EBEVEYNLERİN EĞİTİM İHTİYAÇLARININ BELİRLENMESİ (ÇUKURCA İLÇESİ ÖRNEĞİ)

Bu araştırmanın amacı, ebeveynlerin eğitim ihtiyaçlarının ortaya konulmasıdır. Araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 eğitim-öğretim yılı süresince Çukurca Eğitim Kalitesini Artırma Projesi (ÇEKAP) kapsamında projeye katılım gösteren ve Hakkâri–Çukurca ilçesinde ikamet eden ebeveynlerden oluşmaktadır. Toplamda 137 ebeveyn bu çalışmanın araştırma grubunu oluşturmaktadır. Nitel yöntemde yapılan bu araştırmada, veri toplama aracı olarak; ebeveynlere ilişkin demografik bilgilerin yer aldığı kişisel bilgi formu ve eğitim ihtiyaçlarına yönelik soruların yer aldığı yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Ebeveynler ile olan görüşmeler, uygun zaman aralıkları belirlenerek ev ziyaretleri şeklinde bireysel olarak gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, ebeveynlerin eğitime ihtiyaç duydukları, ebeveynlerin gereksinim duydukları bu ihtiyaçların hem kendileri için hem de çocuklar için olduğu görülmüştür. Ebeveynlerin çocuklarla ilgili olan ihtiyaçları en çok çocukların zihin gelişimleri için neler yapabilecekleri konusunda olduğu görülürken; ebeveynlerin kendileri için ise, akademik bilgi ve beceri alanında desteğe ihtiyaç duydukları bulunmuştur. Ebeveynlerin eğitimin nasıl olması gerektiği hususunda, programın sanatsal etkinlikler ile dolu olmasını istedikleri belirlenmiştir. Eğitim gün ve saatleri için en uygun olunan zamanın da pazartesi günleri olduğu ve 14.00 ile 15.00 saatleri arasında uygun olunduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak ebeveynlerin çocukların gelişimi için en önemli gelişim alanı olarak zihinsel gelişim alanını benimsedikleri ve kendilerini de akademik konularda geliştirmek istedikleri saptanmıştır.

DETERMINING THE EDUCATION NEEDS OF PARENTS: THE CASE OF ÇUKURCA DISTRICT

The aim of this study is to reveal the educational needs of parents. The study group consisted of parents who participated in the project within the scope of Çukurca Education Quality Improvement Project (ÇEKAP) during 2017-2018 academic year and who resided in Çukurca district of Hakkâri Province. A total of 137 parents were the research group of this study. In this research conducted in qualitative method, as a data collection tool; a personal information form including demographic information about parents and a semi-structured interview form with questions about training needs. Interviews with parents were conducted individually in the form of home visits by determining the appropriate time intervals. Content analysis method was used for data analysis. As a result of the research, it was seen that parents need education both for themselves and for children. While the educational needs of parents related to children can be seen most about what they can do for children's development; it was found that parents need educational support for their academic knowledge and skills. It is determined that parents want the educational program to be full of artistic activities. It is also determined that the most suitable time for training days and hours is on Mondays and between 14.00 and 15.00 hours. As a result, it was found that parents adopted the field of mental development as the most important development area for children's development and wanted to develop themselves in academic subjects.

PDF

___

Alabay, E. (2017). Okul öncesi dönem çocuğu olan ebeveynlerin ebeveynlik tutumlarının incelenmesi, Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 1(2), 156-174.
Aslanargun, E., & Tapan, F. (2011). Okul öncesi eğitim ve çocuklar üzerindeki etkileri, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 219-238.
Aydoğan, Y. (2017). Anne baba eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
Bağatarhan, T. & Nazlı, S. (2013). Ebeveyn eğitim programının annelerin ebeveynlik öz- yeterliliklerine etkisi. Sosyal Politika Çalışmaları, 13 (31), 67-88.
Baydar, N., Küntay A., Gökşen, F., Yağmurlu, B. ve Cemalcılar, Z. (2010). Türkiye’de Erken Çocukluk Gelişim Ekolojileri Araştırması. http://www.manevisosyalhizmet.com/wpcontent/uploads/2014/01/erkencocuklukgelis imekolojileriarastirmasi.pdf Erişim tarihi:01.11.2018
Catron, C. and Allen, J. (2003). “Partnerships with Parents” Early Chıldhood Curriculum ACreative Play Model. New Jersey Colombus :Merrill Prentice Hall Upper Saddle River.
Çelenk, S. (2003). Okul başarısının ön koşulu: okul aile dayanışması. İlköğretim-Online, 2(2), 28-34, E-Dergi, http://ilkogretim-online.org.tr.
Demircioğlu, H. (2012). 6 yaşında çocuğu olan annelere uygulanan aile eğitimi programının aile işlevleri ve anne baba tutumları ile çocuğun gelişimi üzerindeki etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Diğler, M. (2017). Okul öncesinde resim eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
Ekinci, V. (2006). Okul öncesi eğitim programındaki duyuşsal ve sosyal becerilere yönelik hedeflere uygun olarak hazırlanan aile katılımlı sosyal beceri eğitimi programının çocuklarda sosyal becerilerin gelişimine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı Okul Öncesi Öğretmenliği Programı, İzmir.
Fidan, N. (2012). Okulda öğrenme ve öğretme (3.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Gomby, D.S. (2005). Home visitation in 2005: Outcomes for children and parents.
Güler Yıldız, T. (2017). Anne baba eğitimi (4.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Kılınç, F.E. (2011). Anne eğitim programı ile anne-çocuk etkileşim programının 24-36 aylık çocukların bilişsel becerilerine ve annelerin çocuk yetiştirme davranışlarına etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Koçyiğit, S. (2009). İlköğretim birinci sınıf öğretmenlerinin ve ebeveynlerin görüşleri ışığında okula hazır bulunuşluk olgusu ve okul öncesi eğitime ilişkin sonuçları. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çocuk Gelişimi ve Ev Yönetimi Anabilim Dalı Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Programı, Konya.
Powell, D.R (1990). Parent education support programs.
Saçan, S. (2015). Türkiye’de Aile eğitimi konusunda yapılan tez çalışmalarının incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(1)158-170.
Tezel Şahin, F. & Kalburan, F.N.C. (2009). Aile eğitim programları ve etkililiği: Dünyada neler uygulanıyor? Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 1(25).
Tezel Şahin, F. & Özbey, S. (2007). Aile eğitim programlarına niçin gereksinim duyulmuştur? Aile Eğitim Programları neden önemlidir? Aile ve Toplum, 3 (12), 7-12.
Ulutaş, İ. & Ersoy, Ö. (2004). Okul öncesi dönemde sanat eğitimi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 12(1), 1–12.
Unutkan, P. Ö. (2006). Okul öncesinde ilköğretime hazırlık. İstanbul: Morpa Yayınları
Uyanık, Ö. & Kandır, A. (2010). Okul öncesi dönemde erken matematik beceriler. Kuramsal Eğitimbilim, 3(2), 118-134.
Yalçın, A. (2009). Annelere 0-6 yaş çocuğunun gelişimsel özellikleri konusunda bir eğitim programı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Yapıcı, Ş. (2010). Türk toplumunda aile ve eğitim ilişkisi. Turkish Studies, 5 (4),1544-1570.
Yazıcı, Z. (2002). Okulöncesi eğitiminin okul olgunluğu üzerine etkisinin incelenmesi, Milli Eğitim Dergisi, 155-156.
Yıldırım, V. Y. (2017). Okullarda uygulanan öğretim programları hakkında velilerin görüşlerinin değerlendirilmesi, Harran Education Journal, 2(2), 33-49.