Bu çalışmada sanatın kurallarıyla şekillenen sanat mekanlarını tanımlamak için, bir metafor olarak “duvar” sözcüğü kullanılmıştır. Tarihsel süreç içerisinde sanat; kültürel, sosyal, dini olgulardan, bilimsel gelişmelerden ve değişimlerden etkilenerek birçok değişim ve dönüşüm geçirmiştir. Bu değişimler sanat eserinin biçim ve içerik özelliklerini etkilemiş aynı zamanda sergileme alanını, şeklini, sanatçının mekânı kavrayış biçimini de değişime uğratmıştır. Aydınlanma çağı ile gelişim gösteren bireyselleşmenin getirmiş olduğu düşünceler ve sonrasında gelişen süreçler ile birlikte sanatın anlam ve çeşitliliği artmıştır. Buna bağlı olarak sınır olarak görülen duvarların içinden nasıl çıkarız düşüncesi açığa çıkmış ve sanat için sınır olarak görülen tabular bir bir yıkılmaya çalışılmıştır. Bu düşünceler beraberinde, beyaz küp olarak tabir edilen steril ve beyaz galeri duvarlarının zorlanmasını ve disiplinlerarası bir etkileşimi de beraberinde getirmiştir. Böylece sınırlı disiplinlerin dayattığı ifade sınırlılığını ortadan kaldıran ve yeni ifade biçimleri ortaya koyan birçok akım, hareket, söylem oluşmuştur. Bu ifade biçimlerinden biri olan arazi sanatı da sanata farklı bir boyut kazandırmıştır. Bu bağlamda çalışmanın odağını bir sınır olarak görülen duvarın dönüşümü, sanat mekânının duvarlarının yeni üretim olanaklarıyla zorlanma süreci ve bu süreci başka bir boyuta taşıdığı düşünülen arazi sanatı ele alınmıştır ve ayrıca sanatçılar ve sanat yapıtları üzerinde durulmuştur

To define the art venues shaped by the rules of the art in this study as a metaphor "wall" word is used. Art in the historical process; cultural, social, religious phenomenon from, it has undergone many changes and transformations influenced by scientific developments and change. These changes have influenced the form and content characteristics of the work of art as well as the area of the exhibition, the shape, the way the artist perceived the space. The meaning and diversity of the art have increased with the ideas brought by the individualization which has developed with the Enlightenment age and the subsequent processes. Accordingly, the idea of how we emerged from the walls that were seen as boundaries was revealed and the taboos, which were seen as borders for art, were tried to be demolished. These thoughts, along with the so-called white cubes, have led to the interplay of sterile and white gallery walls and interdisciplinary interaction. Thus, many movements, discourses have emerged which eliminate the limitation of the expression imposed by the limited disciplines and reveal new forms of expression. Land art, one of these forms of expression, brought a different dimension to art. In this context, the focus of the study is the transformation of the wall, which is seen as a boundary, the process of forcing the walls of the art space with new production possibilities and the art of land which is thought to carry this process to another dimension, and the artists and artworks are also emphasized