Tarımsal Yapılardaki Yapı Elemanlarında Beton Basınç Dayanımlarının ve Donatı Durumlarının Belirlenmesi

Çalışmada Akdeniz Üniversitesi, Ziraat Fakültesi bünyesinde bulunan bitkisel üretim yapılarındaki lizimetreler ve hayvansal üretim yapılarındaki su basmanı, döşeme, betonarme perde duvar gibi yapı elemanlarının mevcut dayanımlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla beton test çekici kullanılarak yapı elemanların da okumalar yapılmış ve elde edilen okumalar TS EN 13791 Standardındaki Madde 9’a göre değerlendirilerek beton sınıfları belirlenmiştir. Daha sonra donatı tarama cihazı kullanılarak bu yapı elemanlarında kullanılan boyuna ve enine donatı çapı ve sayısı ile pas payı kalınlıkları belirlenmiştir. Böylece her iki yönteme göre elde edilen sonuçlar “Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Esaslar” yönetmeliğindeki değerler ile karşılaştırılmıştır. Sonuçta tarımsal yapılarda kullanılan yapı elemanlarının yönetmelikte geçerli olan beton sınıfı koşulunu sağlayıp sağlamadığı belirlenmiştir. Çalışma sonunda beton test çekici kullanılarak elde edilen sonuçlara göre yapı elemanlarındaki en düşük beton sınıfı C12 ile lizimetrede ve en yüksek beton sınıfı ise C30 ile süt sığırı işletmesi silaj yem deposu perde duvarında bulunmuştur. Yine bu yapı elemanlarında donatı tarama cihazı kullanılarak elde edilen sonuçlara göre donatı çapları Ø8 mm ile Ø24 (Ø16 mm ± 8 mm) arasında ve pas payları ise 14 mm ile 69 mm arasında bulunmuştur.

Determination of Concrete Compressive Strength and Reinforcement Situations in Construction Elements in Agricultural Constructions

The purpose of the study was to determine existing strength of structures elements of crop and animal production structures located in Akdeniz University. Lysimeters in vegetable production structures, basement, floor and reinforced concrete curtain wall in animal production structures were selected for examination. For this purpose, readings were done in structural elements using concrete test hammer. Readings obtained were evaluated according to Article 9 of TS-EN 13791 Standard and concrete classes were determined for each elements. Then, longitudinal and transverse reinforcement diameter and number, thickness of concrete cover used in these structural elements were determined by using reinforcement scanning device. As a result, it was determined that whether the structural elements used in agricultural structures provide the concrete class condition applicable to the regulation or not. According to results obtained by using concrete test hammer, the lowest concrete class was found on lysimeters as C12, the highest concrete class was found in reinforced concrete curtain wall of silage feed storage of dairy cattle barn as C30. According to results obtained by using reinforcement scanning device, reinforcement diameters were found between Ø8 mm and Ø24 (Ø16 mm ± 8 mm) and concrete covers were found between 14 mm and 69 mm

___

  • Aköz, F. 2005. Yığma Yapılarda Hasar Tespiti Deney ve Ölçüm Yöntemleri. YDGA 2005, Yığma Yapılarda Deprem Güvenliğinin Arttırılması Çalıştayı, ODTÜ, Ankara.
  • Celep, Z. 1999. Yapılarda Deprem Sonrası Hasarların Belirlenmesi, Onarım ve Güçlendirme Yöntemleri. İSKİ yayınları, İstanbul, 63-108 s.
  • DBYBHY, 2016. Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Alt Yapı ve Kentsel Dönüşüm Hizmetler Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • Eren, İ. 1999. Deprem Hasarlarının Sebepleri ve Öneriler. İSKİ Yayınları, İstanbul.
  • TS EN 13791, 2010. Basınç Dayanımının Yapılar ve Öndökümlü Beton Bileşenlerde Yerinde Tayini. Türk Standardları Enstitüsü, Ankara
  • TS EN 12504-2, 2004. Yapılarda Beton Deneyleri -Bölüm 2: Tahribatsız Deneyler - Geri Sıçrama Değerinin Tayini. Türk Standardları Enstitüsü, Ankara.
  • TS500, 2000. Betonarme Yapıların Tasarım ve Yapım Kuralları. Türk Standardları Enstitüsü, Ankara.
  • Yüksel, İ. 1995. Bileşik Yıkıntısız Beton Deneyleri ile Beton Mukavemetinin Belirlenmesi ve Betonarme Bir Yapıda Uygulanması. Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İnşaat Mühendisliği Anabilim Dalı, İstanbul.
Ziraat Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1304-9984
  • Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
  • Başlangıç: 2006
  • Yayıncı: Isparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

Antalya Ortalama Sıcaklık Verisinde Gidişlerin Yeni Bir Gidiş Analiz Yöntemi İle Belirlenmesi

Mete ÖZFİDANER, Duygu ŞAPOLYO, Fatih TOPALOĞLU

Farklı Tuzluluk ve Yıkama Suyu Oranlarına Sahip Sulama Sularının Ispanak (Spinacia oleracea L.) Gelişimi, Verimi ve Drenaj Suyu Kalitesine Etkisi

Fazilet ERDEM, Sema KALE ÇELİK

The Contribution of Farmers to Irrigation Management for Agricultural Production in The Red River Delta Vietnam

Hai Ninh NGUYEN THI, Philippe LEBAILLY, Mau Dung NGUYEN

Yumurtacı Bıldırcın Kümesinde Derece Gün Yöntemi ile Isıtma ve Soğutma Derece Gün Değerlerinin Belirlenmesi

Sedat BOYACI, Gökhan FİLİK, Ayşe Gül FİLİK

Zeytin Karasuyu, Isıl İşlem Görmüş Solucan Gübresi Ve Çiftlik Gübresi Uygulamalarının Toprak Mikrobiyal Aktivite Değişimlerine Etkisi

Berna KENDİRLİ, Asuman CEYLAN

Arazi Toplulaştırma Projelerinin Kırsal Alanlarda Yakıt Giderlerine Ve Modern Tarıma Etkisi

Müge KİRMİKİL, Dilara AYDUS

Develi Ovası’nda Tarımsal Drenaj Sistemlerinin Su Kalitesi

Burak PEKER, Sukru Taner AZGIN, Filiz DADASER CELIK

Olası İklim Değişikliği Senaryoları Altında Net Sulama Suyu İhtiyacının Tahminlenmesi: Menemen Sol Sahil Örneği

Zafer Ali SERBEŞ, Umut OKKAN, Şerafettin AŞIK

Akdeniz Bölgesinde Royal Sofralık Üzüm Çeşidinde Yaprak Su Potansiyeli Kullanılarak Sulama Programının Oluşturulması

Yeşim BOZKURT ÇOLAK, Attila YAZAR, Serpil TANGOLAR, Gülşen DURAKTEKİN, Engin GÖNEN

DSİ 15. Bölge Sulama Şebekelerinde Tarımda Su Kullanımının Değerlendirilmesi

Müslüme Sevba ÇOLAK, Belgin ÇAKMAK