SOSYAL BİLGİLER DERSİNDE ÖĞRENCİ MERKEZLİ ETKİNLİK KULLANIMININ ÖĞRENCİLERİN AKADEMİK BAŞARISINA ETKİSİ VE BU ETKİNLİKLERE YÖNELİK ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİ Selda ŞAN Zafer İBRAHİMOĞLU

Bu araştırmanın temel amacı, sosyal bilgiler dersinde öğrenci merkezli etkinlik kullanımının öğrencilerin akademik başarına etkisini ve etkinliklere yönelik öğrenci görüşlerini belirlemektir. Çalışma, nitel ve nicel araştırma yöntemlerinin bir arada kullanıldığı karma desene göre dizayn edilmiş ve uygulanmıştır. Bu kapsamda akademik başarı boyutu ön test-son test kontrol gruplu desenle, etkinliklere/derse yönelik öğrenci görüşleri ise açık uçlu soru formuyla tespit edilmiştir. Araştırmanın katılımcılarını İstanbul'da bulunan bir ilköğretim okulunda öğrenim görmekte olan 56 yedinci sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Çalışmada elde edilen bulgulardan hareketle Sosyal Bilgiler dersinde öğrenci merkezli etkinliklerin öğrencilerin akademik başarısı üzerinde olumlu yönde etkiye sahip olduğu ve öğrencilerin etkinliklere/derse yönelik daha pozitif bir bakış açısına ulaşmalarına katkı sağladığı ifade edilebilir

yönelik görüş. THE IMPACT OF USING STUDENT-CENTERED ACTIVITIES ON STUDENTS’ ACADEMIC ACHIEVEMENT IN SOCIAL STUDIES COURSE AND STUDENT’S VIEWS

The main purpose of this research is to determine the effect of using student-centered activity in social studies course on students’ academic achievement and students’ opinions towards the course. The study has been designed and applied according to mixed methods design in which qualitative and quantitative methods have used in common. In this context, while the dimension of academic achievement has been determined with the experimental research designed with the pre-test/posttest and control group, students’ opinions towards the course have been determined with openended question form. 56 seventh (7th) - grade students educating in primary school in Istanbul constitute the participants of the research. From the obtained findings of the research, in social studies course, it can be stated that student-based activities have had a positive effect on students’ academic achievement and have contributed to students to reach a more positive point of view towards the course

PDF

___

Akpınar, M. ve Kaymakçı, S. (2012). Ülkemizde sosyal bilgiler öğretiminin genel amaçlarına karşılaştırmalı bir bakış. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(2), 605- 626.
Altınışık, S. ve Orhan, F. (2002). Sosyal bilgiler dersinde çoklu ortamın öğrencilerin akademik başarıları ve derse karşı tutumları üzerindeki etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 41-49.
Ayazcan, H. ve Semerci, N. (2007). Altı şapkalı düşünme tekniğinin ilköğretim sosyal bilgiler dersinde öğrencilerin akademik başarısına etkisi. Eğitim ve Bilim, 32 (145), 39-52.
Aykaç, N. (2007). İlköğretim sosyal bilgiler dersi eğitim-öğretim programına yönelik öğretmen görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (22), 46-73.
Aykaç, N. (2011). Evaluation of the social studies programs implemented from the establishment of the Turkish republic in terms of elements of educational program. Elementary Education Online, 10 (2), 406-420.
Aykaç, M. ve Adıgüzel, Ö. (2008). Sosyal bilgiler dersinde yaratıcı dramanın yöntem olarak kullanılmasının öğrenci başarısına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19 (1), 297-314.
Bakar, A., Tüzün, H. ve Çağıltay, K. (2008). Öğrencilerin eğitsel bilgisayar oyunu kullanımına ilişkin görüşleri: Sosyal bilgiler dersi örneği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 35, 27-37.
Barth, J. (1994). After Nairobi: New horizons for Social Studies. Social Education, 58 (6), 371-372.
Bektaş Öztaşkın, Ö. (2013). Sosyal bilgiler derslerinde belgesel film kullanımının akademik başarıya ve bilinçli farkındalık düzeylerine etkisi. Eğitim Bilimleri Araştırma Dergisi, 3 (2), 147-162.
Capt, R. & Oliver, D. (2012). Student-centered learning and an emergent developmental student taxonomy. Community College Journal of Research and Practice, 36, 793–807.
Darling-Hammond, L. (2008). Powerful learning. Jossey- Bass: Massachusetts. Ediger, M. (2013). Teaching social studies indepth. Education, 134 (4), 559-561.
Ekiz, D. (2003). Eğitimde Araştırma Yöntem ve Metodlarına Giriş. Nitel, Nicel ve Eleştirel Kuram Metodolojileri. Anı Yayıncılık: Ankara.
Elen, J., Clarebout, G., Leonard, R. & Lowyck, J. (2007). Student-centred and teachercentred learning environments: What students think? Teaching in Higher Education, 12 (1), 105-117.
Ersoy, A. F. ve Kaya, E. (2009). Sosyal bilgiler dersi öğretim programının (2004) uygulama sürecine ilişkin öğrenci görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17 (1), 71-86.
Frambach, J., Driessen, E., Beh, P. & Vleuten, C. (2013). Quiet or questioning? Students’ discussion behaviors in student-centered education across cultures. Studies in Higher Education, 39 (6), 1001–1021.
Gibson, l. (2012). Comparing recent Canadian and American social studies curriculum and methods texts: An essay review. Canadian Social Studies, 45 (2), 37-50.
Gömleksiz, M. N. ve Bulut, İ. (2006). Yeni sosyal bilgiler dersi öğretim programının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi. Educational Administration: Theory and Practice, 47, 393-421.
Gömleksiz, M. N. ve Öner, M. (2013). Sosyal bilgiler dersinde yapılandırmacı öğrenmeöğretme sürecine ilişkin öğrenci görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14 (6), 281-313.
İbrahimoğlu, Z. (2010). 6. Sınıf Sosyal Bilgiler dersinde örnek olay kullanımının öğrencilerin akademik başarı, derse karşı tutum ve eleştirel düşünme becerileri üzerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Jenness, D. (1990). Making sense of social studies. Macmillan Publishing Company: New York.
Johnson, B. (2003). The student-centred classroom handbook. Eye on education: New York.
Kan, Ç. (2006). Etkili sosyal bilgiler öğretimi arayışı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14 (2), 537-544.
Kuş, Z. ve Karatekin, K. (2009). İş birliğine dayalı öğrenmenin sosyal bilgiler dersinde akademik başarı üzerine etkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22 (2), 589-604.
Lucey, T. A., Shifflet, R. A. & Weilbacher, G. A. (2014). Patterns of early childhood, elementary, and middle-level social studies teaching: An interpretation of Illinois social studies teachers’ practices and beliefs. The Social Studies, 105 (6), 283-290.
Lucey, T. A., Shifflet, R. A. & Weilbacher R. A. (2014). Patterns of early childhood, elementary, and middle-level social studies teaching: an interpretation of Illinois social studies teachers’ practices and beliefs. The Social Studies, 105, 283–290.
McCall, A. (2006). Supporting exemplary social studies teaching in elementary schools. The Social Studies, 97 (4), 161-167.
Misco, T. (2014). Powerful social studies unit design: A companion to powerful social studies teaching and learning. The Clearing House: A Journal of Educational Strategies, Issues and Ideas, 87 (6), 241-248.
Neumann, J. W. (2013). Developing a new framework for conceptualizing studentcentered learning. The Educational Forum, 77 (2), 161-175.
New Jersey Core Curriculum Content Standards for Social Studies. Ohio’s New Learnıng Standards I Social Studies, 2004.
Oruç, Ş. (2010). Sosyal bilgiler öğretiminde mizah kullanımının öğrencilerin akademik başarılarına ve tutumlarına etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2 (3), 56-73.
Oruç, Ş. ve Erdem, R. (2010). Sosyal bilgiler öğretiminde biyografi kullanımının öğrencilerin sosyal bilgiler dersine ilişkin tutumlarına etkisi. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 215-229.
Öztürk, F. Z. ve Öztürk, T. (2013). Kanada (Ontario) sosyal bilgiler öğretim programı ve bu programın Türkiye sosyal bilgiler öğretim programıyla karşılaştırılması. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (14). 485-514.
Pires, E. A. (1970). The teaching of the social studies in primary teacher training institutions in Asia. Enesco regional Office for education in Asia. Bangkok.
Polly, D., Margerison, A. & Piel, J. A. (2014). Kindergarten teachers’ orientations to teacher-centered and student-centered pedagogies and their influence on their students’ understanding of addition. Journal of Research in Childhood Education, 28 (1), 1-17.
Saxe, D. W. (2004). On the Alleged Demise of Social Studies: The Eclectic Curriculum in Times of Standardization-A Historical Sketch. International Journal of Social Education. 18 (2), 93-102.
Struyven, K., Dochy, F. & Janssens, S. (2010). ‘Teach as you preach’: The effects of student-centred versus lecture-based teaching on student teachers’ approaches to teaching. European Journal of Teacher Education, 33 (1), 43-64.
Teddlie, C. & Tashakori, A. (2009). Foundations of mixed methods research. Sage Publication: London.
The Ontario Curriculum: Social Studies, Grades 1 to 6; History and Geography, Grades 7 and 8, 2004.
Tonbuloğlu, B. (2014). Mustafa Satı Bey’in görüşleri doğrultusunda yapılandırmacılık anlayışına farklı bir bakış açısı. Turkish Studies, 9 (8), 841-852.
Wade, R. C. (2008). Social studies for social justice. Teaching strategies for the elementary classroom. Teachers college press: New York.
Yapıcı, M. ve Demirdelen, C. (2007). İlköğretim 4. Sınıf sosyal bilgiler öğretim programına ilişkin öğretmen görüşleri. Elementary Education Online, 6 (2), 204-212.
Yaşar, Ş., Köse Çengelci, T., Göz, N. L. ve Gürdoğan Bayır, Ö. (2015). Sosyal bilgiler dersinde öğrenci merkezli öğretme-öğrenme süreçlerinin etkililiği: Bir meta analiz çalışması. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 5 (1), 38-56.
Yazıcı, K. (2009). Yeni Zelanda sosyal bilgiler öğretim programı ve bu programın Türkiye’deki sosyal bilgiler öğretim programı ile karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22, 422-435.