Sümbül YALNIZCA YILDIRIM, Ayça SARAÇ DENGİZ, Erdinç ÇAĞLAYAN

Reflecting Team Experiences of Clients During the Counseling Process: A Post-Modernist Study

Reflecting team practice first emerged as a technique that was used to strengthen the therapeutic process in family and couple therapies but later, it began to be used as a supervision method. This practice, which is nowadays used in both forms, is appliedin the form of an inclusion of one or more therapists except for the therapist in the counseling process and a conversation of those people about the dialogue between the client/family and the therapist in a therapeutic setting the effects of reflecting team practice in the supervision process and in the therapeutic process have been discussed in many studies. However, there are few empirical studies on the effectiveness of the reflecting team in the counseling process. It is considered that this study examining the effect of reflecting team practice on the counseling process from the client's perspective will pave the way other studies. In this study, the opinions of clients, who were attending the counseling process, were obtained regarding how they experienced the reflecting team method applied during the process. The study was conducted using the interview method, one of the qualitative research methods, with 7 clients who were already attending the counseling process. Most of the clients stated that they had positive feelings about the presence of a reflecting team during the counseling process. The clients expressed that the presence of the reflecting team in the process provided them with multiple perspectives, contributed to their plans for the futureand enabled the process to focus on ‘now and here.’ Most of the clients gave a high score to the question ‘How effective was the presence of the reflecting team in the counseling session?’; only one client gave it a low score. These findings were discussed in the light of the literature.

Psikolojik Danışma Sürecinde Danışanların Yansıtıcı Ekip Sürecineİlişkin Deneyimleri:Post-modernist Bir Çalışma

Yansıtıcı ekip uygulaması, öncelikle aile ve çift terapilerinde terapötik süreci güçlendirmek için kullanılan bir teknik olarak ortaya çıkmış, ancak daha sonra bir süpervizyon yöntemi olarak kullanılmaya başlanmıştır. Günümüzde her iki haliyle de kullanılan bu uygulama, danışma sürecine terapist haricinde bir ya da daha fazla terapistin dahil olması ve bu kişilerin terapötik bir ortamda danışan/aile ve terapist arasında geçen diyalog ile ilgili konuşması şekline uygulanır. Alan yazın incelendiğinde dünyada yansıtıcı ekip uygulamasının hem süpervizyon sürecinde hem de terapötik süreç içerisindeki etkisinin birçok araştırmaya konu olduğu görülmektedir. Ancak yansıtıcı ekibin psikolojik danışma sürecinde etkililiği ile ilgili ampirik araştırmalar sınırlı sayıdadır. Yansıtıcı ekip tekniğinin danışma sürecindeki etkisini danışan perspektifinden inceleyen bu çalışmanın, Türkiye’de bu konuda yapılacak olan araştırmalara ışık tutacağı düşünülmektedir. Bu araştırmada, psikolojik danışma sürecine devam eden danışanların, süreçte uygulanan yansıtıcı ekip yöntemini ne şekilde deneyimledikleri ile ilgili görüşleri alınmıştır. Araştırma, araştırmacılarla halihazırda danışma sürecine devam eden7 danışanla nitel araştırma yöntemlerinden görüşme yöntemi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Danışanların çoğu, danışma sürecinde yansıtıcı ekibin varlığı ile ilgili olumlu duygular hissettiklerini ifade etmişlerdir. Danışanlar, yansıtıcı ekibin süreçte bulunmasının onlara çoklu perspektif kazandırdığını, gelecek ile ilgili tasarımlarına katkıda bulunduğunu ve süreci ‘şimdi ve burada’ya çektiğini belirtmişlerdir. Yansıtıcı ekibin danışma oturumunda bulunmasının süreçte ne kadar etkili olduğu sorusuna danışanların çoğu yüksek puan vermiş; yalnızca bir danışan düşük puan vermiştir. Elde edilen bu bulgular literatür ışığında tartışılmıştır.

PDF

___

Anderson, T. (1987). The reflecting team: Dialogue and meta-dialogue in clinical work. Family Process Journal, 26, 415-428

Anderson, H., & Goolishian, H. A. (1988). Human systems as linguistic systems: Preliminary and evolving ideas about the implications for clinical theory. Family process, 27(4), 371-393.

Ann-Egeli, N., Brar, N., Larsen, D., & Yohani, S. (2014). Coules experiences of hope when participating in the reflective team process: A case study. Contemporary Family Therapy, 36, 93-107.

Anslow, K. (2013). Systemic family therapy using the reflecting team: the experiences of adults with learning disabilities. British Journal of Learning Disabilities, 42(3), 236-243.

Brownlee, K. Vis J., & McKenna, A. (2009). Review of reflective team process: Strenghts, challenges and clinical implications. The Family Journal: Counseling and Therapy for Copules and Families, 17(2), 139-145.

Cox, J. A., Banez, L., Hawley, L. D., & Mostade, J. (2003). Use of reflective team process in the training of group workers. Journal for Specialists in Group Work, 28(2), 89-105.

Çekici, F., Avcı, R. & Çolakkadıoğlu, O. (2017). Psikolojik danışmada post-modernist bir süpervizyon yöntemi: Yansıtıcı ekip uygulaması. Turkish Studies, 12(28), 175-192.

Dallos, R., & Draper, R. (2012). Aile terapisine giriş. Ankara: Nobel Yayıncılık.

Egan, G. (2013). Psikolojik Danışma Becerileri (çev. Ö. Yüksel). İstanbul: Kaknüs Yayınları

Friedman, S., Brecher, S., & Mittelmeier, C. (1995). Widening the lens, sharpening the focus: The reflecting process in managed care. In S. Friedman (Ed.), The reflecting team in action: Collaborative practice in family therapy (s. 184-204). New York: Guilford Press.

Griffith, W. (1999).The reflective team as an alternative case teaching model: A narrative, conversational approach. Management Learning, 30(3), 343-362.

Haley, T. (2002). The fit between reflecting teams and a social constructionist approach. Journal of Systemic Therapies, 21(1), 20-40.

Jenkins, D. (1996). The reflective team approach to family therapy: A Delphi study. Journal of Marital and Family Therapy, 22(2), 219-238.

Kogan, S. M., & Gale, J. E. (1997). Decentering therapy: textual analysis of a narrative therapy session. Family Process, 36, 101-126.

Lax, W. D. (1995). Offering reflections: Some Theoretical and practical considerations. In S. Friedman (Ed.), The reflecting team in action: Collaborative practical in family therapy (p.p. 145-166). New York: Guildford Press

Lebensohn-Chivalvo, P., Crago, M., & Shisslak, C.M. (2000). The reflective team: An innovative approach for teaching clinical skills to family practice residents. Residency Education, 32(8), 556-560.

Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). An Expanded Sourcebook of Qualitative Data Analysis (2 . baskı). London: Sage Publication.

Moran, A., Brownlee, K., Gallant, P., Meyers, L., Farmer F., & Taylor, S. (1995). The effectiveness of reflective team supervision: a client’s experience of receiving feedback from distance. Family Therapy, 22(1), 31-47.

Morrison, P. A. (2009). Using an adapted reflective team approach the learn about mental health and illness with general nursing students: an Australian examples. International Journal of Mental Health Nursing, 18, 18-25.

Pare, D.A. (1999). Using reflecting teams in clinical training. Canadian Journal of Counseling, 33, 293-306.

Perlesz, A., Young, J., Paterson, R., & Bridge, S. (1994). The reflecting team as a reflection of second order therapeutic ideals. Australian and New Zealand Journal of Family Therapy, 15(3), 117–127.

Schlippe, A., & Schweitzer, J. (2016). Sistemik Müdahaleler (çev. T. Akbaş, B. Bozoğlan ve E. Yıldızeli). Ankara: Pegem Akademi. (Orijinal yayın tarihi:2010).

Smith, T. E., Sells, S.P., Alves-Pereira, G., Todahl, J., & Papagiannis, G. (1995). Pilot process research of reflecting conversations. Journal of Family Psychotherapy, 6, 71-89.

Willot, S., Hatton, T., & Oyebode, J. (2012). Reflective team process in family therapy: a search for research. Journal of Family Therapy, 34, 180-203.

Yalom, I. (2003). Kısa Süreli Grup Terapileri (çev. Zeliha İyidoğan Babayiğit). İstanbul: Kabalcı Yayınevi. (Orijinal yayın tarihi: 1983).

Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel araştırma Yöntemleri. İstanbul: Seçkin Yayıncılık.

Young, J., Saunders, F. Prentice, G., Macri-Riseley, D., Fitch, R. & Pati-Tasca, C. (1997). Three Journeys toward the reflecting team. Australian and New Zealand Journal of Family Therapy, 18, 27-37.