ÇOCUK PSİKANALİZİNİN GERÇEK TARİHÇESİ

Bu makalede çocuk psikanalizinin tarihiyle ilgili İngilizce ve Almanca en üst düzey kaynaklar sentezlenmiş ve yorumlanmıştır. Türkçe’de hiç bilinmeyen fakat Çocuk Psikanalizinin gerçek anası olan Hermine Hug-Hellmuth’un psikoanalitik kuramın babası Sigmund Freud’dan etkilenmesi, onun prensipleri doğrultusunda çocukları analiz etmeye başlaması, çocuk psikanalizinde ilk kez oyun terapisini kullanması, daha sonra ortaya çıkan Melanie Klein ve Anna Freud’un Hug-Hellmuth’un mirasını nasıl ele geçirdikleri, aralarındaki liderlik çatışması ve teoriyi farklı geliştirme çabaları anlatılmaktadır. Hermine Hug-Hellmuth Almanca konuşulan ülkelerin psikoloji camilarında iyi tanınmasına rağmen Anglosakson kaynaklarda adına fazla rastlanmamaktadır. Yıllarca psikanaliz uyguladığı kendi yeğeni tarafından öldürülmesinin ardından çocuk psikanalizi çalışmalarına şüpheyle yaklaşım artmış ardından Anna Freud ve Melanie Klein alanı sahiplenmiştir. Bu iki yeni liderin temel yaklaşımları Hug-Hellmuth’dan alıntıdır, ancak bunu referanssız yapmışlardır. Örneğin Melanie Klein oyun terapisini kendisi ortaya çıkarmış gibi bir izlenim vermiş ve bu yanlış bilgi tarih içinde yerini almıştır. Benzer şekilde Anna Freud da Hug-Hellmuth’dan terapiye ebeveynlerin de iştirakı ve terapinin öğretici amacıyla ilgili unsurları referans yapmaksızın almıştır. Çocuk psikanalizi Türkiye’de henüz emekleme aşamasında olan ve eğitime ihtiyaç duyulan çok uzmanlık gerektiren bir konudur. Zaman içinde çocuk psikanalitik psikoterapisi çeşitlenmesine rağmen yeni eklenen çoğu unsur Hug- Hellmuth’un Almanca orijinal metinlerinde karşımıza çıkar. Bu makale, orijinal metinlerden bilgileri içermesi açısından psikoterapistler ve bilim tarihçileri için faydalı bir kaynaktır.

THE TRUE HISTORY OF CHILD PSYCHOANALYSIS

In this article, the top-notch child-psychoanalysis related resources in English and German are synthesized and interpreted. The first influence of the founding father of psychoanalytical theory, Sigmund Freud, on the real mother of child analysis Hermine Hug-Hellmuth, who is largely unknown to Turkish intelligentia, her start with child analysis, the unplanned emergence of play therapy during her child analysis practice, her successors Melanie Klein and Anna Freud, alongside their rivalry for gaining leadership in child psychoanalysis are presented in a historical perspective. Although the psychology circles in German speaking countries are well informed of Hug-Hellmuth, Anglo-Saxon resources do not contain much information about her life and contributions. Her murder by her adolescent nephew who was brought up by her according to the precepts of child psychoanalysis led to years of stillness in this area. Only after some time, two new leaders emerged who largely shared Hug-Hellmuth’s ideas as theirs. For instance, Melanie Klein introduced play therapy as her own invention which emerged during analysis, without making any reference to Hug-Hellmuth. Likewise, Anna Freud used educational elements and parental participation in therapy not mentioning these are Hug-Hellmuth’s ideas. Shortly, in Turkey child psychoanalysis is still in a toddler stage, thus in need of training and expertise. This article aims to become a useful information guide for Turkish psychotherapists and science historians interested in the field.

___

  • English, W.H. (1936). Treatment of behavior disorders in children. Psychiatric Quarterly, 10(1), 45-71.
  • Freud, A. (1927). Einführung in die Technik der Kinderanalyse. Internationaler Psychoanalytischer Verlag, Leipzig - Wien – Zürich.
  • Hall, S. (Apr., 1922). Some recent psychoanalytic literature. The American Journal of Psychology, 33(2), 285-286 Published by: University of Illinois Press.
  • Hamman, J.J. (2015). The memory of feeling: Envy and happiness. Pastoral Psychology, 64, 437-452. DOI: 10.1007/s11089-013-0555-3.
  • MacLean, G. (Aug., 1986). A brief story about Dr. Hermine Hug-Hellmuth. The Canadian Journal of Psychiatry / La Revue canadienne de psychiatrie, 31(6), 586-589.
  • North, I. (2015). Beyond Freud and Jung: Sabina Spielrein’s contribution to child psychoanalysis and developmental psychology. Pastoral Psychology, 64, 279-286. DOI 10.1007/s11089-014-0621- 5
  • Nunberg, H., & Federn, E. (1974). Minutes of Vienna Psychoanalytic Society, 3. 1910-1912.
  • Plastow, M. (2011). Hermine Hug-Hellmuth, the first child psychoanalyst: legacy and dilemmas. Australian Psychiatry, 19(3), 206-210. DOI: 10.3109/10398562.2010.526213
  • Shapiro, T. (1995). Developmental issues in psychotherapy research. Journal of Abnormal Child Psychology, 23(1), 31-44.
  • Tyson, P. (2009). Child development and child psychoanalysis: Research and education. Journal of American Psychoanalytic Association, 57(4), 871-879. DOI: 10.1177/0003065109342097