ÖZNENİN ÖTEKİ KİŞİLİK PROBLEMİ, ASLI ERDOĞAN’DA SUÇ VE SUÇ ORTAKLIĞI KAVRAMI

Postmodern öznenin varlığı, edebî eserle yaşam arasındaki ilişkiyi kurgusallıkta birleştiren bir bilinç ortaklığı üzerine kurulmuştur. Öteki kişilik, öznede sanatın yaratma bilinciyle özdeşleştiği kurmaca alanda zihinsel varlık olarak idealleştirdiği kurgusal benliğiyle çatışan somut yaşamındaki benliklerden oluşan yapısını ifade etmektedir. Öznenin kurulmakta olan yapısıyla ötekileşen bilinciyle ötekileşmeyen kendi özbenliği arasındaki çelişkiyi öznenin benliğinin öteki benlik durumları tarafından öldürülmesi biçiminde ortaya koyan postmodern anlatı süreçle ortaklaşan bilinç ortaklığı sorununu ortaya çıkarmaktadır. Bilinç ortaklığı öldürülen benliğin öteki bilinçle ilişkisini, bilinç katlini ve suç kavramının kendisinin yeni tanımını ortaya koyar mahiyettedir. Aslı Erdoğan'ın eserlerinde kendi kendisinin katili konumunda bulunan öteki benlik, alternatif sorunu yüzünden öteki benliklerini kendi benlik sorunu olarak yaşayan bilincin ortaklaşmış bilinçle birleştiği konumu karşılaşmaktadır. Öznenin öldürülmüş, katledilmiş bilincinde suç zihinsel ortaklığın bilinçlendirdiği ortak katil ve suç ortaklığı kavramını ifade etmektedir. Suçun ortak bilinç aracılığıyla içselleştirilmesi ve öznenin kendisinin kendisi tarafından katledilmesinin tanıklığı konumunda bulunan yaratma alanı bilinci, benlik parçalarını bilincin kendi kendisini öldürdüğü suç aleti konumuna yerleştirmektedir. Aslı Erdoğan'da bir bilinç sorgulaması, suç ve katil arayışı biçiminde ortaya konulan yolculuk insanın kendi bilincini ve bilincinin katilini ararken çağın suç kavramını ve suç ortaklığını ortaya koymaktadır. Öznenin benlik durumlarının suçlu konumda bulunduğu mevcut varlık alanı alternatif yaşam arayışını ifade etmektedir

THE OTHER PERSONALITY PROBLEM OF THE SUBJECT, THE NOTION OF CRIME AND ABETMENT ACCORDING TO ASLI ERDOGAN

The presence of the postmodern subject has been established over a consciousness association that combines the relation between the literary work and the life with fictionality. The other personality is expressing the structure that consists of the egos in the concrete life in subject in the fictional area where the art identifies with the consciousness of creation with its fictional ego that it idealized as notional creature which contravenes with its fictional ego. The postmodern narrative which expresses the contradiction between the establishing structure of the subject,the consciousness of the subject that is being marginalized and the self that is not being marginalized in the form of being killed of the ego of the subject by the other ego circumstances is creating a consciousness association problem becoming as the partner with the process.The consciousness association is in the character that presents the relation between the killed ego and other consciousness , the killing of the consciousness and the new description of the itself of the crime notion.The alter ego as the killer of itself in the Aslı Erdogan is meeting the location where the consciousness combines with the consciousness that become as a partner which lives the alter egos as the own ego problem due to the alternative problem. The crime is expressing the notions of mutual killer and the abetment which are raised awareness by the notional participation in the killed and slained consciousness of the subject. The consciousness of the creation area that is in the form of witness of being killed of the itself of the subject by itself and the interiorising of the crime through the mutual consciousness is showing the parts of the ego as the murder weapon that the consciousness kills itself. The journey that is showed as an investigation of consciousness and searching for crime and murderer in the Aslı Erdoğan is showing the notions of crime and abetment of the century while the human is searching for the own ego and the murderer of the ego. The current existence area where the ego situations of the subject are as the murderer is expressing the alternative searching for the life

PDF

___

BAKHTİN, M., (2001), Karnavaldan Romana, (çev. Sibel Irzık), Ayrıntı Yayınları: İstanbul.
BAUDLAİRE, (1999), C., Kötülük Çiçekleri, (çev. Erdoğan Alkan), Varlık Yayınları: İstanbul.
CHAMPDOR, (1991), Albert, Eski Mısır’ın Ölüler Kitabı, RM Yayınları: İstanbul. 1991.
ECEVİT, Y. (2002), Türk Romanında Postmodernist Açılımlar, İletişim Yayınları: İstanbul.
ECO, U., (1996), Yorum Aşırı Yorum, Can Yayınları: İstanbul.
ERDOĞAN, A., (2002), Mucizevî Mandarin, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları: İstanbul.
ERDOĞAN, A. (1996), Kabuk Adam, Adam Yayınları: İstanbul.
ERDOĞAN, A., (2006), Bir Delinin Güncesi, Everest Yayınları: İstanbul.
GÜR, İ. (2012/1), “Postmodern öznenin Sonu, Yeni İnsanın Alternatif Varoluşu Vahiy Bilinci, Kendinde Şey, Tanrı Parçacığı”, İtobiad, The Journal of The Human And Social Science Research, Volume:1, İssue:4, October-November, December, s. 98-131
GÜR, İ. (2012/2), “Yeni Hayat‟ta Kopya, Biyonizm, Sahte Merkez, Arayış” The Journal of Academic Social Science Studies (JASSS) Volume 51: İssue:8, December, p. 657-692.
GÜR, İ. (2013/1), “Tuğrul Tanyol‟un Şiirlerinde Boşluk Problemi, Öznenin Tanrısı Ses- varlık, Kendinde Şey” The Journal of Academic Social Science Studies (JASSS) Volume 6 Issue 2, February, p. 565-592.
GÜR, İ.(2013/2), “Mevcut Varoluştan Alternatif Varoluşa Dönüşüm Sürecinde Postmodern Özne: İmge Bilinci”, Yeni Türk Edebiyatı Araştırmaları, Yıl:5, S.9, Ocak- Temmuz, s.33-56.
GÜR, İ.(2013/3) “Benim Adım Kırmızı‟da Mutlakın Deneyimi: Büyük Bilinç, Kurulmuş Bilinç, Sanat Bilinci”, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 8/1 Winter p.1571-1598.
GÜR, İ., (2013/4), “Polisiye Kurmaca Özne İlişkisi ve Polisiyenin Yeni Adı Postmodern Esrar”, Humanitas, The Journal of Social Scienties, Number:1, January s.45-60.
KANTARCIOĞLU, S., (2007), Türk ve Dünya Romanlarında Modernizm, Paradigma Yayınları: İstanbul.
KRİSTEVA, J., (2004), Korkunun Güçleri, (çev. Nilgün Tutal), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
MİTCHELL, W. J. T., (1994), Picture Theory, The University of Chicago Pres, Chicago and London.
NİETZCHE, F., (2005), Tragedyanın Doğusu, (çev. Mustafa Tüzel), İthaki Yayınları, İstanbul.
ONG, W. J., Sözlü ve Yazılı Kültür, (çev. Sema Postacıoğlu), Banon Yayınları, İstanbul, 1995.
PARLA, J. (2010), Don Kişot’tan Bugüne Roman, İletişim Yayınları: İstanbul.
SYNER, J.R., (1999), Modernliğin Sonu Hakkında, “Modernliğin Sonu Postmodern Kültürde Nihilizm ve Hermenutik”, (haz. G. Vattimo), (çev. Ş. Yalçın), İz Yayınları: İstanbul.
YILMAZ, Âdem Eyüp, Edebiyat ve İntihar, Selis Kitaplar Yayınları: İstanbul.