19527

COVİD-19 PANDEMİ SÜRECİNDE SAĞLIK KURUMU YÖNETİCİLERİNİN DİNAMİK YETENEKLERİ VE SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK ALGILARI

Günümüzde birçok sektörde olduğu gibi sağlık sektöründe de ciddi bir rekabetoluşmuştur. Sağlık kurumları hiper-rekabet ortamında rekabet avantajı elde edebilmekiçin rakiplerinden daha fazla yeteneğe sahip olmak zorundadır. Sağlık kurumlarınınyöneticileri rekabet ortamında firmalarının varlıklarını sürdürebilmeleri için örgütselolarak dinamik olmaları gerekmektedir. Çağın gereksinimlerine ayak uydurmak,hastaların ihtiyaç, beklenti ve isteklerini hızlı, zamanında ve yerinde karşılamakiçin kurum yöneticilerinin dinamik yeteneklere sahip olmaları ve kurumlarınsürdürebilirliklerini maksimum düzeyde tutmaları önem arz etmektedir. Bu bağlamda,bu araştırmanın amacı sağlık kurumlarındaki yöneticilerinin çevresel ve sosyalboyutta sürdürebilirlik algıları incelemek ve dinamik yeteneklerin yöneticilerinsosyo-demografik özeliklerine göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösteripgöstermediğini araştırmaktır. Bu amaç doğrultusunda anket ve yarı yapılandırılmışgörüşme formu ile veriler Manisa merkezde bulunan sağlık kurumlarında görev yapanyöneticilerden elde edilmiştir. Veriler karma metot yöntemi ile analiz edilmiştir. Yapılananalizler sonucunda genç yaşta olan ve 1-4 yıl arasında çalışan erkek yöneticilerindinamik yeteneklerinin daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Ayrıca yöneticilerinsahip oldukları dinamik yeteneklerinin algılanan çevresel ve sosyal sürdürebilirlikalgısı ile uyumlu olduğu içinde olduğu saptanmıştır. Dinamik yetenekler, hızladeğişen ortamların günlük rutine dönüştüğü Endüstri 4.0 çağında modern kurumve kuruluşların bir özelliği olup, sürdürülebilir rekabet avantajını yakalamak içinkurum içinde tutarlı bir çerçeve oluşturulmaya çalışılmalıdır. Yöneticiler, firmalarınkurumsal sürdürülebilir kalkınmadaki durumunu daha iyi anlamak ve ortaya çıkansürdürülebilirlik zorluklarının daha etkili bir şekilde üstesinden gelmek için netür dinamik yeteneklerin geliştirilebileceğini belirlemelidir. Sağlık kurumlarınınstratejileri ve operasyonlarında kurumsal sürdürülebilirlik için idari personelin dahilolduğu ortak bir dinamik yetenekler kümesinin varlığı, kurumların sürdürülebilirgelişimlerine önemli katkılar sağlayabilir.

HEALTHCARE MANAGERS’ DYNAMIC CAPABILITIES AND PERCEPTIONS OF SUSTAINABILITY

Today such as many other sectors, a serious competition has occurred in the health sector. Healthcare institutions have to have more skills than their competitors in order to get competitive advantage in a hyper-competitive environment. Managers of healthcare institutions should organizationally be dynamic in order to survive in the competitive environment. In order to adapt the changes existed in modern time, to meet the needs and expectations of the patients quickly and on time, it is important for the healthcare institutions’ managers to have dynamic capabilities and to keep the sustainability of their institutions at the maximum level. In this context, the purpose of this study is to investigate the perception of sustainability of the managers of healthcare institutions in environmental and social perspective and whether dynamic capabilities scores significantly differ according to the socio-demographic characteristics of the managers statistically or not. For this purpose, the data was obtained from the managers working in the healthcare institutions in Manisa with a questionnaire and semi-structured interview form. The data were analysed by mixed method. The results suggest that that male managers who are young and work between 1-4 years have higher dynamic abilities. In addition, the dynamic capabilities of the managers have a positive relationship with the perceived environmental and social sustainability of managers. Dynamic capabilities are the characteristics of modern institutions and organizations in the industry 4.0 era, where rapidly changing environments turn into daily routines. A consistent structure within the healthcare organizations should be sought to achieve a sustainable competitive advantage. Managers should identify which dynamic capabilities can be developed to better understand the position of firms in sustainable corporate development and to address emerging sustainability challenges more effectively. The presence of a specific set of dynamic capabilities, including administrative personnel, for organizational sustainability in healthcare institutions’ strategies and operations will make a major contribution to the sustainable growth of organizations

PDF

___

Akhtar, P., Ullah, S., Amin, S. H., Kabra, G. and Shaw, S. (2020). Dynamic capabilities and environmental sustainability for emerging economies’ multinational enterprises. International Studies of Management & Organization, 50(1), 27-42.
Akkaya, B. (2020). Review of Leadership Styles in Perspective of Dynamic Capabilities: An Empirical Research on Managers in Manufacturing Firms. Yönetim Bilimleri Dergisi, 18(36), 389-407.
Akkaya, B., Kayalidere, U. A. K. and Tabak, A. (2019). Endüstriyel Alanda Üretim Yapan Firmaların Örgütsel Çevikliği ile Firma Yöneticilerinin Sahip Olduğu Dinamik Yetenekler Arasındaki İlişki: Manisa Organize Sanayi Bölgesinde (MOSB) Faaliyet Gösteren Firmalar Üzerine Bir Araştırma. Yeni Nesil Girişimcilik ve Ekonomi.
Aly, A.H. and Mansour, M.E. (2017). “Evaluating the Sustainable Performance of Corporate Boards: The Balanced Scorecard Approach”, Managerial Auditing Journal, 32(2), 167-195.
Attia, A. M. (2016). Effect of quality management on supply chain and organisational performance in the Egyptian textile industry. International Journal of Business Performance Management, 17(2) 198-222.
Augier, M. and Teece, D. J. (2007). Dynamic capabilities and multinational enterprise: Penrosean insights and omissions. Management international review, 47(2), 175-192.
Bezci ,H.,İ. (2015) Dinamik Kabiliyetlere Sahip İşletmelerin İnovasyon Hızı (Yüksek Lisans Tezi), Gebze Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gebze ,Kocaeli
Bianchi C., Bivona E., Cognata A., Ferrara P., Landi T. and Ricci P. (2010) Applying System Dynamics to Foster Organizational Change, Accountability and Performance in the Public Sector: A Case-Based Italian Perspective. Systems Research and Behavioral Science 27(4):395-420.
Cezarino, L. O., Alves, M. F. R., Caldana, A. C. F. and Liboni, L. B. (2019). Dynamic Capabilities for Sustainability: Revealing the Systemic Key Factors. Systemic Practice and Action Research, 32(1), 93-112.
Demirtaş, Z. ve Metintas S. (2017).Türk Cumhuriyetlerinde Anne Çocuk Sağlığı Göstergelerinin Ekonomik Ve Doğurganlık Özellikleri Açısından Değerlendirilmesi. Türk Dünyası Uygulama Ve Araştırma Merkezi Halk Sağlığı Dergisi. 2(1),17-25.
Eisenhardt, K.M. and Martin, J.A. (2000). “Dynamic Capabilities: What Are They?”, Strategic Management Journal, 21(10‐11), 1105-1121.
Engin, E. ve Akgöz, B.E. (2013). Sürdürülebilirlik Kalkınma ve Kurumsal Sürdürülebilirlik Çerçevesinde Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kavramının Değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 8(1): 85-94.
Ersezer, F. (2011). Dinamik Yetenekler: Belirlenmelerine İlişkin Bir Model Önerisi ve Model Uygulaması (Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Gökçe, S. G. (2015). Kamuda İnovasyon ve Türkiye’deki Uygulamaları. Journal of International Management and Social Researches, 3(1), 28-37.
Gül, E. ve Ergün, H. (2012). Gelişmiş ve Azgelişmiş Ülkelerde Ekonomik Büyüme Dinamikleri: Bir Panel Veri Analizi. Journal of Alanya Faculty of Business/Alanya Isletme Fakültesi Dergisi, 4(1),127-136
Gümüşlüoğlu, L. (2012). Dinamik Yeteneklerin Yeni Ürün Geliştirme Performansı Üzerine Etkileri: Farklı İş Stratejileri İçin Sonuçlar, İktisat, İşletme ve Finans, 27(320), 61-90.
Hogan, S.J., G.N. Soutar, J.R. McColl-Kennedy, J.C. Sweeney (2011). Reconceptualizing Professional Service Firm Innovation Capability: Scale Development. Industrial Marketing Management. 40 (8), 1264–1273.
Iqbal, Q., Ahmad, N. H. and Ahmad, B. (2018). Enhancing sustainable performance through job characteristics via workplace spirituality. Journal of Science and Technology Policy Management. https://doi.org/10.1108/JSTPM-02-2018-0022
İrge, N. T. (2020). Dijital Dönüşüm, Bölüm 5 Dijital Dönüşümde Liderlik: E-Liderlik ve Dijital Liderlik, 123-160, Editörler: Gonca Telli ve Samet Aydın, Maltepe Üniversitesi Yayınları.
Kaminska-Labbé, R., Thomas, C., & McKelvey, B. (2008, June). Renewing Dynamic capabilities at times of crisis: the role of Regulation process in the emergence of Semistructures. In The Fourth Organization Studies Summer Workshop, Pissouri, Cyprus, 5-7.
Kandemir, A., Kandemir, A., Şantaş, F., Uğurluoğlu, Ö. and Uğurluoğlu, Ö. (2013). Sağlık Kurumlarında İç Çevre Analizi. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 5(1), 1-15.
Kozak A. M. ve Doğantan E. (2017). Dinamik Yeteneklerin Stratejik Planı Aracılığıyla Analizi: Bir Kamu Kurumu Örneği, Turizm Akademik Dergisi, 4 (1), 49-63.
Krzakiewicz, K. and Cyfert, S. (2014). The Strategic Dimension of the Dynamic Capabilities of Enterprises, Management, 18 (2), 7-18.
Lynch, R. (2019). Towards an innovation link between dynamic capabilities and sustainability strategy: options for emerging market companies. International Journal of Innovation and Technology Management, 16(04), 1-23.
Moldan, B., Janoušková, S., and Hák, T. (2012). How to understand and measure environmental sustainability: Indicators and targets. Ecological Indicators, (17), 4-13
Mousavi, S., Bossink, B. and van Vliet, M. (2019). Microfoundations of companies’ dynamic capabilities for environmentally sustainable innovation: Case study insights from high‐tech innovation in science‐based companies. Business Strategy and the Environment, 28(2), 366-387.
Najib, M. F. (2018). The Perspective of Demographic Variables on Dynamic Capabilities in the Context Indonesian Traditional Market Trader. Mediterranean Journal of Social Sciences, 9(3), 91-101.
Northcott, D. and Smith, J. (2011), “Measuring performance at the top: a balanced scorecard for board of directors”, Journal of Accounting and Organizational Change 7(1), 33-56.
Özer, Ö. ve Yıldırım, H. H. (2016). Türkiye Sağlık Sisteminin Finansal Sürdürülebilirliğine Yönelik Bir Uygulama-An Application About Financial Sustainability of Turkey Health System. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 149-161.
Pablo, A. L., Reay, T., Dewald, J. R., & Casebeer, A. L. (2007). Identifying, enabling and managing dynamic capabilities in the public sector. Journal of management studies, 44(5), 687-708.
Paina, L. and Peters, D. H. (2011). Understanding pathways for scaling up health services through the lens of complex adaptive systems. Health policy and planning, 27(5), 365-373.
Pavlou, P. A. & El Sawy, O. A. (2011). Understanding the Elusive Black Box of Dynamic Capabilities, Decision Sciences, 42 (1), 239-273.
Pazarcik, Y. (2013). Eğitim Olgusunun Yöneticilerin İş Görme Anlayışlarına Etkisi: Türkiye’de Yabancı Dilde Eğitim Veren Orta Eğitim Kurumları Mezunları Üzerine Bir Araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 11(21), 149-178.
Porter, M.E. & Kramer, M.R. (2006), “Strategy and society: the link between competitive advantage and corporate social responsibility”, Harvard Business Review, 84 (12), 78-85.
Rozhkov, M., Cheung, B. C. and Tsui, E. (2017). Workplace context and its effect on individual competencies and performance in work teams. International Journal of Business Performance Management, 18(1), 49-81.
Şahin, K. T. ve Kaplan, T. (2017). Örgüt Kültürünün Dinamik Yeteneklere Etkisi.Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 7(13), 167- 192.
Seçer, İ. (2013). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi [Practical data analysis with SPSS and LISREL]. Baskı (1st Edition). Ankara: Anı Yayıncılık.
Şen, E. (2020). Global Virus of the Digital Village COVID-19 and Senism, Eurasian Journal of Social and Economic Research, 7(3), 176-204.
Şen, E. ve Bolat M.(2015). İşletmelerde Demokratik Yönetim Anlayışının İnovasyon ve Firma Performansı Üzerine Etkisi: İstanbul Avrupa Yakası Lojistik İşletmeleri Üzerine bir Uygulama. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimleri Dergisi,14(27), 149-172.
Tabachnick, B.G. ve Fidell L.S. (2013) Using Multivariate Statistics (sixth ed.)Pearson, Boston.
Teece, D. J. (2007). Explicating dynamic capabilities: the nature and microfoundations of (sustainable) enterprise performance. Strategic management journal, 28(13), 1319- 1350.
Teece, D. ve Pisano, G. (1994). The dynamic capabilities of firms: an introduction. Industrial and corporate change, 3(3), 537-556.
Terzi, S. (2017). Sürdürülebilir Kalkınma Çerçevesinde Türkiye’de Uygulanan Çevre Politikası Araçlarının Değerlendirilmesi. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Uzmanlık Tezi, Ankara.
Toker, K. ve Çınar, F. (2017). Sağlık Sektöründe Kurumsal Sürdürülebilirlik Yönetimi ve İstanbul Avrupa Yakasında Faaliyette Bulunan Hastanelerde Bir Araştırma. Institutional Sustainability Management in the Health Sector and a Research on the Hospitals in European Side of İstanbul. Internatıonal Conference On Eurasıan Economıes. 412-417
Tutar, F., & KILINÇ, N. (2007). Türkiye’nin Sağlık Sektöründeki Ekonomik Gelişmişlik Potansiyeli ve Farklı Ülke Örnekleriyle Mukayesesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(1), 31-54.
Yıldırım, H.M. ve Uğuz, Ş.(2013). Sürdürülebilir Kalkinma Sürecinde Kurumsal Sosyal Sorumluluğun Önemi: Aksaray İlinde Bir Araştırma. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 5(2), 202-212
Zollo, M., & Winter, S. G. (2002). Deliberate learning and the evolution of dynamic capabilities. Organization science, 13(3), 339-351.