Levent Doğan, Uygur Türkçesi Grameri, İstanbul: Paradigma Akademi Yayınları, 2016, 295 s

Öz Uygur adı Çin kaynaklarında farklı şekillerde kullanılmaktadır. Bu kaynaklarda Kao-ch’e, Yüanho, Wu-hu, Wu-ho, Vei-ho, Hui-ho, Hui-hu” gibi pek çok şekilde Uygurlardan bahsedilmektedir (Doğan 2016: xiii). Köktürk yazıtlarında Uygurlardan ilk kez 716~717 yılına denk gelecek şekilde Uygur İlteberi’nin ismi vasıtasıyla bahsedilmiştir. Uygur adına Karabalgasun, Şine-Usu, Tes II, Suci, İyme 1 ve Şivet-Ulan yazıtlarında da rastlanılmaktadır. Ayrıca bunlardan başka, 1283 Numaralı Pelliot yazmaları içinde, 787-843 yılları arasında Tibet'e giden beş Uygur elçisinin raporları münasebetiyle, Uygur adı Tibetçe Ho-yo-hor şeklinde yazılmıştır (Gömeç 1999: 11-12). Uygurlar, 744-840 yılları arasında hüküm sürmüş ve Uygur adı bu dönemde devlet adı hâline gelmiştir.
Anahtar Kelimeler:

Uygur, Gramer

___

DOĞAN, Levent (2016). Uygur Türkçesi Grameri, İstanbul: Paradigma Akademi.

GÖMEÇ, Sadettin (1999), Uygur Türkleri Tarihi ve Kültürü, Ankara: Akçağ Yayınları.

TEKİN, Talat, (1989), “Türk Dil ve Diyalektlerinin Yeni Bir Tasnifi”, Erdem, 5/13, ss. 141-168.