Kentli Vatandaş Katılım Ölçeğinin Geliştirilmesi Üzerine

Kentler siyasi, sosyal ve ekonomik hamlelerin merkezinde yer alır. Bu hamleler kent mekanı ve kentlinin sürekli olarak dönüşüm geçirmesine ve birbirini biçimlendirmesine sebep olmaktadır. Günümüz kentlerinde bu dönüşüm ve etkileşimler, kentlilerin hayatında bir takım olumsuzluklara sebep olmakta ve özellikle kentlinin sosyal, siyasal ve sivil yönlerden sorumluluk alma ve katılım düzeyleri giderek zayıflamaktadır. Bu çalışmada amacımız kentlinin katılım derecesini belirlemek için bir ölçek geliştirmektir. Kentli Vatandaş Katılım Ölçeği olarak adlandırdığımız ölçeğimizde araştırma evrenini Ankara ve Kırıkkale’de ikamet eden 18 yaş üstü kentliler oluşturmaktadır. Kümelere göre kota örneklemi yöntemi ile belirlenen adaylarla yapılan görüşmeler sonucu 1105 anket toplanmış ve istatistiki analizler yapılmıştır. Anket sorularının faktör analizine uygunluğu ölçmek için KMO ve Bartlett’s Testleri ve ölçeğin yapısal geçerliliğini ortaya koymak için faktör analizleri yapılmıştır. Geliştirilen bu ölçekle kentlerde katılım düzeyleri belirlenebilir ve elde edilen verilerle özellikle sivil, siyasal ve sosyal açıdan bireylerin daha aktif olmaları açısında yapılması gerekenler hakkında bir takım fikirlere ulaşılabilir.

On Developing Urban Citizen Participation Scale

Cities are at the centre of political, social and economic moves. These moves cause urban space and urban people to constantly transform and shape each other. In today's cities, these transformations and interactions cause a number of negativities in the lives of the citizens and especially responsibility and participation levels of the citizens are gradually weakening. In this study, our aim is to develop a scale to determine the degree of participation of the citizens. In this scale (Urban Citizen Participation Scale), the population of the study consists of urban residents over 18 years old living in Ankara and Kırıkkale. As a result of the interviews conducted with the candidates, 1105 questionnaires were collected. KMO and Bartlett’s Tests were used to measure the appropriateness of the questionnaire questions to factor analysis and factor analyses were conducted to reveal the structural validity of the scale. With this scale, participation levels in cities can be determined and with the data obtained, some ideas can be reached about what needs to be done especially in terms of being more active in civil, political and social aspects.

PDF

___

Akgül, A., & Çevik, O. (2003). İstatistiksel Analiz Teknikleri. Ankara: Emek Ofset.
Arslan, H., Dil, K., Çetin, E., & Yazıcı, S. (2017). Aktif yurttaşlık öz-yeterlik ölçeği: Bir geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Human Sciences, 14(3), 2797-2809.
Baubock, R. (2003). Reinventing Urban Citizenship. Citizenship Studies, 7(2), 139-160.
Bezmez, D. (2013). Urban Citizenship, the Right to the City and Politics of Disability in Istanbul. International Journal of Urban and Regional Research, 37(1), 93-114.
Blokland, T., Hentschel, C., Holm, A., Lebuhn, H., & Margalit, T. (2015). Symposium: Urban Citizenship and Right to the City. International Journal of Urban and Regional Research, 39(4), 655-665.
Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Carr, J., & Tavares, A. (2014). City Size and Political Participation in Local Government: Reassessing the Contingent Effects of Residential Location Decisions Within Urban Regions. Urban affairs Review, 50(2), 269-302.
Dahl, R. A. (2006). On Political Equality. New Heaven & London: Yale Uni. Press.
Dahl, R., Shapiro, I., & Cheibub, J. A. (2003). The Democracy Sourcebook. London, England: The MIT Press.
Dekker, K. (2007). Social Capital, Neighbourhood Attachment and Participation in Distressed Urban Areas. A Case Study in The Hague and Utrecht, the Netherlands. Housing Studies, 22(3), 355-379.
Giddens, A. (2013). Sosyoloji. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
Gottdiener, M., & Budd, L. (2005). Key Concepts in Urban Studies. London, Thousand Oaks, New Delhi: Sage Publications.
Guarnizo, L. E. (2012). The Fluid, Multi-Scalar, and Contradictory Construction of Citizenship. Comparative Urban and Community Research, 10, 11-37.
Hoskins, B., Jesinghaus, J., Mascherini, M., Munda, G., Nardo, M., Saisana, M., . . . Villalba, E. (2006). Measuring Active Citizenship IN Europe. Luxembourg: European Communities.
Kıncal, R., & Kartal, O. (2015). Teorik Olarak Yapılandırılmış Sosyal ve Bireysel Katılım Faktörlerinin Ampirik Olarak Sınanması. GEFAD/GUJGEF, 35(2), 231-265.
Lappie, J., & Marschall, M. (2018). Place and participation in local elections. Political Geography, 64, 33-42.
Lefebvre, H. (2007). Modern Dünyada Gündelik Hayat. (I. Gürbüz, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
Lefebvre, H. (2011). Kent Hakkı. Eğitim Bilim Toplum Dergisi, 9(36), 140-152.
Marshall, T. (1950). Citizenship and Social Class. London: Cambridge Uni Press.
Navarro, C. J., & Clark, T. N. (2009). Contextualizing Political Participation-Territorial and Institutional Effects. Comparative Studies on Local Government and Politics. Santiago: IPSA World Congress.
Özyurt, C. (2007). 20.y.y. Sosyolojisinde Kentsel Yaşam. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(18), 111-126.
Pine, A. M. (2010). The performativity of urban citizenship. Environment and Planning, 42, 1103-1120.
Purcell, M. (2002). Excavating Lefebvre: The right to the city and its urban politics of the inhabitant. GeoJournal(58), 99-108.
Smith, M. P., & Guarnizo, L. E. (2009). Global Mobility, Shifting Borders and Urban Citizenship. Tijdschrift voor Economische en Sociale Geografie, 100(5), 610-622.
Şahin, K., & Anık, M. (2016). Göç, Kentleşme ve Kentlilik Bilinci: Kırıkkale Örneği . ZfWT, 8(3), 151-172.
Tavares, A. F., & Carr, J. B. (2012). So Close, Yet So Far Away? The Effects of City Size, Density and Growth on Local Civic Participation. Journal of Urban Affairs, 35(3), 283-302.
Tuna, K. (2002). Feodalizm Tartışmalarında Yeni Bir ele Alış Denemesi: Feodal Düzen ve Şehir. Yeniden Sosyoloji, 277-310.
Ural, A., & Kılıç, İ. (2006). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.
Yaylı, H. (2012a). Türk Belediye Sisteminde Personelin Yönetime Katılması Üzerine Bir Araştırma. Karadeniz Araştırmaları, 61-80.
Yaylı, H. (2012b). Yönetimden Yönetişime Geçişte Bir Halk Katılımı Yolu Olarak Kent Konseyleri. Ö. Önder, & F. Kırışık içinde, Kamu Yönetimi ve Siyaset Biliminde Karar Verme (s. 169-197). Ankara: Orion Yayınevi.
Yaylı, H., & Ökde, F. (2019). Türkiye'de Kentsel Yaşam Kalitesi ile Uluslararası Göç İlişkisi. Van Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 299-320.
Yazıcı, S., Arslan, H., Çetin, E., & Dil, K. (2017). Aktif Yurttaşlık Ölçme Aracının Geliştirilmesi Üzerine Bir Çalışma. Turkish Studies, 12(12), 251-272.