220141

TELEVİZYONDAN YANSIYAN ŞİDDETE SİNEMANIN YAKLAŞIMI

Televizyon, ilk yayına başladığından bugüne değin insanların hayatında çok önemli bir yer edinmiştir ve süreç içerisinde ailelerin hayatında vazgeçilmez bir araç haline gelmiştir. Bu nedenle araştırmacıların ilgisi sürekli olarak bu aracın üzerinde olmuştur. Yapılan araştırmalarda izleyiciler üzerinde en etkili kitle iletişim aracı olarak kabul gören televizyona yönelik çeşitli eleştiriler, suçlamalar yöneltilmiş ve olumsuz bir televizyon imgesi yaratılmıştır. Bu eleştirilerin başında televizyonun hemen her programında şiddete yer vermesi gelmektedir. Televizyonun reyting amacıyla şiddeti ekranlarında sıklıkla kullanması ve şiddeti seyirlik bir gösteriye dönüştürmesi çok sayıda araştırmanın konusunu oluşturmuştur. Bu araştırmalar sonucunda televizyondan yansıyan şiddetin özellikle çocuklar ve gençler üzerinde çok sayıda olumsuz etkisi olduğu saptanmıştır. Buna göre şiddet içerikli programları izleyenler, şiddeti olağan ve sıradan kabul etmeye başlamakta, acıma ve empati duygularını kaybetmektedirler. Buradan hareketle çalışma, sinema filmlerinin televizyondan yansıyan şiddeti hangi başlıklar altında eleştirdiğini ortaya koyabilmeyi amaçlamaktadır. Bu amaç kapsamında; Şebeke (1976, Sidney Lumet), Benny'nin Videosu (1992, Michael Haneke), 15 Dakika (2001, John Herzfeld), Açlık Oyunları (2012, Gary Ross), Açlık Oyunları: Ateşi Yakalamak (2013, Francis Lawrence) ve Gece Vurgunu (2014, Dan Gilroy) filmleri seçilerek analiz edilmiştir. Analiz sonucunda televizyonu anlatısının merkezine koyan bu filmlerin, televizyon hakkında yapılmış çalışmaları ve bilimsel araştırmaları temel aldıkları ve şiddetin televizyondaki sunumuna yönelik çeşitli başlıklarda ağır eleştiriler getirdikleri görülmüştür.

CINEMA'S APPROACH TO THE VIOLENCE THAT REFLECTS FROM TELEVISION

Television has had an important place in people's lives since it first started broadcasting and in the meantime it became an essential device in families' lives. For this reason, researchers have always been interested in this device. In researches, there have been various criticisms and accusations about television, which is accepted as the most effective mass medium on viewers, and a negative television image has been created. Including violence in almost all of its programs has been at the forefront of these criticisms. Television's frequent use of violence for the sake of rating and making violence a show to watch has been the subject of many studies. As a result of these studies, it is determined that the violence reflecting from television has many negative effects especially on children and the young. Accordingly, people who watch violent programs start to consider violence as usual and ordinary, and lose their sense of empathy and sympathy. In this respect, this study aims to reveal under which topics the movies criticise the violence that reflects from the television. In the scope of this aim, Network (1976, Sidney Lumet), Benny's Video (1992, Michael Haneke), 15 Minutes (2001, John Herzfeld), Hunger Games (2012, Gary Ross), Hunger Games: Catching Fire (2013, Francis Lawrence), Nightcrawler (2014, Dan Gilroy) films were chosen and analysed. As a result of the analysis, it was concluded that these movies, which put television in the centre of their stories, were based on studies and scientific research on television and heavily criticised the presentation of violence on television under various topics.

PDF

___

Arnaldo, C. A. ve Finnstrom, A. (1998). “Youth and Communication”, U. Carlsson and C. von Feilitzen (Edit.), Children and Media Violence, Goteborg University, UNESCO, p. 35-41
Artuk, M.E. (2003). “Medyada Şiddet ve Özellikle İntihar Haberlerinin Sunumunun Toplum Üzerindeki Etkileri ve Bunun Önlenmesi”, Radyo ve Televizyonlarda Şiddet ve İntihar Haberleri, Sempozyum, 2002, Ankara: RTÜK, s. 98-123.
Briggs, A. ve Burke, P. (2004). Medyanın Toplumsal Tarihi, İ. Şener (Çev.), İstanbul: İzdüşüm Yayınları.
Can, Y. (2014). “Türk Ailesinde Aile İçi Şiddetin Kültürel Dinamikleri”, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 9/8, Summer 2014, p. 13-19.
Castells, M. (2005). Ağ Toplumunun Yükselişi, E. Kılıç (Çev.), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Cieutat, M. ve Rouyer, P. (2014). Haneke, Haneke’yi Anlatıyor, S. İdemen (Çev.), İstanbul: Everest Yayınları.
Çaplı, B. (2002). Medya ve Etik, Ankara: İmge Kitabevi.
Esslin, M. (2001). Televizyon Çağı TV Beyaz Camın Arkası, İstanbul: Pınar Yayınları.
Feilitzen, C. V. (1998). “Children and Violence on the Screen, Introduction”, U. Carlsson and C. von Feilitzen (Edit.), Children and Media Violence, Goteborg University, UNESCO, p. 45-54.
Gençoğlu, C., Kumcağız, H. ve Ersanlı, K. (2014). “Ergenlerin Şiddet Eğilimine Etki Eden Ailevi Faktörler”, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 9/2, Winter 2014, p. 639-652.
Gerbner, G. (2014). Medyaya Karşı, M. Morgan (Der.), G. Ayas vd. (Çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Gilroy, D. (Yönetmen). (2014). Gece Vurgunu Film. ABD.
Groebel, J. (1998). “The UNESCO Global Study on Media Violence”, U. Carlsson and C. von Feilitzen (Edit.), Children and Media Violence, Goteborg University, UNESCO, p. 181- 199.
Halloran, J. D. (1973). “Televizyonun Toplum Üzerindeki Etkileri”, A. Usluata (Çev.), Televizyonun Etkileri, İstanbul: İstanbul Reklam Yayınları, s. 8-18.
Hamilton, J. T. (2000). “Media Violence and Public Policy”, J. T. Hamilton (Edit.), Television Violence and Public Policy, United States of America: The University of Michigan Press, p. 1-12.
Hammarberg, T. (1998). “Children and Harmful Influences from the Media”, U. Carlsson and C. von Feilitzen (Edit.), Children and Media Violence, Goteborg University, UNESCO, p. 21-30
Han, Byung-Chul (2016). Şiddetin Topolojisi, D. Zaptçıoğlu (Çev.), İstanbul: Metis Yayınları.
Haneke, M. (Yönetmen). (1992). Benny’nin Videosu Film. Avusturya – İsviçre.
Herzfeld, J. (Yönetmen). (2001). 15 Dakika Film. ABD.
Hoffner, C. (2000). “Framing of the Television Violence Issue in Newspaper Coverage”, J. T. Hamilton (Edit.), Television Violence and Public Policy, United States of America: The University of Michigan Press, p. 313-333.
Iyengar, S. (1997). “Siyasette Erişim Yanlılığı: Televizyon Haberleri ve Kamuoyu”, S. İrvan (Der.), Medya Kültür Siyaset, Ankara: ARK, s. 233 – 252.
Knight, M. G. vd. (2000). “Stop the Violence: Lessons from Antiviolence Campaigns Using Mass Media”, J. T. Hamilton (Edit.), Television Violence and Public Policy, United States of America: The University of Michigan Press, p. 267-312.
Lawrence, F. (Yönetmen). (2013). Açlık Oyunları: Ateşi Yakalamak Film. ABD.
Lumet, S. (Yönetmen). (1976). Şebeke Film. ABD.
Maigret, E. (2012). Medya ve İletişim Sosyolojisi, H. Yücel (Çev.), İstanbul: İletişim Yayınları.
Matelski, M. J. (1996). TV Haberciliğinde Etik, B. Öcal Düzgören (Çev.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Monaco, James (2014). Bir Film Nasıl Okunur?, E. Yılmaz (Çev.), İstanbul: Oğlak Yayıncılık.
Mutlu, E. (2008). Televizyonu Anlamak, Ankara: Ayraç Kitabevi.
Oğuzhan Börekci, Ü.A. (2012). "Darbe Dönemlerindeki "Baskı", "İşkence" ve "Şiddet"in Türk Romanlarına Yansımaları: “Şafak” ve “Gizli Emir”, International Symposium on Language and Commmunication: Resarch Trends and Challenges, İzmir Üniversitesi, s. 1629-1640.
Özkan, G. (2017). “Gençler Ekranda Şiddeti İzliyor”, Hürriyet, 8 Ekim 2017.
Postman, N. (2004). Televizyon Öldüren Eğlence, O. Akınhay (Çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Robins, K. (1999). İmaj Görmenin Kültür ve Politikası, N. Türkoğlu (Çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Ross, G. (Yönetmen). (2012). Açlık Oyunları Film. ABD.
Simmons, B. J. vd. (1999). “Television Violence and Its Effects on Young Children”, Early Childhood Education Journal, Vol. 26, No. 3, p. 149-153.
Taylan, H. H. (2011). Televizyonla Yetişmek: Televizyon Şiddetinin Etkileri Üzerine Bir Araştırma, Konya: Çizgi Kitabevi.
Trend, D. (2008). Medyada Şiddet Efsanesi Eleştirel Bir Giriş, G. Bostancı (Çev.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Uslu Üstten, A. (2016). “Gençlik Edebiyatı Eserlerinde Gençlik Sorunlarının Yansıtılış Biçimi Üzerine Bir Değerlendirme”, Turkish Studies -International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 11/20, Fall 2016, p. 605-616, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9997, ISSN: 1308-2140.
Wartella, E. vd. (1998). “Children and Television Violence in the United States”, U. Carlsson and C. von Feilitzen (Edit.), Children and Media Violence, Goteborg University, UNESCO, p. 55- 62.
Weaver, A. J. ve Kobach, M. J. (2012). “The Relationship Between Selective Exposure and the Enjoyment of Television Violence”, Aggressive Behavior, Vol. 38, p.175–184.
Wilson, B. J. vd. (1998). “The Nature and Context of Violence on American Television”, U. Carlsson and C. von Feilitzen (Edit.), Children and Media Violence, Goteborg University, UNESCO, p. 63-79.