ÖĞRETMENLERİN MESLEKİ GELİŞİM UYGULAMALARI AÇISINDAN PISA’DA BAŞARILI BAZI ÜLKELER İLE TÜRKİYE’NİN KARŞILAŞTIRILMASI

Bu araş t ırmada, PISA (Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı) 2015’te başarılı olan bazı ülkeler (Singapur, Güney Kore, Finlandiya, Avustralya) ile Türkiye’nin öğretmenlerin mesleki gelişimi uygulamaları bakımından karşılaştırmalı olarak analiz edilmesi amaçlanmaktadır. Araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden doküman incelemesi yöntemi kullanılmıştır. Araştırma evrenini, PISA (2015) sınavına katılan 35’i Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü (OECD) üyesi olmak üzere 72 ülke oluşturmaktadır. Araştırmada örneklem olarak, PISA (2015)’da üç ders (okuma, fen bilimleri, matematik) açısından yüksek başarı gösteren ve yeterli verilere ulaşılabilen ülkeler olan Singapur, Güney Kore, Finlandiya ve Avustralya seçilmiştir. Karşılaştırma için Türkiye araştırma örneklemine dâhil edilmiştir. Bu nedenle, araştırmada amaçlı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırma verileri, resmi belgeler ile bilimsel kaynaklardan elde edilmiştir. Bunlara ek olarak, ülkelerin eğitim sistemleri ile ilgili bilgiler veren uluslararası örgütlerin internet sitelerinden de yararlanılmıştır. Araştırmada ilgili ülkeler ile ilgili elde edilen veriler, “hizmet öncesi mesleki gelişim uygulamaları” ve “hizmet içi mesleki gelişim uygulamaları” temaları kapsamında elde edilmiş ve karş ı laş t ırmalar yapılarak yorumlanmıştır. Araştırmada incelenen PISA (2015)’da başarılı olan bazı ülkelerde (Singapur, Güney Kore, Finlandiya ve Avustralya) hizmet öncesi/ hizmet içi mesleki gelişim uygulamalarında, öğretmenlerin daha çok deneyim kazandıkları, uygulamalar içerisinde rol aldıkları, mesleki gelişimlerinde aktif oldukları görülmektedir. İlgili ülkelerde, sürekli gelişimin hedef alındığı ve uygulamaların da buna yönelik olduğu görülmektedir. Bu ülkelerdeki mesleki gelişim uygulamalarında, daha çok okula ve meslektaş öğrenmesine dayalı faaliyetler yer almaktadır. Bunun yanı sıra faaliyetlerin, çoğunlukla yerel düzeyde tasarlandığı ve yürütüldüğü görülmektedir. Dolayısıyla, faaliyetlerde çeşitlilik olduğu gözlemlenmektedir. Türkiye’de öğretmenler, çoğunlukla kurs ve seminer faaliyetlerine katılmaktadır. Mesleki gelişim uygulamalarında, öğretmenler genellikle pasif konumdadır. Faaliyetler, tüm öğretmenlerin katılmasına olanak sağlamamaktadır. Faaliyetler, çoğunlukla merkezi düzeyde yer almaktadır. Sürekli gelişimin hedeflendiği uygulamalar yer almamaktadır. Bu nedenle Türk eğitim sisteminde, öğretmenlerin mesleki gelişim uygulamalarının öğretmenlerin görüşleri alınarak oluşturulan, sürekli gelişmeyi dikkate alan, okula dayalı ve meslektaşların birlikte öğrenmesini içeren uygulamalar şeklinde olması önerilebilir.

THE COMPARISON BETWEEN SOME COUNTRIES HAVING THE HIGHEST ACHIEVEMENT IN PISA AND TURKEY IN TERMS OF TEACHERS’ PROFESSIONAL DEVELOPMENT PRACTICES

In this research, it is aimed to analyze comparatively some countries (Singapore, South Korea, Finland and Australia), performing well in PISA 2015 (International Student Assessment Programme) with Turkey in terms of professional development of teachers. Document analysis technique is applied in this research. Research universe includes 72 countries participating in PISA (2015) and 35 of which are member of Organization for Economic Development and Cooperation (OECD). As a research sample, Singapore, South Korea, Finland and Australia having high performance in PISA (2015) in terms of 3 subjects (reading, science, mathematics) and getting sufficient data were chosen. Turkey was involved in research sample for comparison. For this reason, purposeful sampling method was used in the research. Research data was obtained from legal documents and scientific sources. In addition, websites of international organizations, providing information about countries’ education systems, were applied. The data obtained about the related countries in the study were obtained within the framework of "pre- service professional development practices" and "in-service professional development practices" and interpreted by making comparisons. It is seen that the teachers have more experience, they are involved in the applications, and they have a say in their pre-service and in-service professional development in some countries (Singapore, South Korea, Finland and Australia), performing well in PISA (2015) and studied in the context of research. It is seen that continuous development is targeted and applications are planned according to this in the related countries. This professional development practices in their countries are mostly school-based activities and peer learning. Furhermore, the activities are mostly designed and carried out at the local level. Therefore, it is seen that there is diversity in activities. Teachers in Turkey, are mostly involved in activities including courses and seminars. Teachers are generally passive in their professional development practices. Activities don’t provide opportunity for the participation of all teachers. The activities are mostly at the central level. There are no applications targeted for continuous development. For this reason, it can be suggested that in the Turkish education system, the professional development practices of teachers are formed by taking the opinions of the teachers, taking into consideration the continuous development, based on the school and practices of the colleagues to learn together.

PDF

___

Abazoğlu, İ. (2014). Dünyada öğretmen yetiştirme programları ve öğretmenlere yönelik mesleki gelişim uygulamaları. Turkish Studies, 9(5), 1-46.
Acar, V., Ateş, A., Bümen, N., Çakar, E. ve Ural, G. (2012). Türkiye bağlamında öğretmenlerin mesleki gelişimi: sorunlar ve öneriler. Milli Eğitim Sosyal Bilimler Dergisi, 41(194), 31-50.
ACER. (2003). Australia's teachers: Australia's future: advancing innovation, science, technology and mathematics : background data and analysis. http://research.acer.edu.au/tll_misc/1/ 4 Eylül 2017 tarihinde erişilmiştir.
ACER. (2014). ACER 2012-2013 annual report. https://research.acer.edu.au/cgi/viewcontent.cgi?article=1015&context=ar 4 Eylül 2017 tarihinde erişilmiştir.
ACER. (2017). ACER 2015-2016 report.http://research.acer.edu.au/cgi/viewcontent.cgi?article=1019&context=ar 2017 tarihinde erişilmiştir.
AITSL. (2012). Australian teachers performance and development framework. http://www.aitsl.edu.au/docs/default-source/default-document- library/australian_teacher_performance_and_development_framework_august_2012.df?sfv rsn=e7c2ec3c_0 2 Eylül 2017 tarihinde erişilmiştir.
AITSL. (2016). Teacher registration in Australia. http://www.aitsl.edu.au/teach/standards 11 Eylül 2017 tarihinde erişilmiştir.
Aksel, N., Gül, İ. ve Türkmen, F. (2017). Aday öğretmenlerin görüşlerine göre aday öğretmen yetiştirme sürecinin değerlendirilmesi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(1), 365-388.
Andree, A., Darling-Hammond, L. & Wei, R.C. (2010). How high achieving countries develop great teachers. Stanford Center for Opportunity Policy in Education.-Research Brief, 1-8.
Aykaç, N., Bilgin, H. ve Kabaran, H. (2014). Türkiye’de ve bazı Avrupa Birliği ülkelerindeki öğretmen yetiştirme uygulamalarının karşılaştırılmalı olarak incelenmesi. Turkish Studies, 9(3), 279-292.
Barber, M., Chijoke, C. & Mourshed, M. (2010). How the world’s most improved system keep getting better. Mckinsey & Company.
Bautista, A., Gopinathan, S. & Wong, J. (2015). Teacher professional development in Singapore: depicting the landscape. Psychology, Society & Education, 7(3), 423-441.
Berry, B. & Eckert, J. (2012). Creating teacher incentives for school excellence and equity. Boulder, CO: National Education Policy Center.
Cherly, S. (2006). A national overview of teacher education in Australia. Giffith University. http://researchrepository.griffith.edu.au/bitstream/handle/10072/11601/ACE_paper.pdf?seq uence=1 2 Eylül 2017 tarihinde erişilmiştir.
Coleman, A.B., Coley, R.J., Phelps, R.P. & Wang, A.H. (2003). Preparing teachers around the World. ETS. 13 Eylül 2017 tarihinde http://www.ets.org/Media/Education_Topics/pdf/prepteach.pdf erişilmiştir.
Coşkun, İ., İlyas, İ.E. ve Toklucu, D. (2017). Türkiye’de aday öğretmen yetiştirme modeli: İzleme ve değerlendirme. 5 Eylül 2017 tarihinde http://setav.org/assets/uploads/2017/04/AdayOgretmenler.pdf erişilmiştir.
Çelik, Z. ve Gür, B.S. (2009). Türkiye’de eğitim sistemi yapısal sorunlar ve öneriler. (Rapor No. 1). Ankara: Siyaset Ekonomi ve Toplum Araştırma Vakfı.
Çobanoğlu, R. ve Kasapoğlu, K. (2010). PISA’da Fin başarısının nedenleri ve nasılları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 121-131.
Darling-Hammond, L., Gardner, M. & Hyler, M.E. (2017). Effective professional development. Palo Alto, CA: Learning Policy Institute.
Darling-Hammond, L. & Rothman, R. (2011). Teacher and leader effectiveness in high performing education systems. Alliance for Excellent Education, 1-54.
Eraslan, A. (2009). Finlandiya’nın PISA’da başarısının nedenleri: Türkiye için alınacak dersler. Necati Bey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 3(2), 238-24.
ERG. (2014). Eğitim izleme raporu. 8 Eylül 2017 tarihinde erişilmiştir. http://www.egitimreformugirisimi.org/wpcontent/uploads/2017/03/ERG_E%C4%B0R201 3.pdf
Gül, A. ve Özen, Y. (2007). Sosyal ve eğitim bilimleri araştırmalarında evren-örneklem sorunu. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 394-422.
Hunter, A., Jensen, B., Roberts-Hull, K. & Sonnemann, J. (2016). Beyond PD: Teacher professional learning high performing systems. Washington, DC: National Center on Education and the Economy.
KEDI. (2011). Brief understanding of Korean educational policy. In K. Ee-gyeong(ed.). Teacher policy: Recruiting and retaining effective teachers.
Kostina, L. (2015). Teacher Professional development strategies in Australian goverment and professional associations documents. Comparative Professional Pedagogy, 5(1), 120-126.
Kwak, Y., Park, J.H., Park, S. & Sang, K (2016). Republic of Korea. In I.V.S. Mullis, M.O. Martin, S. Goh, K. Cotter (Eds.), TIMSS 2015 encyclopedia: Education policy and curriculum in mathematics and science. USA, TIMSS and PIRLS International Study centre, Boston College.
Levent, F. ve Yazıcı, E. (2014). Singapur eğitim sistemine etki eden faktörlerin incelenmesi. Eğitim Bilimleri Dergisi, 39, 121-143.
Lim, K.M. (2014). Teacher education & teaching profession in Singapore. Paper presented at the International Conference on Teaching Profession in ASEAN, Bangkok, Thailand.
Lorraine, M.L. & Mackenzie, N. (2001). Professional development of teachers in Australia. European Journal of Education, 24(2), 87-98.
Maya, İ. (2016). Uluslararası öğrenci değerlendirme programı sonuçlarına göre ülkelerin başarılarını etkileyen eğitsel göstergeler. Turkish Studies-International Periodical for The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 11(3), 1665-1684.
MEB. (1973). Milli Eğitim Temel Kanunu. 9 Eylül 2017 tarihinde erişilmiştir. http://cocukhizmetleri.aile.gov.tr/data/5422bc94369dc316585c0e01/1.5.1739.pdf
MEB. (1994). Millî Eğitim Bakanlığı Hizmetiçi Eğitim Yönetmeliği. 5 Eylül 2017 tarihinde http://mevzuat.meb.gov.tr/html/51.html adresinden erişilmiştir.
MEB. (2011). Milli Eğitim Bakanlığın Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. 3 Eylül 2017 tarihinde erişilmiştir. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2011/09/20110914-1.htm
MEB. (2012). Millî Eğitim Bakanlığı İlköğretim Kurumları Yönetmeliği. 7 Eylül 2017 tarihinde erişilmiştir. http://www.obi.bilkent.edu.tr/Ortaokul/formlar/iooyonetmelik.pdf
MEB. (2015a). Milli Eğitim Bakanlığı Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliği. 5 Eylül 2017 tarihinde erişilmiştir. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2015/04/20150417-4.htm
MEB. (2015b). Aday öğretmen performans değerlendirme formu. 25 Ağustos 2017 tarihinde erişilmiştir.http://karayazi.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_04/20024807_ek3performan sdegelendirmeform.pdf.
MEB. (2016a). PISA 2015 Ulusal raporu. Ankara: MEB.
MEB. (2016b). Aday öğretmen yetiştirme sürecine dair yönerge. 9 Eylül 2017 tarihinde erişilmiştir.http://erzincan.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_03/03113624_02052358_yn erge.pdf
MEB. (2016c). Sözleşmeli öğretmenliğe başvuru ve atama duyurusu. http://www.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_08/05101302_szlemeliretmenalmduyurusu .pdf 27 Ağustos 2017 tarihinde erişilmiştir.
Mete, Y.A. (2013). Güney Kore, Japonya, Yeni Zelanda ve Finlandiya’da öğretmen yetiştirme ve atama politikaları. Turkish Studies, 8(12), 859-878.
MOE. (2012). The teacher growth model: Singapore. 15 Mayıs 2017 tarihinde erilmiştir. http://www.moe.gov.sg/media/press/files/2012/05/fact-sheet-teacher-growth-model.pdf
National Academies of Sciences, Engineering and Medicine. (2015). Mathematics curriculum, teacher professionalism and supporting policies in Korea and the United States: Summary of workshop. Washington DC: National Academies Press.
NCEE. (2017a). Singapore: Teacher and principal quality. http://ncee.org/what-we-do/center-on- international-education-benchmarking/top-performing-countries/singapore-overview- 2/singapore-teacher-and-principal-quality/ 15 Mayıs 2017 tarihinde erilmiştir.
NCEE. (2017b). South Korea: Teacher and principal quality. http://ncee.org/what-we-do/center-on- international-education-benchmarking/topperforming-countries/south-korea- overview/south-korea-teacher-and-principal-quality/
Niemi, H. (2015). Teacher professional development in Finland: towards a more holistic approach. Psychology, society & education, 7(3), 279-294.
OECD. (2011). Lesson from PISA For the United States. Paris: OECD Publishing. https://www.oecd.org/pisa/46623978.pdf 28 Temmuz 2017 tarihinde erişilmiştir.
OECD. (2013). Education policy outlook: Australia. Paris: OECD Publishing.
OECD. (2014). TALIS 2013 results: An international perspective on teaching and learning.Paris:
OECDPublishing http://www.istruzione.it/allegati/2014/OCSE_TALIS_Rapporto_Internazional_EN.pdf 12 Mart 2017 tarihinde erişilmiştir.
OECD. (2016). PISA 2015 results (volume 1): Excellence and equity in education. OECD Publishing,Paris.http://www.keepeek.com/Digital-Asset-Management/oecd/education/pisa- 2015-results volume-i_9789264266490-en#.WkleZvBl_IU 23 Mart 2017 tarihinde erişilmiştir.
Ostinelli, G. (2009). Teacher education in Italy, Germany, England, Sweden and Finland. European Journal of Education Research, Development and Policy, 44(2), 291-308.
Özer, R. (2004). Hizmetiçi eğitim alanlarında görev alan öğretim elemanlarının yeterliliklerine ilişkin kursiyer görüşleri. 13. Uluslararası Eğitim Bilimleri Kurultayı (ss. 1- 11). Malatya: İnönü Üniversitesi.
Pak-Tee, NG. (2012). Mentoring and coaching educators in Singapore education system. International Journal of Mentoring and Coaching in Education, 1(1), 24-35.
Parmaksız, Ş. (2010). Türkiye’de ve bazı Avrupa Birliği ülkelerinde öğretmenlere yönelik hizmetiçi eğitim programları ve uygulamaları (yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Salhberg, P. (2011a). The Secret to Finland’s Success: Educating Teachers. Stanford Center for Opportunity Policy in Education ~ Research Brief, 1-8.
Salhberg, P. (2011b). The Professional Educator: lessons from Finland. American Education, 35(2), 34-38.
Seferoğlu, S.S. (2004). Öğretmen yeterlilikleri ve mesleki gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 58, 40-45.
Taylor, U.T.S.P. (2015). Approaches to teacher developmet in Finland: learning from a high performer.file:///C:/Users/User/Downloads/4268-Approaches-to-teacher-development-in- Finland-learning-from-a-high-performer%20(7).pdf
Teija-Mikkilä, M. (2009). Methods and practices utilized to support teachers’ professional development in Finland. In: The 2AgePro Consortium (Ed.), Methods and practises utilized to support teachers’ professional development: Current state description (ss. 18-22). Oulu: University of Oulu, Learning and Research Services.
UNESCO. (2016). Teachers in Asia Pasific: Career progression and professionaldevelopment.UnescoBangkokOffice,France.http://unesdoc.unesco.org/images/ 0024/002460/246011e.pdf 16 Temmuz 2017 tarihinde erişilmiştir.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
YÖK. (2007). Öğretmen yetiştirme ve eğitim fakülteleri. Ankara: Yüksek Öğretim Kurulu. http://www.yok.gov.tr/documents/10279/30217/yok_ogretmen_kitabi/054a8c72- 174b4b00-a675-837874006db5 5 Eylül 2017 tarihinde erişilmiştir.