19621

Kentsel D|n ú m UygulamalarÕnÕn Sosyal Unsurlara Etk൴s൴ Üzer൴ne B൴r AraútÕrma

Kentsel dönüúüm tüm dünyada ve ülkem൴zdeg ncell൴÷൴n൴ koruyan b൴r konudur. Kentlerde meydanagelen b൴rçok de÷൴ú൴m, sorun ve gel൴úme, kentseldönüúümü kaçÕnÕlmaz kÕlmaktadÕr. Bu noktadad|n ú m; kentte meydana gelen ¿z൴ksel de÷൴ú൴molmakla b൴rl൴kte, arka planÕnda b൴rçok unsuru da(ekonom൴k, çevresel, yasal/yönetsel, sosyal)barÕndÕrmaktadÕr. Ülkem൴zde gerçekleút൴r൴lend|n ú m uygulamalarÕnÕn daha çok ekonom൴k ve¿z൴ksel kaygÕlar do÷rultusunda gerçekleút൴r൴ld൴÷൴görülmekted൴r. Dönüúüm uygulamalarÕnda sosyalunsurlar göz ardÕ ed൴lmekted൴r. Bunun sonucundagerçekleúen dönüúüm, yer൴nden ed൴lmeylesonuçlanmakta veya yaúanÕlan mekâna uyumgöster൴lmes൴nde zorluklarÕn yaúanmasÕna nedenolmaktadÕr. Ankara'nÕn Mamak ølçes൴nde n൴tel ven൴cel araútÕrma tekn൴kler൴nden yararlanÕlarak yapÕlanaraútÕrma kapsamÕnda, kentlerde yaúam kal൴tes൴n൴oluúturan sosyal unsurlara ൴l൴úk൴n ver൴ler, d|n ú m|nces൴ ve sonrasÕ úekl൴nde anal൴z ed൴lm൴út൴r. AraútÕrmasonucunda ortaya konulan bulgularda dönüúümuygulamalarÕnÕn kullanÕcÕlarÕn sosyal çevrekal൴teler൴n൴ oluúturan b൴rçok göstergede (komúuluk൴l൴úk൴ler൴, ba÷lÕlÕk ve a൴d൴yet, yer൴nden ed൴lme, katÕlÕmunsuru, güvenl൴k, yaúanÕlan çevreye ൴l൴úk൴nbeklent൴ler) c൴dd൴ anlamda b൴r de÷൴ú൴m yarattÕ÷Õg|r lm út r. ÇalÕúma sonucunda halkÕn d|n ú msürec൴ne katÕlÕmÕnÕn sa÷lanmasÕnÕn, beklent൴ler൴nkarúÕlanmasÕna katkÕ sa÷layaca÷Õna, d|n ú m sonrasÕalanla daha ൴y൴ bütünleúmeye, sosyal ൴l൴úk൴ler൴g çlend൴rmeye ve yaúanÕlan alana duyulan güvenduygusunun artmasÕna neden olaca÷Õ bel൴rt൴lm൴út൴r.

A Research on The Effect of Urban Regeneration Projects on Social Elements

Urban regeneration is an issue that remains current all over the world and in our country. Many changes, problems and developments in the cities make the transformation inevitable. The regeneration is not only a physical change that takes place in the city but has many elements (economic, environmental, legal/administrative, social) in its background. It is seen that the regeneration practices in our country are mostly carried out in line with economic and physical concerns. Social factors are ignored in regeneration practices. So the regeneration causes displacement of people or creates problems of adaptation to the area of residence. The research was carried out by using qualitative and quantitative research techniques in Mamak District of Ankara. The data on the social factors that affect cities' quality of life were analyzed by comparing them before and after the regeneration. As a result of the research, it has been revealed that the transformation applications have created a significant change in many indicators (neighborhood relations, loyalty and belonging, displacement, participation factor, security, expectations about the environment) that constitute the social environment quality of the users of the field. It has been stated that ensuring the participation of the people in the regeneration process will contribute to meeting the expectations, decreasing the weakening in social relations and increasing confidence in the area

PDF

___

Cansever, T. (2015). Bir Şehir Kurmak. İstanbul: Klasik Yayınlar. Emur, S. H. ve Onsekiz, D. (2007). Kentsel Yaşam Kalitesi Bileşenleri Arasında Açık ve Yeşil Alanların Önemi – Kayseri/Kocasinan İlçesi Park Alanları Analizi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22, 367-396.
Ersoy, M. (2016). Kentsel Planlama Kuramları. Ankara: İmge Kitabevi.
Ertaş, M. (2011). Kentsel Dönüşüm Çalışmalarında Sosyal Boyutun İncelenmesi, Ankara ve Londra Örnekleri. Selçuk Üniversitesi Teknik Online Dergisi, 10(1), 1-18.
Evans, D. (1994). Enhancing Quality of Life in the population at Large. Social Indicators Reserch, 33(1-3), 47-88.
Geray, C. (1998). Kentsel Yaşam Kalitesi ve Belediyeler. Türk İdare Dergisi, 421, 323-345.
Glass, R (1964). London: Aspects of Change. London: McGibbon and Kee.
Gür, M. (2014). Kentsel Dönüşüm Uygulamasında Yaşam Kalitesi Araştırması Ve Kavramsal Bir Model Önerisi: Bursa
Doğanbey Örneği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Uludağ üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
Keleş, R. (1998). Kentbilim Terimleri Sözlüğü. Ankara: İmge Kitabevi.
Kamp I., Leidelmeijer, K., Marsman, G. ve Hollander, A. (2003). Urban Environmental Quality And Human Well-Being Towards A Conceptual Framework and Demarcation Of Concepts; A Literature Study. Landscape and Urban Planning, 65, 5-18.
Marans, R. (2003). The Policy and Research Benefits of Quality Of Urban Life Studies. Istanbul International Conference On Quality of Urban Life Tam Metni İçinde (s. 73-83).
Marans. R. (2007). Kentsel Yaşam Kalitesinin Ölçülmesi. Türkoğlu, H.D. (Çev.). Mimarlık Dergisi, 335, Erişim: http://www.mimarlikdergisi.com/index.cfm?sayfa=mimarlik& DergiSayi=53&RecID=1326,13. (Erişim Tarihi: 13.04.2020)
Nolan, A. ve Smith, J. (2010). A Glossary of Regeneration and Local Economic Development. Manchester: Centre for Local Economic Strategies.
Oktay, D. ve Marans, R. (2010). Overall Quality of Urban Life and Neighbourhood Satisfaction: A Household Survey in the Walled City of Famagusta. Open House International, 35(3), 27-36.
Okumuş, D. E. ve Eyüboğlu, E. E. (2015). Kentsel Dönüşüm Öncesi Kentsel Yaşam Kalitesi Araştırmasına Yönelik Yöntem Önerisi ve Ataşehir Barbaros Mahallesi Örneklemi. Planlama, 25(2), 93–106.
Özden, P. (2016). Kentsel Yenileme. İstanbul: İmge Kitapevi. Polat, S. ve Neslihan, D. (2007). Kentsel Dönüşüm Kavramı Üzerine: Bursa’da Kükürtlü ve Mudanya Örnekleri. Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 12(1), 61-76.
Punch, K. (2005). Sosyal Araştırmalara Giriş Nicel ve Nitel Yaklaşımlar. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Roberts, P. ve Hugh, S. (2000). Urban Regeneration A Handbook. London: Sage Publications.
Sarı, V. İ. ve Kindap, A. (2018). Türkiye’de Kentsel Yaşam Kalitesi Göstergelerinin Analizi. Sayıştay Dergisi, 108, 39-72.
Schneider, M. (1975). The Quality of Life in Large American Cities: Objective and Subjective Social İndicators. Social Indicators Research, 1(4), 495- 509.
Shye, S. (1989). The Systemic Life Quality Model: A Basis for Urban Renewal Evaluation. Social Indicators Research, 21(4), 343- 378.
Shookner M. (1998). A Quality of Life In Ontario. CSLS Conference on the State of Living Standards and the Quality of Life in Canada Tam Metni İçinde (s.1-24).
Sönmez, B. (2014). Soylulaştırmayı Yeni biçimleriyle Yerinden Edilmeyi Yeniden Düşünmek. Planlama Dergisi, 24(19), 42- 53.
Şenlier, N., Yıldız, R. ve Aktaş, D. (2007). Kocaeli Kenti Yaşam Kalitesi Değerlendirmesinde Öznel Algıların Belirlenmesi. GYTE Araştırma Projesi (Proje No.2006 A-18), Kocaeli.
Tabachnick, B. ve Fidell, L. (2013). Using Multivariate Statistics. Boston: Pearson.
Tekeli, İ. (2011). Kent, Kentli Hakları, Kentleşme ve Kentsel Dönüşüm. Ankara: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Thomas, S. (2003). A Glossary of Regeneration and Local Economic Development. Manchester: Local Economic Strategy Center.
Tosun, E. (2010). Kentsel Yaşam Kalitesinin Arttırılmasına Yönelik Bir Araç Olarak Kentsel Dönüşüm Projelerinin Eleştirel Bir Bakışla Değerlendirilmesi, 21.Yüzyıl Kentleri. Bursa: Ekin Yayınları.
Torunoğlu, E. (1997). Kentleşme-Çevre Sorunları ve Kentsel Yaşam Kalitesi, ve Kirlendi Dünya. Ankara: Öteki Yayınevi.
Turok, I. (2004). Kentsel Dönüşümde Yeni Eğilimler ve Yönetişim. İstanbul Uluslararası Kentsel Dönüşüm Uygulamaları Sempozyumu Tam Metini içinde (s. 25-30).
Türksever, E. ve Atalık, G. (2001). Possibilities And Limitations For The Measurement of The Quality of Life in Urban Areas. Social Indicators Research, 53(2), 163–187.
Ülengin B., Ülengin F. ve Güvenç Ü. (2001). A Multidimensional Approach to Urban Quality of Life: The Case of Istanbul. European Journal of Operational Research, 130(2), 361-374.
Wish, N. B. (1986). Are We Really Measuring the Quality of Life? Well Being Has Subjective Dimensions, As Well As Objective Ones. American Journal of Economics and Sociology, 45(1), 93-100.
Yaman, M. (2011). Kentsel Dönüşüm Uygulamaları Ankara Büyükşehir Belediyesi: Dikmen Vadisi 3. Etap Örneği. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
Yavuzçehre, P. S. ve Sülün E.T. (2006). Kentsel Yaşam Kalitesi ve Belediyeler: Denizli Karşıyaka Mahallesi Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(4), 184-207.