UYGUR ÖZERK BÖLGESİNDE HALK ARASINDA YAŞAYAN BAZI TARİHÎ YER ADLARI

Başlangıç: 2013
Yayıncı: Adem ÖGER

Çin Halk Cumhuriyeti sınırları içerisinde yer alan Uygur Özerk Bölgesi coğrafyasında yer adlarının aslının ve Türkçesinin tespiti için yazılı vesikalar yanında sözlü kaynaklardan da istifade edilmelidir. Bölge halkı arasında hâlâ kullanılan ancak resmî olarak mevcut olmayan bazı yer adlarını kayda geçirmek gerekmektedir. Çalışmamızda günümüzde halk arasında yaşayan bir yer adı tespit edildikten sonra, bu adın tarihi süreç içerisindeki kullanımı incelenmiş ve en azından XVIII. yüzyılda Çin ilhakı devirlerinde bu isimlerin kullanılıp kullanılmadığı ortaya konulmuştur

Anahtar Kelimeler:

Uygur Özerk Bölgesi, Doğu Türkistan, Uygurlar, Yer Adları, Sözlü Kaynaklar, Yazılı Kaynaklar

PDF

___

Huangxing Xiyu Tuzhi (1755). Beijing (Tokyo Chuanmen Üniversitesi Kütüphanesi Nüshası.
Hudūd al-Ālam “The Regions of the World” A Persian Geography 372 A.H.-982 A.D., Translated and explained by V. Minorsky (1937). London.
Hui Chu Qian Lu (1961). Shanghai: Zhonghua Shuju Yay.
Kâşgarlı Mahmut (2006). Divanü Lûgat-it-Türk. C. I. Çev., Besim Atalay. Ankara: TDK Yay.
NORUZÎ Ḳ. A.-B. Evlaḫun (2001). Şincang Yer Namlirining İtimologisi. Ürümçi.
Ping Chengjun (Ed.) (1980). Xiyu Diming. Beijing.
SABİT Abdurişit-Turdi Nasır (1994). Uygurca Şincang Yer Namliri Lugiti. Ürümçi.
Şincang Uygur Aptonom Rayonu Ḫaritilar Toplimi (2005). Ürümçi: Şincang Pen-Tiḫnika Neşriyatı.
TURA Semed Esra (2013). “Ḳomuldiki Bir Ḳısım Ḳadimki Yer Namlirining ḪanzuçaUygurça Atılışı Toğrisida”, Ḳomul Şehrining Tarih Matiryilliri, Ḳomul.
Xinjiang Diming Da Cidian (2012). Beijing: Zhongguo Dabaike QuanShu Yay..
Xinjiang Quantu (1759). Basım Yeri Yok.
Xinjiang Uygur Aptonom Rayoni Heritiliri Toplimi (1966). Ürümçi.
Xiyu Diming Kaolü (2008). Ed., Zhong Xingqi, Beijing