Hikâye türündeki metinlerde yer alan Türkçe veya edebiyat öğretmeni karakterinin ilköğretim programındaki eğitim değerleri bakımından incelenmesi

Bu çalışmada Tanzimat’tan günümüze kadar uzanan dönemde yazılmış olan yirmi altı hikâye ele alınmıştır. Kahramanları arasında Türkçe veya edebiyat öğretmeninin bulunması ve bu kahramanlardan hareketle birtakım eğitim değerlerini, dil bilincini işlemeleri hikâyelerin ortak özellikleridir. Hikâyeler ilköğretim programında belirtilen eğitim değerleri ile Türkçe dersinde öğrenciye kazandırılması gereken beceriler ölçüt alınarak incelenmiştir. Yapılan inceleme sonucunda söz konusu hikâyelerde hangi eğitim değerlerinin ve dil becerilerinin okuyucuya verilmek istendiği tespit edilmiştir. Tespitlerden hareketle konunun çeşitli boyutlarıyla ilgili sonuçlara ulaşılmıştır.

The evaluation of Turkish language or literature teacher characters in Turkish narratives on primary education programs in terms of Turkish educational values

In this study, twenty six short stories had been evaluated written in the period from Tanzimat (Turkish Reorganization) to the present day. The presences of Turkish or literature teachers among the characters in the narratives were evaluated on the basis of educational values in terms of the educational programs in the primary education. The short stories have been analyzed considering that educational values stated in primary education curriculum and the skills tried to bring into students in Turkish lessons. In the research, it has been determined that which educational values and language arts are tried to be given to readers in those short stories. In conclusion of the determinations, they have been reached the results related various dimension of the issue.

___

  • AĞAOĞLU, Samet (2003), “Öğretmen Gafur” Bütün Öyküleri, s. 187–194. İstanbul.
  • AKBAŞ, A. Vahap (2007), “Bu, O mu?.” Ben Öğretmenim Çocuklar, Eskişehir, Der. Mustafa Özçelik, s. 124–128.
  • AKTUNÇ, Hulki (2003), “Yek-Yek Oynayanlar” Toplu Öyküler, (Cilt II), s. 41– 50. İstanbul,
  • ALTUNKOZAOĞLU, Zafer (2007), “Korkut Hoca,” Ben Öğretmenim Çocuklar, Eskişehir, Der. Mustafa Özçelik, s. 139–145.
  • APAYDIN, Talip (2004), “Bir Küskün” Onların Öğretmenleri, Malatya, Der. Hüseyin Uğur. s. 202–211.
  • BAYDUR, Mehmet (2004), “Gün Gece/ Oyun Ölüm” Onların Öğretmenleri, Malatya, Der. Hüseyin Uğur, s. 385–401.
  • BAYSAL, Faik (2004), “No…No” Onların Öğretmenleri, Malatya, Der. Hüseyin Uğur, s. 159–170.
  • BEKTAŞ, Habib (2001), “Sinekler” Ben Öykülere İnanırım, İstanbul, s. 45–48.
  • EKİNCİ, Necdet (2002), “Yüreğimdeki Cemre” Cumhuriyet Dönemi Türk Hikâyesi, İstanbul, Der. Ahmet Özdemir, s. 323–334.
  • GÜMÜŞ, Naci (2007), “Öğretmenin Hikâyesi” Ben Öğretmenim Çocuklar, Eskişehir, Der. Mustafa Özçelik, s. 116–123.
  • GÜNGÖR, Recep Şükrü (2007), “Okul” Ben Öğretmenim Çocuklar, Eskişehir, Der. Mustafa Özçelik, s. 230–233.
  • GÜREL, Fatma (2004), “Baharla Gelen” Onların Öğretmenleri, Malatya, Der. Hüseyin Uğur, s. 301–311,
  • KAFTANCIOĞLU, Ümit (2004), “Birlik Duygusu” Onların Öğretmenleri, Malatya, Der. Hüseyin Uğur, s. 255–258.
  • KAVUKÇU, Cemil (2003), “Çiçekler” Yalancı Öyküler, İstanbul, İlknur Özdemir, s. 9–24.
  • KAYACAN, Feyyaz (1999), “Gibiciler” Yeni Türk Edebiyatında Öykü, C. III, İstanbul, Der. Ömer Lekesiz, s. 174–214.
  • PEKŞEN, Fatma (2007), “Peri Kızları da Sevinir” Ben Öğretmenim Çocuklar, Eskişehir, Der. Mustafa Özçelik, s. 207–210.
  • SAYGINER, Nursel (2002), “Git Dağlardan Kar Getir” Cumhuriyet Dönemi Türk Hikâyesi, İstanbul, Ahmet Özdemir, s. 754–762.
  • SELİMOĞLU, Zeyyat (2004), “Eski Defterden Bir Bahar Öyküsü” Onların Öğretmenleri, Malatya, Der. Hüseyin Uğur, s. 181–185.
  • SEYFETTİN, Ömer (2004), “Kurbağa Duası,” Bütün Hikâyeleri, C. II, İstanbul, s. 129–138.
  • SOYAK, Murat (2007), “Bir Umut” Ben Öğretmenim Çocuklar, Eskişehir, Der. Mustafa Özçelik, s. 234–239.
  • SÜALP, Suavi (1982), “Cevdet Nazif” Türk Mizah Hikâyeleri Antolojisi, Ankara, Der. Mehmet Semih, s. 160–161.
  • ŞEN, Ülker (2007), Milli Eğitim Bakanlığının 2005 Yılında Tavsiye Ettiği 100 Temel Eser Yoluyla Türkçe Eğitiminde Değerler Öğretimi Üzerine Bir Araştırma, (Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
  • ŞİMŞEK, Tacettin (2007), “Kavak Yellerimiz Oyy!” Ben Öğretmenim Çocuklar, Eskişehir, Der. Mustafa Özçelik, s. 164–180.
  • TANPINAR, Ahmet Hamdi (2002), “Kitap Korkusu” Cumhuriyet Dönemi Türk Hikâyesi, İstanbul, Der. Ahmet Özdemir, s. 808–817.
  • YALSIZUÇANLAR, Sadık (2006), “Çiğ” Bütün Öyküleri, C. III, İstanbul, s. 4– 6.
  • YAZGAN, Bestami (2007), “Yunus Emre Olmasaydı” Ben Öğretmenim Çocuklar, Eskişehir, Der. Mustafa Özçelik, s. 146–148.
  • ZORLUTUNA, Halide Nusret (2004), “Osman” Onların Öğretmenleri, Malatya, Der. Hüseyin Uğur, s. 25–30.