EĞİTİM FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİNİN BENİMSEDİKLERİ TEMEL İNSANİ DEĞERLER (NİĞDE İL ÖRNEĞİ)

Bu araştırma Niğde Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Bölümü öğrencilerinin benimsedikleri temel insani değerlerin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaç doğrultusunda; öğrencilerin benimsedikleri temel insani değerler cinsiyete göre farklılaşmakta mıdır? Öğrencilerin benimsedikleri temel insani değerler öğrencilerin öğrenim gördükleri sınıf derecesine göre farklılaşmakta mıdır? Öğrencilerin benimsedikleri temel insani değerler öğrencilerin öğrenim benimsedikleri temel insani değerler ölçeğinin alt boyutlarına göre nasıl bir dağılım göstermektedir? Sorularına cevap aranmıştır. türlerine göre farklılaşmakta mıdır? Öğrencilerin benimsedikleri temel insani değerler ölçeğinin alt boyutlarına göre nasıl bir dağılım göstermektedir? Sorularına cevap aranmıştır. Araştırma tarama modeli niteliğinde olup betimsel bir çalışmadır. Literatür taraması ve anket teknikleri kullanılmıştır. Bu çalışma kapsamında Niğde Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği programında okuyan öğrencilerinin benimsedikleri temel insani değerler belirlenmiştir. Değerlerin belirlenmesinde Schwartz (2006) tarafından geliştirlen Temel İnsani Değerler Ölçeği kullanılmıştır. Anket 128 erkek ve 360 kız olmak üzere toplam 488 öğrenciye uygulanmıştır. 1. Sınıftan 191, 2. Sınıftan 172, 3. Sınıftan 68 ve 4. Sınıftan 57 öğrenci uygulamaya katılmıştır. Frekans dağılımı, t-testi, ANOVA istatistik teknikleri kullanılarak analiz edilmiştir. Yapılan çalışmada genel olarak şu sonuçlara ulaşılmıştır; Öğrencilerin benimsedikleri değerlerde sınıfa, cinsiyete ve öğretim türüne göre anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. Ancak öğrencilerin ölçeğin maddelerine verdikleri cevapların aritmetik ortalamaları incelendiğinde kurallara uyum, yardımseverlik, gelenek, evrensellik, öz benlik, başarı ve güven alt boyutlarında genellikle katılıyorum ve kesinlikle katılıyorum aralıklarında yığıldığını, güç, haz ve teşvik alt boyutlarında ise belirgin bir yığılmanın olmadığı tespit edilmiştir.

PDF

___

AKKİPRİK, G. B. (2007). Genel Lise Öğretmenlerine Göre Karakter Eğitimi Yoluyla Öğrencilere Kazandırılacak Değerler: Çok Boyutlu Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

AKTAN, D. ve TURAN, S. (2008). Okul hayatında var olan ve olması düşünülen sosyal değerler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. Bahar 2008, 6(2), 227-259

AKYÜZ, Y. (1990). Darülmuallimînin İlk Nizamnamesi (1851), Önemi ve Ahmet Cevdet Paşa. Millî Eğitim. 95. 3-20.

ANONİM, (2000). Herkes İçin Eğitim Dünya Beyannamesi. http://anamurhem.gov.tr/. Erişim: 12.02.2012.

ASLAN, R. (2007). Öğretmen görüşlerine göre ilköğretim birinci basamaktaki öğrencilerin temel bilgi, beceri ve değerleri kazanma düzeyleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

BALCI, F. A. ve YELKEN, T. Y. (2010). İlköğretim öğretmenlerinin değer kavramına yükledikleri anlamlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) 39: 81-90.

ÇENGELCİ, T., HANCI, B., KARADUMAN, H. (2013). Okul ortamında değerler eğitimi konusunda öğretmen ve öğrenci görüşleri. Değerler Eğitimi Dergisi. 11 (25), 33-56.

DEWEY, J. (2008). Okul ve Toplum. (Çev: H.A. Başman). Ankara: Pegem Akademi Yayınevi.

DİLMAÇ, B., Bozgeyikli, H., Cıkılı, Y. (2008). Öğretmen adaylarının değer algılarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi © Değerler Eğitimi Merkezi. 6 (16), 69-91.

DİLMAÇ, B. ve EKŞİ, H. (2007). Değerler eğitiminde temel tartışmalar ve temel yaklaşımlar. İlk Öğretmen Eğitimci Dergisi. 14, 21–29.

DOĞAN, İ. (2010). Eğitim Sosyolojisi, Kavramlar Sorunlar, Ankara, Nobel Yayıncılık Nisan.

DOĞAN, N. (1993). İlk ve Orta Dereceli Okul Ders Kitapları ve Sosyalleşme (1876–1918). Ankara: Bağlam Yayınları.

ELBİR, B.ve BAĞCI, C. (2013). Değerler eğitimi üzerine yapılmış lisansüstü düzeyindeki çalışmaların değerlendirilmesi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 8/1 Winter 2013, 1321- 1333.

ERDEM, A. R. (2003). Üniversite kültüründe önemli bir unsur: değerler. Değerler Eğitimi Dergisi. 1(4), 55-72.

FİCHTER, J. (1994). Sosyoloji Nedir? (Çev. Nilgün Çelebi). Ankara. Attila Kitabevi

GUDMUNSDOTTİR, S. (1991). Values in pedagogical content knowledge. Journal of Teacher Education. 41 (3). 44-52.

KIZILÇELİK, S., ERJEN, Y. (1992). Açıklamalı Sosyolojik Terimler Sözlüğü. Konya: Günay Ofset.

NAYLOR, T. D., DİEM, R. (1987). Elementary and middle school social studies , New York: Random House. Aktaran: Kuş, Z,, Merey, Z., Karatekin, K. (2013). İlköğretim 4. ve 5. sınıf sosyal bilgiler ders kitaplarında yer alan değerler. Değerler Eğitimi Dergisi, 11(25),183-214.

ÖZDEN, Y. (2005). Eğitimde Yeni Değerler. Geliştirilmiş 6. Baskı. Pegem Yayınları.

ÖZEL, H., YILMAZ, G., BEYAZ, İ., ÖZER, S., ŞENOCAK,, E. (2009). İlköğretim okulları sınıf içi öğrenme ortamları üzerine bir araştırma. İlköğretim Online, 8 (2), 493-498.

ÖZENSEL, E. (2003). Sosyolojik bir olgu olarak değer. Değerler Eğitimi Dergisi. 1 (3), 217-239.

ÖZGENER, Ş. (1998). Organizasyonlarda İş Ahlakının Kurumsallaşması. www.Stratejiyonetim. Erişim: 09.12.2010

ROKEACH M. J. (1973). The nature of human values. New York: The Free Press.

SAFRAN, M., KAN, A., ÜSTÜNDAĞ, M. T., BİRBUDAK, TO. S., YILDIRIM, O. (2014). 2013 Kpss Sonuçlarının Öğretmen Adaylarının Mezun Oldukları Alanlara Göre İncelenmesi. Eğitim ve Bilim. Cilt 39, Sayı 171. 13-25.

SARI, E. (2005). Öğretmen adaylarının değer tercihleri: Giresun Eğitim Fakültesi örneği. http://www.dem.org.tr/ded/10/DED10mak5.pdf adresinden 20/03/2009 tarihinde alındı. Aktaran: Altunay, E., & Yalçınkaya, M. (2011). Öğretmen adaylarının bilgi toplumunda değerlere ilişkin görüşlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Kuramve Uygulamada Eğitim Yönetimi [Educational Administration: Theory and Practice], 17(1), 5-28.

SCHWARTZ, S. H. (2006). Basic human values: Theory. measurement, and applications. Revue. TAY, B., ve YILDIRIM, K. (2009). Sosyal bilgiler dersinde kazandırılması amaçlanan değerlere ilişkin veli görüşleri. Kuram ve uygulamada eğitim bilimleri. 9, 1499-1542.

THORNBERG, R. (2006). Hushing as a moral dilemma in the classroom. Journal of Moral Education, 35 (1), 89–104.

TURAL, S. (1992). Kültürel Kimlik Üzerine Düşünceler. Ankara: Ecdad Yayınevi.

TURAN, S. ve AKTAN, D. (2008). Okul Hayatında Var Olan Ve Olması Düşünülen Sosyal Değerler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. Bahar 2008, 6(2), 227-259.

YILDIRIM, K. (2009). Values education experiences of Turkish class teachers: A phenomonological approach. Egitim Arastirmalari-Eurasian Journal of Educational Research. 35, 165-184.

YÜKSEL, S. (2002) Yükseköğretimde Eğitim-Öğretim Faaliyetleri ve Örtük Program. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt: XV. Sayı: 1. 361-370.