A RESEARCH ON RELATIONSHIP BETWEEN OPENNESS TO CHANGE AND INNOVATIVENESS LEVELS OF PERSONNEL IN PRODUCTION MANAGEMENT: A CASE STUDY ON AUTOMOTIVE SECTOR
Bilgi toplumuna geçiş süreci ve teknolojideki ilerlemelerle birlikte, tüm sektörlerde olduğu gibi üretim sektörlerinde de bilgiyi taşıyan unsur olan personelin önemi artmıştır. Sürekli değişen teknoloji ve yeni üretim olanaklarına uyum sağlamak için personelin değişime açık olması gerekir. Bu değişim sürecini takip etmenin yanında bunu yönlendirmek için de yenilikçilik düzeylerinin yüksek olması gerekir. Bu araştırmada, üretim sektöründeki personelin değişime açıklık düzeyleri ile yenilikçilik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada Kocaeli ili sınırları içerisinde yer alan ve otomotiv sektöründe faaliyet gösteren şirketlerde çalışan 472 çalışan üzerinde anket uygulaması yapılarak, çalışanların değişime açıklık ve yenilikçilik düzeyleri incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre yenilikçilik boyutlarından değişime direnç görev türü ve medeni duruma göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermektedir (p0,05)
ÜRETİM YÖNETİMİNDE PERSONELİN DEĞİŞİME AÇIKLIK VE YENİLİKÇİLİK DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ: OTOMOTİV SEKTÖRÜNDE BİR UYGULAMA
Importance of personnel as a information carrying element of production sector has increased as in the all sectors with transformation of information era and technologic developments. In order to adopt continuously changing technology and new production opportunities, personnel must be open to change. In addition to follow this changing process, innovativeness levels of personnel must be high in order to direct this process. In this research, it was aimed to research relationship between openness to change and innovativeness levels of personnel in production sector. In the research, 472 automotive sector workers in some firms operating in Kocaeli City provinces were subjected to survey, and openness to change and innovativeness levels of workers were examined. According to results of the study, resistance to change factor of innovativeness had statistically significant differences based on job type and marital status (p0,05)
___
- KAYNAKÇA
- Ayık, A., Diş, O. ve Çelik, Z. (2015). “Okul Müdürlerinin Dönüşümcü Liderlik Rolleri ile Okulların Değişime Açıklığı Arasındaki İlişki”, Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(2), 547-564.
- Başaran, S. D. ve Keleş, S. (2015). “Yenilikçi Kimdir? Öğretmenlerin Yenilikçilik Düzeylerinin İncelenmesi”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(4), 106-118.
- Çalık, T. ve Er, E. (2014). “İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Okulun Değişime Açıklığı ile Değişim Kapasitesi Algıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 20(2), 151-172.
- Çankaya, İ., Yeşilkurt, E., Yörük, S. ve Şanlı, Ö. (2012). “Öğretmen Adaylarında Yaratıcı Düşünmenin Yordayıcısı Olarak Değişime Açıklık ve Hayal Gücü”, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5/2, 46-62.
- Demirtaş, H. (2012). “Primary Schools’ Openness to Change”, Elementary Education Online, 11(1), 18-34.
- Halaç, D. S., Eren, H. ve Bulut, Ç. (2014). “Sosyal Yenilikçilik: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması”, H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(1), 165-190.
- Kılıçer, K. ve Odabaşı, H. F. (2010). “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği (BYÖ): Türkçeye Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 150-164.
- Sarıoğlu, A. (2014). “Bireysel Yenilikçilik Ölçeğinin Hemşirelikte Geçerlik ve Güvenirliği”, Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
- Taşdan, M. (2013). “İlköğretim Okulu Öğretmenleri İçin Kişisel ve Mesleki Değişime Açıklık Ölçeklerinin Geliştirilmesi; Bir Uygulama”, Akademik Bakış Dergisi, 35, 1-20.
- Yahyagil, M. Y. (2001). “Örgütsel Yaratıcılık ve Yenilikçilik”, Yönetim, 12(38), 7-16.