Yabancılara Türkçe Öğretiminde Öğreticilerin Sınıf İçi İletişim Yaklaşımları ve Mikro Saldırganlık

Bir yabancı dili öğrenenler yalnızca o dilin yapılarını öğrenmez, hedef dile ait kültürü ve değerleri de özümsemeye başlar. Kültürlerarası iletişim yaklaşımına göre kendi kültürü ile yeni karşılaştığı kültür arasında ilişkiler kurar ve karşılaştırmalar yapar. Ancak kültürlerarası etkileşimin sağlıklı bir şekilde gerçekleşmesi için belki de en önemli husus, kültürlerin karşılaşma alanı olan dil öğretim sınıflarında öğretici ve öğrenici arasında sağlıklı bir iletişim kurulmasıdır. Türkiye’ye Türkçe öğrenmeye gelen öğreniciler, gerek sosyal hayatlarında gerekse dil öğretim sınıflarında kültür şoku ve uyum sorunları yaşayabilir, karşılaştıkları bazı mikro saldırgan davranışlar sonucu kendilerini dışlanmış ve ötekileştirilmiş hissedebilirler. Bu gibi davranışlar dil edinimini olumsuz etkileyebilir. Kendini iyi ve ahlaklı addeden birçok kişi bazen yaptığı bu tarz davranışların farkında dahi olmayabilir. Öğreticilerin sınıf içindeki tutum ve davranışları, derslerde kullandıkları yöntem ve yaklaşımlar, hatta ses tonu ve vücut dili gibi birçok etmen sınıf içi iletişimi olumlu veya olumsuz etkileyebilir. Bu çalışmada, hem dil öğrenicilerinin kendi aralarında hem de öğrenici–öğretici iletişimi sırasında ortaya çıkabilecek iletişim sorunları ve mikro saldırgan davranışlar; öğretici tutumlarına yönelik yarı yapılandırılmış bir form ile değerlendirilmiştir. Nitel araştırmalarının temel amacına uygun olarak, uluslararası öğrenicilerin Türkçe öğrenimi gördükleri farklı üniversitelerde yer alan Türkçe Öğretim Merkezlerinde çalışan öğretim elemanlarından ve alanında tecrübeli öğretim üyelerinden, eğitim sürecinde kullanılan sınıf içi iletişim stratejileri; elde edilen verilerle incelenmeye çalışılmıştır. Araştırmacı tarafından geliştirilen görüşme formunda ilgili soruya verilen cevapların tema ve kod sistematiğinde bulgu analiz tablosuna yer verilmiştir. Devamında ise tablonun yorumu ve katılımcıların ön plana çıkan görüşlerine yer verilmiştir. Son olarak dil öğreticilerinden toplanan nitel veriler değerlendirilerek iletişimi sekteye uğratan ve dolayısıyla mikro saldırganlığa yol açabilecek veriler analiz edilmiş; konuyla ilgili tespit ve önerilerde bulunmak amaçlanmıştır.

Instructors Approaches to Classroom Communication and Micro-Aggression in Teaching Turkish to Foreigners

Those who learn a foreign language not only learn the structures of that language, but also begin to absorb the culture and values of the target language. According to the intercultural communication approach, he establishes relationships and makes comparisons between his own culture and the culture he has just encountered. However, perhaps the most important issue for the realization of intercultural interaction in a healthy way is to establish a healthy communication between the teacher and the learner in the language teaching classes, which are the meeting area of cultures. Learners who come to Turkey to learn Turkish may experience culture shock and adaptation problems both in their social lives and in language teaching classes, and may feel excluded and marginalized as a result of some micro-aggressive behaviors they encounter. This can negatively affect language acquisition. Many people who consider themselves good and moral are sometimes unaware of such behaviors. Many factors such as the attitudes and behaviors of the instructors in the classroom, the methods and approaches they use in the lessons, even the tone of voice and body language can affect the in-class communication positively or negatively. In this study, communication problems and micro-aggressive behaviors that may arise among language learners as well as during learner - instructor communication; Instructor attitudes were evaluated with a semi-structured form. In accordance with the main purpose of qualitative research, in-class communication strategies used in the education process by the instructors working in Turkish Teaching Centers in different universities where international learners learn Turkish and by experienced faculty members; tried to be analyzed with the obtained data. In the interview form developed by the researcher, the findings analysis table was included in the theme and code systematics of the answers given to the related question. Subsequently, the interpretation of the table and the prominent opinions of the participants were given. Finally, the qualitative data collected from language teachers were evaluated, and it was aimed to make some determinations and suggestions by analyzing the data that interrupted communication, thus lead to micro-aggression

PDF

___

Bell, L. A. (2002). Sincere fictions: The pedagogical challenges of preparing white teachers for multicultural classrooms. Equity and Excellence in Education, 35(3), 236– 244. https://doi.org/10.1080/713845317
Bennet, J.M. (1986). A Developmental approach to training for intercultural sensitivity, International Journal of İntercultural Reltions (10), 179-196.
Büyüköztürk, Ş. (2005). Anket geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2), 133-151.
Byram, M. (1997). Teaching and assessing intercultural communicative competence, Multilingual matters Ltd.
Byram, M. (2008). From foreign language education to education for intercultural citizenship: essays and reflections, Multilingual matters Ltd.
Chen, G.-M. & Starosta, W.J. (1996). Intercultural communication competence: A Synthesis. Communication Yearbook, 19(1), 353-384.
CEFR. (2001). Common European Framework of Reference for Languages: Learning, teaching, assessment. Cambridge: Cambridge University Press.
CEFRCV. (2018). Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment. Companion Volume with New Descriptors. https://rm.coe.int/cefr-companion-volume-with-new-descriptors-2018/1680787989.
CEFRCV. (2020). Common European framework of reference for languages: Learning, teaching, assessment Companion volume. Strasbourg: Council of Europe Publishing.
Davis, P. (1989). Law as microaggression. Yale Law Journal, 98, 1559-1577. Diller İçin Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi. (2013). Öğrenim, öğretim ve değerlendirme, MEB Yayınları.
Durmuş, M. (2019). Kültürlerin temas alanı olarak dil öğretim süreçleri ve mikro saldırganlıklar, Millî Folklor (122), 50-63.
Er, M. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde mikroagresyon, International Journal of Teaching Turkish as a Foreign Language, 1(2), 92-99.
Güleç İ., Özden E., (2019). Kasıtsız hakaret (MICROAGGRESSIONS) ve Türkiye’de sık görülen örnekleri, Akademik İncelemeler Dergisi, 14(2), 121- 162.
Lewis, J. A., Mendenhall, R., Harwood, S. A., Huntt, M. B. (2013). Coping with Gendered. Okur A. & Keskin F. (2013). Yabancılara Türkçe öğretiminde kültürel ögelerin aktarımı: İstanbul yabancılar için Türkçe öğretim seti örneği, International Journal of Social Science, 6(2), 1619- 1640.
Özmantar, Z. K. (2018). Örnekleme yöntemleri ve örneklem süreci. K. Beycioğlu, N. Özer & Y. Kondakçı (Eds.), Eğitim Yönetiminde Araştırma içinde (s. 87 - 110), Pegem Akademi.
TDK. (2019). Türkçe Sözlük, https://www.tdk.gov.tr/ Erş. Tar.: 15.12.2019
Ünal, S. (2018). Irksal temelli ayrımcılığın yeni görünmez yüzü: kültürel karşılaşmalar ve mikro saldırganlıklar, Journal of Social and Humanities Sciences Research, 3289-3305.
Ünal, S. (2018). Genç nesilde ötekileştirmenin dijital yüzü: Nezaket dışı siyasal değer yüklü paylaşımlar ve kutuplaşma. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(15), 1812-1866. http://dx.doi.org/10.26466/opus.430747
YOK. (2021). Yükseköğretim bilgi sistemi, https://istatistik.yok.gov.tr/ Erş. Tar.: 10.06.2021
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayınları.

Turkish Studies - Language and Literature-Cover

ISSN: 2667-5641
Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ