Güncel İletişim Teknolojilerinin Sunduğu Dijital İş İmkânlarının (Digital Business) Öğrenciler Tarafından Nasıl Algılandığı Üzerine Bir Saha Araştırması

Yapay zekâ, sanal gerçeklik, uzaktan kontrol gibi endüstri 4.0'ın bir çok sanal devrimleri gerçekleşiyor. Özellikle pandemi süreci ile birlikte eğitimde de uzaktan öğretim teknolojilerinin yoğun bir biçimde kullanımı toplumun neredeyse tamamının dijital bir kamusal alan zemininde faaliyette ve üretimde bulunmasına neden oldu. Bu itici güç gençlerin dijital platformlardaki iş modellerini daha etkin bir biçimde düşünmesi sonucunu doğurdu. Pandemi geleneksel iş alanlarını dijitalleşmek zorunda bırakarak bu süreci hızlandırdı. Bu makale İstanbul, Ankara ve İzmir gibi büyük şehirlerin dışındaki şehirlerde dijital iş imkânlarının öğrenciler tarafından nasıl algılandığını anlamaya çalışmakla özgün olma iddiasındadır. Dijital teknolojilere görece erişimi sınırlı olan diğer illerde durum nasıl seyrediyor sorunu merkezinde bakıldığında Anadolu'daki durum önem kazanıyor. Bu sebeple Anadolu'daki iki farklı üniversitede (Bolu ve Aydın) öğrenim gören öğrencilerle derinlemesine görüşme tekniği kullanılarak günümüzün dijital iş imkânlarını nasıl yorumladıklarını, faaliyette bulunup hangi alanlarda yoğun bir talep oluşturdukları anlamaya çalışılmıştır. Tüm yanıtlar dikkate alındığında dijital girişimcilik konusunun özellikle İstanbul, İzmir ve Ankara gibi büyük/metropol şehirlerdekinden farklı olarak incelenen üniversitelerdeki katılımcıların çok temel düzeyde bir gelişim içinde olduğu tespit edilmiştir.

A Field Research On How Students Perceive The Digital Business Offered By Current Communication Technologies

Many virtual revolutions of industry 4.0 such as artificial intelligence, virtual reality, remote control are taking place. Especially with the pandemic process, the intensive use of distance education technologies in education has caused almost all of the society to operate and produce on the ground of a digital public space. This driving force has resulted in young people thinking more effectively about business models on digital platforms. The pandemic has accelerated this process, forcing traditional business areas to go digital. This article claims to be original by trying to understand how students perceive digital job opportunities in cities other than big cities such as Istanbul, Ankara and Izmir. Considering how the situation is progressing in other provinces with relatively limited access to digital technologies, the situation in Anatolia gains importance. For this reason, it has been tried to understand how students who study at two different universities in Anatolia (Bolu and Aydın) interpret today's digital business opportunities by using the technique of in-depth interviews, and in which areas they operate and create an intense demand. Considering all the answers, it has been determined that the participants in the universities where the subject of digital entrepreneurship is examined differently from the big/metropolitan cities such as Istanbul, Izmir and Ankara are in a very basic level of development.

PDF

___

Amit, R., & Zott , C. (2001). Value Creation in E-Business. Strategic Management Journal, 22(6-7), 493-520. https://doi.org/10.1002/smj.187
Aytekin , P., Yakın, V., & Çelik, B. (2020). Artırılmış Gerçeklik Teknolojisinin Pazarlamadaki Yeri, AJIT-e: Bilişim Teknolojileri Online Dergisi, 10(39), 87-117. https://doi.org/10.5824/ajite. 2019.4.004
Bayrakdaroğlu, F., Taşçıoğlu, M., & Özkoç, H. (2017). Online Karar Verme Tarzları Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 28, 159-169.
Berk, A. A. ve Varoğlu, A. K. (2013). İş Modeli Kavramını Tanımlama ve Strateji Kavramı İle Farklılıklarına Yönelik Bir Araştırma. Savunma Bilimleri Dergisi, 12(2), 95-118.
Bilgin, N. (2006). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi Teknikler ve Örnek Çalışmalar, Ankara: Siyasal Kitabevi.
Brennen, S., & Kreiss, D. (2014). Digitilization and Digitization. Retrieved from http://culturedigitally.org/2014/09/digitalization-and-digitization/.
Busch, C., De Maret, P. S., Flynn, T., Kellum, R., Saunders, M., White, R., & Palmquist, M. (tarih yok). Content Analysis. Colorado, ABD: Colorado State University. https://writing.colostate.edu/guides/ adresinden alındı
Chresbrough, H., & Rosenbloom, R. S. (2002). Chesbrough, H. ve R.S.Rosenbloom (2002).The role of business model in capturing value from innovation: Evidence from Xerox Corp.’s technology spin-off companies. Industrial and Corporate Change, 11(3), 529-555.
Çark , Ö. (2020). Dijital Dönüşümün İşgücü Ve Meslekler Üzerindeki Etkileri. 4, s. 19-34. , 5. Uluslararası EMI Girişimcilik & Sosyal Bilimler Kongresi, International Journal Entrepreneurship and Management Inquiries.
Doğan, O. & Baloğlu, N. (2020). Üniversite Öğrencilerinin Endüstri 4.0 Kavramsal Farkındalık Düzeyleri. TÜBAV Bilim Dergisi, 13 (1) , 126-142.
Doğru, B. N., & Meçik, O. (2018). Türkiye’de Endüstri 4.0’ın İşgücü Piyasasına Etkileri: Firma Beklentileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23, 1581-1606.
Ehret , M., & Wirtz, j. (2017). Unlocking value from machines: business models and the industrial internet of things. Journal of Marketing Management, 33(1-2), 111-130.
Endüstriotomasyon (2022). Endüstri 4.0’ın Türkiye Yol Haritası. Endüstri Otomasyon Dergisi. Http://Www.Endustriotomasyon.Com/Tr/İcerik/Sayfa/Endustri-4.0in-Turkiye-Yol-Haritasi (Erişim Tarihi: 09.02.2022)
Euronews (2020). Türkiye’de öğrencilerin yüzde 30’dan fazlası ders takibi için bilgisayara erişemiyor.
Euronews. https://tr.euronews.com/2020/05/03/turkiye-de-ogrencilerin-yuzde-30-dan-fazlasders- takibi-icin-bilgisayara-erisemiyor-eba-tv (Erişim Tarihi: 09.02.2022)
Euronews (2021). OECD raporu: Sosyo-ekonomik durumun öğrenci başarısını en fazla etkilediği ülke Türkiye. Euronews. https://tr.euronews.com/2021/09/17/oecd-raporu-sosyo-ekonomik-durumunogrenci- basar-s-n-en-fazla-etkiledigi-ulke-turkiye (Erişim Tarihi: 09.02.2022)
Güllüoğlu, Ö. (2012). İçerikten Anlama Giden Bir Tünel Olarak İçerik Çözümlemesi: 2011 Genel Seçimlerinde AK Parti TV Reklamları Üzerine Bir Araştırma. Ş. Balcı, & O. Bekiroğlu içinde, İletişim Bilimlerinde Araştırma Yöntemleri Görsel Metin Çözümleme. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Gündüz, R. (2019). OECD: Türkiye dijital dönüşümün çalışma hayatına katkılarında sınıfta kaldı. Euronews. https://tr.euronews.com/2019/05/09/oecd-turkiye-dijital-donusumun-calismahayatina- katkilarinda-sinifta-kaldi (Erişim Tarihi: 09.02.2022)
Karagözoğlu Aslıyüksek , M. (2016). Bilgi Teknolojileri ve Dijitalleşmenin Türkiye’de Bilgibilim Literatürüne Yansıması: Bilgi Dünyası Dergisi Örneği (2000-2014). Bigi Dünyası, 17(1), 87-103.
Keen, P., & Qureshi, S. (2006). Organizational transformation through business models: A framework for business model design. Proceedings of the 39th Hawaii International Conference on System Sciences. 8, s. 1-10. IEEE .
Koyuncu, H. (2020). Türkiye'nin Ar-Ge harcaması ne kadar? En çok hangi ülkeler Ar-Ge'ye yatırım yapıyor?. Euronews. https://tr.euronews.com/2019/11/06/turkiye-nin-ar-ge-harcamasi-oecdortalamasinin- gerisinde-hangi-ulkeler-lider (Erişim Tarihi: 09.02.2022)
Macnamara, J. (2005). Media Content Analysis: Its Uses, Benefits and Best Practice Methodology. Asia Pacific Public Relations Journal, 6(1), 1-34.
Öz, A., ve Arslan , B. (2019). Pazarlama 5.0: Nesnelerin İnterneti Pazarlaması. Journal of Strategic Research in Social Science, 5(1), 243-266.
Özkan, M., AL, A., & Yavuz, S. (2018). Uluslararası Politik Ekonomi Açısından Dördüncü Sanayi- Endüstri Devrimi'nin Etkilkeri ve Türkiye. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 1-30.
PWC (2022). 2021 Outlook segment findings. PricewaterhouseCoopers. https://www.pwc.com/gx/en/industries/tmt/media/outlook/segment-findings.html (Erişim Tarihi: 09.02.2022)
PWC (2022). Küresel Eğlence ve Medya Sektörüne Bakış 2020-2024. PricewaterhouseCoopers. https://www.pwc.com.tr/kuresel-eglence-ve-medya-sektorune-bakis-2020-2024#perspektif (Erişim Tarihi: 09.02.2022)
Soylu, A. (2017). Endüstri 4.0 ve Girişimcilikte Yeni Yaklaşımlar, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(32), 43-57.
Taşçıoğlu, M., & Yener , D. (2019). Materialism Domains and Perceived Risk Effects on Consumer Boycott Effectiveness, OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 10(17), 355-369.
TOBB. (2016). Sanayi 4.0’a Hazır mıyız?, TOBB Ekonomik Forum Dergisi(259), 16-27.
Tosyalı, H., ve Sütçü, C. S. (2018). Pazarlama İletişiminde Dijital Dönüşüm: Etkileşimli Reklamcılık Uygulamaları Örnekleri. Uluslararası Dijital Çağda İletişim Sempozyomu, (s. 238-246). Mersin.
Tutar, H. , Terzi, D. & Tınmaz, G. (2018). Türkiye’nin “Vizyon 2023” Stratejisi İle Almanya’nın “2025” Stratejik Hedeflerinin Endüstri 4.0 Göstergeleri İtibariyle Karşılaştırılması, International Journal of Entrepreneurship and Management Inquiries , 2 (3) , 195-212.
Tübitak. (2016). Bilim, Teknoloji Ve Yenilik Politikaları Daire Başkanlığı, Yeni Sanayi Devrimi: Akıllı Üretim Sistemleri Teknoloji Yol Haritası.
Ünlü, F. ve Atik, H. (2019). Türkiye’deki İşletmelerin Endüstri 4.0’a Geçiş Performansı: Avrupa Birliği Ülkeleri İle Karşılaştırmalı Ampirik Analiz. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 17 (2) , 431- 463. DOI: 10.32450/aacd.512006
Yankın , B. F. (2019). Digital Dönüşüm Sürecinde Çalışma Yasası. Trakya Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi E- Dergi, 7(2), 1-38.
Yıldırım, A. ve Şimşek , H. (2003). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldız, S. C. ve Fırat, S. Ü. (2020). Türkiye’deki Üniversite Öğrencilerinin Endüstri 4.0 Bilgi Düzeylerinin Belirlenmesi. Endüstri Mühendisliği, I.EİM Kongresi, 1-16.