KÖKSAL YAĞDI

Bursa koşullarında yetiştirilen ekmeklik buğday (Triticum aestivum L.) çeşit ve hatlarının stabilite parametrelerinin saptanması üzerine bir araştırma

Bu araştırma Bursa koşullarında kombinasyon ıslahı uygulaması ile geliştirilen ileri ekmeklik buğday hatları ile yörede ekimi yapılan çeşitlerin çevresel adaptasyon ve stabilitelerinin saptanması amacıyla yürütülmüştür.Adaptasyon ve stabilite parametreleri olarak; doğrusal regresyon katsayısı (b), regresyondan sapma ($S^2d$) ve belirtme katsayısı ($r^2$) değerleri ele alınmıştır.Araştırma sonucunda, saptanan tüm parametreler birlikte ele alındığında, 5-43 ve 4-83 no'lu hatlar ile Saraybosna çeşidinin stabil genotipler olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Triticum aestivum, bursa, kültür çeşitleri, genotip, bitki ıslahı, uyum, genotip çevre etkileşimi, ekmeklik buğday, kararlılık analizleri

A research on determination of stability parameters of bread wheat (Triticum aestivum L.) cultivars and lines grown in Bursa province

This research was conducted in order to determine environmental adaptation and stability parameters of bread wheat lines developed by combination breeding method and cultivars grown in region.Linear regression coefficient (b), deviation from regression ($S^2d$) and cofficient of determination ($r^2$) were taken as the parameters of adaptation and stability. At. the results of this study, all determined parameters were taken together and they were consired that the lines of 5-43; 4-83 and cultivar of Saraybosna are stabil genotypes.

Keywords:

Triticum aestivum, bursa, cultivars, genotypes, plant breeding, adaptation, genotype environment interaction, bread wheat, stability analysis,

PDF

___

Altay, F., 1987. Kışlık Buğday Verim Stabilitesi, Türkiye Tahıl Simpozyumu, 6-9 Ekim. Bursa.
Anonim, 2000. www.FAO.org
Eberhart, S.A., W.A. Russell, 1966. Stability Parameters for Comparing Varieties. Crop. Sci., 6:36-40.
Finlay, K.W., G.N. Wilkinson, 1963. The Analysis of Adaptation in a Plant Breeding Programme. Aust. J. Agric.Res., 14: 742-754.
Keser, M., N. Bolat, F. Altay, M.T. Çetinel, N. Çolak ve A.L. Sever. 1999. Çeşit Geliştirme Çalışmalarında Bazı Stabilite Parametrelerinin Kullanımı. Orta Anadolu Hububat Tarımını Sorunları ve Çözüm Yolları Semp. S:64-69. Konya.
Korkut, K.Z., A. Biesantz., 1995. Stability Analysis in Durum Wheats Grown in the Mediterranean Region. Deutsch-Türksiches Sym: 147- 154.
Kün, E., 1983. Serin İklim Tahılları. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, No:857, Ders Kitabı, 240, Ankara.
Miezan, K., G.A. Milliken ve G.H. Liang. 1976. Using Regression Coefficient as a Stability Parameter in Plant Breeding Programs. Theor. Appl. Genet. 54: 7-9.
Özgen, M., 1991. Yield Stability of Winter Barley (Hordeum sp.) Cultivar and Lines. Proc.6 th Int. Barley Gen.Sym.22-27 July., Hensingborg, 407-409.
Partigöç, F. ve M.Olgun. 1999. Bazı Buğday Çeşitlerinde Verim Stabilitesi Üzerine Bir Araştırma. Orta Anadolu Hububat Tarımını Sorunları ve Çözüm Yolları Semp. S:597-601.Konya.
Turan, Z.M. 1995., Araştırma ve Deneme Metodları. U.Ü. Ziraat Fakültesi Ders Notları, No: 62:121.
Yağdı, K., 1988. Bazı Makarnalık Buğday Hatlarının (Triticum durum Desf.) Çevresel Adaptasyon ve Stabilitelerinin Belirlenmesi. U.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi. 14:85-92. Bursa.
Yıldırım, M.B., A. Öztürk, F. İkiz ve H.Püskülcü, 1979. Bitki Islahında İstatistik-Genetik Yöntemler. Ege Bölge Zirai Araştırma Ens. Yayınları No: 20: 217-251.