Kültür(süz)leşme ve Dil Erozyonu Sorunsalı: Fransa’daki Türklerin Entegrasyon ve Dilsel Kimlik Profilleri

Dünya nüfusunun yarısından fazlasının çift dilli olmasına rağmen ve günümüzde çok dilliliğin oldukça revaçta olmasına karşın, dil erozyonu veya kültür(süz)leşme sorunsalı, dillerin geleceği ile ilgilenen tüm çevreleri, özellikle dil ekolojisiyle uğraşan ve biyoçeşitliliği savunan uzmanları gittikçe daha çok endişelendirmektedir. Bu konu sadece eğitimcileri değil aynı zamanda sosyoloji, sosyal psikoloji, psikiyatri, dilbilim, politika, felsefe, eğitim ve siyaset bilim gibi pek çok farklı alanı da ilgilendiren disiplinler arası bir sorundur. Bu alanların uzmanları, yeni bir kültür şokuyla karşılaşan mülteci ve göçmenlerin dil erozyonu ile kültür(süz)leşme sorunlarını kavrayıp analiz etmek için çeşitli kuramlardan, modellerden hareketle değişik çözüm önerileri sunmuşlardır. Batı Avrupa’da yaşayan Türkler özellikle de üçüncü nesil, dil erozyonundan ve kültür(süz)leşme olgusundan fazlasıyla etkilenmektedir. Bu çalışmada Fransa’daki Türklerin dil yitim ve kültürleşme sorununu nasıl yaşadıkları ele alınacaktır. Fransa’da yaşayan diğer azınlıklarla karşılaştırıldığında Türklerin ana dillerine ve kültürlerine karşı tutumları nasıldır? Şayet dil erozyonu bir kültürsüzleşme tutumu ise bu tutumu belirleyen işlevsel, aktarımsal ve duygusal faktörler nelerdir? Bu üç etkene göre Türkler, anadillerine ve Fransızcaya karşı hangi tutumları sergilemektedirler? Bu çalışmada, alanla ilgili kullanılan tüm terminolojiler de göz önünde tutulmak suretiyle önce Etkileşimli Kültürleşme Modeli tanıtılacak sonra ise buna bağlı gelişen dil yitimi sorunu analiz edilmeye çalışılacaktır. Daha sonra ise, Fishman ve Krauss modellerinden ve Unesco’nun tehlikede olan diller kıstasından hareketle bir dil erozyon anketi oluşturulacaktır. Bu çalışmada önerilen modellerin, hem Türkiye’den yurtdışına göç edenler hem de ev sahibi Fransızlar bakımından ortaya çıkan gruplar arası kültürel ve dilsel etkileşim süreçlerini daha iyi kavramamıza katkıda bulunacağı varsayılmaktadır. Benzer durumların diğer Avrupa ülkelerinde ve Balkanlarda yaşayan Türkler için de geçerli olabileceğini düşünülmektedir. Ayrıca bu alanda yapılacak inceleme sonuçları, sadece göçmenlerin entegrasyon süreçlerini kolaylaştırma konusunda değil aynı zamanda göç alan ülkelerin takip etmesi gereken dil ve kültür entegrasyonu konusunda daha somut veriler ortaya koyacaktır. Bu tür çalışmaların göç krizine maruz kalan göçmenleri ve bu krizli süreci yönetmekten sorumlu kamu yetkililerini daha duyarlı ve bilinçli hareket etmeye yönlendireceği umut edilmektedir.

Kültür(süz)leşme ve Dil Erozyonu Sorunsalı: Fransa’daki Türklerin Entegrasyon ve Dilsel Kimlik Profilleri

Dünya nüfusunun yarısından fazlasının çift dilli olmasına rağmen ve günümüzde çok dilliliğin oldukça revaçta olmasına karşın, dil erozyonu veya kültür(süz)leşme sorunsalı, dillerin geleceği ile ilgilenen tüm çevreleri, özellikle dil ekolojisiyle uğraşan ve biyoçeşitliliği savunan uzmanları gittikçe daha çok endişelendirmektedir. Bu konu sadece eğitimcileri değil aynı zamanda sosyoloji, sosyal psikoloji, psikiyatri, dilbilim, politika, felsefe, eğitim ve siyaset bilim gibi pek çok farklı alanı da ilgilendiren disiplinler arası bir sorundur. Bu alanların uzmanları, yeni bir kültür şokuyla karşılaşan mülteci ve göçmenlerin dil erozyonu ile kültür(süz)leşme sorunlarını kavrayıp analiz etmek için çeşitli kuramlardan, modellerden hareketle değişik çözüm önerileri sunmuşlardır. Batı Avrupa’da yaşayan Türkler özellikle de üçüncü nesil, dil erozyonundan ve kültür(süz)leşme olgusundan fazlasıyla etkilenmektedir. Bu çalışmada Fransa’daki Türklerin dil yitim ve kültürleşme sorununu nasıl yaşadıkları ele alınacaktır. Fransa’da yaşayan diğer azınlıklarla karşılaştırıldığında Türklerin ana dillerine ve kültürlerine karşı tutumları nasıldır? Şayet dil erozyonu bir kültürsüzleşme tutumu ise bu tutumu belirleyen işlevsel, aktarımsal ve duygusal faktörler nelerdir? Bu üç etkene göre Türkler, anadillerine ve Fransızcaya karşı hangi tutumları sergilemektedirler? Bu çalışmada, alanla ilgili kullanılan tüm terminolojiler de göz önünde tutulmak suretiyle önce Etkileşimli Kültürleşme Modeli tanıtılacak sonra ise buna bağlı gelişen dil yitimi sorunu analiz edilmeye çalışılacaktır. Daha sonra ise, Fishman ve Krauss modellerinden ve Unesco’nun tehlikede olan diller kıstasından hareketle bir dil erozyon anketi oluşturulacaktır. Bu çalışmada önerilen modellerin, hem Türkiye’den yurtdışına göç edenler hem de ev sahibi Fransızlar bakımından ortaya çıkan gruplar arası kültürel ve dilsel etkileşim süreçlerini daha iyi kavramamıza katkıda bulunacağı varsayılmaktadır. Benzer durumların diğer Avrupa ülkelerinde ve Balkanlarda yaşayan Türkler için de geçerli olabileceğini düşünülmektedir. Ayrıca bu alanda yapılacak inceleme sonuçları, sadece göçmenlerin entegrasyon süreçlerini kolaylaştırma konusunda değil aynı zamanda göç alan ülkelerin takip etmesi gereken dil ve kültür entegrasyonu konusunda daha somut veriler ortaya koyacaktır. Bu tür çalışmaların göç krizine maruz kalan göçmenleri ve bu krizli süreci yönetmekten sorumlu kamu yetkililerini daha duyarlı ve bilinçli hareket etmeye yönlendireceği umut edilmektedir.

___

  • Akıncı, M. A. (2014). Fransa’daki Türk Göçmenlerinin Etnik ve Dinî Kimlik Algıları. Bilig, Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 70, 22-58.
  • Beckett, S. (1955). Nouvelles et textes pour rien (L’expulsé – le calmant – la fin –textes pour rien). Paris: Minuit.
  • Berry, J. (1980). Acculturation framework.
  • Boquel, P. (2010). Violence linguistique et pathologie, Psychosomatique Relationnelle de la réduction linguistique in : Conflits sociolinguistiques, mémoire et pathologies, Revue Esprit&Corps, Vol.2, Automne.
  • Carrer, P. (2007). Ethnopsychiatrie en Bretagne, Nouvelles études, Edit. Coop Breizh, Spézet.
  • Clanet, C. (1990). L'interculturel: introduction aux approches interculturelles en éducation et en sciences humaines. Toulouse: Presses Universitaires du Mirail.
  • D’Iribarne, P. ( 2004). Du rapport à l’autre, les singularités françaises dans l’intégration des immigrés. Dans Le Débat 129, mars-avril, Gallimard, 123 - 135.
  • Derrida, J. (1993). Aporias. T. Dutoit (Çev.). California: Stanford University Press.
  • Derrida, J. (1996). Je n’ai qu’une langue et ce n’est pas la mienne. Le Monolinguisme de l’autre ou la prothèse d’origine, Galilée, Paris.
  • Esser, H. (2000). Integration and Ethnic Stratification. Hartmut Esser et al. (Eds.), Towards Emerging Ethnic Classes in Europe? Volume 1 Workshop Proceedings, Project Conclusions, Integration and Ethnic Stratification, Ethnic Economy and Social Exclusion. Weinheim: Freudenberg Stiftung GmbH.
  • Guy, H. (1993). L’Europe des Ethnies, (3. baskı), Bruxelles, Bruylent, Paris: L.G.D.J.
  • Hopkins, N. ve Dixon, J. (2006). Space, place, and identity: Issues for political psychology. Political Psychology, 27(2), 173-185.
  • Kaya, A. (2008). Fransa-Türkleri: Cumhuriyetçi entegrasyon modelinin eleştirisi. D. Danış ve V. İrtiş, (Ed.), Entegras¬yonun ötesinde: Türkiye’den Fransa’ya göç ve göçmenlik halleri içinde (54). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversi¬tesi Yayınları 210, Göç Çalışmaları 8.
  • Kress, J. J. (1985). Pathologie de la disparition des langues minoritaires, une perte sans élaboration subjective. Psychologie médicale, Vil.16- N°8.
  • Kress, J. J. (2001). De la langue à l’émotion, histoire d’un traumatisme collectif, http://www.espace-sciences.org/science/10065-sciences-ouest/20114-Annee-2001/10128-179/10346-dossier-du-mois/11423-etre-breton-88aa.html?/11430-de-la-langue-a-l-emotion.
  • Maalouf, A. (1998). Les identités meurtrières.
  • Nabokov, V. (1973). Strong opinions. New York – St. Louis – San Francisco – Toronto: McGraw-Hill Book Company.
  • Petek, G. (2008). Türkiye kökenli göçmenlerin Fransa’da si¬yasi katılımı ve temsiliyeti. D. Danış ve V. İrtiş, (Ed.). Entegrasyonun ötesinde: Türkiye’den Fransa’ya göç ve göçmenlik halleri içinde (73-90). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları 210, Göç Çalışmaları 8.
  • Tapia, D. S. (2003). Les migrations turques vers l’europe: tendances recentes, 20 Ekim 2012, http://www.oriv-alsace.org/wp-content/uploads/oriv_actes_conference_migrations_turques.pdf.
  • Tribalat, M. (2002). Cultural assimilation of the immigrants and societal integration in France. The International Scope Review, 4(7), 134-140.
  • Vasquez, A. (1984). Les implications idéologiques du concept d'acculturation. Cahiers de sociologie économique et culturelle. 1, 83-121.