İRFAN TOSUNCUOĞLU

COMMUNICATIVE APPROACH: STUDENT INVOLVEMENT

It is established that language is not just a system of rules, but also a means of communication for people. There is a great difference between knowing the various grammatical rules of a language and the ability to be able put these rules into use efficiently while communicating. Today, the expanding international role of the English language means that students are required to use it for their specific purposes. All the language teaching methods presented to date, beginning from grammar and translation, have tried to find a remedy for language teaching and learning. For many years, communicative language teaching (CLT) has been one of the most effective methods in second language and foreign language teaching. The Communicative Approach was an endeavor to overcome some of the weak components of foreign language teaching and learning, and plays a crucial role as a result of students’ need to communicate in a foreign or second language. Students are placed at the center of teaching as the main component, but sometimes student participation in activities is problematic for teachers. Communicative Language Teaching has been a very popular method for years, it is used in foreign language classrooms to teach learners how to communicate effectively. This article analyzes the Communicative Approach in detail, and asserts student’s involvement.

KOMİNİKATİF YAKLAŞIM: ÖĞRENCİ KATILIMI

Dilin sadece bir kurallar dizisi olmayıp aynı zamanda günümüz dünyası içerisindeki insanlar için bir iletisim vasıtası olduğu herkes tarafından bilinir ve bu durum son derece yadsınamaz bir gerçektir. Bir dilin o dile ait çok çeşitli sayıdaki dilbilisi kurallarını bilmekle iletişim esnasında bu kuralların etkin bir şekilde kullanıma koyma kabiliyeti ve bilgi ve becerisi arasında büyük bir fark vardır. Günümüzde İngilizcenin uluslararası gittikçe yaygınlaşmakta olan rolüyle öğrenciler bu dilin belirli amaçlar için kullanımı konusuna daha da artab bir biçimde yoğunlaşmaktadırlar. Günümüze kadar, bütün dil öğretim metodları, dilbilgisinden çeviriye kadar, dil öğretme ve öğrenme konusuna bir çözüm getirmeye çalışmışlardır. Yıllar boyunca kominikatif dil öğretimi(KDÖ) ikinci ve yabancı dil öğretiminde en etkili metodlardan biri olagelmiştir. Kominikatif yaklaşım, ikinci veya yabancı dil öğretim ve öğretiminin zayıf yönlerini bertaraf etme marifeti yönüyle, öğrencilerin ikinci ve yabancı dil öğreniminde iletişim gereksinimlerinden dolayı son derece hayati bir önem ve anlama sahiptir. Genel anlamda öğrenciler eğitimin tam olarak merkezine, temel unsur olarak yerleştirilir, fakat bazan sınıf aktivitelerinde öğrenci katılımıyla ilgili olarak öğretmenlerce sorun yaşanabilmektedir. Kominikatif dil öğretimi yıllardan beri çok gözde bir metod olup yabancı dil sınıflarında öğrencilere etkin bir iletişim saglamak için üzerinde durulan bir konudur. Bu makale Kominikatif Yaklaşım detaylı bir şekilde incelenmekte ve öğrenci katılımını vurgulamaktadır.

PDF

___

Akkaş, F. D. (2015). The Use of the Communicative Approach in 9th Grade English Classes of Two High Schools in Buca, Izmir. Unpublished Thesis, Dokuz Eylül University, Institute of Social Sciences, Izmir.

Bayraktaroğlu, S. (2015). Türkiyede Yabancı Dil Eğitimi. Öğretmen Dünyası: Ankara.

Brown, D. H. (2001). Teaching by Principles: An Interactive Approach to Language Pedagogy. Second Edition. New York: Longman.

Corder, S. P. (1973), Introducing Applied Linguistics. Penguin Education. (pp. 19-21) cited by

Byrne, D., (1980), English Teaching Perspectives. Longman (pp. 14, 16-17).

Çelebi, M. D. (2006). Türkiye’de Anadil Eğitimi ve Yabancı Dil Öğretimi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 21, 285-307.

Deveci, C. Ç., Buyruk A. A, Erdoğan, P.,& Toy, B. Y. (2016). İngilizce Konuşma Becerisinin Öğretimine İlişkin İhtiyaçlarin Değerlendirilmesi. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 11/14 Summer 2016, p. 915-934, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9919 ISSN: 1308- 2140, ANKARA-TURKEY

Dörnyei, Z. (2013). Communicative Language Teaching in the Twenty-First Century: The Principled Communicative Approach. In J. Arnold & T. Murphey (Eds.), Meaningful Action: Earl Stevick’s Influence on Language Teaching. Cambridge: Cambridge University Press. 161- 171.

Hart, A. (1998). Teaching the media: international perspectives. Lawrence Erlbaum Associates.

Hattum, T. V. (2006). The Communicative Approach Rethought. Retrieved http://www.tonvanhattum.com.br/comreth.html. Retrieved on September 19, 2017. from:

Işık, A. (2008). Yabancı Dil Eğitiminde Yanlışlar Nereden Kaynaklanıyor? Journal of Language and Linguistic Studies, 4 (2), 15-26.

Kırkgöz, Y. (2007). English Language Teaching in Turkey: Policy changes and their Implementations. Regional Language Centre Journal, 38 (2), 216-228. Larsen – Freeman, D. (1986). Techniques and principles in Language Teaching. Oxford, pp 123, 130-132, 135-137, 140

Littlewood, W. (1984). Foreign and Second Language Learning: Language Acquisition Research and its Implications for the Classroom. Cambridge: Cambridge University Press. pp, 74

Mc Donough, J. & Shaw, C. (2003). Materials and Methods in ELT. The UK: Blackwell Publishing.

Nunan, D. (Ed.). (2003). Practical English language teaching. New York: McGraw Hill.

Polat, M., & Erişti, B.(2018). Yabancı Dilde Dinleme Kaygısı Ölçeğinin Geliştirilmesi. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 13/11, Spring 2018, p. 1113-1138, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.13438 ISSN: 1308-2140, ANKARA-TURKEY

Prasad, B. B. N. (2013). Communicative Language Teaching in the 21st Century ESL Classroom. English for Specific Purposes World. 14 (40). Retrieved from: http://www.esp-world.info/. Accessed, December 7, 2017.

Richards, J. and Rodgers, T. (2001). Approaches and Methods in Language Teaching. Cambridge: Cambridge University Press.

Sarıçoban, A. (2014). Ulusal Yabancı Dil Çalıştayının Tarihçesi. 3. Uluslararası Yabancı Dil Eğitimi Kurultayı, İstanbul, 23-24 Ekim 2014, Konferanstan Seçkiler.

Segalowitz, N. & Lightbown, P, M. (1999).Psycholinguistic approaches to SLA. Annual Review of Applied Linguistics, pp. 19, 43–63.

Snow, D. (2007). From Language Learner to Language Teacher: An Introduction to Teaching English as a Foreign Language. TESOL Journal, Alexandria, Virginia, pp. 21, 211.

Taylan, H.(2017). Dünyada Küreselleşme ve Dil Eğitimi: Modernliğin Dili Olarak İngilizce ve Gelenekselliğin Dili Olarak Ötekiler. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 12/18, p. 605-620, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.11394, ISSN: 1308-2140, ANKARA- TURKEY

Tsinghong, M. (2009). On Communicative Language Teaching –Theoretical Foundations and Principles. Asian Social Science. 5 (4). 40-45

Wilkins, D.A . (1972). Linguistics in Language Teaching. Publisher: Edward Arnold, London, UK.

Worsnop C.(1994). Screening images: Ideas for media education. Mississauga, Wright Communications, 1994.

https://en.wikipedia.org/.../Communicative_language_teachiing , retrieved, July 3, 2018