Türkçe öğretmeni adaylarının öğretmenlik mesleğine dönük öz yeterlik algıları

Bu araştırmanın temel amacı Türkçe öğretmeni adaylarının öz yeterlik algılarının cinsiyete, öğretim türüne, mezun olunan lise türüne ve akademik başarı durumlarına göre incelenmesidir. Çalışmadaki veriler, araştırmacılar tarafından geliştirilen “Türkçe Öğretmeni Adaylarının Öz Yeterlik Algısı Ölçeği” aracılığıyla toplanmıştır. Beş alt faktörden oluşan ölçek, beşli likert tipi bir ölçme aracıdır. Araştırmaya 179’u kız, 172’si erkekten oluşan 351 Türkçe öğretmeni adayı katılmıştır. Katılımcılar Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, İnönü Üniversitesi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sakarya Üniversitesi, Gaziantep Üniversitesi, Dokuz Eylül Üniversitesi ve Gazi Üniversitesi eğitim fakültelerinin Türkçe öğretmenliği programı son sınıf öğrencileridir. Veriler, SPSS 15.0 istatistik paket programından yararlanılarak analiz edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre Türkçe öğretmeni adaylarının öz yeterlik algıları “iyi” düzeydedir. Adayların öz yeterlik algıları cinsiyet, öğrenim türü ve mezun olunan lise türü bakımından farklılık göstermezken adayların akademik başarı durumlarına göre anlamlı farklılık göstermektedir.

PDF

___

AKSOY, V., DİKEN, H., İ. (2009). Rehber Öğretmen Özel Eğitim Özyeterlik Ölçeği: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 10(1), 29-37.

ASLAN, C. (2010). Türkçe Eğitimi Programlarında Lisansüstü Öğrenim Gören Öğrencilerin Akademik Özyeterliklerine İlişkin Görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (9), 87-115.

BANDURA, A. (1993). Perceived Self-efficacy in Development and Functioning. Educational Psychologist, 28(2), 117-148.

BANDURA, A. (1994). Self-efficacy. V.,S. Ramachaudran (Ed.), Encyclopedia of human behavior (Vol. 4, pp. 71-81). New York: Academic Press.

BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2007). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yay.

COSKUN, E.; GELEN, İ.; ÖZTÜRK, E., P. (2009). Türkçe Öğretmen Adaylarının Öğretimi Planlama, Uygulama Ve Değerlendirme Yeterlik Algıları, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (12), 140-163.

ÇAKAN, M. (2004). Öğretmenlerin Ölçme Değerlendirme Uygulamaları Ve Yeterlik Düzeyleri: İlk Ve Orta Öğretim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37( 2), 99- 114.

ÇAKIR, Ö. (2005). Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi İngilizce Öğretmenliği Lisans Programı ve eğitim fakülteleri İngilizce öğretmenliği lisans programı öğrencilerinin mesleğe yönelik tutumları ve mesleki yeterlik algıları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(6), 27-42.

ÇAPRİ, B.; ÇELİKKALELİ, Ö. (2008). Öğretmen Adaylarının Öğretmenliğe İlişkin Tutum Ve Mesleki Yeterlik İnançlarının Cinsiyet, Program ve Fakültelerine Göre İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 33-53.

DEMİRTAŞ, H.; CÖMERT, M.; ÖZER, N. (2011). Öğretmen Adaylarının Özyeterlik İnançları ve Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Tutumları. Eğitim ve Bilim, 36, 159, 96-111.

DURDUKOCA, Ş., F. (2010). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Akademik Özyeterlik Algılarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 70-77.

EKİCİ, G. (2008). Sınıf Yönetimi Dersinin Öğretmen Adaylarının Öğretmen Özyeterlik Algı Düzeyine Etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 98-110.

ERİŞEN, Y., & ÇELİKÖZ, N. (2003). Öğretmen Adaylarının Genel Öğretmenlik Davranışları Açısından Kendilerine Yönelik Yeterlilik Algıları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(4), 427-439.

GELBAL, S.; KELECİOĞLU, H. (2007). Öğretmenlerin Ölçme Ve Değerlendirme Yöntemleri Hakkındaki Yeterlik Algıları Ve Karşılaştıkları Sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,33, 135-145.

GERÇEK, C., YILMAZ, M., KÖSEOĞLU, P., SORAN, H. (2006). Biyoloji Eğitimi Öğretmen Adaylarının Öğretiminde Özyeterlik İnançları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 39(1), 57-73.

GIBSON, S., DEMBO, M. (1984). Teacher Efficacy: A Construct Validation. Journal of Educational Psychology, 76 (4), 569-582.

KILIÇ, A. (2007). Sınıf Öğretmeni Yetiştirme Programında Yer Alan Derslerin Öğrenilme Düzeyi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(19), 136-145.

KURTULMUŞ, N., ÇAVDAR, O. (2010). Öğretmen Adaylarının Fen Öğretimine Yönelik Özyeterlikleri. E-Journal of New World Sciences Academy, 5(3), 1302-1315.

ÖZDEMİR, S., M. (2008). Sınıf Öğretmen Adaylarının Öğretim Sürecine İlişkin Özyeterlik İnançlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 14(54), 277-306.

SAĞ, R. (2010). Etkinlik Teorisine Göre Zenginleştirilmiş Birleştirilmiş Sınıflarda Öğretim Uygulamalarının Adayların Özyeterlik Algılarına Etkisi. Eğitim ve Bilim, 35, 158, 44-57.

SAĞ, R. (2011). Birleştirilmiş Sınıf Öğretmeni Olmaya Yönelik Özyeterlik Ölçeği Geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 386-397.

SARACALOĞLU, A., S.; KARASAKALOĞLU, N.; GENCEL, İ., E. (2010). Türkçe Öğretmenlerinin Özyeterlik Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 33, 265-283.

SCHUNK, D., H. (2009). Öğrenme Teorileri, Eğitimsel Bir Bakış, (çev. M. Şahin), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

SİPAHİ, B., YURTKORU, E., S., ÇİNKO, M. (2008). Sosyal Bilimlerde SPSS’le Veri Analizi. İstanbul: Beta Basım Yayım.

SWACKHAMER, L., E.; KOELLNER, K.; BASILE, C.; KIMBROUGH, D. (2009). Increasing the Self-Efficacy of inservice teachers through content knowledge. Teacher Education Quarterly, 36(2), 63-78.

ŞAHİN-Tekin ve HACIÖMEROĞLU (2010). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Özyeterlik İnançları: Nicel ve Nitel Verilere Dayalı Bir İnceleme. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 21-40.

ÜSTÜN, A.; TEKİN, S. (2009). Amasya Eğitim Fakültesindeki Öğretmen Adaylarının özyeterlik inançlarının çeşitli değişkenler açısından karşılaştırılması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 35-47.

YILMAZ, K.; ÇOKLUK-BÖKEOĞLU, Ö. (2008) İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Yeterlik İnançları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(2), 143-167

YILMAZ, M.; GÜRÇAY, D.; EKİCİ, G. (2007). Akademik Özyeterlik Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 253-259.

YILMAZ, M.; KÖSEOĞLU, P.; GERÇEK, C.; SORAN H. (2004a). Öğretmen Özyeterlik İnancı. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 5 (58), 50-54.

YILMAZ, M.; KÖSEOĞLU, P.; GERÇEK, C.; SORAN H. (2004b). Yabancı Dilde Hazırlanan Bir Öğretmen Özyeterlik Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 260-267.

ZIMMERMAN, B., J. (1995). Self-Efficacy and Educational Development. In: A. Bandura (Ed.) Self- Efficacy in Changing Societies, Cambridge University Press.