Kışlası, Davutpaşa Kışlası ve Bahriye Kışlası dönemin tarih manzumelerinden seçilen örneklerle anlatılmaktadır. Yazar, "Dini Mimari" adlı ikinci bölümde divanlarda geçen, camiler hakkında yazılmış manzumelerin adları, tarihleri ve şairlerini sıralamıştır. Bu manzumelerden alıntılanan beyitlerle Selimiye Camii, Kireçburnu Camii, Nusretiye (Tophane) Camii, Heybeliada Kışla Camii, Divanhane Camii, Bezmialem Valide Sultan Camii, Mecidiye Camii, Dolmabahçe Camii, Altunizade Camii, Valide Camii ve Hamidiye Camii ele alınmıştır . Kitabın "Eğitim Mimarisi" başlıklı üçüncü bölümünde, Mektep ve Üniversite alt başlıklarında Şah Sultan Sıbyan Mektebi, Tahire Kadın Sıbyan Mektebi, Cevri Usta Sıbyan Mektebi, Bahriye Mektebi, Harbiye Mektebi, Tıbbiye Mektebi, Bezmialem Rüştiye Mektebi ile Darülfünûn hakkında yazılan tarih beyitleri işlenmiştir . "Saray ve Konut Mimarisi" adlı Dördüncü Bölüm, Sahilsaray/Sahilname, Kasır/Köşk ve Hane/Bina alt başlıkları ekseninde ele alınmış; Beyhan Sultan Sahilsarayı, Yusuf Ağa Sahilsarayı, Beylerbeyi Sahilsarayı, Reşit Paşa Sahilsarayı, Adile Sultan Sahilsarayı, Sürûrâbâd Kasrı, Alay Köşkü, Gülhane Kasrı, İcadiye Kasrı, Valide Kasrı, Keçecizade Mehmet Fuat Paşa Konağı, Ali Paşa Yalısı ile Yusuf Kamil Paşa Konağı manzumelerden seçilen örnek beyitlerle işlenmiştir . Beşinci Bölüm "Su Mimarisi" adı altında dönemin çeşme, sebil, bent ve sarnıçlarına ayrılmıştır . Altıncı Bölüm, dönemin "Diğer Mimari Örnekler"inden oluşmakta olup Hastaneler, Muvakkithaneler, Köprüler, Karakollar, Fabrikalar, Matbaa ve Arşiv Binası alt başlıklar halinde sıralanmış ve bunlar hakkındaki bilgiler tarih beyitleriyle örneklendirilmiştir . Son olarak Yedinci Bölüm "Restorasyonlar"a ayrılmış, İstanbul'un yeniden inşa iradesiyle 'tecdîd', 'ta'mir' 'termîm', tevsî', 'tanzîm' ve 'tebdîl' şeklinde aslına uygun olarak gerçekleşen yapısal yenilenme sürecindeki dönüşümünü, tarih manzumelerine yansıyan iz

Kışlası, Davutpaşa Kışlası ve Bahriye Kışlası dönemin tarih manzumelerinden seçilen örneklerle anlatılmaktadır. Yazar, “Dini Mimari” adlı ikinci bölümde divanlarda geçen, camiler hakkında yazılmış manzumelerin adları, tarihleri ve şairlerini sıralamıştır. Bu manzumelerden alıntılanan beyitlerle Selimiye Camii, Kireçburnu Camii, Nusretiye (Tophane) Camii, Heybeliada Kışla Camii, Divanhane Camii, Bezmialem Valide Sultan Camii, Mecidiye Camii, Dolmabahçe Camii, Altunizade Camii, Valide Camii ve Hamidiye Camii ele alınmıştır . Kitabın “Eğitim Mimarisi” başlıklı üçüncü bölümünde, Mektep ve Üniversite alt başlıklarında Şah Sultan Sıbyan Mektebi, Tahire Kadın Sıbyan Mektebi, Cevri Usta Sıbyan Mektebi, Bahriye Mektebi, Harbiye Mektebi, Tıbbiye Mektebi, Bezmialem Rüştiye Mektebi ile Darülfünûn hakkında yazılan tarih beyitleri işlenmiştir . “Saray ve Konut Mimarisi” adlı Dördüncü Bölüm, Sahilsaray/Sahilname, Kasır/Köşk ve Hane/Bina alt başlıkları ekseninde ele alınmış; Beyhan Sultan Sahilsarayı, Yusuf Ağa Sahilsarayı, Beylerbeyi Sahilsarayı, Reşit Paşa Sahilsarayı, Adile Sultan Sahilsarayı, Sürûrâbâd Kasrı, Alay Köşkü, Gülhane Kasrı, İcadiye Kasrı, Valide Kasrı, Keçecizade Mehmet Fuat Paşa Konağı, Ali Paşa Yalısı ile Yusuf Kamil Paşa Konağı manzumelerden seçilen örnek beyitlerle işlenmiştir . Beşinci Bölüm “Su Mimarisi” adı altında dönemin çeşme, sebil, bent ve sarnıçlarına ayrılmıştır . Altıncı Bölüm, dönemin “Diğer Mimari Örnekler”inden oluşmakta olup Hastaneler, Muvakkithaneler, Köprüler, Karakollar, Fabrikalar, Matbaa ve Arşiv Binası alt başlıklar halinde sıralanmış ve bunlar hakkındaki bilgiler tarih beyitleriyle örneklendirilmiştir . Son olarak Yedinci Bölüm “Restorasyonlar”a ayrılmış, İstanbul’un yeniden inşa iradesiyle ‘tecdîd’, ‘ta’mir’ ‘termîm’, tevsî’, ‘tanzîm’ ve ‘tebdîl’ şeklinde aslına uygun olarak gerçekleşen yapısal yenilenme sürecindeki dönüşümünü, tarih manzumelerine yansıyan iz