Dijital Dönüşüm Çağının Kariyer Yolculuğunda Hayat Boyu Öğrenme Yeterlikleri

Küreselleşmenin yanı sıra bilgi-iletişim teknolojilerinde yaşanan gelişmeler endüstriyel, toplumsal veiktisadi pek çok değişimi de beraberinde getirmiştir. İşletmelerin dijital dönüşüm çağında iş görenlerdenbekledikleri bilgi ve yetenekler de değişime uğramıştır. Hayat boyu öğrenme kavramı iletişim, bilim,teknoloji, öğrenmeyi öğrenme, sosyal vatandaşlık ve kültürel farkındalık gibi alanlarda bireylerin sürekligelişimini ifade eden bir kavram olup bugün dünya üzerinde pek çok hükümet paketinde yer almışdurumdadır. Bu konunun önemine istinaden bu araştırmada iş dünyasının nitelikli eleman ihtiyacını arzeden meslek yüksekokulu öğrencilerinin hayat boyu öğrenim yeterliliklerinin ne seviyede olduğunun tespitedilmesi amaçlanmıştır. Bu maksatla gerçekleştirilen (n=341) araştırmada; araştırmaya katılanların hayatboyu öğrenim yeterlilikleri yüksek seviyede, yabancı dilde iletişim yeterliliği ise orta seviyede tespitedilmiştir. Cinsiyet, sınıf, yaş ve gelir durumu değişkenlerine göre katılımcıların hayat boyu öğrenimyeterlilik algıları farklılaşmamaktadır. İş tecrübesine sahip olmak ve öğrenim görülen programın ise hayatboyu öğrenim yeterliliklerinde farklılık doğurduğu ve bu farklılığın anlamlı olduğu tespit edilmiştir.

Lifelong Learning Qualifications in the Career Journey of the Digital Transformation Age

Globalization and developments in information and communication technologies have brought along many industrial, social and economic changes. The knowledge and skills that businesses expect from employees in the era of digital transformation have also changed. The concept of lifelong learning is a concept that expresses the continuous development of individuals in fields such as communication, science, technology, learning to learn, social citizenship and cultural awareness, and it has been included in many government packages around the world today. Based on the importance of this subject, in this research, it is aimed to determine the level of lifelong learning qualifications of vocational school students who meet the qualified personnel needs of the business world. In the research conducted for this purpose (n=341); The lifelong learning competencies of the participants in the research were determined at a high level, and their communication competency in a foreign language was determined at a medium level. According to the variables of gender, class, age and income status, the participants' perceptions of lifelong learning proficiency do not differ. It has been determined that having work experience and the education program cause a difference in lifelong learning qualifications and this difference is significant.

PDF

___

Akbaşlı, S. ve Durnalı, M. (2017). Halk Eğitim Merkezlerinde Çalışan İşgörenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Anahtar Yeterlik Algıları. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(13), 726-741. doi:10.26466/opus.342207
Alçın, S. (2016). Üretim İçin Yeni Bir İzlek: Sanayi 4.0. Journal of Life Economics, 3(8), 19-30. doi:10.15637/jlecon.129
Bayram, N. (2016). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş: AMOS Uygulamaları (3. bs.). Bursa: Ezgi Kitabevi.
Bosco, J. (2007). Lifelong learning: What? Why? How? Western Michigan University, (8), 36- 42.
Bozkurt, V. (2015). Değişen Dünyada Sosyoloji Temeller Kavramlar Kurumlar (12. bs.). Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
BTK. (2019). Türkiye Elektronik Haberleşme Sektörü Üç Aylık Pazar Verileri Raporu ( No: 2019 4.Çeyrek) (s. 92). Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu. 25 Nisan 2020 tarihinde https://www.btk.gov.tr/uploads/pages/pazar-verileri/4-ceyrekraporu-2019- 5eb4093cc1d6e.pdf adresinden erişildi.
Coşkun, Y. D. ve Demirel, M. (2012). Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 108-120.
Çark, Ö. ve Marşap, A. (2019). Kurumsal Kaynak Planlama Kullanıcıları Açısından Sistemin Faydalarını Etkileyen Faktörler. 3. Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 54(2), 992-1013. doi:10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.19.05.1127
EU Comission. (2019). Key Competences For Lifelong Learning. Luxembourg: Publications Office of the European Union,.
Government of Japan. (2015). Report on The 5th Science and Technology Basic Plan. Council for Science, Technology and Innovation Cabinet Office, Government of Japan. 22 Nisan 2020 tarihinde https://www8.cao.go.jp/cstp/kihonkeikaku/5basicplan_en.pdf adresinden erişildi.
Hayat Boyu Öğrenme Portalı (2020). MEB Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğü. 10 Mayıs 2020 tarihinde http://hbogm.meb.gov.tr adresinden erişildi.
Hayat Boyu Öğrenme Portalı (2020). Hayat Boyu Öğrenme Web Portalı. Hayat Boyu Öğrenme Portalı. 10 Mayıs 2020 tarihinde http://www.hbo.gov.tr/Hakkimizda/Onem adresinden erişildi.
HMB. (2020). 1 Milyon İstihdam Uygulaması Kullanıcı Kılavuzu. 10 Mayıs 2020 tarihinde https://1milyonistihdam.hmb.gov.tr/ozgecmis/kilavuz/kilavuzKullanici.pdf adresinden erişildi.
ISDP. (2018). Made in China 2025 Backgrounder. Institute for Security & Development Policy. 22 Nisan 2020 tarihinde https://isdp.eu/content/uploads/2018/06/Made-in-ChinaBackgrounder.pdf adresinden erişildi.
İslamoğlu, A. H. ve Alnıaçık, Ü. (2014). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (4. bs.). İstanbul: Beta Yayın.
Kabaklarlı, E. (2018). Endüstri 4.0 ve Paylaşım Ekonomisi Dünya ve Türkiye Ekonomisi İçin Fırsatlar, Etkiler ve Tehditler (2. bs.). Ankara: Nobel.
Karagöz, Y. (2017). SPSS ve AMOS Uygulamalı Nicel-Nitel-Karma Bilimsel Araştırma Yöntemleri ve Yayın Etiği (1. bs.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Karakuş, C. (2013). Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(3), 26-35.
Karasar, N. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemi (32. bs.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Kaya, H. E. (2014). Lifelong Learning and Turkey. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 47(1), 81-102.
Kozikoğlu, İ. (2014). Üniversite ve Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterliklerinin İncelenmesi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(13), 726-741.
McKinsey. (2017). What the future of work will mean for jobs, skills, and wages: Jobs lost, jobs gained | McKinsey. McKinsey Global Institute. 10 Mayıs 2020 tarihinde https://www.mckinsey.com/featured-insights/future-of-work/jobs-lost-jobs-gained-whatthe-future-of-work-will-mean-for-jobs-skills-and-wages adresinden erişildi.
Muzaffar, B. (2016). The Development and Validation of a Scale to Measure Training Culture: The TC Scale. Journal of Culture, Society and Development, (23), 49-58.
NIST. (2020). National Institute of Standards and Technology. NIST. text. 6 Mayıs 2020 tarihinde https://www.nist.gov/ adresinden erişildi.
Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı. (2018). İmalat Sanayinin Dijital Dönüşümü Raporu ve Yol Haritası (Dijital Dönüşüm Raporu) (s. 172). T.C. Bilim, Sanayi Ve Teknoloji Bakanlığı. 9 Mayıs 2020 tarihinde https://www.sanayi.gov.tr/tsddtyh.pdf adresinden erişildi.
Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı. (2020). İstatistikler | T.C. Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı. 9 Mayıs 2020 tarihinde https://www.sanayi.gov.tr/istatistikler/istatistiki-bilgiler/mi0203011501 adresinden erişildi.
Sayım, F. (2017). Sosyal Bilimlerde Araştırma ve Tez Yazım Yöntemleri (2. bs.). Ankara: Seçkin. Schwab, K. (2016). Dördüncü Sanayi Devrimi. (Z. Dicleli, Çev.). İstanbul: Optimist.
Sözen, M. ve Mescı̇oğlu, T. (2019). Endüstri 4.0’ın İtici Güçlerinin Türkiye ve Çin Üzerindeki Etkileri. International Journal of Social Inquiry, 12(1), 287-315.
Şahin, M., Akbaşlı, S. ve Yanpar Yelken, T. (2010). Key competences for lifelong learning: The case of prospective teachers. Educational Research and Review, 5(10), 545-556.
Taşkıran, A. (2017). Dijital çağda yükseköğretim. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 3(1), 96-109.
Toprak, M. ve Erdogan, A. (2012). Lifelong Learning: Concept, Policy, Instruments and Implementation. Journal of Higher Education and Science, 2(2), 69. doi:10.5961/jhes.2012.036
TTGV. (2018). Sanayide Dijital Dönüşüm: Eğitim ( No: TTGV – T/2018/01) (s. 149). Ankara: Türkiye Teknoloji Geliştirme Vakfı. 10 Nisan 2020 tarihinde https://ttgv.org.tr/content/docs/SDD_EGITIM_BIRLESTIRILMIS.pdf adresinden erişildi.
Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. (2019). On Birinci Kalkınma Planı (Kalkınma Planı) (s. 219). Ankara: Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. 10 Nisan 2020 tarihinde http://www.sbb.gov.tr/wpcontent/uploads/2019/07/OnbirinciKalkinmaPlani.pdf adresinden erişildi.
TÜSİAD. (2017). Türkiye’nin Sanayide Dijital Dönüşüm Yetkinliği, Türkiye’nin 4. Sanayi Devrimi. The Boston Consulting Group. 10 Nisan 2020 tarihinde https://tusiad.org/tr/yayinlar/raporlar/item/9864-tusiad-bcg-turkiye-nin-sanayide-dijitaldonusum-yetkinligi adresinden erişildi.
UNDP Türkiye. (2019). Sürdürülebilir Kalkınma Amaçları. UNDP Türkiye. 13 Nisan 2020 tarihinde https://www.tr.undp.org/content/turkey/tr/home/sustainable-developmentgoals.html adresinden erişildi.
Wearesocial. (2020). Digital 2020. We Are Social. 9 Mayıs 2020 tarihinde https://wearesocial.com/digital-2020 adresinden erişildi.
Wübbeke, J., Meissner, M., Zenglein, M. J., Ives, J. ve Conrad, B. (2016). Made in China 2025 The making of a high-tech superpower and consequences for industrial countries ( No: 2) (s. 76). Mercator Institute for China Studies: MERIC. 10 Mayıs 2020 tarihinde https://www.merics.org/sites/default/files/2017-09/MPOC_No.2_MadeinChina2025.pdf adresinden erişildi.