SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK KAPSAMINDA YEŞİL İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNE GENEL BİR BAKIŞ

Örgütlerin değişen koşullara ayak uydurabilmesi, devamlılığını sağlayabilmesi, karlılığını ve rekabet gücünü artırabilmesi kuşkusuz insan sermayesinin etkin ve verimli bir şekilde kullanılmasıyla sağlanabilmektedir. Bu yönden işletme stratejilerinin uygulanabilmesi, sürdürülebilirliğin sağlanabilmesi bakımından insan kaynakları yönetimine önemli görevler düşmektedir. İnsan kaynakları çevre dostu politikaları sayesinde çalışanların motivasyonlarını ve verimliliklerini artırabilir, işletme maliyetlerini düşürebilir. Ayrıca örgütler sosyal sorumluluk ve yeşil politikalar sayesinde örgüt imajına ve marka değerine de önemli ölçüde katkı sağlayabilir. Günümüz rekabet koşulları çerçevesinde sürdürülebilirliği sağlayabilmek adına örgütler açısından en çok tercih edilen konular; sosyal sorumluluk ve sürdürülebilir çevre projeleridir. Bu noktada yeşil insan kaynakları yönetimi; örgütlerin bir paydaşı olduğu çevre ve toplum ile ilgili politikaların işletme yönetimine, insan kaynakları politika ve uygulamalarına, çalışanların eğitimlerine ve sorumluluklarına uyarlanmasında temel işleve sahip bir unsur olarak değerlendirilebilir. Ayrıca; çalışma ortamları dahil işletmelerin tüm alanlarında sürdürülebilirliğin sağlanması açısından yeşil insan kaynakları yönetimi uygulamaları, çalışanların ve örgütün karbon ayak izlerini azaltmasına yardımcı olmaktadır. Bu çalışmanın amacı, işletmelerin sürdürülebilirlik stratejilerinin gerçekleştirilebilmesi açısından yeşil insan kaynakları yönetiminin önemini vurgulamak ve Yeşil-İKY konusunda kısıtlı olan Türkçe literatüre katkıda bulunabilmektir. Nitekim Ülkemizde Yeşil-İKY konusu hakkında yeterince çalışma veya araştırma bulunmamaktadır. Mevcut çalışmalar özellikle yenilenebilir enerji kaynaklarının doğurduğu yeni iş alanları ve teknolojileri, çevreye verilen zararın minimize edilmesi ve çevresel sürdürülebilirlik üzerinde odaklanmıştır. Ancak işletmelere yeşil kültürün nasıl adapte edileceği, insan kaynakları yönetimi uygulamalarının yeşil politika ve amaçlarına uyarlanması sürecinde nasıl bir yol izleyeceği konusunda yeterli miktarda çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın temel hedefi bu yöndeki araştırmaları teşvik edebilmektir.

A GENERAL REVIEW OF GREEN HUMAN RESOURCE MANAGEMENT WITHIN THE CONTEXT OF SUSTAINABILITY

Undoubtedly, if an organization wants to adapt changing conditions, provide continuance, improve productivity and competitiveness, should use human resource efficiently. So, human resource departments have important tasks to provide sustainability and business strategy. Thanks to green/environmental policies organization may increase personal motivation and efficiency and also decrease costs. In addition to these, firms contribute their image and brand value significantly. In order to provide sustainability, in today’s conditions, firms especially prefer to corporate citizenship and sustainability environmental projects. In this scope Green Human Resource Management; has a role for adapting social and environment friendly policies to business management, HR policies and practices, personal training and development even responsibilities. Furthermore, even departments of businesses with regards to provide sustainability; Green-HRM policies and practices help to decrease to carbon footprints of organization and personal. General purpose of this study is research importance of Green-HRM in terms of sustainability strategies of organizations and contributes to Turkish literature that hardly doesn’t have studies in Green-HRM. As a matter of fact, in Turkey, there is no study and research adequately. Present studies especially focusing; new job opportunities and technologies about renewable energy resources, minimizing to environmental damage and environmental sustainability. But, there is no study about how green culture adapt to business, how classical human research management policy and practices adapt to green target and policy. The main purpose of this study is encourage the studies about this subject.

PDF

___

Zhu, Q., & Sarkis, J. (2004). "Relationships Between Operational Practices and Performance Among Early Adopters of Green Supply Chain Management Practices in Chinese Manufacturing Enterpirises", Journal of Operations Management, 22(3), 265-289.
WCED. (1987). Brundtland Report: Our Common Future. World Commission on Environment and Development.
Tariq, S., Jan, F. A., Ahmad, M. S. (2016). "Green Employee Empowerment: A Systematic Literature Review on State-of-Art in Green Human Research Management", Quality and Quantity, C: 50, S: 1, s: 237-269.
Sudin, S. (2011). "Strategic green HRM: A Proposed Model That Supports Corporate Environmental Citizenship", International Conference on Sociality and Economics Development, s: 79-83.
Singh, T., Rao, R. (2016). "Emergence of Green HRM in Modern Era", Global Journal For Research Analysis, C:5, S:2, s: 95-97.
Rezaei-Moghaddam, K. (2016). "Green Management of Human Resources in Organizations: An Approach to the Sustainable Environmental Management", Journal of Agricultural Technology, C: 12, S: 3, s: 415-428.
Renwick, D., Redman, T., Maguire, S. (2013). "Green Human Resource Management: A Review And Research Agenda", International Journal of Management Reviews, C: 15, S: 1, s: 1-14.
Renwick, D., Redman, T., Maguire, S. (2008). "Green HRM: A Review, Process Model, And Research Agenda", University of Sheffield Management School Discussion Paper Series 2008. S:1.
Remmen, A., Lorentzen, B. (2000). "Employee Participation and Cleaner Technology: Learning Processes in Environmental Teams", Journal of Cleaner Production, C: 8, S: 5, s: 365-373.
Rani, S., Mishra, K. (2014). "Green HRM: Practices and Strategic Implementation in the Organizations", International Journal on Recent And Innovation Trends in Computing And Communication, C: 2, S: 11, s: 3633-3639.
Pfeffer, J. (1998). The Human Equation: Building Profits by Putting People First. Harvard Business School Press.
Öztel, A., Köse , M. S., & Aytekin, İ. (2012). "Kurumsal Sürdürülebilirlik Performansının Ölçümü İçin Çok Kriterli Bir Çerçeve: Henkel Örneği", Tarih Kültür ve Sanat Arastırmaları Dergisi, C: 1, S: 4, s: 32-44.
Özen, Ş., Küskü, F. (2009). "Corporate Environmental Citizenship Variation in Developing Countries: an Institutional Framework", Journal of Business Ethics, C: 89, S: 2, s: 297-313.
Mandip, G. (2012). "HRM: People Management Commitment to Environmental Sustainability", Research Journal of Recent Sciences, s: 244-252.
Mandip, G. (2011). "Green HRM: People Management Commitment to Environmental Sustainability". Research Journal of Recent Sciences, S:1, s: 244-252.
Liebowitz, J. (2010). "The role of HR in Achieving a Sustainability Culture", Journal Of Sustainable Development, C: 3, S: 4, s: 50-57.
Lent, T., & Wells, R. P. (1994). Corporate Environmental Management Survey Shows Shift From Compliance to Strategy Environmental TQM, 2.
Lee, K. (2009). "Why And How to Adopt Green Management Into Business Organizations? The Case Study of Korean Smes in Manufacturing Industry", Management Decision, C: 47, S: 7, s: 1101-1121.
Laabs, J. J. (1992). "The Greening of HR", Personnel Journal, C: 71, S: 8, s: 60-68.
Kitasawa, S., Sarkis, J. (2000). "The Relationship Between ISO 14001 And Continuous Source Reduction Programs", International Journal of Operations & Production Management, C: 20, S: 2, s: 225-248.
Jackson, S. E., Renwick, D. W., Jabbour, C. J., & Müller- Camen, M. (2011). "State-Of-The-Art And Future Directions For Green Human Resource Management: Introduction to The Special Issue", German Journal of Human Resource Management: Zeitschrift für Personalforschung, C: 25, S: 2, s: 99-116.
Jackson, S. E., Seo, J. (2010). "The Greening of Strategic HRM Scholarship", Organization Management Journal, C: 7, S: 4, s: 278-290.
Hosain, S., & Rahman, S. (2016). "Green Human Resource Management: A Theoritical Overview", Journal of Business and Management, C: 18, S: 6, s: 54-59.
Gutowski, T., Murphy, C., Allen, D., Bauer, D., Bras, P., Piwonka, T., & Wollf, E. (2005). "Environmentally Benign Manufacturing: Observastion From Japan, Europe and The United States", Journal of Cleaner Production, C: 13, S: 1, s: 1-17.
Grolleau, G., Mzoughi, N., & Pekovic, S. (2012). "Green Not (Only) For Profit: An Empirical Examination of the Effect of Environmental-Related Standards on Employees’ Recruitment", Resource and Energy Economics, C: 34, S: 1, s: 74-92.
González-Benito, J., González-Benito, Ó. (2006). "A Review of Determinant Factors of Environmental Proactivity", Business Strategy and The Environment, C: 15, S: 2, s: 87-102.
Epstein, M. J., & Roy, M.-J. (2001). Sustainability in Action: Identifying and Measuring the Key Performance Drivers, Long Range Planning, s.585-604.
Deshwal, D. P. (2015). "Green HRM: An Organizational Strategy of Greening People", International Journal of Applied Research, C: 1, S: 13, s: 176-181.
Denton, D. K., (1999). "Employee Involvement, Pollution Control and Pieces to The Puzzle", Environmental Management and Health, C: 10, S: 2, s: 105-111.
Daily, B. F., Bishop, J. W., & Massoud, J. A. (2012). "The Role of Training and Empowerment in Environmental Performance: A Study of The Mexican Maquiladora Industry", International Journal of Operations & Production Management, C: 32, S: 5, s: 631-647.
Daily, B. F., Huang, S. (2001). "Achieving Sustainability Through Attention to Human Resource Factors in Environmental Management", International Journal of Operations & Production Management, C: 21, S: 12, s:1539-1552.
Callenbach, E., Capra, F., Goladman L., Lutz, R., ve Marburg, S. (1993). Eco-management: The Elmwood Guide to Ecological Auditing And Sustainable Business. CA: Berret-Koehler.
Bozlağan, R. (2005). "Sürdürülebilir Gelişme Düşüncesinin Tarihsel Arka Planı", Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, s:1011-1028.
Bell, S., Morse, S. (2008). Sustainability Indicators: Measuring the Immeasurable? London: Earthscan.
Bangwal, D., Tiwari, P. (2015). "Green HRM-A Way to Greening the Environment", Journal of Business and Management, C:17, S:12, s:45-53.
Banerjee, B. S. (2001). "Corporate Environmental Strategies and Actions", Management Decision, C:39, S:1, s:36-44.
Ahmad, S. (2015). "Green Human Research Managment: Policies and Practices", Cogent Business & Management.