gov.tr/ilcemiz adresinden 20.12.2019 tarihinde erişilmiştir.
Kırtıl, G. İ. (2019). Unutulmaz turizm deneyimi, destinasyon marka kişiliği, destinasyon aidiyeti, tatmin ve davranışsal niyet ilişkisi, Antalya örneği. Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
Kim, S. ve Lehto, Y. X. (2013). Projected and perceived destination brand personalities, the case of South Korea. Journal of Travel Research, 52(1), 117-130.
Lim, S. (2013). The effect of destination personality and self-destination congruity on visitors’ intentions. Master’s Thesis. Texas A&M University, Texas.
Morgan, N., Pritchard, A. ve Pride, R. (Ed.) (2012). Creating the unique destination propositon. Oxford, Butterworth-Heinemann.
Motor Atasoy, D. (2019). Turizm destinasyonu marka kişiliğini belirlemeye yönelik bir araştırma: Cumalıkızık köyü örneği. Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi, Sakarya.
Murphy, P., Pritchard, P. M. ve Smith, B. (2000). The destination product and its impact on traveller perceptions. Tourism Management, 21, 43-52.
Murphy, P., Moscardo, G. ve Beckendorff, P. (2007). Using brand personality to differantiate regional tourism destinations. Journal of Travel Research, 46, 5-14.
Özer Uca, S. (2015). Şehir pazarlaması kapsamında marka kişiliği ve marka sadakati ilişkisi, Edirne ili örneği. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 6-31.
Ritchie, J. R. B. ve Ritchie, J. R. R. (1998). The branding of the tourism destinations. Annual Congress of International Association of Scientific Expert in Tourism, Morocco.
Rojas-Mendez, J. I., Murphy, S. A. ve Papadopoulos, N. (2013). The US brand personality, a sino perspective. Journal of Business Research, 66(8), 1028-1034.
Sop, S. A., Kılıç, B. ve Kurnaz Akyurt, H. (2012). Destinasyon kişiliği ve memnuniyet ilişkisi, yerli turistler üzerine bir araştırma. 13. Ulusal Turizm Kongresi, 6-9 Aralık 2012, Antalya.
Sop, S. A. (2013). Destinasyon kişiliği, benlik uyumu ve sadakat ilişkisi, Bodrum örneği. Yüksek Lisans Tezi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Muğla.
Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston: Pearson.
Türkeri, İ. (2014). Destinasyon aidiyeti oluşturulmasında destinasyon imajının ve kişiliğinin rolü: Kış turizmi örneği (Palandöken Kayak Merkezi). Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Türkmen, S. ve Köroğlu, A. (2017). Destinasyon kişiliği araştırması: Türkiye-Yunanistan örneği. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(37), 397-429.
Umur, M. ve Eren, D. (2016). Destinasyon imajı ve destinasyon kişiliğinin, ziyaretçi memnuniyeti ve geleceğe yönelik ziyaretçi davranışı üzerine etkisi: Kapadokya örneği. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), 271-294.
Ural, A. ve Kılıç, İ. (2005). Bilimsel araştırma süreci ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.
Usaklı, A. ve Baloglu, S. (2011). Brand personality of tourist destinations, an application of self-congruity theory. Tourism Management, 32, 114-127.
Ülkü, A., Solmaz, A. S. ve Barakazı, M. (2017). Destinasyon kişiliğinin turistlerin davranışsal niyetleri üzerindeki etkisi, Şanlıurfa örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(53), 986-994.
Ye, S. (2012). The impact of destination personality dimensions on destination brand awareness and attractiveness, Australia as a case study. Tourism, an International Interdisciplinary Journal, 60(4), 397-409.