ÖĞRETMEN ADAYLARININ İŞ BİRLİKLİ ÖĞRENME UYGULAMALARINA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

İş birlikli öğrenme yöntemi, öğretim etkinliklerinde uygulama kolaylığı sağlaması, her yaş ve gruba uygulanabilir ve ekonomik olması yönüyle dikkat çeken bir yöntemdir. Öğrenci merkezli, yaparak yaşayarak öğrenmeyi ön plana çıkaran bu yöntem gelişmiş ülkelerde 1960'lı yıllardan beri kullanılmaktadır. Son yıllarda ülkemizde de kullanılmaya başlanan bu yöntem, sağladığı avantajlar ve verdiği olumlu sonuçlarla dikkat çekmektedir. Bu çalışmanın amacı sınıf öğretmeni adaylarının iş birlikli öğrenme uygulamalarına ilişkin bakış açılarını belirlemektir. Nitel araştırma metodolijisinin kullanıldığı bu araştırmanın çalışma grubunu 2010-2011 Eğitim-Öğretim yılı güz döneminde Artvin Çoruh Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Bölümü 1. sınıf ikinci öğretim programında eğitim gören 25 sınıf öğretmeni adayı oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak standartlaştırılmış görüşme (mülakat) formu kullanılmıştır. Uzman görüşleri doğrultusunda 7 açık uçlu sorudan oluşturulan form 14 haftalık iş birlikli öğrenme uygulamalarından sonra öğretmen adaylarına uygulanmıştır. Mülakat formuyla elde edilen verilerin değerlendirilmesinde tematik içerik analizi kullanılmıştır. Analiz sonuçları, öğretmen adaylarının çok büyük çoğunluğunun iş birlikli öğrenme uygulamalarına yönelik olumlu bakış açısına sahip olduğunu göstermiştir. Buna göre öğretmen adayları; iş birlikli öğrenmenin kendilerini sosyal yaşama hazırladığını; çalışmada aktif roller üstlenerek sorumluluklarını yerine getirdiklerini, iş birlikli öğrenmeyi zevkli ve öğretici bulduklarını, bu yöntemin diğer derslerde de kullanılması gerektiğini, derslerdeki motivasyonlarını yüksek tuttuğunu; geleneksel yönteme nazaran iş birlikli öğrenmeyi daha etkili bulduklarını, bu yöntemin öğrenme ihtiyaçlarına cevap verdiğini; bu yöntemle ders ve uygulamalarla ilgili eleştiri ve önerilerini birbirlerine çekinmeden dile getirerek grup tartışmaları yaptıklarını; değerlendirme süreçlerini olumlu bulduklarını, öğrenme aracı olarak kullanıldığı için sınavların stres yaşatmadığını ifade etmişlerdir

PROSPECTIVE TEACHERS’ OPINIONS ON COOPERATIVE LEARNING PRACTICES

Cooperative Learning is a method of drawing attention in terms of providing ease of practice in teaching activities, being economical and applicable to all ages and groups. The method highlighting studentcentered learning, learning by doing and experiencing has been used in developed countries since the 1960s. The method that has been used recently in our country is noteworthy because of the advantages and its positive results. The purpose of this study is to determine the prospective primary education teachers’ opinions on cooperative learning practices. The study group of this research consists of 25 prospective teachers who are first-year and evening education students at Artvin Coruh University, Faculty of Education in the department of Primary School Teaching in the fall semester of 2010-2011 academic year. In this study, qualitative research methodology has been used. Standardized interviews form was used as a means of data collection. The form generated with seven open-ended questions by the views of experts was applied to prospective teachers after the 14-week cooperative learning practices. Thematic content analysis was used to evaluate the data obtained from the interview form. The results of analysis have shown that the vast majority of prospective teachers have a positive outlook for cooperative learning practices. According to this, prospective teachers stated that cooperative learning prepares them in social life, they take active roles in the fulfillment of their responsibilities, they thought cooperative learning is enjoyable and instructive, this method should be used in other courses as well, It also keeps the motivation in courses high; when compared to traditional method, cooperative learning is more effective, this method meets the learning needs; thanks to this method, they do group discussions by expressing their criticism and suggestions to each other without hesitation related to courses and practices, they found evaluation processes positively, the exams don’t cause stress on the students due to the cooperative method used as a learning tool

PDF

___

AÇIKGÖZ, K. (2006) Aktif öğrenme, İzmir: Biliş Yayınları,
BECKMAN, M. (1990) Collabrative learning: Preparation for the workplace and democracy, College Teaching, 38, 128-133,
BROMLEY, K. and Modlo, M,. (1997). Using cooperative learning to improve reading and writing in language arts. Reading and Writing Quarterly, 13, 21-35,
BULUÇ, B. ve Gümüş, O., (2007). İşbirliğine dayalı öğrenme yaklaşımının Türkçedersinde akademik başarıya etkisi ve öğrencilerin derse ilgisi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 49, 7-30,
COLLİER, K.G. (1980) Peer-group learning in higher education: the development of higher-order skills. Studies in Higher Education, 5, 55-62,
COOPER, J., and Mueck, R. (1990). Student involvement in learning: Cooperative learning and college instruction, Journal on Excellence in College Teaching, 1, 68- 76.
ÇELEN F.K., Çeli, A. Ve Seferoğlu, S.S. (2011) Türk eğitim sistemi ve PISA sonuçları, Malatya: Akademik Bilişim Yayınları
DENZİN, N.K. ve Lincoln, Y.S. (1998) Collecting and interpreting qualitative materials, Sage Publication
GÜNGÖR, A.(2005) İş birlikli öğrenme yönteminin cinsiyete göre okuduğunu anlama stratejilerinin kullanımı ve okumaya yönelik tutum üzerindeki etkileri, Eurasian Journal of Educational Research, 20, p. 135-146
GÜNGÖR, A. ve Ün Açıkgöz, K. (2006) İşbirlikli öğrenme yönteminin okuduğunu anlama stratejilerinin kullanımı ve okumaya yönelik tutum üzerindeki etkiler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 48, 481-502
JOHNSON, D. W., & Johnson, R. T. (1999). What makes cooperative learning work? In Kluge, D. McGuire, S., Johnson, D.W., Johnson, R.T., Eds. Cooperative learning. Tokyo: Japan Association for Language Teaching.
JOHNSON, D.W., Johnson, R.T., & Smith, K. (1991). Active learning: cooperation In the college classroom, Edina Minn: Interaction Book Company
JOHNSON, D.W., Johnson, R.T. and Stanne, M.B. (2000). Cooperative learning methods: A metaanalysis, University of Minnesota, Minneapolis, USA. Web: http:// www.cooplearn.org/pages/cl-methods
JOHNSON, D.W.,& Johnson, R.T. (1992). Approaches to implementing cooperative learning in the social studies classroom, cooperative learning in the social studies classroom: An invitation social study. R.J., Stahl and R.L., Vansicle Editor: Washington National Council for the social studies. Bulletin No: 87, 44-51.
JOHNSON, D.W and Johnson, R.T ( 1994) Learning together and alone, Boston: Allyna and Bacon
JOHNSON, D.W and Johnson, R.T ( 1999). Making coperative learning work, Theory and practise, 38(2), 67-73.
KARAKOYUN, M. E. (2010) İlköğretim 5. sınıf öğrencilerine noktalama işaretlerinin öğretiminde işbirlikli öğrenme tekniklerinden Jigsaw I’in akdemik başarıya etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,
KILIÇ, A. G. (2004). İşbirlikli öğrenme, okuduğunu anlama, strateji kullanımı ve tutum, Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
KIRBAŞ, A.(2010). İşbirlikli öğrenme yönteminin ilköğretim sekizinci sınıf öğrencilerinin dinleme becerilerini geliştirmesine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
KAYIRAN Kuşdemir, B. (2007). Çoklu zeka kuramı destekli kubaşık öğrenme yönteminin Türkçe dersine ilişkin tutum ve okuduğunu anlamaya yönelik akademik başarı üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
KOÇ Erdamar, G. ve Demirel, H. (2010) Öğretmen adaylarının grup çalışmalarına ilişkin algıları. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 11,S. 3, 205-223
MADEN, S. (2010b). İlköğretim 6. sınıf Türkçe dersinde drama yöntemini temel dil becerilerinin kazanımına etkisi, Yayımlanmamış doktora tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
MADEN, S.(2011b). Takım oyun turnuva tekniğinin yazım kuralları ve noktalama işaretlerinin eğitiminde kullanımı, Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi Cilt: 2, S. 3, s. 52-67
MADEN, S. (2011a). Effect of Jigsaw I Technique on Achievement in Written Expression Skill, Educational Sciences: Theory & Practice - 11(2) Spring 911-917
MADEN, S.(2010). The effect of Jigsaw IV on the achievement of course of language teaching methods and techniques, Educational Research and Review Vol. 5(12), pp. 770-776,
SHARAN, S. (1980). Cooperative learning in small groups: Recent methods and effects on achievement, attitudes and ethnics relations. Review of Educational Research, 50, 241- 271.
SLAVİN, R.E. (1980). Cooperative learning. Review of Educational Research, 50(2), 315- 342.
SLAVİN R. E.,& Sharan S. (1990). Comprehensive cooperative learning methods: Embedding cooperative learning in the curriculum and school, cooperative learning: Th eory and research. New York: Preston Pres. 613–625.
SLAVİN, S.E., and Cooper, R. (1999). Improving intergroup relations: Lessons learned from cooperative learning programs. Journal of Social Issues, 55, 647-663.
SLAVİN, R.E. (1995). Cooperative learning: Theory, research, and practice (Second edition). Boston: Allyn and Bacon.
SLAVİN, R.E. (1996). Research for the future: Research on cooperative learning and achievement: What we know, what we need to know. Contemporary Educational Psychology, 21, 43- 69.
ŞAHIN, A.(2011b). Effects of Jigsaw III technique on achievement in written expression Asia Pacific Education Review Volume 12, Number 3 , 427-435.
ŞAHİN, A.(2010a) Effects of Jigsaw II technique on academic achievement and attitudes to writen experission course, Educational Research and Reviews Vol. 5(12),pp.777-787
ŞAHİN, E., Maden, S., Kardaş, M.N. ve Şahin A. (2011). Noktalama işaretlerinin öğretiminde grup araştırması tekniğinin öğrenci başarısına etkisi, Mustafa Kemal Universitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sayı/Issue: 15, s. 257 - 268
ŞAHİN, A. (2011c). Takım Oyun Turnuvaları Tekniğinin Uygulanmasına Yönelik Öğretmen Adaylarının Görüşleri, EKEV Akademi Dergisi, 46, 489-498
ŞAHİN, A. (2011). İş birlikli öğrenme teknikleri ve Türkçe öğretimi, (I. Basım), Ankara: Pegem A Yayınları,
UYSAL, M.E, (2009). İlköğretim Türkçe dersinde işbirlikli öğrenmenin erişi, eleştirel düşünce ve yaratıcılık becerilerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
YEŞİLYURT, E. (2009). İş birliğine dayalı öğrenmenin öğrenci davranışları üzerindeki etkisine ilişkin öğrenci görüşleri, Fırat University Journal of Social Science Cilt: 19, ( 2), s. 161- 178
YILDIRIM, A. ve Şimşek, H. (2005) Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
YILDIRIM, K. (2010) İş birlikli öğrenme yönteminin okumaya ilişkin bazı değişkenler üzerindeki etkisi ve yönteme ilişkin öğrenci-veli görüşleri, Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü