DEVELOPMENT OF DISTRIBUTED LEADERSHIP SCALE

Bu araştırmanın amacı Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı devlet okullarının dağıtılmış liderlik düzeylerini belirlemeye yönelik özgün bir ölçme aracı geliştirmektir. Araştırmaya Gaziantep İli, Şahinbey ve Şehitkamil İlçeleri'nde görev yapan 868 öğretmen katılmıştır. Kapsam ve görünüş geçerliği için uzman görüşüne başvurulmuştur. Yapı geçerliği için Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) ve Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) yapılmıştır. Yapılan AFA sonucunda, toplam varyansın %62.465'ini açıklayan, formal yapı, amaç birliği, işbirliği ve güven, sorumluluk paylaşımı ve teşvik ve girişim olmak üzere beş faktörlü bir yapı elde edilmiştir. AFA ile önerilen faktör modeli, DFA ile test edilmiştir. DFA sonucu elde edilen uyum indekslerinden RMSEA değeri 0.063 ve CFI değeri ise 0.98 olarak hesaplanmıştır. DFA sonuçları, beş faktörlü yapının yeterli uyuma sahip olduğunu göstermiştir. Ölçeğin toplam Chronbach's Alfa iç tutarlılık katsayısı 0.87, iki yarı test güvenirlik katsayısı 0.92 olarak bulunmuştur. Yapılan analizler sonucunda, "Dağıtılmış Liderlik Ölçeği"nin geçerli ve güvenilir olduğu kabul edilmiştir

DAĞITILMIŞ LİDERLİK ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ

The purpose of this study can be said to develop a scale to determine the perception of the teachers towards distributed leadership level in their schools. 868 teachers responded to the scale voulaterlyin Gaziantep city centre. The content and the realibility of the scale was provided with the expert ideas. Exploratory Factor Analysis (EFA) and Confirmatory Factor Analysis (CFA) were implemented for construct validity. At the end of EFA, a form explaining the 62.465% of total variance, composed of five factors of formal structure, comman goals, collaboration and confidence, shared responsibility and encouragement and initiative has been obtained. Factor model offered with EFA was tested with CFA. RMSEA was calculated as 0.063 and CFI was calculated as 0.98. CFA results have shown that the form with five factors has sufficient fitindexes. The calculated Cronbach α coefficient of internal consistency regarding the reliability of the scale was got as 0.87. Test-retest correlation coefficient was 0.76. Two half tests coefficiency was 0.92. At the end of the analysis conducted, it’s been accepted that “Distributed Leadership Scale” is valid and reliable

PDF

___

Bakan, İ. ve Büyükbeşe, T. (2010). Liderlik “türleri” ve “güç kaynakları”na ilişkin mevcut-gelecek durum karşılaştırması: Eğitim kurumu yöneticilerinin algılarına dayalı bir alan araştırması. KMÜ osyal ve Ekonomı k Araş rmalar Dergisi, 12 (19), 73-84.
Balcı, A. (2006). osyal bilimlerde araştırma: Yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Akademi Yayınevi.
Bass, B.M. (1990). Bass & togdill’s handbook of leadership, theory, research, and managerial applications. New York: The Free Press.
Bennett, N., Wise, C., Woods, P.A. ve Harvey, J.A. (2003a). Distributed leadership: A review of literature. National College for School Leadership. Erişim tarihi: 21.10.2016, http://www.rtuni.org/uploads/docs/Distributed%20Leadership%20-%20review.pdf
Bennett, N., Wise, C., Woods, P.A. ve Harvey, J.A. (2003b). Distributed leadership: A review of literature summary report. National College for School Leadership. Erişim tarihi: 21.10.2016, http://www.learnersfirst.net/private/wp-content/uploads/Resource-Distributed-Leadership-Report- Summary-2003-NCSL.pdf
Bolden, R. (2011). Distributed leadership in organizations: A review of theory and research. International Journal of Management Reviews, Vol. 13, 251–269. doi: 10.1111/j.1468-2370.2011.00306.x
Buluç, B. (2016). Geleneksel Liderlik Yaklaşımları. N. Güçlü (Ed.), Eğitim Yönetiminde Liderlik. Teori, Araştırma ve Uygulama. Ankara: Pegem Akademi Yayınları, 41-68.
Burns, J.M. (1978). Leadership. New York: Harper & Row.
Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 2002 (32), 470-483.
Büyüköztürk, Ş. (2011). osyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınevi.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Camburn, E., Rowan, R. ve Taylor, J (2003). Distributed leadership in schools: The case of elementary schools adopting comprehensive school reform models. Educational and Policy Analysis, 25 (4), 347-373.
Chen, Y. (2007). Principals’ distributed leadership behaviors and their ımpact on student achievement ın selected elementary schools ın Texas (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Office of Graduate Studies of Texas A&M University, USA.
Çağlar, İ. (2004). İktisadi ve idari bilimler fakültesi öğrencileri ile mühendislik fakültesi öğrencilerinin liderlik tarzına ilişkin eğilimlerinin karşılaştırılmalı analizi ve Çorum örneği. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2004 (2), 91-108.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). osyal bilimler için çok değişkenli istatistik P ve LI REL uygulamaları. Ankara: PegemA Akademi Yayınevi.
Davis, M.W. (2009). Distributed leadership and school performance (Yayımlanmamış Doktora Tezi). The Graduate School of Education and Human Development of George Washington University, USA.
Devellis, R.F. (2014). Ölçek geliştirme: Kuram ve uygulamalar. (T. Totan, Çev.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Drucker, P.F. (1959). Landmarks of tomorrow: A report on the new “post-modern” world. New York: Haper & Bros.
Elmore, R.F. (2000). Building a new structure for school leadership. The Albert Shanker Instıtute, Winter, 2000. Erişim tarihi: 18.10.2016, http://www.shankerinstitute.org/sites/shanker/files/building.pdf
Elmore, R.F. (2002). Bridging a new structure for school leadership. Washington: The Albert Shanker Institute.
Elmore, R.F. (2004). chool reform from the ınside out: Policy, practice, and performance. Cambridge, MA: Harvard Education Press.
Erçetin, Ş. (2000). Lider sarmalında vizyon. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Erkorkmaz, Ü., Etikan, İ., Demir, O., Özdamar, K. ve Sanisoğlu, S.Y. (2013). Doğrulayıcı faktör analizi ve uyum indeksleri. Türkiye Klinikleri J Med Sci, 33 (1), 210-223.
Erkuş, A. (2012). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme I: Temel kavramlar ve işlemler. Ankara: Pegem Akademi Yayınevi.
Erkuş, A. (2017). Ölçek geliştirme ve uyarlama çalışmalarındaki sorunlar ile yazım ve değerlendirilmesi. Eğitim Bilimlerinde Yenilik ve Nitelik Arayışı, 1211-1224. doi: http://dx.doi.org/10.14527/9786053183563b02.074
Ertürk, A. (2012, 09). Kaos kuramı: Yönetim ve eğitimdeki yansımaları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20 (3), 849- 868.
ESHA (2013, 10). Distributed leadership in practice: A descriptive analysis of distributed leadership in European schools. Erişim tarihi: 21.10.2016, http://josephkessels.com/sites/default/files/duijf_e.a._2013 _distributed_leadership_in_practice_esha-etuce_0.pdf
ETUCE (2012). School leadership survey. Brussels: ETUCE.
Fiedler, F.E. (1964). A contingency model of leadership effectiveness. L. Berkowitz (Ed.), Advances in Experimental Social Psychology. New York: Academic Press.
Fielding, M. (1999). Radical collegiality: Affirming teaching as an inclusive professional practice. Australian Educational Researcher, 26 (2): 1–34.
Floyd, F.J. ve Widaman, K.F. (1995). Factor analysis in the development and refinement of clinical assessment instruments. Psychological Assessment, 7 (3), 286-299.
Fullan, M. (2002). The Change Leader. Center for Development and Learning.
Gibb, C.A. (1947). The principles and traits of leadership. Journal of Abnormal and Social Psychology, 42 (3), 267‐284.
Gibb, C.A. (1954). Leadership. G. Lindzey (Ed.) Handbook of social psychology , (ss. 877-917). MA: Addison- Wesley.
Gleick, J. (2000). Kaos: Yeni bir bilim teorisi. (F. Üçcan, Çev.). İstanbul: Tübitak Popüler Bilim Kitapları.
Gordon, Z.V. (2005). The effect of distributed leadership on student achievement (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Central Connecticut State University, Connecticut.
Grenda, J.P. (2011). Instances and principles of distributed leadership: A multiple case study of Illinois middle school principals’ leadership practice (Yayımlanmamış Doktora Tezi). University of Illinois, Educational Administration and Leadership Graduate College, Urbana, Illinois.
Gronn, P. (2000). Distributed properties: A new architecture for leadership. Educational Management and Administration, 28 (3), 317-338.
Gronn, P. (2002a). Distributed leadership as a unit of analysis. Leadership Quarterly, 13 (4): 423–51.
Gronn, P. (2002b). Distributed leadership. K. Leithwood, P. Hallinger, K. Seashore-Louis, G. Furman-Brown, P. Gronn, W. Mulford, K. Riley (Ed.), Second International Handbook of Educational Leadership and Administration (ss. 1–48). Dordrecht: Kluwer.
Hay Group (2003). Growing tomorrow’s school leaders: The challenge. Erişim tarihi: 24.10.2016, http://www.haygroup.com/Downloads/uk/misc/Growing_Tomorrows_School_Leaders.pdf
Harris, A. (2004a). Distributed leadership and school improvement: Leading or misleading? Educational Management Administration Leadership, 32 (1), 11-24. doi: 10.1177/1741143204039297
Harris, A. (2004b). Distributed leadership: Leading or misleading? Erişim tarihi: 22.10.2016, https://www.aera.net
Harris, A. ve Muijs, D. (2005). Improving schools through teacher leadership. New York: Open University Press.
Hodgetts, R.M. ve Luthans, F. (2003). International management, culture, strategy, and behavior. New York: McGraw Hill/Irwin Publish.
Hulpia,H., Devos, G. ve Rosseel, Y. (2009), Development and validation of scores on the distributed leadership inventory, Educational and Psychological Measurement, 69 (6), 1013-1034.
Kan, A. (2007). Öğretmen adaylarının eğitme-öğretme özyetkinliğine yönelik ölçek geliştirme ve eğitme- öğretme özyetkinlikleri açısından değerlendirilmesi (Mersin Üniversitesi Örneği). Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3 (1), 35-50.
Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kılınç, Ç. (2014). A Quantitative study of the relationship between distributed leadership and organizational citizenship behavior: Perceptions of Turkish primary school teachers. Journal of Curriculum and Teaching, 3 (2), 69-78.
Koçel, T. (2003). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Basım.
Kotter, P.J. (1990). What do leaders really do? Harvard Business Review, 79 (11), 85-96.
Kouzes, J.M. ve Posner, B.Z. (2002). The leadership practices inventory: Theory and evidence behind the five practices of examplary leaders. Erişim tarihi: 24.10.2016,http://media.wiley.com/ assets/61/06/lc_jb_appendix.pdf.
Kouzes, J.M ve Posner, B.Z. (2003). Leadership practices inventory facilitator’s guide. San Francisco: Pfeiffer A Wiley Imprint.
Kurnaz, M.A. ve Yiğit, N. (2010). Fizik tutum ölçeği: Geliştirilmesi, geçerliği ve güvenirliği. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 4 (1), 29-49.
Leithwood, K., Mascall, B., Strauss, T., Sacks, R., Memon, N., ve Yashkina, A. (2007). Distributing leadership to make schools smarter: Taking the ego out of the system. Leadership and Policy in Schools, 6 (1), 37-67.
Lingenfelter, P. E. (2003). Educational accountability, setting standards, ımproving performance. Change, 35 (2). 21-23.
NCSL, (2004). Distributed leadership in action: Full report. Erişim tarihi: 26.10.2016, www.ncsl.org.uk
Ogawa, R. T. ve Bossert, S. T. (1995). Leadership as an organizational quality. Educational Administration Quarterly, 31 (2), 224-243.
Öner, N. (1997). Türkiye’de kullanılan psikolojik testler. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
Özcan, K. ve Balyer, A. (2013). Liderlik oryantasyon ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Mersin üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (1), 136-150.
Özgüven, İ. E. (2014). Psikolojik testler. Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.
Özkan, M. (2016). Liderlik hangi sıfatları, nasıl alıyor? Liderlik konulu makalelerin incelenmesi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 15 (2), 615-639.
Özler, A., Tan, B. ve Karaesmen, F. (2009). Multi-product newsvendor problem with value-at-risk considerations. International Journal of Production Economics, 117 (2), 244-255.
Podolny J.M. (1993), A status-based model of market competation. American Journal of Sociology, Num: 98, 829-872.
Polat, M. ve Arabacı, İ.B. (2015). Liderliğin kısa tarihi ve açık liderlik. Route Educational and Social Science Journal, 2 (1), 207-232.
Pounder, D.G., Ogawa, R.T. ve Adams, E.A. (1995). Leadership as an organization wide phenomenon: Its impact on school performance. Educational Administration Quarterly, 31 (4), 564-588.
Sayğan, S. (2014). Complexity theory in organization science. Ege Academic Review, 14 (3), 413-423.
Schermelleh-Engel, K. ve Moosbrugger, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descrip-tive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8 (2), 23-74.
Slavec, A. ve Drnovsek, M. (2012). A Perspective on scale development in entrepreneurship research. Economic and Business Review, 14 (1), 39-62.
Smith, L.M. (2007). Study of teacher engagement in four dimensions of distributed leadership in one school district ın Georgia (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Georgia Southern University, Georgia.
Smylie, M.A. ve Denny, J.W. (1990). Teacher leadership: Tensions and ambiguities in organizational perspective. Educational Administration Quarterly, 26 (3), 235-259.
Spillane, J.P. (2005). Distributed leadership. Educational Forum, 69 (2), 143-150.
Spillane, J.P. (2006). Distributed leadership. San Francisco: Jossey-Bass.
Spillane, J.P., Halverson, R. ve Diamond, J.B. (2001, 04). Investigating school leadership practice: A distributed perspective. Research News and Comment, Vol. 2001, 23-28.
Spillane, J.P., Halverson, R. ve Diamond, J.B. (2004). Towards a theory of leadership practice: A distributed perspective. Journal of Curriculum Studies, 36 (1), 3–34.
Sungaila, H. (1990). The new science of chaos: Making a new science of leadership. Journal of Educational Administration, 28 (2), 4-23.
Taşdan, M. ve Oğuz, E (2013). İlköğretim öğretmenleri için dağıtımcı liderlik ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. osyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Bahar 2013 (11), 103-124.
Tatlıdil, H. (2002). Uygulamalı çok değişkenli istatistiksel analiz. Ankara: Akademi Matbaası.
Tavşancil, E. (2006). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayınevi.
Tekin, H. (2004). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınevi.
Tian, M. (2011). Distributed leadership and teachers’ self-efficacy: The case studies of three Chinese schools in Shanghai (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). University of Jyväskylä, Institute of Educational Leadership, Department of Education, Finland.
Timperley, H.S. (2005). Distributed leadership: Developing theory from practice. Journal of Curriculum Studies, 37 (4), 395-420.
Trafford, B. (2003). chool councils, school democracy, school ımprovement: What, why, how. Leicester: SHA Publications.
Williams, C.G. (2011). Distributed leadership in South African schools: possibilities and constraints. South African Journal of Education, Vol. 31, 190-200.
Woods, P.A., Bennett, N., Harvey, J.A. ve Wise, C. (2004). Variabilities and dualities in distributed leadership: Findings from a systematic literature review. Educational Management Administration Leadership, 32(4), 439–457. doi: 10.1177/1741143204046497
Yukl, G. ve Falbe, C.M. (1991). Importance of different power sources in downward and lateral relations. Journal of Applied Psychology, Num: 76, 416-423.