ÜMİT ARSLAN, Necati BAYKAL

Kök ve kökboğazı fungal patojenlerine karşı bazı buğday çeşitlerinin reaksiyonları ve tohum koruyucu fungusitlerin Fusarium culmorum (W.G.SM.) Sacc.' a etkisi

Bu çalışma 1996-1997 yılında kök ve kökboğazı fungal patojenleri Fusarium culmorum (W.G.Sm) Sacc., F. graminearum Schawabe ve Rhizoctonia cerealis van der Hoeven 'e karşı bazı buğday çeşitlerinin reaksiyonlarını ve tohum koruyucu fungusitlerin F. culmorum 'a etkisini belirlemek amacıyla kontrollü koşullarda yürütülmüştür. Reaksiyonları araştırılan 8 buğday çeşidinden Saraybosna'nın F.culmorum'a orta derecede duyarlı (MS), F. graminearum ve R. cerealis'e ise duyarlı (S) olduğu belirlenmiştir. Diğer 7 çeşit her 3 patojene de duyarlı (S) bulunmuştur. Türkiye 'de Buğdayda Sürme (Tilletia foetida (Wallr.) Lira, T. caries (D.C) Tul.) ve Rastık (Ustilago nuda tritici Schaffn.) hastalıklarına karşı ruhsatlı fungusitlerden Carbendazim, Tebuconazole, Maneb ve Triticonazole 'un kullanım dozunda F. culmorum 'a sırasıyla %80.00, %80.00, %60.00 ve %28.00 oranında etkili olduğu saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

kültür çeşitleri, mantar öldürücüler, buğday, Fusarium culmorum, bitki patojen mantarlar

Reactions of some wheat cultivars against root and crown rot fungal pathogens and efficacy of seed protectant fungicides to Fusarium culmorum (W.G.Sm) Sacc.

This study was carried out to determine the reactions of some wheat ciiltivars against root and crown rot fungal pathogens, Fusarium culmorum (W.G.Sm.) Sacc., F. graminearum Schawabe and Rhizoctonia cerealis van der Hoeven and efficacy oj''seed pro tec tant fungicides to F. culmorum under controlled conditions in 1996- 1997. Among the 8 wheat ciiltivars tested for the reaction, Saraybosna was determined as moderately susceptible (MS) against F. culmorum and susceptible (S) against R. cerealis and F. graminearum. The other 7 ciiltivars were found susceptible (S) to the each three pathogens. Carbendazim, Tebuconazole, Maneb and Triticonazole, which are among the fungicides registered against to wheat common bunt (Tilletia foetida (Wallr.) Lira, T. caries (DC.) Tul.) and loose smut (Ustilago nuda triad Schaffh.) in Turkey, were determined as effective as 80%, 80%, 60% and 28%, against F. culmorum when the recommended dosage applied, respectively.

Keywords:

cultivars, fungicides, wheat, Fusarium culmorum, plant pathogenic fungi,

PDF

___

Aktaş, H., B. Tunalı, H. Bostancıoğlu and E. Bayram 1997. Reaction of Some Wheat Varities and Lines Against to Root and Foot Rot Disease Agents in the Field and Laboratory Conditions. J. Turk. Phytopath., 26 (2-3): 61-68. Aktaş, H. und T. Bora 1981.Untersuchen uber die Biologie und Physiologische Varition von auf Mittelano tolischen Gersten Vorkommenden Drechslera sorokiana (Sacc.) Subram and Jain und die Reaktion der Befallenen Gersten sorten auf den Parasiten. J. Turk Phytopath., 10 (1): 1-24. Anonim, 2001. FAO Production Yearbook 1999. FAO Statistics Series, Vol:53, 67-71. Arslan, Ü. ve N. Baykal 2001. Bursa İlinde Yetiştirilen Buğdaylarda Kök ve Kökboğazı Fungal Hastalık Etmenlerinin Saptanması Üzerinde Araştırmalar. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi. (15), 127- 138. Diaz, M., C. Perea and L. Smith 1983. Seed Treatments Against Fusarium spp. on Wheat. Review of Plant Pathology. 62 (7): 2978. Düzgüneş, O., T. Kesici ve F. Gürbüz 1983. İstatistik Metodları I. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları. No: 861, Ankara, 218 s. Finci, S. 1979. Buğdayın Kök ve Kökboğazı Hastalıkları ve Korunma Çareleri. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Zirai Mücadele ve Zirai Karantina Genel Müdürlüğü, Çiftçi Broşürü No: 21, 15 s. Hollins, T. W., P.R. Scott and R.S. Gregory 1986. The Relative Resistance of Wheat, Rye and Triticale to Take-All Caused by Gaeumannomyces graminis. Plant Pathology. 35, 93-100. Huber, D.M. and T.S. McCay-Buis 1993. Multiple Component Analysis of The Take-All Disease of Cereals. Plant Dis., 77 (5): 437-447. Ichielevich-Auster, M., B. Sneh, Y. Koltin and I. Barash 1985. Pathogenicity Host Specificity and Anastomosis Groups of Rhizoctonia spp. Isolated from Soils in Israel. Phytoparasitica, 13 (2): 103-112. Karman, M. 1971. Bitki Koruma Araştırmalarında Genel Bilgiler. Denemelerin Kuruluşu ve Değerlendirme Esasları. Bornova-İZMİR, 279 s. MacNish, G.C. and S.M. Neate 1996. Rhizoctonia Bare of Cereals. Plant Dis., 80 (9): 965-971. Öztürk, S. 1997. Tarım İlaçları. Ak Basımevi, İstanbul, 551 s. Stack, R.W. and M. McMullen 1988. Root and Crown Rots of Small Grains. Extndsu Extension Service, North Dakota State University, Fargo, p. 1-7. Thomson, W.T. 1997. Agricultural Chemicals. Book IV. Fungicides. Thomson Publications, ABD, p. 225. Turhan, G. and K. Turhan 1989. Supression of Damping off on Pepper Caused by Phythium ultimum Trow and Rhizoctonia solani Kühn. By Some New Antagonists in Comparison with Trichoderma harzianum Rifai. J. Phytopathology, 126, 175-182. Wisniewska, H. and J. Chelkowski 1998. Evaluation of Susceptibility to Fusarium Sedlings Blight in Winter Wheat Cultivars, Using Digital Image Analysis. Review of Plant Pathology, 77 (1): 334. Yang, J., P.D. Kharbanda, H. Wang and D.W. McAndrew 1996. Characterization, Virulence and Genetic Variation of Rhizoctonia solani AG-9 in Alberta. Plant Dis., 80 (5): 513-518.