Rekreasyon Bölümü Öğrencilerinin Rekreasyon Fayda ve Yaşam Doyum Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Araştırmanın etik kurulonayı03.06.2020 tarihli ve 15 numaralı toplantıda 2020-SBB-0110 numaralı başvuru sonucunda alınmıştır.Bu araştırmanın amacı rekreasyon bölümü öğrencilerinin rekreasyon fayda ve yaşam doyum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi ve rekreasyon fayda ve yaşam doyumunun demografik değişkenler açısından farklılaşma durumunun belirlenmesidir. Araştırmada “Tanımlayıcı (Betimsel) ve İlişkisel Tarama Modeli” kullanılmıştır. Araştırma evreni, Bartın Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Rekreasyon bölümüöğrencilerinden oluşmaktadır.Örneklem, bu öğrencilerden basit tesadüfi örnekleme yöntemiyle seçilen 146 (58 kadın, 88 erkek) kişidir.Veriler“Kişisel Bilgi Formu”, “Rekreasyon Fayda Ölçeği (RFÖ)” ve “Yaşam Doyum Ölçeği (YDÖ)” aracılığıyla toplanmıştır. Veriler SPSS 23.0 paket programı kullanılarakanaliz edilmiştir. Veri analiz yönteminde t-Testi, ANOVA ve Pearson Korelasyon Analizikullanılmıştır. Ayrıca çoklu karşılaştırmalar için Tukey testi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre, katılımcıların rekerasyon fayda düzeylerinin sınıf, aktif spor yapma durumu, algılanan aile geliri ve boş zaman etkinliklerine katılım durumu değişkenlerine göre farklılık gösterdiği bulunmuştur. Katılımcıların RFÖ toplam puan ortalamaları ve “sosyal fayda” alt boyutu ile yaş değişkeni arasında anlamlı bir ilişki vardır.Dahası,katılımcıların yaşam doyum düzeylerinin sınıf değişkeni açısından farklılık gösterdiği bulunmuştur. Diğer taraftan, RFÖ ile YDÖ arasında anlamlılık gösteren herhangi bir ilişki bulunmamıştır. Sonuç olarak, öğrencilerin rekreasyon fayda ve yaşam doyum düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki olmamasına karşın, bazı demografik değişkenlerin katılımcıların rekreasyon fayda ve yaşam doyum düzeyleri açısından farklılık gösterdiği bulunmuştur.

Investigation of the Relationship Between Recreation Benefit and Life Satisfaction Levels of Recreation Department Students

The ethics committee of the study was taken as a result of the application numbered 2020-SBB-0110 at the meeting number 15 dated 03.06.2020.The purpose of this study is to examine the relationship between the leisure benefit and life satisfaction levels of recreation department students and to determine the differentiation status of the recreation benefit and life satisfaction in terms of demographic variables. In the research, “Descriptive (Figurative) and Relational Search Model”was used. The research universe consists of the students of Bartın University Faculty of Sport Sciences Recreation Department. The sample is 146 (58 females, 88 males) people selected from these students by simple random sampling method. The data were collected through“Personal Information Form”, “Leisure Benefit Scale (LBS)”and “The Satisfaction with Life Scale (SLS)”. The data were analyzed in the program using the SPSS 23.0 package. In the data analysis method, t-Test, ANOVA and Pearson Correlation Analysiswere used. Tukey test was also used for multiple comparisons. According to the findings of the research, it was found that the leisure benefit levels of the participants differed according to the variables of class, active sports status, perceived family income and participation in leisure activities. There is a significant relationship between the participants' LBS total score averages and “social benefit”sub-dimension and the age variable. Moreover, it was found that thelife satisfaction levels of the participants differed in terms of class variable. On the other hand, no significant relationship was found between the LBS and SLS. As a result, although there was no significant relationship between the leisure benefit andlife satisfaction levels of the students, some demographic variables were found to differ in terms of the participants' leisure benefit and life satisfaction levels.

PDF

___

Ağduman, F. (2014). Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Motivasyon ve Tatminlerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Akgül, B.M., Ertüzün, E. & Karaküçük, S. (2018). Leisure benefit scale: A study of validity and reliability. Gazi Journal of Physical Education and Sport Sciences, 23(1), 25-34.
Aydıner, B.B. (2011). Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Amaçlarının Alt Boyutlarının Genel ÖzYeterlik Yaşam Doyumu ve Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ayyıldız-Turhan, T. & Karaküçük, S. (2017). Çocuklarıyla Baby Gym aktivitelerine katılan ebeveynlerin rekreasyon fayda düzeylerinin incelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(4), 43-53.
Can, A. (2014). Spss ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. (Üçüncü Baskı). Pegem Akademisi.
Chen, Z.Y. (2001). The study of elementary teachers' leisure participation, experience in leisure benefits, and worksatisfaction in Taipei County. National Taiwan Normal University.
Çağlayan-Tunç, A. (2019). Üniversite Öğrencilerinin Kişilik Yapılarının, Zaman Yönetimi ve Serbest Zaman Tatmini ile İlişkisinin İncelenmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Dağlı, A. & Baysal, N. (2016). Yaşam doyumu ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: geçerlik ve güvernirlik çalışması. Electronic Journal of Social Sciences, 15(59), 1250-1262.
Diener, E. & Suh, E. (1997). Measuring quality of life: Economic, social, and subjective indicators. Social Indicators Research,40, 189-216.
Diener, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95, 542–575.
Diener, E., Emmons, R.A., Larsen, R.J. & Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49 (1), 71-75.
Dockery, A. (2004). Happiness, Life Satisfaction and The Role of Work: Evidence from Two Australian Surveys, Unpublished Mimeo.
Driver, B.L. (1990). The North American experience in measuring the benefits of leisure. In Proceedings National Workshopon Measurement of Recreation Benefits. Bandoora, Phillip Institute of Technology, 1-57.
Eruzun, C. (2017). Kadınların Spor Etkinliklerine Katılımlarının Boş Zaman Tatmini ve Yaşam Kalitesine Etkilerinin Araştırılması: B-Fit Spor Merkezleri Üyeleri Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Gökçe, H. (2008). Serbest Zaman Doyumunun Yaşam Doyumu ve Sosyo-Demografik Değişkenlerle İlişkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Gümüş, H. & Işık, Ö. (2018). The relationship of physical activity level, leisure motivation and quality of life in candidate teachers. International Journal of Progressive Education, 14(5), 22-32.
Hemingway, J.L. (1996). Emancipating leisure: the recovery the freedom in leisure. Journal of Leisure Research, 28(1), 27-43.
Ho, T.K. (2008). A study of leisure attitudes and benefits for senior high school students at PingTung City and country in Taiwan (Unpublished doctoral dissertation). United States Sports Academy.
Hung, H.J. (2012). A study on leisure benefits breaking throughleisure activities. Journal of National Taiwan Normal University, 3(4), 77-92.
Iwasaki, Y. & Mannell, R.C. (2000). Hierarchical dimensions ofleisure stress coping. Leisure Sciences, 22(3), 163-181.
Kao, C.H. (1995). A three-factor model of leisure benefits. Journal of Outdoor Recreation Study, 8(1), 67-78.
Karaküçük, S. (2008). Rekreasyon Boş Zaman Değerlendirme. (Altıncı Baskı). Gazi Kitabevi.
Karaküçük, S., Ayyıldız-Turhan, T., Akgül, B.M., Aksın, K. & Özdemir, A.S. (2019). Oryantiring sporcularında ekosentrik, antroposentrik, antipatik yaklaşımların rekreasyon fayda ile ilişkisi. GEFAD / GUJGEF, 39(3), 1263-1288.
Kılbaş, Ş. (2010). Rekreasyon Boş Zaman Değerlendirme. (Dördüncü Baskı). Ankara: Gazi Kitapevi.
Kocaer, G. (2018). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenleri ve Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutum, Serbest Zaman İlgilenim ve Rekreasyon Faaliyetlerine Yönelik Fayda Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Bartın İli Örneği). Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Rice, R.W., Frone, M.R. & McFarlin D.B. (1992). Work-Nonwork conflict and the perceived quality of life, Journal of Organizational Behavior, 13(2), 155-168.
Schmitter, A. C. (2003). Life satisfaction in centenarians residing in long-term care. http://www.mmhc.com/articles/NHM9912/cutillo.html. Erişim Tarihi: 21.04.2013.
Shin, D., & Johnson, D.M. (1978). Avowed happiness as an overall assessment of the quality of life. Social Indicators Research, 5, 475–492.
Tel, M. & Köksalan, B. (2008). Öğretim üyelerinin spor etkinliklerinin sosyolojik olarak incelenmesi (Doğu anadolu örneği). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 261-278.
Veenhoven, R. (1996). Chapter 1 in: Saris, W.E., Veenhoven, R., Scherpenzeel, A.C. & Bunting B. (Eds.). 'A comparative study of satisfaction with life in Europe. Eotvos University Press, 2, 11-48.
Yalçınkaya, N. (2019). Üniversite Öğrencilerinin Rekreasyon Fayda Algıları İle Mutluluk Düzeyleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
Yaşartürk, F. (2019). Analysis of the relationship between the academic self-efficacy and leisure satisfaction levels of university students. Journal of Education and Training Studies, 7(3), 106-115.
Yaşartürk, F., Akyüz, H. & Gönülateş, S. (2019). The investigation of the relationship between university students' levels of life quality and leisure satisfaction. Universal Journal of Educational Research, 7(3), 739-745.
Yaşartürk, F., Akyüz, H. & Karataş, İ. (2017). Rekreatif etkinliklere katılan üniversite öğrencilerinin serbest zamanda sıkılma algısı ile yaşam doyum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. International Journal of Cultural and Social Studies (IntJCSS), 3(SI), 239-252.
Yelpaze, İ. & Yakar, L. (2019). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumu ve bilişsel esnekliklerinin incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 9(54), 913-935.

ISSN: 2667-5617
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ