192135

YENİLİKÇİ KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE İŞTEN AYRILMA ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İDARİ VE GÜVENLİK GÖREVLİSİ PERSONELİN ALGILARINA GÖRE DEĞERLENDİRMESİ

Son yıllarda kamu hizmetlerinde beşeri sermaye üzerine yapılan çalışmalar artmaktadır. Beşeri sermayenin etkili kullanımı bir yandan kamusal kaynakların etkili kullanımını beraberinde getirirken, bir yandan da verilen hizmetin kalitesini arttırmaktadır. Yenilikçilik ve işten ayrılma niyeti, kamu kurumlarında beşeri sermayenin etkili kullanımında rolü olan iki önemli kavramdır. Literatürde her ne kadar yenilikçi kişilik özellikleri ve işten ayrılma niyeti üzerine çalışmalar yapılmış olsa da, bu iki kavramı bir arada değerlendirerek ilişkilendiren yeterli çalışmaya rastlanmamıştır. Bu nedenle bu araştırmada, kamu hizmetlerinde görevli güvenlik ve idare personelinin yenilikçi kişilik özellikleri ile işten ayrılma niyetleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini, 2019 yılının birinci ayında Tunceli İl Jandarma Komutanlığına bağlı birliklerde ve komutanlığa bağlı idari birimlerde görev yapan personel; örneklemini ise seçkisiz gönüllülük usulüne göre araştırmaya katılan 401 güvenlik personeli oluşturmaktadır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre yenilikçi kişilik boyutları ve işten ayrılma niyeti puanları katılımcıların yaş, eğitim durumu, mesleki deneyim, medeni durum ve görev tiplerine göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklılaşmamaktadır (p>0.05). Korelasyon analizi sonuçlarına göre ise işten ayrılma niyeti ile fikir önderliği (r=0.432; p

EVALUATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN INNOVATIVE PERSONALITY TRAITS AND DISMISSAL ACCORDING TO THE PERCEPTIONS OF ADMINISTRATIVE AND SECURITY PERSONNEL

Recently, number of studies on human capital in public services have been increasing. The effective use of human capital brings about the effective use of public resources while increasing the quality of the service provided. Innovation and intention to leave are two important concepts that play a role in the effective use of human capital in public institutions. Although there have been studies on innovative personality traits and turnover intention in the literature, there are not enough studies related to these two concepts. Therefore, the aim of this study is to examine the relationship between the security and administrative personnel's personality characteristics and the turnover intention. The population of the study consisted of 401 security personnel who participated in the research in the first month of 2019, according to the volunteerism procedure of the sample of the personnel working in the units affiliated to the Tunceli Provincial Gendarmerie Command and the administrative units. According to the results of the study, innovative personality dimensions and turnover intention scores did not differ significantly according to age, education level, occupational experience, marital status and task types (p> 0.05). According to the results of the correlation analysis, idea leadership (r = 0.432; p

PDF

___

Altınışık, S. (1996). “Hizmetiçi Eğitim ve Türkiye'deki Uygulama”. Eğitim Yönetimi, 2(3), 329-348.
Bagheri, J. (2016). “Overlaps between Human Resources’ Strategic Planning and Strategic Management Tools in Public Organizations”. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 230(1), 430-438.
Banerjee, A. (2015). “Integrating Human Motivation in Service Productivity”. Procedia Manufacturing, 3(1), 3591-3598.
Barnes (2009). “Guess Who's Coming to Work: Generation Y. Are You Ready for Them?”, Public Library Quarterly, 28(1), 58-63.
Bass, F. (1969). A New Product Growth Model for Consumer Durables. Management Science, 15 (5), 215-227.
Buonocore, F., Russo, M. and Ferrera, M. (2015). “Work–family conflict and job insecurity: are workers from different generations experiencing true differences?”, Community, Work & Family, 18(3), 299-316.
Çekmecelioğlu, H. G. (2005). “Örgüt İkliminin İş Tatmini ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisi: Bir Araştırma”. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 6(2), 23-39.
Dai, H. (2018). “A double-edged sword: How and why resetting performance metrics affects motivation and performance”. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 148(1), 12-29.
Erdem, B., Gökdeniz, A. ve Met, Ö. (2011). “Yenilikçilik ve İşletme Performansı İlişkisi: Antalya’da Etkinlik Gösteren 5 Yıldızlı Otel İşletmeleri Örneği”. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(2), 77-112.
Eroğlu, A., Topçu, M. K. ve Basım, H. N. (2018). “Bireysel Yenilikçi Davranışların Çalışma Arkadaşları ile Çatışma ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerine Etkileri: Kamu Sektöründe Bir Araştırma”. Business and Economics Research Journal, 9(1), 123-136.
Grossi, G. ve Pianezzi, D. (2018). “The new public corruption: Old questions for new challenges”. Accounting Forum, 42(1), 86-101.
Hoş, C. ve Oksay, A. (2015). “Hemşirelerde Örgütsel Bağlılık İle İş Tatmini İlişkisi”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(4), 1-24.
Huang, S., Jin, L. ve Zhang, Y. (2017). “Step by step: Sub-goals as a source of motivation”. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 141(1), 1-15.
Itri, J. N., Bruno, M. A., Lalwani, N., Munden, R. F. ve Tappouni, R. (2019). “The Incentive Dilemma: Intrinsic Motivation and Workplace Performance”. Journal of the American College of Radiology, 16(1), 39-44.
Janssen, O. (2003). “Innovative Behavior and job involvement at the price of conflict and less satisfactory relations with co-workers”. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 76, 347-364.
Karacaoğlu, K. ve Arslan, M. (2019). “Algılanan Aşırı Niteliklilik ve İş Tatmini İlişkisinde İyimserliğin Aracı Rolü: İstifa Eden veya Erken Emekli Olan Subaylar Üzerine Bir Araştırma”. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 33(1), 107-135.
Kavak, B., Taner, N. ve Kazancı, Ş. (2016). “Yeniliği Benimseyen Kategorilerinin Yenilikçi Davranış Güdüleri Açısından Farklılıkları: Akıllı Telefon Kullanıcıları Üzerinde Bir İnceleme”. Pazarlama Teorisi ve Uygulamaları Dergisi, 2(2), 91-121.
Kavas, M. (2017). “Bireysel Yenilikçi Kişilik Özelliği ve İnovatif Davranışa Etki Eden Faktörlere Yönelik Nicel ve Nitel Bir Araştırma”. Kara Harp Okulu Bilim Dergisi, 27(2), 137-156.
Kim, H. ve Kao, D. (2014). “A meta-analysis of turnover intention predictors among U.S. child welfare workers”. Children and Youth Services Review, 47(3), 214-223.
Labrague, L. J. vd. (2018). 1Organizational commitment and turnover intention among rural nurses in the Philippines: Implications for nursing management”. International Journal of Nursing Sciences, 5(4), 403-408.
Matei, A. ve Antonie, C. (2014). “The New Public Management within the Complexity Model”. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 109(1), 1125-1129.
Örücü, E. ve Özafşarlıoğlu, S. (2013). “Örgütsel Adaletin Çalışanların İşten Ayrılma Niyetine Etkisi: Güney Afrika Cumhuriyetinde Bir Uygulama”. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(23), 335-358.
Pengsuwan, P. ve Choonhaklai, S. (2017). “The procedure and consequences of performance agreement as a tool of new public management: A case study in the Thai Ministry of Justice”. Kasetsart Journal of Social Sciences, 38(3), 218-225.
Rogers, Everett M (1983), Diffusion of Innovations (3th ed.), New York: The Free Press.
Tabak, A., Erkuş, A. ve Meydan, C. H. (2010). “Denetim Odağı ve Yenilikçi Birey Davranışları Arasındaki İlişkiler: Belirsizliğe Tolerans ve Risk Almanın Aracılık Etkisi”. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 159-176.
Turgut, E. ve Beğenirbaş, M. (2013). “Çalışanların Yenilikçi Davranışları Üzerinde Sosyal Sermaye ve Yenilikçi İklimin Rolü: Sağlık Sektöründe Bir Araştırma”. KHO Bilim Dergisi, 23(2), 101- 124.
Sarıoğlu, A. (2014). “Bireysel Yenilikçilik Ölçeğinin Hemşirelikte Geçerlik ve Güvenirliği”, Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
Sönmez, B. veYıldırım, A. (2014). “Bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin yenilikçi davranışları ve yenilikçi davranışlarını etkileyen faktörlere ilişkin görüşlerinin belirlenmesi”. Niteliksel bir çalışma. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 1(2), 49-59.